Ew. Mateusza 26:26–30; Ew. Łukasza 22:19–20
Sakrament
W miejscu znanym jako wieczernik Zbawiciel „usiadł przy stole z dwunastoma uczniami” (Ew. Mateusza 26:20) i po raz ostatni w Swoim życiu doczesnym obchodził święto Paschy. Podczas tego ostatniego posiłku paschalnego Jezus Chrystus ustanowił dla Swoich uczniów obrzęd sakramentu jako nowy sposób pamiętania o Nim. Dzięki tej lekcji zrozumiesz i poczujesz, jakie znaczenie ma pamięć o Zbawicielu podczas przyjmowania sakramentu.
Znaczenie sakramentu
Jak byś odpowiedział, gdyby ktoś zadał ci następujące pytanie:
-
Dlaczego członkowie Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich chodzą w każdą niedzielę do kościoła?
Jednym z istotnych powodów, dla których uczęszczamy do Kościoła, jest przyjmowanie sakramentu. Siostra Cheryl A. Esplin, wówczas członkini Generalnego Prezydium Organizacji Podstawowej, opowiedziała o spotkaniu 96-letniego mężczyzny i jego syna, ukazującym centralną rolę przyjmowania sakramentu w kościelnych nabożeństwach.
Jezus Chrystus ustanawia sakrament
Jezus Chrystus wziął udział w święcie Paschy tuż przed Swoim cierpieniem w Ogrodzie Getsemane i śmiercią na krzyżu. To zdarzenie znane jest jako Ostatnia Wieczerza. Kiedy Zbawiciel spożywał wieczerzę paschalną ze Swoimi Apostołami, ustanowił obrzęd sakramentu.
Przeczytaj Ew. Mateusza 26:26–30 oraz Ew. Łukasza 22:19–20 i odszukaj, czego Zbawiciel nauczał Swoich Apostołów na temat celu sakramentu. Możesz zaznaczyć ważne słowa lub sformułowania. Warto także obejrzeć film pt. „Always Remember Him” [Zawsze o Nim pamiętać] od oznaczenia czasu 0:00 do 0:53. Film jest dostępny na stronie internetowej ChurchofJesusChrist.org.
-
Jaki cel przyświecał Zbawicielowi przy ustanawianiu obrzędu sakramentu?
Jedna z prawd, które poznajemy na podstawie tych fragmentów, brzmi: Jezus Chrystus ustanowił sakrament, aby pomóc nam o sobie pamiętać.Choć Zbawiciel nie doświadczył jeszcze cierpienia i udręki, związanych z Jego zadość czyniącą ofiarą, to obrzęd i symbole, których nauczył Swoich Apostołów, miały pomóc im pamiętać o Nim i o darze Jego Zadośćuczynienia.
-
Jakie fragmenty z pism świętych lub osobiste przeżycia pozwoliły ci zastanowić się nad ofiarą, jakiej Zbawiciel dla ciebie dokonał?
-
Co czujesz wobec Zbawiciela, kiedy czytasz te wersety lub myślisz o tych przeżyciach?
-
W jaki sposób symbole sakramentu pomagają ci lepiej zrozumieć, co Zbawiciel dla ciebie uczynił i co może dla ciebie zrobić?
Tworzenie konspektu lekcji
Wyobraź sobie, że poproszono cię o nauczanie o sakramencie podczas nadchodzącej dyskusji dotyczącej studiowania pism świętych w domu. Korzystając z pism świętych, które właśnie przestudiowałeś, oraz innych wybranych źródeł (np. przemówień z ostatniej konferencji generalnej), przygotuj się, aby pomóc innym zrozumieć i odczuć znaczenie sakramentu.
Jako uzupełnienie przydatny może być artykuł pt. „The Bread and the Water” [Chleb i woda] (Ensign, lipiec 2017, str. 68–69).
W swoim konspekcie powinieneś uwzględnić: (1) jeden lub więcej fragmentów pism świętych lub wypowiedzi przywódców Kościoła na temat sakramentu, do przestudiowania i rozważenia, (2) przynajmniej dwa pytania, które możesz zadać, aby pogłębić zrozumienie zagadnienia, a także (3) zachętę, by omawiane prawdy stosować w życiu. Aby ułatwić sobie sporządzenie konspektu, skorzystaj z niektórych lub wszystkich z poniższych pytań.
-
Czym jest sakrament?
-
Na jakie sposoby sakrament pomaga nam lepiej zrozumieć Zbawiciela i Jego Zadośćuczynienie?
-
Co pomogło ci doświadczyć istotnych przeżyć podczas przyjmowania sakramentu?
-
Jak by wyglądało twoje życie, gdybyś pamiętał o Jezusie Chrystusie częściej?
1. Zapisz swój konspekt w dzienniku do studiowania:
Opcjonalne: chcesz dowiedzieć się więcej?
Jaki jest związek pomiędzy Paschą i sakramentem?
Infografika pt. „The Passover Supper” [Wieczerza paschalna] (New Era, kwiecień 2019, str. 8–9) może ułatwić ci zrozumienie związku pomiędzy Paschą a sakramentem.
Dlaczego podczas sakramentu używamy wody, a nie wina?
Fragment Doktryna i Przymierza 27:1–2 mówi, iż nie ma znaczenia, czego używa się do sakramentu, o ile jest on przeprowadzany „ze wzrokiem skupionym jedynie na […] chwale [Chrystusa]” ( werset 2.). Dzisiaj przywódcy Kościoła proszą nas, abyśmy podczas przyjmowania sakramentu używali wody.
Co mogę zrobić, aby sakrament miał dla mnie większe znaczenie?
Prezydent Steven J. Lund, Generalny Prezydent Organizacji Młodych Mężczyzn, nauczał:
Za każdym razem, gdy diakon chwyta tacę z sakramentem, przypominamy sobie świętą historię Ostatniej Wieczerzy, Getsemane, Kalwarii i grobowca w ogrodzie. Kiedy Zbawiciel powiedział do Swoich Apostołów: „To czyńcie na pamiątkę moją” [Ew. Łukasza 22:19], poprzez wieki historii przemawiał do każdego z nas. Mówił o niekończącym się cudzie, jaki dla nas uczyni, kiedy w przyszłości diakoni, nauczyciele i kapłani będą udzielać Jego symboli i zapraszać Jego dzieci do przyjęcia ofiarowanego przez Niego zadość czyniącego daru.
Wszystkie symbole sakramentu wskazują nam na ten dar. Medytujemy nad chlebem, który niegdyś łamał — i chlebem, który kapłani łamią teraz przed nami. Myślimy o znaczeniu poświęconego napoju, wtedy i teraz, kiedy słowa modlitw sakramentalnych uroczyście płyną z ust młodych kapłanów do naszych serc oraz niebios, odnawiając przymierza, które łączą nas z mocami Chrystusowego zbawienia. Możemy myśleć, co to znaczy, że diakon przynosi nam święte symbole, stojąc tak, jak Jezus by stał, gdyby tam był, oferując nam ulgę w naszych brzemionach i uzdrowienie od bólu.
(Steven J. Lund, „Odnajdowanie radości w Chrystusie”, Ensign lub Liahona, listopad 2020, str. 36)
Prezydent Dallin H. Oaks z Pierwszego Prezydium udzielił następującej rady:
Podczas spotkania sakramentalnego — a szczególnie w czasie samego sakramentu — powinniśmy skupić się na oddawaniu czci i powstrzymywać się od innych zajęć, zwłaszcza tych, które w jakiś sposób mogą przeszkadzać innym w oddawaniu czci. Nawet wtedy, kiedy osoba zapada w spokojny sen, nie przeszkadza innym. Spotkanie sakramentalne to nie czas na czytanie książek czy gazet. Młodzieży, to nie czas cichych rozmów przez telefony komórkowe czy wysyłania SMS-ów do osób w innych miejscach. Kiedy uczestniczymy w sakramencie, zawieramy święte przymierze, że będziemy zawsze pamiętać Zbawiciela. Jak smutno widzieć osoby najwyraźniej naruszające to przymierze na tym samym spotkaniu, na którym je zawarły.
(Dallin H. Oaks, „Spotkanie sakramentalne i sakrament”, Ensign lub Liahona, listopad 2008, str. 18–19)