List do Hebrajczyków 12:9
Bóg jest Ojcem naszych duchów
Jak sądzisz, dlaczego tak dużo mówimy o byciu dziećmi Bożymi? W jaki sposób ta wiedza może wpłynąć na twoje życie? Przypominając hebrajskim świętym o napomnieniach, które otrzymywali od swoich ziemskich ojców, Paweł nauczał ich o Ojcu Niebieskim, „Ojcu duchów” ( List do Hebrajczyków 12:9). Ta lekcja ma na celu pomóc ci lepiej poznać Ojca Niebieskiego oraz zrozumieć, w jaki sposób wiedza o Nim i relacja z Nim mogą mieć pozytywny wpływ na twoje życie.
Rozpoznawanie boskiej tożsamości i celu każdego ucznia. Staraj się postrzegać uczniów tak, jak postrzega ich Bóg. Kiedy uczniowie będą czuli Twoje wsparcie i zaufanie, będą też zmotywowani do osiągnięcia swojego potencjału jako uczniowie Jezusa Chrystusa.
Przygotowanie uczniów: Poproś uczniów, aby przeczytali słowa pieśni pt. „Jam dzieckiem Boga jest” (Hymny, nr 191) i zastanowili się, jaki wpływ wiedza o ich tożsamości wywiera na ich życie.
Przykładowe ćwiczenia
Zaskakująca lekcja od lwów z zoo
Podczas uroczystego, ogólnoświatowego spotkania dla młodych dorosłych Siostra Kathy Clayton, żona Starszego L. Whitneya Claytona, Siedemdziesiątego, opowiedziała o tym, jak odwiedziła w Argentynie ogród zoologiczny, w którym weszła do zagrody i przebywała w towarzystwie dzikich zwierząt, takich jak lwy. Kiedy Siostra Clayton zapytała, dlaczego niebezpiecznym zwierzętom pozwalano na tak bliski kontakt z ludźmi, dowiedziała się czegoś, co ją zaskoczyło. Warto obejrzeć film „A Regal Identity” [Królewska tożsamość], dostępny na stronie internetowej: ChurchofJesusChrist.org, od oznaczenia czasu 01:22 do 03:26, lub przeczytać poniższy tekst.
[Trenerzy] zwrócili moją uwagę na kilka małych szczeniąt, które również mieszkały w tych zagrodach. Powiedzieli, że jedną z rzeczy, jakie zrobiono, było wychowanie lwów z tymi psami, które stale z nimi przebywały. Kiedy lwy były maleńkie, te szczekliwe psy były większe od lwiątek. Psy myślały, że przewodzą i bez końca ganiały lwiątka oraz ciągle podgryzały ich łapki. Lwiątka ze strachu chowały się po kątach i zachowywały się, jakby były przerażone natrętnymi psami.
Dorastając, lwy nadal chowały się po kątach w obawie przed małymi pieskami. Jednym ruchem łapy, któryś z tych dużych lwów mógłby z łatwością pozbyć się tych psów z kojca, ale lwy nie postrzegały siebie takimi, jakimi naprawdę były. Niestety nie były świadome swojej królewskiej tożsamości. Były zniewolone i ograniczone, gdyż miały błędne mniemanie o swoim potencjale. Myślały, że są małe i słabe, pozwalając natrętnym, dokuczliwym psom, aby je kontrolowały i straszyły.
(Kathy Kipp Clayton, „A Regal Identity” [Królewska tożsamość] [Ogólnoświatowe uroczyste spotkanie dla młodych dorosłych, 13 września 2015], strona internetowa: broadcasts.ChurchofJesusChrist.org)
-
Jakich duchowych porównań można dokonać w odniesieniu do przeżycia Siostry Clayton?
-
W jakim sensie możemy czasami być podobni do lwów w tym zoo?
Bóg jest „Ojcem duchów”
Pisząc do Hebrajczyków o tym, jak reagować na karcenie, czyli napomnienia, od Boga (zob. List do Hebrajczyków 12:6–8), Paweł przekazał ważną prawdę na temat naszej relacji z Ojcem Niebieskim. Podczas dzisiejszego studiowania zwracaj uwagę na podszepty Ducha, które pomogą ci ją lepiej zrozumieć.
Przeczytaj List do Hebrajczyków 12:9 i zaznacz słowa lub wyrażenia, które nauczają o naszej relacji z Ojcem Niebieskim. Zwróć uwagę na to, że wyrażenie „poddać się” oznacza podporządkowanie się komuś lub uleganie jego wpływom.
Z tego wersetu dowiadujemy się, że Bóg jest Ojcem naszych duchów.
-
W jaki sposób znajomość tej prawdy wpływa na to, jak postrzegasz siebie i innych ludzi?
Starszy Tad R. Callister, Siedemdziesiąty, podzielił się przykładem tego, w jaki sposób może wpływać na nas pamiętanie o naszej tożsamości jako dzieci Boga:
Na niedawnym szkoleniu dla Władz Generalnych padło pytanie: „Jak możemy pomóc osobom, które zmagają się z pornografią?”.
Starszy Russell M. Nelson wstał i odpowiedział: „Nauczajcie te osoby o ich tożsamości i celu”.
Ta odpowiedź poruszyła mnie — nie tylko jako odpowiedź na to konkretne pytanie, ale jako właściwa odpowiedź na większość wyzwań, jakim stawiamy czoła w życiu.
(Tad R. Callister, „Our Identity and Our Destiny” [Nasza tożsamość i nasze przeznaczenie], [Uroczyste spotkanie na Uniwersytecie Brighama Younga, 14 sierpnia 2012], str. 1, strona internetowa: speeches.byu.edu)
-
W jaki sposób zrozumienie naszej tożsamości jako dzieci Boga może pomóc nam w stawianiu czoła wyzwaniom, z którymi się zmagamy?
-
Jakie wpływy świata mogą odciągać nas od pamiętania o naszej boskiej tożsamości?
-
Co może pomagać nam w pamiętaniu o naszej boskiej tożsamości i szanowaniu jej?
Właściwa wiedza o Ojcu Niebieskim
Zastanów się przez chwilę nad twoim własnym rozumieniem Ojca Niebieskiego oraz nad twoją relacją z Nim. Zastanów się, jakich błogosławieństw doświadczyłeś i jakich możesz doświadczyć w przyszłości dzięki temu, że jesteś Jego dzieckiem. Zastanów się, co w twoim życiu mogłoby wyglądać inaczej, gdybyś lepiej Go znał i czuł Jego bliskość.
Brat Brian K. Ashton, który wcześniej służył w Generalnym Prezydium Szkoły Niedzielnej, podkreślił wpływ właściwego zrozumienia Ojca Niebieskiego oraz naszej relacji z Nim:
Posiadanie „właściwej wizji charakteru, doskonałości i atrybutów Ojca Niebieskiego” jest istotne w wykazywaniu się wiarą, która będzie wystarczająca do uzyskania wywyższenia [Lectures on Faith, (1985), str. 38]. Właściwe zrozumienie charakteru Ojca Niebieskiego może zmienić nasze postrzeganie samych siebie oraz bliźnich, a także sprawić, że pojmiemy niezmierną miłość Boga do Swoich dzieci i Jego wielkie pragnienie, abyśmy z Jego pomocą stali się podobni do Niego. Jeśli niewłaściwie będziemy postrzegać Jego naturę, to będziemy się czuć niezdolni, by kiedykolwiek powrócić do Jego obecności.
(Brian K. Ashton, „Ojciec”, Ensign lub Liahona, listopad 2018, str. 93–94)
Jednym ze sposobów na uzyskanie właściwego zrozumienia naszego Ojca Niebieskiego jest studiowanie mówiących o Nim fragmentów pism świętych.
Poświęć kilka minut na przeczytanie i rozważenie kilku fragmentów z pism świętych, które nauczają o charakterze Boga. Możesz skorzystać z podanych odsyłaczy. W dzienniku do studiowania wypisz, czego te fragmenty uczą cię o charakterze i atrybutach Ojca Niebieskiego oraz o twojej relacji z Nim.
-
Które z prawd, jakie poznałeś na temat Boga, mają dla ciebie największe znaczenie? Dlaczego?
-
W jaki sposób to, czego się dowiedziałeś, może wpłynąć na to, co czujesz względem tego, kim jesteś i kim możesz się stać?
-
Do jakich działań czujesz się zainspirowany na podstawie tego, czego się dzisiaj dowiedziałeś i co poczułeś?
Komentarz i tło historyczne
W jaki sposób wiedza o tym, że jestem dzieckiem Boga, może mi pomóc?
Prezydent Dallin H. Oaks z Pierwszego Prezydium nauczał:
Rozważcie moc idei nauczanej w naszej ukochanej pieśni: „Jam dzieckiem Boga jest” (Hymny, str. 191) […]. Znajduje się tam odpowiedź na jedno z największych pytań życia: „Kim jestem?”. Jam dzieckiem Boga jest — oznacza, że pochodzę z duchowego rodu niebiańskich rodziców. To pochodzenie definiuje nasz wieczny potencjał. Ta pełna mocy myśl jest silnym antydepresantem. Może wzmocnić każdego z nas, abyśmy dokonywali prawych wyborów i szukali tego, co w nas najlepsze.
(Dallin H. Oaks, „Powerful Ideas”, Ensign, październik 1995, str. 25)
Dlaczego nie mówimy więcej o naszej Matce w Niebie?
Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich naucza, że wszystkie istoty ludzkie, mężczyźni i kobiety, są ukochanymi duchowymi dziećmi niebiańskich rodziców, Niebiańskiego Ojca i Niebiańskiej Matki […].
Podobnie jak w przypadku innych prawd ewangelii nasza obecna wiedza na temat naszej Matki w Niebie jest ograniczona. Niemniej wiemy wystarczająco dużo, żeby docenić świętość tej doktryny i pojąć pochodzący od Boga wzór, który został ustanowiony dla nas, dla dzieci niebiańskich rodziców” (Gospel Topics Essays, „Mother in Heaven”, strona internetowa: ChurchofJesusChrist.org).
W jaki sposób z życia Jezusa Chrystusa możemy czerpać nauki o charakterze Ojca Niebieskiego?
Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:
Jezus przyszedł po to, aby poprzez wszystko, co powiedział i uczynił, a szczególnie poprzez Jego zadość czyniące cierpienie i ofiarę, powiedzieć nam o tym, kim i jaki jest Bóg, nasz Wieczny Ojciec, jak całkowicie jest On oddany Swoim dzieciom w każdym czasie i w każdym narodzie. Jezus starał się poprzez słowa i uczynki objawić nam prawdziwą naturę Swego Ojca, naszego Ojca w Niebie, byśmy ją sobie przyswajali […].
Karmiąc głodnych, uzdrawiając chorych, wypominając obłudę i błagając o wiarę, Chrystus ukazał nam, kim jest Ojciec — „miłościwy i łaskawy, nieskory do gniewu, cierpliwy i pełen dobroci” [Lectures on Faith (1985), str. 42]. Swoim życiem, a w szczególności Swoją śmiercią Chrystus złożył deklarację: „To Boskie współczucie wam pokazuję, a wraz z nim i moje własne”. W przedstawieniu przez doskonałego Syna doskonałej troski Ojca, w Ich wspólnym cierpieniu i bólu, który dzielili za grzechy i krzywdy nas wszystkich, widzimy ostateczne znaczenie tej deklaracji: „Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny. Bo nie posłał Bóg Syna na świat, aby sądził świat, lecz aby świat był przez niego zbawiony” [ Ew. Jana 3:16–17].
(Jeffrey R. Holland, „The Grandeur of God”, Ensign lub Liahona, listopad 2003, str. 70, 72)
Dodatkowe ćwiczenie
Alternatywny sposób na rozpoczęcie lekcji
Możesz pokazać zdjęcie rodzica z dzieckiem i poprosić uczniów, aby zastanowili się nad tym, jak ważna jest ich relacja. Zadawaj pytania takie, jak: „Jaki wpływ ma rodzic na życie dziecka?” i „W jaki sposób twoi rodzice wpłynęli na to, kim jesteś i kim się stajesz?”. Zachęć uczniów, aby rozważyli swoją relację z Bogiem i jak Go rozumieją oraz by zastanowili się, w jaki sposób lepsze poznanie Boga może pozytywnie wpłynąć na ich życie. Uwaga: Jeśli zdecydujesz się przeprowadzić to ćwiczenie, bądź wrażliwy na to, że niektórzy uczniowie mogą nie mieć pozytywnych relacji z rodzicami. Pomocne może być zadanie kolejnego pytania, jak na przykład: „Jaki wpływ chcecie mieć na życie waszych własnych dzieci?”.