پیشنهادهایی برای محیط‌های آموزشی و فراگیرندگان مختلف

مبانی آموزش به روش منجی را می‌توان برای هر فرصت آموزشی — در خانه، در کلیسا یا هر جای دیگری — به کار برد. هرچند که هر فرصتی شرایط منحصر به خودش را دارد. این بخش پیشنهادهای دیگری را مطرح می‌کند که مخصوص فراگیرندگان و محیط‌های آموزشی مختلف هستند.

خانه و خانواده

خانه بهترین مکان برای آموزش و یادگیری مژده است

رئیس راسِل اِم. نلسون به ما آموخته است که خانه می‌بایست «مرکز تعلیم مژده» باشد («مقدّسین آخرین زمان نمونه شدن»، مجلهٔ Liahona، نوامبر ۲۰۱۸، ۱۱۳). آموزشی که در کلیسا و کلاس‌های مذهبی اتفاق می‌افتد ارزشمند و لازم است، اما هدف آن حمایت از آموزشی است که در خانه اتفاق می‌افتد. محیط اصلی — و بهترین محیط — برای یادگیری مژده، هم برای ما و هم برای خانوادهٔ ما، خانه است.

اما این به آن معنا نیست که یادگیری خوب مژده به طور خودکار در خانه اتفاق می‌افتد، این یادگیری نیاز به تلاش وظیفه‌شناسانه دارد. رئیس نلسون اشاره کرده است که ممکن است لازم باشد «خانه‌های خود را … تبدیل» یا «بازسازی کنید» — نه لزوماً با خراب کردن دیوارها و اضافه کردن طبقات جدید بلکه احتمالاً با ارزیابی روح کلی غالب در خانهٔ شما، از جمله سهم شما در شکل‌گیری آن روح («مقدّسین آخرین زمان نمونه شدن»، ۱۱۳). برای مثال، به موسیقی‌ها، ویدئوها و سایر رسانه‌هایی که در خانهٔ شما هستند، تصاویر روی دیوار و شیوهٔ صحبت کردن و رفتار کردن اعضای خانواده با یکدیگر فکر کنید. آیا اینها دعوت‌کنندهٔ تأثیر روح‌القدس هستند؟ آیا زمانی را برای یادگیری مژده، چه به صورت فردی و چه به صورت خانوادگی، تخصیص می‌دهید؟ آیا اعضای خانوادهٔ شما هنگامی که در خانه هستند احساس دوست داشته شدن، امنیت و نزدیکی به خدا می‌کنند؟

ممکن است احساس کنید که نمی‌توانید فضای معنوی خانهٔ خود را کنترل کنید. اگر چنین است، بهترین تأثیری را که می‌توانید، بگذارید و از سَروَر درخواست کمک کنید. او تلاش‌های نیکوکارانهٔ شما را محترم خواهد شمرد. هنگامی که تلاش می‌کنید مژده را آموزش دهید و یاد بگیرید، حتی اگر نتایج مطلوب را فوراً مشاهده نکنید، در حال موفق شدن هستید.

یادگیری در خانه بر پایهٔ روابط بنا شده است

«کسانی را که تحت آموزش شما هستند، دوست بدارید» در مورد تمام محیط‌های آموزش مژده صدق می‌کند، اما در خانه، دوست داشتن باید به طبیعی‌ترین شکل آن اتفاق بیافتد و به عمیق‌ترین شکل احساس شود. حتی اگر خانهٔ شما خانه‌ای ایده‌آل نیست، قرار بر این است که مرکز آموزش مژده باشد، چرا که خانه همان‌جایی است که اغلب روابط دیرپای ما در آنجا شکل می‌گیرد. شاید معلمان خارج از خانه، تجربهٔ معلمی بیشتری داشته باشند یا آموزش بیشتری دیده باشند، اما هیچ‌گاه نمی‌توانند پتانسیل روابط محبت‌آمیز و جاودانی را که در خانه وجود دارد، تکرار کنند. پس آن روابط را پرورش دهید. زمان و تلاش لازم را صرف گوش سپردن به اعضای خانواده و ایجاد اعتماد و تفاهم میان خود و آنها کنید. این کار کمک می‌کند تا بنیانی محکم برای تلاش‌های خود در امر آموزش و یادگیری مژده در خانه ایجاد کنید.

یادگیری در خانه می‌تواند با وجود داشته برنامه، خودجوش نیز باشد

اغلب کلاس‌های کلیسا یک بار در هفته و با ساعت شروع و پایان از پیش تعیین شده‌ای برگزار می‌شوند، اما در خانه همیشه اینطور نیست. ممکن است شب‌ها یک کلاس درس یا مطالعهٔ خانوادگی نوشته‌های مقدّس داشته باشید که از پیش برنامه‌ریزی شده است، اما فرصت‌های آموزشی در خانواده اغلب در لحظات غیررسمی و روزمره پیش می‌آیند — در حال صرف یک وعدهٔ غذایی، انجام کارهای خانه، بازی کردن، در مسیر کار یا مدرسه، هنگام خواندن یک کتاب یا تماشای یک فیلم با یکدیگر. یک باران توفانی می‌تواند فرصتی برای صحبت در مورد آن باشد که در توفان‌های روحی منجی چگونه پناهگاه ماست. نوجوانی که با تصمیم دشواری روبرو است شاید آمادهٔ آن باشد که در مورد وحی شخصی آموزش ببیند. برای کودکی که وحشت‌زده است شاید گواهی شما در مورد تسلی‌دهنده مفید باشد. به کودکانی که بدرفتاری می‌کنند یا با یکدیگر رفتار درستی ندارند می‌توان در مورد توبه و بخشش آموخت.

به خاطر آنکه چنین لحظاتی برنامه‌ریزی شده نیستند، شما نمی‌توانید همانطور که برای یک جلسهٔ درس سنتی خود را آماده می‌کنید، برای آنها آماده شوید. هرچند که می‌توانید با نفوذپذیر بودن نسبت به روح‌القدس و تلاش برای «همیشه آماده [بودن]»، خود را آماده کنید (اول پطرس ۳: ۱۵). هر لحظه‌ای ممکن است به یک لحظهٔ آموزش یا یادگیری تبدیل شود.

یادگیری در خانه شامل تلاش‌های کوچک، ساده و مداوم است

گاهی والدین از اینکه تلاش‌هایشان برای آموزش مژده در خانه موفق به نظر نمی‌رسد، دلسرد می‌شوند. اگر به هر یک از این تلاش‌ها جداگانه نگاه کنیم، یک شب گردهم‌آیی در خانه، یک جلسهٔ مطالعهٔ نوشته‌های مقدّس یا یک مکالمه در مورد مژده، ممکن است به نظر برسد که نتیجهٔ زیادی نمی‌دهد. اما انباشت تلاش‌های کوچک و ساده‌ای که در طول زمان به طور مداوم تکرار می‌شوند، می‌تواند از یک لحظهٔ تاریخی یا یک درس برجستهٔ گاه به گاه قدرتمندتر و نیروبخش‌تر باشد. سَروَر گفته است: «همۀ چیزها باید در زمان خودشان پیش آیند.» «از این رو، در انجام کار نیک خسته نباشید، زیرا شما بنیاد کاری بزرگ را پایه‌ریزی می‌کنید. و از کارهای کوچک آنچه که بزرگ است پیش می‌آید» (اصول و پیمان‌ها ۶۴: ۳۲–۳۳؛ همچنین رجوع کنید به آلما ۳۷: ۶–۷). پس تسلیم نشوید و به دنبال آن نباشید که هر بار نگران انجام کاری بزرگ نباشید. فقط در تلاش‌های خود تداوم داشته باشید.

در خانه، یادگیری و زندگی تفکیک‌ناپذیر هستند

مژده در خانه فوراً موضوعیت پیدا می‌کند. در خانه، کسانی که با آنها در حال یادگیری مژده هستید همان کسانی هستند که — هر روز — با آنها زندگی می‌کنید. در واقع، اغلب اوقات، زندگی بر اساس مژده، روشی است که ما مژده را یاد می‌گیریم. پس هنگام یادگیری و آموزش مژده در خانه، به دنبال راه‌هایی بگردید که میان آنچه می‌آموزید و آنچه انجام می‌دهید ارتباط برقرار کنید. در خانهٔ خود، اجازه دهید مژده آن چیزی باشد که تلاش می‌کنید بر اساس آن زندگی کنید، نه صرفاً چیزی که در مورد آن صحبت می‌کنید.

فرصت‌های آموزشی در خانواده بسیاری اوقات در لحظات غیر رسمی و روزمره پیش می‌آیند.

آموزش کودکان

کودکان به تنوع نیاز دارند

همهٔ کودکان متفاوت هستند و همچنان که رشد می‌کنند نیازهایشان تغییر خواهد کرد. تنوع دادن به روش‌های آموزشی به شما در برطرف کردن نیازهای متنوع آنها کمک خواهد کرد. برای مثال، به استفاده از این روش‌ها فکر کنید:

• داستان. داستان به کودکان کمک می‌کند تا ببینند که مژده چگونه در زندگی روزمره کاربرد دارد. از داستان‌های نوشته‌های مقدّس، داستان‌های زندگی خود شما، تاریخچهٔ خانوادگی شما یا مجلات کلیسا، خصوصاً داستان‌های در مورد منجی، استفاده کنید. برنامه‌ریزی کنید تا کودکان را به شیوه‌ای در داستان مشارکت دهید — با در دست نگه داشتن تصاویر، تکرار برخی عبارت‌ها یا به نمایش درآوردن بعضی بخش‌های داستان.

• کمک‌های بصری. تصاویر، ویدئوها و اشیاء می‌توانند در درک و به خاطر سپاری مبانی مژده به کودکان کمک کنند. تصاویر و ویدئوهای بسیاری را می‌توان در Media Library در آدرس ChurchofJesusChrist.org یافت.

• موسیقی. سرودها و سایر ترانه‌های مقدّس می‌توانند به کودکان در حس کردن عشق خدا، حس کردن روح‌القدس و یادگیری حقایق مژده کمک کنند. ملودی‌ها، ریتم‌ها و قافیه‌های ساده می‌توانند به کودکان کمک کنند تا حقایق مژده را تا سال‌ها به خاطر داشته باشند. هنگام آواز خواندن با کودکان به آنها کمک کنید مبانی آموخته شده در ترانه‌ها را کشف و درک کنند.

اغلب کودکان بیشترین یادگیری را زمانی دارند که چندین حسشان درگیر می‌شود. راه‌هایی را برای کمک به کودکان پیدا کنید تا بتوانند در حین یادگیری، از حس بینایی، شنوایی و لامسهٔ خود استفاده کنند. در برخی موقعیت‌ها حتی شاید راه‌هایی را پیدا کنید تا حس بویایی و چشایی آنها نیز درگیر شود!

کودکان خلاق هستند

هنگامی که از کودکان دعوت می‌کنید تا در مورد چیزی مرتبط با یکی از مبانی مژده یک نقاشی بکشند، چیزی بسازند، چیزی را رنگ‌آمیزی کنند یا بنویسند، به آنها در درک بهتر مبانی کمک می‌کنید و یک یادآوری ملموس از آنچه که آموخته‌اند به آنها می‌دهید. همچنین آنها می‌توانند از چیزی که درست کرده‌اند برای در میان گذاشتن آموخته‌هایشان با دیگران استفاده کنند. هر شماره از مجلهٔ Friend شامل فعالیت‌هایی خلاقانه برای کودکان است.

کودکان کنجکاو هستند

سؤال پرسیدن کودکان را به چشم فرصت ببینید، نه یک حواس‌پرتی. سؤالات کودکان اغلب نشان‌دهندهٔ آمادگی آنها برای یادگیری است و این سؤالات در مورد چیزی که در ذهن و دل آنها می‌گذرد، به شما بینش باارزشی می‌دهد. به آنها کمک کنید تا ببینند که جواب سؤالات معنوی‌شان را می‌توان در نوشته‌های مقدّس و سخنان پیامبران در قید حیات یافت.

کودکان حتی زمانی که رفتار برهم‌زننده‌ای دارند، نیاز به عشق دارند

گاهی کودکی به شکلی رفتار می‌کند که یادگیری دیگران را مختل می‌کند. اغلب رفتارهای برهم‌زننده از یک نیاز برآورده نشده ناشی می‌شوند. در چنین وضعیتی، صبور و مهربان باشید و چالش‌هایی را که ممکن است کودک با آن مواجه باشد درک کنید. شاید او تنها نیاز به فرصت‌های بیشتری برای مشارکت در درس به شکلی مثبت دارد — برای مثال با نگه داشتن یک تصویر در دست، کشیدن یک نقاشی یا خواندن یک نوشتهٔ مقدّس.

اگر کودکی به رفتارهای برهم‌زننده‌اش ادامه می‌دهد، شاید مفید باشد که با او جداگانه صحبت کنید. با عشق و صبوری، انتظارات خود و اطمینان خود را از اینکه او می‌تواند این انتظارات را برآورده کند، برایش توضیح دهید. زمانی که کودک انتخاب‌های بهتری می‌کند او را تحسین کنید.

کودکان چیزهای زیادی برای در میان گذاشتن دارند

کودکان هنگامی که چیز جدیدی را یاد می‌گیرند،‌ به طور طبیعی می‌خواهند که آن را با دیگران در میان بگذارند. با فرصت دادن به آنها برای آنکه مبانی مژده را به یکدیگر، به اعضای خانوادهٔ خود و دوستانشان آموزش دهند، این تمایل آنها را تشویق کنید. از آنها بخواهید تا افکار، احساسات و تجربیات خود را در رابطه با مبانی مورد تدریس با شما در میان بگذارند. پی خواهید برد که آنها بینش‌هایی ساده، خالص و قدرتمند دارند.

کودکان می‌توانند روح‌القدس را احساس کنند اما ممکن است برای تشخیص تأثیر او به کمک نیاز داشته باشند

حتی کودکانی که هنوز هدیهٔ روح‌القدس را دریافت نکرده‌اند می‌توانند تأثیر او را احساس کنند، خصوصاً زمانی که در حال یادگیری در مورد عیسی مسیح و مژدهٔ او هستند. هنگامی که تصمیمات نیکوکارانه می‌گیرند، می‌توانند تائید منجی را از طریق روح‌القدس احساس کنند. روش‌های مختلفی را که روح‌القدس از طریق آنها با ما ارتباط برقرار می‌کند به کودکان بیاموزید. به آنها کمک کنید تا صدای او را هنگامی که با آنها سخن می‌گوید تشخیص دهند. این کار باعث می‌شود که عادت طلبیدن وحی شخصی و عمل بر اساس آن در طول زندگیشان را پرورش دهند.

آموزش نوجوانان

نوجوانان پتانسیل بسیاری دارند

نوجوانان پتانسیل آن را دارند که در خدمت سَروَر کارهای قابل توجهی بکنند. بسیاری از تجربیات ثبت شده در نوشته‌های مقدّس اطمینان خدا را به توانایی‌های روحی نوجوانان نشان می‌دهند. اگر نوجوانان احساس کنند که شما به آنها اعتماد دارید، اطمینان آنها به پتانسیل الهی خودشان رشد خواهد کرد و شما را با کارهایی که می‌توانند انجام دهند شگفت‌زده خواهند کرد. از روی محبت به آنها کمک کنید آنچه را که پدر آسمانی می‌داند آنها می‌توانند باشند، ببینند. با دوست داشتن و تشویق مداوم آنها، صبورانه رفتار کردن با آنها و هرگز از آنها ناامید نشدن، از الگوی رفتاری منجی پیروی کنید.

نوجوانان در حال یادگیری در مورد خودشان هستند

نوجوانانی که شما به آنها آموزش می‌دهید در حال شکل دادن بنیان‌های گواهی خود هستند. آنها در فرایند کشف باورها و عقاید خود هستند. در حال گرفتن تصمیماتی هستند که بر مسیر زندگیشان تأثیرگذار خواهد بود. برای نجات روحی در این دوران مخاطره‌آمیز و به انجام رساندن مأموریت سَروَر برای آنها، نوجوانانی که تحت آموزش شما هستند نیاز خواهند داشت که بدانند چگونه در آزمون‌هایشان مقاومت خود را حفظ کنند، پاسخ سؤالاتشان را بیابند و شهامت ایستادن «به عنوان گواهان خدا» را پیدا کنند (موصایا ۱۸: ۹).

نوجوانان میل افزاینده‌ای دارند که به جای آنکه صرفاً چیزی به آنها گفته شود، با استدلال و تجربه چیزی را یاد بگیرند. این به آن معناست که آموزش نوجوانان نیازمند مهارت خوب در گوش کردن است. زمانی که نوجوانان احساس درک شدن کنند، نسبت به توصیه و راهنمایی پذیراتر خواهند بود. به آنها اطمینان خاطر دهید که سَروَر آنها را می‌شناسد و در کشمکش آنها با سؤالات و آزمون‌ها به آنها کمک خواهد کرد. آنها می‌توانند با پرورش عادت هر روز دعا کردن و مطالعهٔ نوشته‌های مقدّس و با خدمت به دیگران، ایمان خود را به او به مرحلهٔ عمل برسانند. تشویق نوجوانان به شرکت در کلاس‌های کلیسا و داشتن مطالعهٔ شخصی می‌تواند به آنها در بدست آوردن تجربیاتی شخصی که گواهی آنها از میراث الهی‌شان را خواهد ساخت، کمک کند.

برای بسیاری از نوجوانان استفاده از تکنولوژی راحت است

اگر نوجوانان تحت آموزش شما وسایل الکترونیکی خود را دارند، به یاد داشته باشید که این دستگاه‌ها ابزاری برای بهبود یادگیری هستند. به آنها چگونگی استفاده از نوشته‌های مقدّس الکترونیک و سایر منابعی را که می‌توان در کتابخانهٔ مژده (Gospel Library) یافت آموزش دهید. همچنین می‌توانید برای آنها پیام‌ها و لینک‌هایی را ارسال کنید که به آمادگی آنها برای جلسات آتی کمک می‌کند.

لازم است که نوجوانان آنچه را که پدر آسمانی می‌داند آنها می‌توانند باشند، درک کنند.

آموزش بزرگسالان

بزرگسالان می‌توانند مسئولیت یادگیری خود را بر عهده بگیرند

فراگیرندگان بزرگسال قادر هستند که در محیط‌های یادگیری مژده برای خود عمل کنند (رجوع کنید به ۲ نیفای ۲: ۲۶). از آنها دعوت کنید تا با پیش‌مطالعهٔ چیزی خود را برای گفتگوهای مژده آماده کنند و آنها را تشویق کنید که آموخته‌های خود از روح‌القدس را در میان بگذارند. همچنین می‌توانید از آنها بپرسید که دوست دارند با یکدیگر برای یادگیری کدام مبانی مژده وقت صرف کنند.

بزرگسالان هنگام یادگیری از تجربیات خود الهام می‌گیرند

ایّوب گفته است: «حکمت نزد پیران است، و فهم در عمر دراز» (ایّوب ۱۲: ۱۲). عموماً خِرَد و درک روحی پس از سالها تجربه بدست می‌آید. هنگام آموزش بزرگسالان از آنها دعوت کنید تا تجربیاتی را که مبنای ایمان آنها به پدر آسمانی و عیسی مسیح بوده‌اند با سایرین در میان بگذارند. این کار به آنها فرصت خواهد داد تا گواهی دهند چگونه به این علم رسیده‌اند که مبانی مژده‌ای که مطالعه می‌کنند حقیقت دارند. در میان گذاشتن تجربیات همچنین منجر به شکل‌گیری ارتباط میان کسانی می‌شود که به آنها آموزش می‌دهید و کمک می‌کند که «همه بتوانند از همه تقویت روحی شوند» (اصول و پیمان‌ها ۸۸: ۱۲۲).

بزرگسالان به دنبال کاربردهای عملی هستند

بزرگسالانی که به آنها آموزش می‌دهید ممکن است در کار، اجتماع، گمارش‌های کلیسا و در خانواده‌‌های خود، نقش‌ها و مسئولیت‌های بسیاری داشته باشند. آنها اغلب هنگام مطالعهٔ مژده به این فکر می‌کنند که این آموخته‌ها چگونه می‌تواند در آن نقش‌ها به آنها کمک کند. آنها را دعوت کنید که ببینند کلام خدا چگونه با شرایط منحصربفرد آنها مرتبط است. این کار را می‌توانید با مطرح کردن این پرسش انجام دهید که مبانی مژده چگونه در زندگی آنها معنا پیدا می‌کند و کاربرد دارد.

بزرگسالان می‌توانند پیچیده فکر کنند

بزرگسالان به خاطر تجربیات و دانشی که دارند می‌دانند که سؤالات مژده همیشه پاسخ آسانی ندارند. آنها درک می‌کنند که یک نوشتهٔ مقدّس می‌تواند چند معنا داشته باشد و می‌توانند یک مبنای مژده را در موقعیت‌های مختلف زندگی بکار ببرند. آنها را دعوت کنید به این بیاندیشند که مبانی مژده چگونه به یکدیگر و به آنچه که در زندگی آنها رخ می‌دهد، مرتبط هستند. مشارکت و گفتگو را مورد تشویق قرار دهید تا بتوانند از دیدگاه‌های منحصربفرد یکدیگر یاد بگیرند.

بزرگسالان تجربیات زیادی را می‌توانند به اشتراک بگذارند که ایمان آنها به پدر آسمانی و عیسی مسیح را بنا نهاده است.

آموزش افراد دارای معلولیت

به هر شخص کمک کنید تا رشد و پیشرفت کند

جوزف اسمیت آموخت: «همهٔ ذهن‌ها و روان‌هایی که خدا تا کنون به این جهان فرستاده است مستعد توسعه یافتن هستند» (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith (آموزه‌های رؤسای کلیسا: جوزف اسمیت) [۲۰۰۷]، ۲۱۰). فرض را بر این بگذارید که همهٔ فرزندان خدا توانایی افزایش دانش و پیشرفت را دارند. از خدا بخواهید به شما کمک کند تا بدانید چگونه به هر شخص کمک کنید.

در مورد نیازهای خاص دانش کسب کنید

با فراگیرندگان یا والدین آنها یا مراقبین آنها صحبت کنید. دریابید که هر شخص بیشترین یادگیری را در چه حالتی دارد و چه راهبردهایی برای آن شخص مفیدتر است. همچنین می‌توانید از دیگر رهبران و معلمانی مشورت بگیرید که از تجربه و بینش آنها می‌توانید استفاده کنید. برای راهبردهای آموزشی مفید، رجوع کنید به disabilities.ChurchofJesusChrist.org.

فضای مثبتی ایجاد کنید

فضای مثبتی ایجاد کنید که در آن همه احساس امنیت و دوست داشته شدن کنند. فرض را بر این نگذارید که همهٔ فراگیرندگان دارای معلولیت، مثل هم هستند و با هر شخص با عشق و احترام رفتار کنید. دیگران را تشویق کنید که نسبت به آنها مهربان و پذیرا باشند.

اطمینان حاصل کنید که همه می‌توانند مشارکت داشته باشند

می‌توان با اعمال تغییرات کوچکی در فعالیت‌ها اطمینان حاصل کرد که همهٔ فراگیرندگان، از جمله کسانی که محدودیت‌های جسمی یا مشکلات یادگیری دارند، می‌توانند یادگیری داشته باشند. برای نمونه، اگر فعالیتی اشاره بر این دارد که تصویری نمایش داده شود، می‌توانید به جای آن ترانهٔ مرتبطی را بخوانید تا فراگیرندگان دارای اختلال بینایی را هم در آن فعالیت دخیل کنید.

روال‌ها و ساختارهای منسجمی ایجاد کنید

یکی از راه‌های ایجاد یک روال، درست کردن یک پوستر با یک برنامهٔ زمانی است. برنامهٔ زمانی شما می‌تواند شامل دعا، زمان تدریس و زمان فعالیت باشد. دنبال کردن یک برنامهٔ زمانی می‌تواند احساس عدم قطعیت و اضطراب برخی فراگیرندگان را کاهش دهد.

دلیل بروز رفتارهای چالش‌برانگیز را درک کنید

در مورد ناتوانی‌ها یا شرایطی که ممکن است فردی را وادار به رفتارهای نامناسب کند، دانش کسب کنید. دقیقاً توجه کنید که زمانی که رفتارهای چالش‌برانگیز رخ می‌دهد، چه اتفاقی در حال افتادن است. همراه با دعا به این فکر کنید که چگونه وضعیت را به منظور حمایت بهتر از فراگیرندگان، اصلاح کنید.

برای اطلاعات بیشتر در خصوص آموزش افراد دارای معلولیت، رجوع کنید به disabilities.ChurchofJesusChrist.org.

معلمان می‌توانند محیط آموزشی مثبتی ایجاد کنند که در آن همه احساس پذیرفته شدن و دوست داشته شدن کنند.

آموزش مجازی

با تکنولوژی آشنایی پیدا کنید

قبل از کلاس یا جلسهٔ خود، زمانی را صرف آشنایی با تکنولوژی‌ای کنید که از آن استفاده خواهید کرد. برخی از قابلیت‌های آن، نظیر روش به اشتراک‌گذاری ویدئوها یا تصاویر را امتحان کنید. می‌توانید با اعضای خانواده یا دوستان خود یک جلسهٔ «آزمایشی» برگزار کنید.

اغلب بخش‌ها و وتدها یک متخصص تکنولوژی دارند. همچنین ممکن است افراد دیگری را بشناسید که در برگزاری جلسات مجازی تجربه دارند. از آنها مشاوره یا راهنمایی بگیرید.

عوامل بالقوهٔ حواس‌پرتی را حذف کنید

در صورت امکان، مکانی آرام برای شرکت در جلسۀ خود پیدا کنید. صداهای موجود در پس‌زمینه می‌توانند باعث حواس‌پرتی شوند. از فراگیرندگان دعوت کنید که آنها نیز مکانی آرام برای شرکت در جلسه پیدا کنند یا اگر در حال صحبت نیستند، میکروفون خود را خاموش نگه دارند.

از دوربین استفاده کنید

در صورت امکان دوربین خود را روشن نگه دارید تا فراگیرندگان چهرۀ شما را ببینند. از فراگیرندگان دعوت کنید (اما آنها را مجبور نکنید) که آنها نیز دوربین‌های خود را روشن کنند. این کار می‌تواند باعث ایجاد روحیهٔ اتحاد و حمایت متقابل شود.

از قابلیت گفتگوی مجازی استفاده کنید

بسیاری از برنامه‌های جلسات مجازی به شرکت‌کنندگان اجازه می‌دهند تا سؤالات یا نظرات خود را در یک پنجرهٔ گفتگو بنویسند. همچنین برخی از آنها به شرکت‌کنندگان اجازه دهند تا به طور مجازی دست خود را بالا ببرند. فراگیرندگان را از این قابلیت‌ها آگاه کنید. ممکن است بخواهید کسی را از قبل تعیین کنید که بلند شدن دست‌ها یا نظرات در پنجرهٔ گفتگو را زیر نظر داشته باشد تا بتوانید توجه خود را معطوف هدایت بحث کنید.

راه‌هایی را برای مشارکت دادن فراگیرندگان پیدا کنید

گاهی محیط‌های یادگیری مجازی دیده شدن و شنیده شدن را برای افراد دشوار می‌کنند. آگاهانه برای مشارکت دادن کسانی که می‌خواهند مشارکت داشته باشند، تلاش کنید. گاهی این به آن معناست که گروه‌های کوچک‌تر تشکیل دهید (برای مثال، با تفکیک یک کلاس بزرگ مدرسهٔ یکشنبه به دو کلاس). گاهی به آن معناست که از پیش از فراگیرندگان بخواهید تا به شیوهٔ مشخصی مشارکت کنند. اجازه ندهید محدودیت‌های تکنولوژی باعث شود کسانی را که مشتاق و خواهان یادگیری هستند، فراموش کنید یا آنها را نادیده بگیرید.