យ៉ូហាន ៦:២២–៥៨

« ខ្ញុំជានំបុ័ងជីវិត »

នៅថ្ងៃបន្ទាប់ពីអព្ភូតហេតុនៃការប្រទានអាហារដល់មនុស្សប្រាំពាន់នាក់ មនុស្សជាច្រើនបានស្វែងរកព្រះយេស៊ូវ « មិនមែនដោយព្រោះ [ ពួកគេ ] បានឃើញទីសម្គាល់ទេ គឺដោយព្រោះតែ [ ពួកគេ ] បានបរិភោគនំប៉័ងឆ្អែតប៉ុណ្ណោះ » ហើយពួកគេបានស្រេកឃ្លានម្តងទៀត ( យ៉ូហាន ៦:២៦ ) ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនពួកគេថា « ខ្ញុំជានំបុ័ងជីវិត អ្នកណាដែលមកឯខ្ញុំ នោះនឹងមិនឃ្លានទៀតឡើយ » ( យ៉ូហាន ៦:៣៥ ) ។ មេរៀននេះអាចជួយអ្នកឲ្យរកឃើញពីរបៀប ដែលអ្នកអាចមករកព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដើម្បីឲ្យទ្រង់បំពេញសេចក្តីត្រូវការខាងវិញ្ញាណរបស់អ្នក ។

លំហាត់សំណេរ ។ ការអញ្ជើញសិស្សឲ្យឆ្លើយតបនឹងសំណួរបំផុសគំនិតដោយការសរសេរ អាចជួយធ្វើឲ្យពួកគេគិតបានស៊ីជម្រៅ និងច្បាស់លាស់អំពីគំនិតរបស់ពួកគេ ។ កាលដែលសិស្សឆ្លើយសំណួរដោយការសរសេរ មុនពេលចែករំលែកពីគំនិតរបស់ពួកគេជាមួយនឹងសិស្សក្នុងថ្នាក់ នោះពួកគេមានពេលវេលាដើម្បីរៀបចំគំនិតរបស់ពួកគេ និងទទួលអារម្មណ៍ពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។

ការរៀបចំរបស់សិស្ស ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យគិតអំពីរបៀបដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជានិមិត្តរូបដូចជានំប៉័ង ហើយត្រៀមខ្លួនដើម្បីចែករំលែកការយល់ដឹងរបស់ពួកគេ ។

សកម្មភាពរៀនសូត្រដែលអាចមាន

« ខ្ញុំជានំបុ័ងជីវិត »

សូមពិចារណាយកនំបុ័ងមក ( ហើយ បើចាំបាច់ អាចយកអ្វីផ្សេងមកជំនួសសម្រាប់សិស្សដែលមិនអាចបរិភោគជាតិម្សៅដំណើបបាន ) ដើម្បីឲ្យសិស្សហូប ។ សូមបង្ហាញសំណួរខាងក្រោមនេះឲ្យសិស្សឃើញ នៅពេលពួកគេដើរចូលមក ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យប្រើគំនិតរបស់ពួកគេចេញពីសកម្មភាពរៀបចំរបស់សិស្ស ដើម្បីជួយពួកគេក្នុងមេរៀនទាំងមូល ។

• តើអ្នកគិតថា អ្នកអាចបរិភោគនំប៉័ងបានប៉ុន្មាន ?

• មិនថាអ្នកបរិភោគនំប៉័ងប៉ុន្មាននៅពេលនេះនោះទេ តើនៅទីបំផុតនឹងមានអ្វីកើតឡើង ?

នៅពេលព្រះអង្គសង្រ្គោះបានប្រទានអាហារដល់មនុស្សជាងប្រាំពាន់នាក់ ដោយប្រើតែនំប៉័ងប្រាំដុំ និងត្រីពីរក្បាលប៉ុណ្ណោះ អ្នកខ្លះបានឆ្លើយតបចំពោះអព្ភូតហេតុនេះ ដោយការស្វែងរកទ្រង់ដើម្បីទទួលអាហារផ្សេងទៀត ជាជាងហេតុផលខាងវិញ្ញាណ ( សូមមើល យ៉ូហាន ៦:៥–១៤ ) ។ ព្រះយេស៊ូវបានកែតម្រូវអស់អ្នកដែលស្វែងរកទ្រង់ដើម្បីចង់បាននំប៉័ងបន្ថែមទៀត ជាជាងស្វែងរកទ្រង់ដើម្បីទទួលបានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។ ពួកគេបានសង្ស័យលើអត្តសញ្ញាណ និងសមត្ថភាពរបស់ទ្រង់ ដើម្បីប្រទានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចដល់ពួកគេ ( សូមមើល យ៉ូហាន ៦:៣០, ៤១–៤២ ) ។

សូមអាន យ៉ូហាន ៦:៣២, ៣៥ ដើម្បីមើលពីរបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានកែតម្រូវប្រជាជន ។ សូមពិចារណាគូសចំណាំនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នកនូវព្រះបរមងាររបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ « នំប៉័ងដ៏ពិតដែលមកពីស្ថានសួគ៌ » និង « នំបុ័ងជីវិត » ។ អ្នកអាចបន្ថែមព្រះបរមងារនេះចូលទៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុរបស់អ្នក ដែលមានចំណងជើងថា « ព្រះបរមងារ និងតួនាទីរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » ។ ( អ្នកប្រហែលជាបានចាប់ផ្តើមអត្ថបទនេះអំឡុងពេលរៀន មេរៀនអំពីយ៉ូហាន ១:១–៥១ ) ។

• ហេតុអ្វីបានជាអ្នកគិតថា ព្រះអង្គសង្រ្គោះមានព្រះបន្ទូលអំពីព្រះអង្គផ្ទាល់ថាជា « នំប៉័ងដ៏ពិតដែលមកពីស្ថានសួគ៌ » ឬ « នំបុ័ងជីវិត » ?

• តើអ្នករៀនអ្វីខ្លះ អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅក្នុង ខទី ៣៥ ?

យ៉ូហាន ៦:៣៥ បង្រៀនថា ប្រសិនបើយើងមករកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយជឿលើទ្រង់ នោះទ្រង់អាចបំពេញភាពស្រេកឃ្លានខាងវិញ្ញាណរបស់យើងបាន ។

សូមពិចារណាសរសេរ ឬបង្ហាញសំណួរខាងក្រោមនេះនៅលើក្ដារខៀន ។

សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សារបស់អ្នក ៖

• តើមានមូលហេតុមួយចំនួនអ្វីខ្លះដែលអ្នកត្រូវការព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជារៀងរាល់ថ្ងៃ ? តើអ្នកកំពុង « ស្រេកឃ្លាន » ខាងវិញ្ញាណដោយរៀបណា ?

• តើបច្ចុប្បន្ននេះអ្នកកំពុងធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីស្វែងរកជំនួយពីព្រះអង្គសង្គ្រោះដើម្បីបំពេញការស្រេកឃ្លាននោះ ? តើមានអ្វីដែលដំណើរការល្អ ? តើមានអ្វីដែលមិនដំណើរការល្អ ?

នៅពេលអ្នកបន្តការសិក្សារបស់អ្នក សូមស្វែងរកឥទ្ធិពលនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដើម្បីជួយអ្នកឲ្យរកឃើញរបៀបដែលអ្នកអាចមករកព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដើម្បីឲ្យទ្រង់បំពេញភាពស្រេកឃ្លានខាងវិញ្ញាណរបស់អ្នក ។សូមអាន យ៉ូហាន ៦:៤៧–៥៨ ដោយស្វែងរកអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះអញ្ជើញយើងឲ្យធ្វើ និងអ្វីដែលទ្រង់សន្យាថាប្រទានមកឲ្យយើងវិញ ។ សូមពិចារណាពីរបៀបដែលការអញ្ជើញ និងការសន្យាទាំងនេះជួយអ្នកឲ្យយល់កាន់តែច្បាស់ពីរបៀបទទួលអំណោយទានរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៃការបំពេញនូវភាពស្រេកឃ្លានខាងវិញ្ញាណរបស់អ្នក ។ អ្នកក៏ប្រហែលជាគួរមើល « I Am the Bread of Life » ដែលមាននៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ចាប់ពីលេខកូដម៉ោង ៣:២០ ដល់ ៥:០៨ ហើយអានតាមនៅក្នុងបទគម្ពីររបស់អ្នកផងដែរ ។ សូមពិចារណាបង្កើតគំនូសតាងដូចខាងក្រោមដើម្បីជួយអ្នក ។

សូមពិចារណាបង្ហាញតារាងនេះនៅលើក្ដារខៀន ហើយបំពេញវាជាមួយគ្នាក្នុងថ្នាក់ ។ ការអញ្ជើញខ្លះរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ គឺត្រូវជឿលើទ្រង់ ( យ៉ូហាន ៦:៤៧ ) និងត្រូវបរិភោគនំបុ័ងជីវិត ( ខទី ៥១ ) ។ ការសន្យាមួយចំនួន រួមមានការរស់នៅជារៀងរហូត ( ខទី ៥០ ) និងឲ្យទ្រង់គង់នៅជាមួយយើង ( ខទី ៥៦ ) ។

ការអញ្ជើញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ	ការសន្យារបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ

• តើការអញ្ជើញ និងការសន្យារបស់ទ្រង់បង្រៀនអ្នកអ្វីខ្លះអំពីទ្រង់ ?

ដំណើររឿងរបស់ អេណុស នៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមនបង្ហាញពីរបៀប ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះអាចបំពេញការស្រេកឃ្លានខាងវិញ្ញាណរបស់យើង ។ សូមពិចារណាអញ្ជើញសិស្សឲ្យអាន អេណុស ១:១–៨ ហើយចែករំលែកអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។ សិស្សអាចពិភាក្សាអំពីអ្វីដែល អេណុស បានធ្វើ ដើម្បីឲ្យការស្រេកឃ្លានរបស់លោកបានបំពេញ និងរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់ប្រទានពរដល់អេណុស ។ សិស្សក៏អាចគិតពិចារណាពីរបៀបដែលគំរូរបស់ អេណុស អាចជួយពួកគេឲ្យទទួលបានការចិញ្ចឹមបីបាច់ខាងវិញ្ញាណពីនំបុ័ងជីវិតផងដែរ ។

ការទទួលទានព្រះកាយ និងព្រះលោហិតរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ

មនុស្សជាច្រើនដែលបានឮទេសនកថារបស់ព្រះអង្គសង្រ្គោះ បានមានចម្ងល់អំពីអត្ថន័យនៃការទទួលទានព្រះកាយ និងព្រះលោហិតរបស់ទ្រង់ ( សូមមើល យ៉ូហាន ៦:៥២, ៦០ ) ។

សូមអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដូចខាងក្រោមនេះដោយអែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ដើម្បីយល់កាន់តែច្បាស់អំពីអត្ថន័យនៃព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងរបៀបដែលយើងអាចទទួលយកការអញ្ជើញរបស់ទ្រង់ ។

ដើម្បីទទួលទានព្រះកាយ ហើយផឹកលោហិតរបស់ទ្រង់ គឺជារបៀបដ៏គួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍មួយក្នុងការបង្ហាញថា តើយើងត្រូវយកព្រះអង្គសង្គ្រោះមកក្នុងជីវិតរបស់យើង—មកក្នុងខ្លួនយើង—ដើម្បីយើងអាចបានជាតែមួយយ៉ាងណា ។ …

… យើងទទួលទានព្រះកាយ ហើយផឹកលោហិតរបស់ទ្រង់ នៅពេលយើងទទួលមកពីទ្រង់នូវព្រះចេស្ដា និងពរជ័យនៃដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ។

គោលលទ្ធិនៃព្រះគ្រីស្ទបង្ហាញពីអ្វីដែលយើងត្រូវធ្វើដើម្បីទទួលព្រះគុណដ៏ធួន ។ យើងត្រូវជឿ និងមានសេចក្ដីជំនឿលើព្រះគ្រីស្ទ ត្រូវប្រែចិត្ត និងទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ហើយត្រូវទទួលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ « ហើយបន្ទាប់មកគឺជាការផ្ដាច់បាបទាំងឡាយរបស់អ្នកដោយភ្លើង និងដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ » [ នីហ្វៃទី២ ៣១:១៧ ] ។ …

ខ្ញុំបាននិយាយអំពីការទទួលព្រះគុណដ៏ធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដើម្បីដកអំពើបាបរបស់យើង និងស្នាមប្រឡាក់នៃអំពើបាបនៅក្នុងខ្លួនយើងចេញ ។ ប៉ុន្តែពាក្យប្រៀបធៀបអំពីការទទួលទានព្រះកាយរបស់ទ្រង់ ហើយផឹកលោហិតរបស់ទ្រង់មានអត្ថន័យលើសពីនេះ ហើយថាត្រូវដាក់គុណសម្បត្តិ និងបុគ្គលិកលក្ខណៈនៃព្រះគ្រីស្ទក្នុងខ្លួនយើង ដោយសម្រាតចោលភាពជាមនុស្សខាងសាច់ឈាមចេញ ហើយប្រែក្លាយជាពួកបរិសុទ្ធ « តាមរយៈដង្វាយធួននៃព្រះគ្រីស្ទដ៏ជាព្រះអម្ចាស់ » [ ម៉ូសាយ ៣:១៩ ] ។ …

… ដើម្បីទទួលទានព្រះកាយ ហើយផឹកលោហិតរបស់ព្រះគ្រីស្ទមានន័យថា ត្រូវស្វែងរកបរិសុទ្ធភាព ។

( ឌី ថត គ្រីស្ដូហ្វឺសិន « The Living Bread Which Came Down from Heaven » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៧ ទំព័រ ៣៦–៣៨ )

• តើអ្នកនឹងពន្យល់យ៉ាងដូចម្តេចអំពីអត្ថន័យនៃការទទួលទានព្រះកាយ និងព្រះលោហិតនៃព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ?

• តើនៅពេលណាដែលអ្នក ឬអ្នកផ្សេងទៀតធ្វើតាមដំបូន្មានរបស់អែលឌើរ គ្រីស្តូហ្វឺសិន ហើយមានអារម្មណ៍ថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបំពេញនូវភាពស្រេកឃ្លានខាងវិញ្ញាណ ? តើអ្នកបានធ្វើអ្វីខ្លះនៅក្នុងបទពិសោធន៍ទាំងនេះ ដែលអ្នកមានអារម្មណ៍ថា បានអញ្ជើញព្រះអង្គសង្គ្រោះដើម្បីបំពេញការស្រេកឃ្លាននោះ ?

សូមស្រមៃថា អ្នកមានវត្តមានក្នុងអំឡុងពេលទេសនកថារបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុង យ៉ូហាន ៦:២២–៥៨ ។ សូមសរសេរកំណត់ហេតុប្រចាំថ្ងៃ ដែលហាក់ដូចជាអ្នកបាននៅទីនោះដែរ ។ សូមបញ្ចូលចំណុចដូចខាងក្រោមនៅក្នុងកំណត់ហេតុរបស់អ្នក ៖

1. អ្វីដែលអ្នកបានរៀនអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងអ្វីដែលអ្នកបានរៀនពីទ្រង់

2. រាល់បទពិសោធន៍ណាមួយដែលអ្នកមាន នៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានប្រទានតាមតម្រូវការខាងវិញ្ញាណរបស់អ្នក ( ឬបទពិសោធន៍ណាមួយដែលអ្នកដទៃបានមាន )

3. ទង្វើនានាដែលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានធ្វើឲ្យអ្នកចាប់អារម្មណ៍ និងមូលហេតុ

ប្រសិនបើមានពេល សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យចែករំលែកកំណត់ហេតុរបស់ពួកគេជាមួយសិស្សក្នុងថ្នាក់ ឬជាដៃគូ ឬជាក្រុមតូចៗ ។ សូមពិចារណាបញ្ចប់ដោយថ្លែងទីបន្ទាល់មួយអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះជានំបុ័ងជីវិត ហើយអញ្ជើញសិស្សឲ្យថ្លែងទីបន្ទាល់ផងដែរ ។

វិចារណកថា និង ព័ត៌មានសាច់រឿង

ហេតុអ្វីក៏ព្រះយេស៊ូវឲ្យប្រជាជនផ្តោតទៅលើតម្រូវការខាងវិញ្ញាណរបស់ពួកគេ ជាជាងគិតពីតម្រូវការខាងរូបកាយរបស់ពួកគេទៅវិញ ?

ខណៈកំពុងបម្រើជាសមាជិកនៃពួកចិតសិបនាក់ អែលឌើរ ខាឡូស អេច អាម៉ាដូបានបង្រៀន ៖

ក្នុងនាមជាសាសនាចក្រ យើងគួរតែផ្តល់អាហារដល់អ្នកអត់ឃ្លាន ជួយអ្នកឈឺ ស្លៀកពាក់ឲ្យអ្នកអាក្រាត និងផ្តល់ជម្រកដល់ជនទុរគត ។ ដោយមានដង្វាយតមអាហារ យើងសម្រាលដល់តម្រូវការចាំបាច់ និងបន្ទាន់របស់សមាជិក ហើយដោយមានគម្រោងសុខុមាលភាព យើងជួយបំពេញតម្រូវការរយៈពេលវែងរបស់ពួកគេ ។ នៅពេលមានគ្រោះធម្មជាតិ តាមរយៈសេវាកម្មមនុស្សធម៌ យើងផ្តល់ជំនួយដល់បងប្អូនប្រុសស្រីដែលមិនមានសេចក្ដីជំនឿដូចយើង ។

ដោយមិនបដិសេធតម្រូវការខាងសាច់ឈាមទាំងនេះឡើយ សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ តាមរយៈព្រះបញ្ញត្តិរបស់ព្រះអម្ចាស់ រក្សានូវការងារបម្រើដ៏អស្ចារ្យ និងខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត ដែលត្រូវផ្តល់ពរដល់មនុស្សទាំងអស់ តាមរយៈការបង្រៀនពួកគេនូវគោលលទ្ធិនៃព្រះគ្រីស្ទ និងការអញ្ជើញពួកគេឲ្យទទួលពិធីបរិសុទ្ធនៃការសង្គ្រោះ ដើម្បីឲ្យពួកគេអាចទទួលបាន « អមតភាព និងជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច » ( ម៉ូសេ ១:៣៩ ) ។

( ខាឡូស អេច អាម៉ាដូ « Service, a Divine Quality » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៨ ទំព័រ ៣៥–៣៦ )

យ៉ូហាន ៦:៥៦ ។ តើព្រះអង្គសង្គ្រោះមានន័យយ៉ាងដូចម្តេច នៅពេល ទ្រង់បង្រៀនថា ទ្រង់នឹងគង់នៅជាមួយយើងនោះ ?

អែលឌើរ ដេវីឌ អេ បែដណា ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបង្រៀន ៖

វាជាចំណុចមួយដើម្បីដឹងថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានយាងមកលើផែនដីដើម្បី សុគត ជំនួស យើង—នោះគឺជាផ្នែកដ៏សំខាន់ និងជាមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃគោលលទ្ធិរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ។ ប៉ុន្តែយើងក៏ត្រូវមានអំណរគុណដែលព្រះអម្ចាស់មានព្រះរាជបំណង តាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ និងតាមរយៈព្រះចេស្តានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដើម្បី គង់ នៅជាមួយយើង—ពុំគ្រាន់តែដើម្បីដឹកនាំយើងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងដើម្បីប្រទានព្រះចេស្តាដល់យើងផងដែរ ។

( ដេវីឌ អេ បែដណា « The Atonement and the Journey of Mortality » Ensign ខែ មេសា ឆ្នាំ ២០១២ ទំព័រ ៤២ )

សកម្មភាពរៀនសូត្របន្ថែម

ព្រះវរបិតាក៏មានព្រះរាជបំណងឲ្យមនុស្សទាំងអស់មករកព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ដើម្បីបានសង្គ្រោះផងដែរ

សូមពិចារណាអញ្ជើញសិស្សឲ្យសិក្សា យ៉ូហាន ៦:៣៩–៤០ ហើយយោងឆ្លងខគម្ពីរទាំងនេះជាមួយ ម៉ូសេ ១:៣៩ និង យ៉ូហាន ៣:១៦–១៧ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យសញ្ជឹងគិតពីរបៀបដែលខគម្ពីរទាំងនេះ ជួយពួកគេឲ្យយល់កាន់តែច្បាស់ពីព្រះរាជបំណងរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ដែលចង់សង្រ្គោះដល់បុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ទាំងអស់ ។ ពួកគេអាចផ្តោតលើអ្វីដែលខគម្ពីរទាំងនេះ និងការសន្យាទាំងឡាយនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះបង្រៀនអំពីព្រះវរបិតាសួគ៌ និងបេសកកម្មរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទក្នុងនាមជានំបុ័ងជីវិត ។

យ៉ូហាន ៦:២៤–២៧, ៤៨–៥០ ។ ការជ្រើសរើសខាងវិញ្ញាណ ឬដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ជំនួសឲ្យខាងលោកិយ ឬខាងសាច់ឈាម

សូមពិចារណាអញ្ជើញសិស្សឲ្យស្វែងយល់ពីខគម្ពីរទាំងនេះ ហើយពិចារណាពីមូលហេតុដែលយើងជ្រើសរើសរឿងខាងលោកិយ ឬខាងសាច់ឈាម ជាងរឿងខាងវិញ្ញាណ ។ ពួកគេអាចយោងឆ្លងខគម្ពីរទាំងនេះជាមួយព្រះគម្ពីរដូចជា កូរិនថូស ទី២ ៤:១៨ , ម៉ូសាយ ២:៤១ , គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២៥:១០ និងអត្ថបទផ្សេងៗទៀត ។ សូមពិចារណាសុំឲ្យពួកគេធ្វើការវិភាគលើការសម្រេចចិត្តប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគេ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យសញ្ជឹងគិតអំពីអ្វីដែលពួកគេដឹងអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ ដែលអាចជួយពួកគេឲ្យកាន់តែផ្តោតអារម្មណ៍លើកិច្ចការខាងវិញ្ញាណបន្ថែមទៀត ។ ពួកគេអាចស្វែងរករបៀបដែលពួកគេអាចដាក់អាទិភាពខ្ពស់ជាងលើរឿងខាងវិញ្ញាណ ជាងអ្វីដែលពួកគេកំពុងធ្វើក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន ។

យ៉ូហាន ៥:១–១៦ ។ « តើអ្នកចង់បានជាឬទេ ? »

ប្រសិនបើសិស្សនឹងទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ពីការសិក្សា អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទព្យាបាលបុរសម្នាក់នៅអាងបេថែសដា សូមពិចារណាប្រើបទពិសោធន៍ការរៀនសូត្រនេះជំនួសឲ្យមេរៀនមួយក្នុងចំណោមមេរៀនផ្សេងទៀត ។

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអាន យ៉ូហាន ៥:២–៩ ដោយរកមើលការប្រើប្រាស់ឃ្លានីមួយៗថា « បានជា » ។ សូមសួរថាតើពួកគេគិតថា ឃ្លានេះមានន័យដូចម្តេច ? អ្នកក៏អាចមើលវីដេអូ « Jesus Heals a Lame Man on the Sabbath » ( ២:២៣ ) ដែលមាននៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ផងដែរ ។ សូមពិភាក្សាជាមួយសិស្សនូវអ្វីដែលពួកគេអាចរៀនអំពី និងមកពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ តាមរយៈការប្រព្រឹត្តរបស់ទ្រង់ជាមួយនឹងបុរសនេះ ។

សូមអាន ខទី ១៤ ហើយសូមសួរថាតើវាបន្ថែមដល់ការយល់ដឹងរបស់ពួកគេអ្វីខ្លះនៃការ « បានជា » នេះ ។ តើផលប៉ះពាល់នៃអំពើបាបដែលមិនប្រែចិត្ត ជា « សេចក្តីអាក្រក់ » ជាងស្ថានភាពជំងឺរ៉ាំរៃរបស់បុរសដែលមានអាយុ ៣៨ ឆ្នាំយ៉ាងដូចម្តេច ? សូមជួយសិស្សឲ្យយល់ថា តាមព្រះប្រាជ្ញាញាណរបស់ទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមិនតែងតែជាព្យាបាលជំងឺទាំងអស់ភ្លាមៗនោះទេ គឺដូចជាទ្រង់មិនបានព្យាបាលមនុស្សគ្រប់គ្នានៅថ្ងៃនោះផងដែរ ( សូមមើល ខទី ៣ ) ។ ទោះយ៉ាងក៏ដោយ ព្រះអង្គសង្រ្គោះដែលពេញដោយក្តីស្រឡាញ់របស់យើងអាច ហើយនឹងធ្វើឲ្យអ្វីៗទាំងអស់ឲ្យរួចផុតពីឥទ្ធិពលនៃអំពើបាប ប្រសិនបើពួកគេប្រែចិត្ត ហើយអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿលើទ្រង់ ។