«به واسطهٔ روح‌القدس آموزش دهید»، آموزش به روش منجی: برای تمام کسانی که در خانه و کلیسا آموزش می‌دهند (۲۰۲۲)
«به واسطهٔ روح‌القدس آموزش دهید»، آموزش به روش منجی
درست همانطور که منجی جهت آماده‌سازی روحی خود برای خدمتش زمان صرف کرد، ما نیز می‌بایست خود را برای تدریس به واسطهٔ روح‌القدس آماده کنیم.
به واسطهٔ روح‌القدس آموزش دهید
هنگامی که منجی به جوزف اسمیت و سیدنی ریگدون فرمان داد تا مژدهٔ او را موعظه کنند، به آنها وعده داد که «روح‌القدس در شهادت دادن بر همۀ چیزها هر چه که شما خواهید گفت افشانده خواهد شد» (اصول و پیمان‌ها ۱۰۰: ۸؛ همچنین رجوع کنید به اصول و پیمان‌ها ۴۲: ۱۵–۱۷؛ ۵۰: ۱۷–۲۲). همین وعده در مورد تمام کسانی که مژده را آموزش می‌دهند، از جمله شما، صدق می‌کند. هنگام آموزش مژدهٔ عیسی مسیح می‌توانید روح‌القدس را در کنار خود داشته باشید تا شما را راهنمایی کند و در ذهن و دل کسانی که تحت آموزش شما هستند، از حقیقت گواهی دهد (رجوع کنید به اصول و پیمان‌ها ۸: ۲). شما هنگام تدریس تنها نیستید، «چون [روح‌القدس است] كه سخن می‌گوید، نه شما» (مرقس ۱۳: ۱۱).
روح‌القدس معلم حقیقی است. هیچ معلم میرایی، هر قدر هم که بامهارت یا باتجربه باشد، نمی‌تواند جایگزین نقش او در شهادت دادن از حقیقت، گواهی دادن از مسیح و دگرگون کردن دل‌ها شود. اما همهٔ معلمان می‌توانند ابزاری برای کمک به فرزندان خدا در یادگیری از روح‌القدس باشند.
به واسطهٔ روح‌القدس آموزش دهید
-
خود را از نظر روحی آماده کنید.
-
همیشه آمادهٔ واکنش نشان دادن به القائات روحی در مورد نیازهای فراگیرندگان باشید.
-
محیط و فرصت‌هایی را برای فراگیرندگان ایجاد کنید تا توسط روح‌القدس آموزش ببینند.
-
به فراگیرندگان کمک کنید تا به دنبال وحی شخصی باشند، آن را تشخیص دهند و بر اساس آن عمل کنند.
-
مکرراً گواهی دهید و از فراگیرندگان دعوت کنید تا از احساسات، تجربیات و گواهی‌های خود صحبت کنند.
منجی خود را از نظر روحی آمادهٔ آموزش می‌کرد
منجی برای آنکه آمادهٔ خدمتش شود، ۴۰ روز را در بیابان گذراند تا «با خدا باشد» (ترجمهٔ جوزف اسمیت، متّی ۴: ۱). اما آمادگی روحی او بسیار پیش از آن آغاز شده بود. هنگامی که شیطان او را وسوسه کرد، توانست از «سخنان زندگی» استفاده کند، سخنانی که آنها را برای «همان ساعت» نیاز به آنها، ذخیره کرده بود (اصول و پیمان‌ها ۸۴: ۸۵). به تلاش‌های خود برای یافتن آمادگی روحی لازم جهت تدریس فکر کنید. در مورد اینکه چگونه می‌توانید برای آماده‌سازی روحی خود از الگوی رفتاری منجی پیروی کنید، از متّی ۴: ۱–۱۱ چه می‌آموزید؟
روح‌القدس، معلم واقعی و منبع حقیقی تحوّل است. آموزش قدرتمند مژده نه تنها نیازمند آماده کردن موضوع درس است بلکه نیازمند آن است که پیش از شروع به تدریس، خود را از نظر روحی نیز به خوبی آماده کنید. اگر که از نظر روحی آماده باشید، بهتر قادر خواهید بود تا در حین تدریس راهنمایی‌های روح‌القدس را بشنوید و از آنها پیروی کنید. برای آنکه روح‌القدس را به تدریس خود دعوت کنید، باید او را به زندگی خود دعوت کنید. این امر شامل آن می‌شود که مجدّانه بکوشید تا از الگوی رفتاری منجی پیروی و با همهٔ وجود خود بر اساس مژدهٔ او زندگی کنید. و به خاطر آنکه هیچ‌یک از ما این کار را بی‌نقص انجام نمی‌دهد، به معنای آن است که توبه هر روزه را نیز انجام دهیم.
سؤالاتی برای اندیشیدن: آماده‌سازی روحی خود جهت تدریس برای شما به چه معناست؟ برای آنکه آمادگی خود را برای تدریس بهبود دهید، الهام به انجام چه کاری می‌گیرید؟ فکر می‌کنید که آماده‌سازی روحی چگونه می‌تواند در تدریس شما تفاوت ایجاد کند؟
از نوشته‌های مقدّس: عزرا ۷: ۱۰؛ لوقا ۶: ۱۲؛ آلما ۱۷: ۲–۳، ۹؛ اصول و پیمان‌ها ۱۱: ۲۱؛ ۴۲: ۱۳–۱۴
منجی همیشه آمادهٔ آن بود که به نیازهای دیگران پاسخ دهد
یایرُس، حاکم کنیسه، به پای عیسی افتاده بود و به او التماس می‌کرد که به دختر در حال مرگش کمک کند. عیسی و پیروانش داشتند راه خود را از میان خیابان‌های شلوغ به سوی خانهٔ یایرُس باز می‌کردند که ناگهان عیسی ایستاد. پرسید: «چه کسی مرا لمس کرد؟» سؤال عجیبی به نظر می‌رسید — در فشار جمعیت، چه کسی او را لمس نمی‌کرد؟ اما منجی دریافته بود که در آن انبوه جمعیت، کسی با نیازی خاص و با ایمان به شفا یافتن توسط او، به او نزدیک شده بود. هنوز برای دیدار از دختر یایرُس زمان باقی بود. اما او ابتدا به زنی که لباس او را لمس کرده بود گفت: «دخترم، ایمانت تو را شفا داده است، بسلامت برو» (رجوع کنید به لوقا ۸: ۴۱–۴۸).
ممکن است به عنوان یک معلم گاهی برای تدریس چیزی که از پیش آماده کرده بوده‌اید، عجله کنید. علی‌رغم آنکه تدریس آن موضوع ممکن است مهم باشد، اطمینان حاصل کنید که عجلهٔ شما ناخواسته باعث آن نشود که از نیاز فوری کسی که به او آموزش می‌دهید، غافل شوید. علاوه بر هدایت‌های روحی که برای آماده‌سازی خود جهت تدریس به دنبالشان هستید، در حال تدریس نیز به دنبال هدایت‌های روح‌القدس باشید. تلاش کنید تا به نیازها، سؤالات و علایق فراگیرندگان واقف باشید. روح‌القدس می‌تواند در تشخیص اینکه هریک از فراگیرندگان تا چه حد آموزه‌های شما را دریافت یا درک می‌کنند، به شما کمک کند. ممکن است در مواقعی به شما القاء کند که برنامه‌های خود را تغییر دهید. برای مثال، ممکن است تحت تأثیر قرار بگیرید که بیش از آنچه که قصد داشتید، برای یک موضوع زمان صرف کنید یا برخی گفتگوها را به بعد موکول کنید تا زمان حاضر را صرف موضوعی کنید که اکنون برای فراگیرندگان مهم‌تر است.
سؤالاتی برای اندیشیدن: به عنوان یک فراگیرنده، چه زمانی احساس کرده‌اید که یکی از والدین یا دیگر معلمان شما از نیازهای شما آگاه بوده است؟ آیا کسانی که تحت آموزش شما هستند می‌دانند که شما بیش از آنکه به دنبال به پایان رساندن یک درس باشید، به یادگیری آنها علاقه‌مند هستید؟ چگونه می‌توانید این علاقهٔ خود را بهتر به آنها نشان دهید؟
از نوشته‌های مقدّس: اول پطرس ۳: ۱۵؛ آلما ۳۲: ۱–۹؛ ۴۰: ۱؛ ۴۱: ۱؛ ۴۲: ۱
منجی برای مردم فرصت‌هایی را فراهم می‌کرد تا توسط روح‌القدس آموزش ببینند
برای بسیاری مردم عصر عیسی دشوار بود که بفهمند او واقعاً چه کسی است، اما نظرات بسیاری وجود داشت. پیروانش گزارش دادند: «بعضی‌ها می‌گویند یحیای تعمید‌دهنده است و عدّه‌ای می‌گویند: الیاس یا ارمیا و یا یكی از انبیاست». اما پس از آن عیسی سؤالی پرسید که پیروانش را بر آن خواند که نظرات دیگران را کنار بگذارند و به درون دل‌های خود نگاه کنند: «شما مرا كه می‌دانید؟» او می‌خواست که آنها جواب را نه صرفاً از «انسان» بلکه مستقیماً از «پدر آسمانی من» دریافت کنند. این نوع از شهادت — وحی شخصی از جانب روح‌القدس — بود که پطرس را قادر ساخت که اعلام کند: «تو مسیح، پسر خدای زنده هستی» (رجوع کنید به متّی ۱۶: ۱۳–۱۷).
مردمی که تحت آموزش شما هستند برای آنکه در روزگار آخر از نظر روحی نجات یابند نیاز دارند که یک شاهد روحی از حقیقت داشته باشند. شما نمی‌توانید این شاهد را به آنها بدهید، اما می‌توانید آنها را دعوت کنید، تشویق کنید، به آنها الهام ببخشید و بیاموزید تا به دنبال آن باشند. می‌توانید — از طریق سخن و عمل خود — برای آنها ضرورت روح‌القدس را جهت یادگیری مژده روشن کنید. برای مثال، محیط آموزشی را که ایجاد می‌کنید و می‌پرورانید، در نظر بگیرید. گاهی چیزهایی به سادگی نحوهٔ چینش صندلی‌ها در یک اتاق یا چگونه سلام کردن و تعامل شما با فراگیرندگان، حال و هوای معنوی تجربهٔ آنها را تعیین می‌کند. همچنین می‌توانید از فراگیرندگان دعوت کنید تا خود را از جهت روحی آمادهٔ یادگیری کنند، درست همانطور که شما خود را از نظر روحی آمادهٔ تدریس می‌کنید. از آنها بخواهید مسئولیت روحی را که با خود به همراه می‌آورند بر عهده بگیرند. و شما می‌توانید برای آنها فرصت‌هایی را فراهم کنید تا گواهی روح‌القدس از عیسی مسیح و مژدهٔ او را احساس کنند. این شهادت تبدیل به یک «صخره» برای آنها می‌شود، «و نیروهای مرگ، هرگز بر آن چیره نخواهد شد» (متّی ۱۶: ۱۸).
سؤالاتی برای اندیشیدن: چه چیزی مشاهده کرده‌اید که به ایجاد یک محیط معنوی برای یادگیری مژده کمک می‌کند؟ چه چیزی از آن می‌کاهد؟ چه چیزی به افراد تحت آموزش شما کمک می‌کند تا از روح‌القدس بیاموزند؟ به محیطی فکر کنید که اغلب در آن تدریس می‌کنید. زمانی که آنجا هستید چه احساسی دارید؟ چگونه می‌توانید به طور مؤثرتری از روح‌القدس دعوت کنید تا در آنجا حاضر باشد؟
از نوشته‌های مقدّس: لوقا ۲۴: ۳۱–۳۲؛ یوحنا ۱۴: ۲۶؛ ۱۶: ۱۳–۱۵؛ مورونی ۱۰: ۴–۵؛ اصول و پیمان‌ها ۴۲: ۱۶–۱۷؛ ۵۰: ۱۳–۲۴
هنگام تدریس می‌توانیم از فراگیرندگان دعوت کنیم تا به دنبال شهادت روحی خود از حقیقت باشند.
منجی به دیگران کمک می‌کرد تا در طلب وحی شخصی باشند، آن را تشخیص دهند و بر اساس آن عمل کنند
سَروَر می‌خواهد که با ما ارتباط برقرار کند — و می‌خواهد که ما بدانیم او در حال ارتباط برقرار کردن با ماست. در سال ۱۸۲۹، معلم ۲۲ ساله‌ای به نام الیور کاودری در حال یادگیری این اصل جسورانه و هیجان‌انگیز بود که هرکسی می‌تواند وحی شخصی دریافت کند. اما او سؤالاتی داشت که شباهت زیادی به سؤالاتی داشتند که ما پرسیده‌ایم: «آیا سَروَر واقعاً می‌خواهد که با من صحبت کند؟ و من چگونه می‌توانم بدانم که او چه می‌گوید؟» عیسی مسیح برای پاسخ به این سؤالات از الیور دعوت کرد تا به عقب نگاه کند و به یکی از لحظات شخصی‌اش هنگام کاوش روحی فکر کند. از او پرسید: «آیا من … از آرامش بر ذهن تو سخن نگفتم؟» (رجوع کنید به اصول و پیمان‌ها ۶: ۲۱–۲۴). بعدتر به الیور روش‌های دیگری را آموخت که روح‌القدس می‌تواند از طریق آنها با او صحبت کند (رجوع کنید به اصول و پیمان‌ها ۸: ۲–۳؛ ۹: ۷–۹؛ همچنین رجوع کنید به اصول و پیمان‌ها ۱۱: ۱۲–۱۴).
با زندگی در جهانی که اغلب نسبت به امور روحانی بی‌توجه است، همهٔ ما برای تشخیص صدای روح‌القدس به کمک نیاز داریم. ممکن است که بدون آنکه فهمیده باشیم روح‌القدس را احساس کرده باشیم. و همهٔ ما می‌توانیم در مورد چگونه طلبیدن روح‌القدس، چگونه تشخیص دادن تأثیر او و چگونه عمل کردن بر اساس القائات او، بیشتر یاد بگیریم. هنگام تدریس به فراگیرندگان کمک کنید تا روش‌هایی را پیدا کنند که روح‌القدس می‌تواند از طریق آنها با ما ارتباط برقرار کند — و از طریق آنها با ما ارتباط برقرار کرده است. یکی از بهترین هدایایی که شما به عنوان یک معلم می‌توانید بدهید آن است که به پیشرفت فراگیرندگان در مسیر یک عمر پیگیری‌شان برای وحی شخصی کمک کنید.
سؤالاتی برای اندیشیدن: چرا یادگیری در مورد چگونه دریافت کردن وحی شخصی اهمیت دارد؟ آیا هیچ‌کس تا به حال به شما کمک کرده است که بفهمید چگونه طلب وحی کنید و آن را تشخیص دهید؟ چگونه می‌توانید کسانی را که تحت آموزش شما هستند تشویق کنید تا از روح‌القدس طلب وحی کنند، آن را تشخیص دهند و بر اساس آن عمل کنند؟
از نوشته‌های مقدّس: غلاطیان ۵: ۲۲–۲۳؛ آلما ۵: ۴۵–۴۷؛ اصول و پیمان‌ها ۴۲: ۶۱؛ ۱۲۱: ۳۳؛ جوزف اسمیت — تاریخچه فصل ۱: ۸–۲۰
منجی برای کسانی که به آنها آموزش می‌داد، گواه بود
در یکی از لحظات تدریس و خدمت که به طور خاصی لطیف بود، عیسی به دنبال تسلی دادن دوست خود، مرتا، بود که برادرش را از دست داده بود. او یک گواهی ساده از حقیقتی جاودان را با مرتا در میان گذاشت: «برادرت باز زنده خواهد شد» (یوحنا ۱۱: ۲۳). شهادت او مرتا را بر آن داشت که گواهی خودش را با او در میان بگذارد: «می‌دانم كه او در روز قیامت زنده خواهد شد» (یوحنا ۱۱: ۲۴). به تکرار این الگو در یوحنا ۱۱: ۲۵–۲۷ توجه کنید. چه چیزی در مورد الگوی رفتاری منجی شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد؟ چرا در میان گذاشتن گواهی از حقایق مژده بخش مهمی از تدریس است؟
گواهی شما می‌تواند تأثیر قدرتمندی بر کسانی بگذارد که تحت آموزش شما هستند. لازم نیست که فصیح و طولانی باشد. و لازم نیست که با «می‌خواهم گواهی دهم» آغاز شود. صرفاً آنچه را که می‌دانید از طریق قدرت روح‌القدس با آنها در میان بگذارید. یک گواهی از حقیقت زمانی بیشترین قدرت را دارد که مستقیم و از صمیم قلب باشد. مکرراً از منجی، مژدهٔ او و قدرت او در زندگی شما گواهی دهید و کسانی را که تحت آموزش شما هستند تشویق کنید که آنها نیز چنین کنند. و به خاطر داشته باشید که گاهی قدرتمندترین شهادت را نه معلم، بلکه یکی از فراگیرندگان می‌دهد.
سؤالاتی برای اندیشیدن: در نوشته‌های مقدّس به دنبال مثال‌هایی بگردید که تأثیر قدرتمند کسی را که گواهی می‌دهد به تصویر می‌کشند. شما از این مثال‌ها چه می‌آموزید؟ چه زمانی به واسطهٔ گواهی یک شخص برکت یافته‌اید؟ در میان گذاشتن گواهی خودتان چه تأثیری بر کسانی گذاشته است که به آنها آموزش می‌داده‌اید؟ چه تأثیری بر شما گذاشته است؟
از نوشته‌های مقدّس: کارهای رسولان ۲: ۳۲–۳۸؛ موصایا ۵: ۱–۳؛ آلما ۵: ۴۵–۴۸؛ ۱۸: ۲۴–۴۲؛ ۲۲: ۱۲–۱۸؛ اصول و پیمان‌ها ۴۶: ۱۳–۱۴؛ ۶۲: ۳
چند روش برای بکارگیری آنچه که فرا می‌گیرید
-
از فراگیرندگان بخواهید تا آنچه را که روح‌القدس در حین مطالعهٔ کلام خدا به آنها آموخته است، با سایرین در میان بگذارند.
-
از پیش آمادگی آن را داشته باشید که در حین تدریس، القائات روحی دریافت کنید.
-
برداشت‌های روحی را که در هنگام آماده شدن به سراغ شما می‌آیند، یادداشت کنید.
-
گاه به گاه فرصتی را برای اعضای کلاس فراهم کنید تا در سکوت به چیزی بیاندیشند که روح‌القدس به آنها آموزش می‌دهد.
-
از موسیقی و تصاویر مقدّس برای دعوت از تأثیر روح‌القدس استفاده کنید.
-
به القائاتی که هنگام برنامه‌ریزی و تدریس دریافت می‌کنید گوش دهید و پذیرای آن باشید که برنامه‌های خود را مطابق با آن تنظیم کنید.
-
برای همهٔ فراگیرندگان فرصت‌هایی را فراهم کنید تا از آنچه که می‌آموزند، گواهی دهند.
-
به دیگران کمک کنید که حضور روح‌القدس را تشخیص دهند.
-
بر اساس حقایقی که آموزش می‌دهید زندگی کنید تا بتوانید از آنها شهادت دهید.
-
برای تدریس در لحظاتی که خودبه‌خود و به شکل غیر رسمی پیش می‌آیند، از القائاتی که دریافت می‌کنید پیروی کنید.