Ew. Mateusza 27:50–66; Ew. Łukasza 23:55–56; Ew. Jana 19:39–40

Okazywanie Zbawicielowi szacunku i miłości

Kiedy Jezus umarł, „ziemia się zatrzęsła, i skały popękały” (Ew. Mateusza 27:51), ale w świątyni wydarzyło się coś jeszcze ważniejszego: zasłona Najświętszego Miejsca rozdarła się na dwie części. Po śmierci Zbawiciela Jego uczniowie dokonali wielkich starań, by zdobyć Jego ciało i starannie przygotować je do pochówku. Dzięki tej lekcji powinieneś zrozumieć i przemyśleć to, co Jezus Chrystus dla ciebie uczynił oraz co możesz zrobić, aby okazać Mu szacunek i uznanie.

Okazywanie szacunku tym, którzy odeszli

Ludzie w różnych kulturach mają różne sposoby na upamiętnianie i okazywanie szacunku osobie, która zmarła. Pomyśl o bliskiej ci osobie, która zmarła, lub zastanów się, co by było, gdyby zmarł ktoś z twoich bliskich.

• O czym w odniesieniu do tej osoby zawsze chcesz pamiętać (lub pamiętałbyś)?

• Co robisz, aby okazywać miłość lub szacunek zmarłym?

Fragmenty pism świętych przytoczone w tej lekcji opisują śmierć Zbawiciela na krzyżu oraz wydarzenia, które miały miejsce zaraz po niej. Zastanów się przez chwilę nad poniższymi pytaniami:

• Co byś czuł, gdybyś był świadkiem śmierci Jezusa?

• Co czujesz odnośnie do Jego śmierci teraz?

• W jaki sposób chciałbyś o Nim pamiętać i okazać Mu szacunek?

Podczas dzisiejszego studiowania zabiegaj o przewodnictwo Ducha Świętego, aby dowiedzieć się, w jaki sposób możesz upamiętniać Zbawiciela, okazywać Mu szacunek i miłość.

Symbolika zasłony świątynnej

W chwili śmierci Jezusa nastąpiło trzęsienie ziemi oraz inne wydarzenia, w tym zniszczenia w świątyni. Przeczytaj Ew. Mateusza 27:50–51. Możesz zaznaczyć informacje dotyczące świątyni, które zapisał Mateusz.

Starożytna świątynia miała dwa pomieszczenia oddzielone kurtyną, czyli zasłoną. Raz w roku, w Dniu Zadośćuczynienia, wyższy kapłan przechodził z Miejsca Świętego przez zasłonę świątyni do Najświętszego Miejsca. Pomieszczenie to symbolizowało obecność Boga. Będąc w środku tego pomieszczenia, arcykapłan kropił ołtarz krwią ofiary za grzechy, aby zadośćuczynić za grzechy Izraela (zob. III Ks. Mojżeszowa 16).

• Co może symbolizować rozdarcie zasłony Najświętszego Miejsca?

Starszy Bruce R. McConkie (1915–1985) z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił symboliczne znaczenie tego wydarzenia:

Najświętsze Miejsce jest teraz otwarte dla wszystkich i wszyscy poprzez zadość czyniącą krew Baranka mogą teraz wejść do najświętszego ze wszystkich miejsc, do królestwa, gdzie jest życie wieczne […]. [Wszyscy ludzie] mają prawo przejść przez zasłonę do obecności Pana, aby odziedziczyć pełne wywyższenie.

(Bruce R. McConkie, Doctrinal New Testament Commentary [Doktrynalny komentarz do Nowego Testamentu], 3 tomy [1965–1973], 1:830)

Jedna z prawd, jakie możemy poznać dzięki temu, co zostało opisane w Ew. Mateusza 27:51, brzmi następująco: Jezus Chrystus umożliwił nam wszystkim powrót do obecności Ojca Niebieskiego i stanie się Mu podobnymi. Apostoł Paweł nauczał również, że owa prawda została ukazana poprzez rozdarcie się zasłony (zob. List do Hebrajczyków 10:19–20).

Zastanów się nad ceną, jaką zapłacił twój Zbawiciel, aby rozedrzeć zasłonę i umożliwić ci powrót do królestwa Jego Ojca.

1. W dzienniku do studiowania zapisz następujące rzeczy:

Zapisz kilka sposobów, na jakie Zbawiciel pomógł ci osobiście wzrastać, doskonalić się i stać się bardziej podobnym do twojego Ojca Niebieskiego, abyś ostatecznie mógł powrócić do Jego obecności.

Uczniowie Jezusa okazują Mu szacunek

Kiedy Jezus umarł, Jego uczniowie starali się Go upamiętnić i okazywać Mu szacunek. Przeczytaj, jak niektórzy z nich okazali Mu swą miłość.

• Ew. Mateusza 27:57–60: Józef z Arymatei, bogaty uczeń i członek Sanhedrynu, najwyższej żydowskiej rady zarządzającej

• Ew. Jana 19:39–40: Nikodem, faryzeusz i członek Sanhedrynu

• Ew. Łukasza 23:55–56: Maria Magdalena i inne kobiety

Dzięki poniższym informacjom możesz lepiej zrozumieć zachowanie tych uczniów Jezusa.

Józef z Arymatei, choć nie był naśladowcą Chrystusa w sposób otwarty, prosząc o ciało Jezusa, okazał współczucie i odwagę. Grobowiec, który Józef przekazał, by złożono w nim ciało Zbawiciela, został wykuty w kamieniu, co prawdopodobnie wiązało się z wielkimi kosztami.

Mirra to pachnąca, suszona żywica, używana do przygotowania ciała zmarłych do pochówku. Ilość mirry i aloesu przyniesionych przez Nikodema, aby namaścić ciało Zbawiciela, była podobna do tej, której używano podczas królewskich pochówków.

Kobiety przygotowały wonności i smarowidła, aby dokończyć przygotowanie ciała Jezusa, ponieważ Jego pochówek przeprowadzono w pośpiechu.

• O jakich uczuciach wobec Zbawiciela świadczą czyny tych osób?

Okazywanie miłości swojemu Zbawicielowi

Chociaż Zbawiciel nie jest z nami obecny fizycznie, nadal możemy znajdować sposoby, by okazywać Mu naszą miłość.

2. W dzienniku do studiowania wykonaj następujące ćwiczenie:

Zapisz lub narysuj jedną lub kilka rzeczy, które czujesz, że powinieneś zrobić, aby okazywać Zbawicielowi szacunek i miłość. Tak jak w przypadku Józefa z Arymatei, Nikodema, Marii Magdaleny i innych kobiet, może to wymagać poświęcenia.

Opcjonalnie: Czy chcesz dowiedzieć się więcej?

Co uczynił dla mnie Zbawiciel?

Prezydent Dallin H. Oaks z Pierwszego Prezydium podsumował to, co Zbawiciel uczynił dla każdego z nas:

Zgodnie z planem naszego Ojca Niebieskiego „stworzył niebiosa i ziemię” (Doktryna i Przymierza 14:9), żeby każdy z nas mógł zdobyć doczesne doświadczenie niezbędne do osiągnięcia naszego boskiego przeznaczenia. Zgodnie z planem Ojca Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa przezwyciężyło śmierć, aby każdemu z nas zapewnić nieśmiertelność. Zadość czyniąca ofiara Jezusa Chrystusa każdemu z nas zapewnia możliwość odpokutowania za grzechy i powrotu do naszego niebiańskiego domu w czystości. Jego przykazania i przymierza wskazują nam drogę, a Jego kapłaństwo daje upoważnienie do dokonywania obrzędów niezbędnych do osiągnięcia tego przeznaczenia. Nasz Zbawiciel dobrowolnie doświadczył wszystkich doczesnych bólów i ułomności, aby mógł nas wzmocnić w naszych utrapieniach.

(Dallin H. Oaks, „Co uczynił dla nas nasz Zbawiciel?”, Liahona, maj 2021, str. 77)

W jaki sposób mogę okazywać Zbawicielowi swoją miłość?

Siostra Becky Craven z Generalnego Prezydium Organizacji Młodych Kobiet oświadczyła:

Jeśli miłujemy Go, tak jak to głosimy, czyż nie możemy okazać tej miłości poprzez bardziej sumienne życie według Jego przykazań?

Sumienność w życiu według ewangelii niekoniecznie oznacza, że jest się oficjalnym czy zarozumiałym. Oznacza to natomiast, że nasze myśli i zachowanie odzwierciedlają to, że jesteśmy uczniami Jezusa Chrystusa. Rozważając różnicę pomiędzy sumiennym a powierzchownym życiem według ewangelii, rozważmy następujące pytania:

Czy sumiennie oddajemy cześć w dzień sabatu i przygotowujemy się co tydzień do przyjęcia sakramentu?

Czy możemy bardziej sumiennie zmawiać nasze modlitwy i studiować pisma święte, aby być aktywniej zaangażowani w program Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną?

Czy możemy sumiennie oddawać cześć w świątyni oraz czy sumiennie i świadomie żyjemy według przymierzy, które zawarliśmy podczas chrztu i w świątyni? Czy okazujemy sumienność w naszym wyglądzie i skromnym ubiorze, szczególnie będąc w świętych miejscach i przy wyjątkowych okazjach? Czy okazujemy sumienność, kiedy nosimy święte odzienie świątynne? Czy też światowa moda narzuca nam powierzchowne podejście do tej sprawy?

Czy sumiennie świadczymy posługę bliźnim i wypełniamy nasze powołania w Kościele, czy też jesteśmy obojętni i powierzchowni w naszych powołaniach polegających na służbie?

Czy jesteśmy sumienni, czy powierzchowni w tym, co czytamy i oglądamy w telewizji albo na urządzeniach przenośnych? Czy okazujemy sumienność w języku, jakiego używamy? Czy też, będąc powierzchowni, jesteśmy nieokrzesani i wulgarni?

Broszura Dla wzmocnienia młodzieży zawiera standardy, które, jeśli [są sumiennie stosowane], dadzą […] obfite błogosławieństwa i pomogą zostać na ścieżce przymierza.

(Becky Craven, „Sumienność a powierzchowność”, Liahona, maj 2019, str. 10)