1 พงศ์กษัตริย์ 16–18

ศาสดาพยากรณ์เอลียาห์

ศรัทธาของแม่คนหนึ่งและปาฏิหาริย์ของพระเจ้า

อาณาจักรอิสราเอลไม่มีฝนและน้ำแห้งขอด กษัตริย์อาหับกับราชินีเยเซเบลไม่ชอบศาสดาพยากรณ์ของพระเจ้า ถึงกับสั่งให้ฆ่าศาสดาพยากรณ์บางท่าน กษัตริย์กับราชินีสวดอ้อนวอนขอฝนจากรูปเคารพ แต่ศาสดาพยากรณ์เอลียาห์บอกทั้งสองว่าพระเจ้าจะทำให้ฝนไม่ตกหลายปี

1 พงศ์กษัตริย์ 16:29–33; 17:1; 18:13

กษัตริย์กับราชินีโกรธเอลียาห์ พระเจ้าทรงเตือนเอลียาห์ให้ซ่อนตัวเพราะชีวิตท่านอยู่ในอันตราย

1 พงศ์กษัตริย์ 17:23

พระเจ้าทรงนำเอลียาห์ไปที่ลำธารและทรงส่งฝูงนกนำอาหารมาให้ท่าน แต่เพราะฝนไม่ตก ลำธารจึงแห้งขอด และเอลียาห์ไม่มีน้ำดื่ม

1 พงศ์กษัตริย์ 17:4–7

พระเจ้าทรงนำเอลียาห์ไปพบหญิงคนหนึ่งในเมืองไกล เอลียาห์ขอน้ำและขนมปังจากเธอ แต่เธอมีอาหารแค่พอให้ตัวเธอกับลูกชายกินได้อีกหนึ่งวันเท่านั้น

1 พงศ์กษัตริย์ 17:8–12

เอลียาห์รู้ว่านี่เป็นอาหารมื้อสุดท้ายของเธอ ท่านสัญญาว่าถ้าเธอเลี้ยงอาหารท่าน พระเจ้าจะทรงจัดหาอาหารให้เธอและครอบครัวจนกว่าฝนจะตกอีกครั้ง

1 พงศ์กษัตริย์ 17:13–14

หญิงคนนั้นทำขนมปังให้เอลียาห์ น้ำมันและแป้งของเธอจึงเพิ่มมากขึ้น! เธอมีอาหารมากพอให้เอลียาห์กับครอบครัวเธอกินไปได้หลายวัน

1 พงศ์กษัตริย์ 17:15–16

วันหนึ่งลูกชายของหญิงคนนั้นป่วยและตาย เธอถามเอลียาห์ว่าทำไมพระเจ้าทรงปล่อยให้ลูกชายเธอตาย

1 พงศ์กษัตริย์ 17:17–20

เอลียาห์มีฐานะปุโรหิต ท่านให้พรลูกชายเธอและทูลขอพระเจ้าให้เขาคืนชีพ เด็กหายใจอีกครั้ง และหญิงคนนั้นรู้ว่าเอลียาห์เป็นศาสดาพยากรณ์ของพระเจ้า

1 พงศ์กษัตริย์ 17:21–24