Gayretle Öğrenmeye Davet Edin

Kurtarıcı’nın su üzerinde yürümesini izlemek kesinlikle hayranlık uyandırıcıydı. Fakat bu Petrus için yeterli değildi. O, Kurtarıcı’nın yaptığını yapmak, O’nun olduğu yerde olmak ve aynı tecrübeye kendisi sahip olmak istiyordu. “Buyruk ver suyun üstünden yürüyerek sana geleyim,” dedi. Kurtarıcı basit bir davetle karşılık verdi: “Gel.” Bununla birlikte, Petrus güvenli tekneden atladı ve bize öğrenciliğin pasif bir deneyim olmadığını gösterdi (bkz. Matta 14:24–33). Bu, Mesih’e inanç ve gayretli bir çaba gerektirir. Fakat aynı zamanda, Kurtarıcı ile yürümenin zengin ödülünü de getirir.

“Gel.” “Gelin, Görün.” “Gelin, beni takip edin” “Git, sen de öyle yap” (Matta14:29; Yuhanna 1:39; Luka 18:22; 10:37). Kurtarıcı, hizmetinin başlangıcından itibaren, takipçilerini O’nun sunduğu hakikatleri, gücü ve sevgiyi kendileri için tecrübe etmeye davet etti. Bunu yaptı çünkü gerçek öğrenme budur. Sadece dinlemek ya da okumak değil; aynı zamanda değişmek, tövbe etmek ve ilerlemektir. Kurtarıcı’nın sözleriyle, öğrenme “araştırarak ve aynı zamanda iman ederek” gelir (Öğreti ve Antlaşmalar 88:118; vurgu eklenmiştir). Ve inanç sadece harekete geçirilmeyi değil, kendimiz için harekete geçmeyi de içerir (bkz. 2. Nefi 2:26).

Kurtarıcı’nın örneğini izlediğimizde, öğrettiğimiz kişileri sormaya, aramaya, kapıyı çalmaya ve sonra bulmaya davet ederiz (bkz. Matta 7:7-8). Ve bu daveti kendimiz kabul ederiz. Birlikte, Mesih’e olan inancımız ve gayretli çabamız sayesinde, O’nunla birlikte yürümenin ne demek olduğunu kendimiz için öğreneceğiz.

Gayretle Öğrenmeye Davet Etmek İçin

• Öğrencilerin, kendi öğrenimleri için sorumluluk almalarına yardımcı olun.

• Öğrencileri, sevindirici haberi günlük olarak çalışmak yoluyla Kurtarıcı’yı tanımaları için teşvik edin.

• Öğrencileri, öğrenmeye hazırlanmaya davet edin.

• Öğrencileri, öğrendikleri hakikatleri paylaşmaya teşvik edin.

• Öğrencileri, öğrendikleri şeyleri yaşamaya davet edin.

Kurtarıcı, Başkalarının Kendi Öğrenimleri İçin Sorumluluk Almalarına Yardımcı Oldu

Okyanusları güvenli bir şekilde geçecek mavnalar inşa etmek herkes için zor bir iş olabilir. Yared’in kardeşi, gemilerin şekli ve nasıl havalandırılacağı konusunda talimatlar alarak, ona “sürekli Rab’bin eliyle yol gösterildi” (Eter 2:6). Fakat Yared’in kardeşi mavnalarda ışık sağlamakla ilgili soru sorduğunda, Rab’bin cevap verme şekli hakkında ne fark ediyorsunuz? (bkz. Eter 2:22–25). Yared’in kardeşi inancını bu şekilde kullanma davetiyle nasıl kutsanmıştı? (bkz. Eter 3:1–16).

Öğrencilere, bilmeleri gerektiğini düşündüğünüz her şeyi sadece söylemek daha kolay görünebilir. Fakat, Yaşlı David A. Bednar şu öğüdü verdi: “Niyetimiz, ‘Onlara ne söyleyeceğim?’ olmamalıdır. Bunun yerine, kendimize sormamız gereken sorular şunlardır: ‘Onları ne yapmaya davet edebilirim? Eğer cevap vermeye istekli olurlarsa, Kutsal Ruh’u hayatlarına davet etmeye başlayacakları hangi ilham verici soruları sorabilirim?’” (evening with a General Authority, 7 Şubat 2020, broadcasts.ChurchofJesusChrist.org).

Öğrencilerin, kendi öğrenimleri için sorumluluk almalarına nasıl davet edebileceğinizi göz önünde bulundurun. Örneğin, onları kendi sorularını sormaya, cevaplar aramaya, derinlemesine düşünmeye ve düşüncelerini ve duygularını paylaşmaya veya kaydetmeye davet edebilirsiniz. Bunu yaparlarken, inançlarını güçlendirecekler, Tanrı’nın sözündeki hakikatleri keşfedecekler ve bu hakikatlerle ilgili kendi tecrübelerine sahip olacaklardır. Kendi öğrenmemizin sorumluluğunu üstlenirken, Joseph Smith’in yaptığı gibi, “Kendim için öğrendim” diyebiliriz (Joseph Smith Tarihi 1:20).

Derinlemesine Düşünmek İçin Sorular: Öğrencilerin, öğrenimlerinde pasif olmak yerine aktif olmaları neden önemlidir? Öğrencilerin, kendi öğrenimleri için sorumluluk almalarına nasıl yardımcı olabilirsiniz? Öğretmenler bunu yapmanıza nasıl yardımcı olur? Kutsal yazılardan insanların kendileri için öğrenmeye davet edildikleri yerler hakkında hangi örnekleri düşünebilirsiniz? Bu örnekler öğretme şeklinizi nasıl etkiler?

Kutsal Yazılardan: 1. Nefi 11; Öğreti ve Antlaşmalar 9:7–8; 58:26–28; 88:118–125; Joseph Smith Tarihi 1:11–20

Kurtarıcı, Başkalarını Kendi Sözü’nü Çalışarak O’nu Tanımaya Teşvik Etti

Son zamanlarda Kurtarıcı’nın Kilisesi’ni resmi olarak düzenleme zamanı geldiğinde, O, hizmetkarlarına “Yazılmış olan bu şeylere güvenin” dedi (Öğreti ve Antlaşmalar 18:3). Gerçekten de, çevirisini neredeyse bitirdikleri Mormon Kitabı, nasıl vaftiz olunacağı, Rab’bin sofrasının nasıl uygulanacağı ve diğer değerli ayrıntılar gibi görevler için yararlı talimatlar içeriyordu. Fakat aynı zamanda, Kurtarıcı, vahiylerini hizmetkarlarının O’nu duymak ve O’nu daha derinden tanımak için bir fırsat olarak görmelerini istedi. Aynı vahiyde onlara şöyle dedi: “[Bu sözleri] size konuşan benim sesimdir; … bu nedenle, sesimi duyduğunuza ve sözlerimi bildiğinize tanıklık edebilirsiniz.” (Öğreti ve Antlaşmalar 18:35–36).

Öğrettiğiniz insanları düşünün. Kutsal yazı çalışmalarını nasıl görüyorlar? Bu kapsamda, kutsal yazı çalışması hakkında ne düşünüyorsunuz? Günlük bir zorunluluktan daha fazlası mı? Kutsal yazıları çalışırken, Kurtarıcı’nın doğrudan sizinle konuştuğunu hissediyor musunuz? Başkan Russell M. Nelson şöyle öğretti: “O’nu duymak için nereye gidebiliriz? Kutsal yazılara gidebiliriz. … Tanrı’nın sözüne her gün yoğunlaşmak, özellikle kargaşanın arttığı bu günlerde ruhsal olarak hayatta kalmak için çok önemlidir. Her gün Mesih’in sözleriyle ziyafet çekerken, Mesih’in sözleri bize yüz yüze geleceğimizi hiç düşünmediğimiz zorluklara nasıl karşılık vereceğimizi bildirecektir” (“O’nu Dinleyin,” Liyahona, Mayıs 2020, 89). Öğretirken, öğrenicileri Kurtarıcı’yı bulmak amacıyla sadece O’nunla ilgili ayetleri veya hakikatleri bulmakla kalmayıp, aynı zamanda O’nu da bulmak amacıyla kutsal yazıları çalışmaları için teşvik edin. Kutsal yazılarda Rab’bin sesini her gün duymak, ömür boyu gayretli, bağımsız sevindirici haber öğreniminin temelidir.

Derinlemesine Düşünmek İçin Sorular: Kendi kutsal yazı çalışma alışkanlıklarınızı gözden geçirin. Tanrı’nın sözünü çalışmak O’nunla olan ilişkinizi nasıl güçlendirir? Çalışmanızı geliştirmek için ne yapabilirsiniz? Başkalarına Tanrı’nın sözünü özenle ve düzenli olarak çalışmaları için nasıl ilham vereceksiniz? Bunu yaptıkça hangi kutsamaları alacaklar?

Kutsal Yazılardan: Yeşu 1:8; 2. Timoteos 3:15–17; 2. Nefi 32:3; Yakup 2:8; 4:6; Öğreti ve Antlaşmalar 33:16

Kurtarıcı Başkalarını Öğrenmeye Hazırlanmaya Davet Etti

En iyi tohumlar bile sert, taşlı veya dikenli zeminde yetişemez. Benzer şekilde, en değerli ve inancı teşvik edici öğretinin bile, onu almaya hazırlıksız olan bir yüreği değiştirmesi olası değildir. Bu, Kurtarıcı’nın ekinci, tohumlar ve çeşitli koşullardaki toprak hakkındaki benzetmesiyle ilgili mesajının bir parçasıdır. Tanrı’nın sözü, “iyi toprakta,” ruhsal taşlardan ve dikenlerden yumuşatılmış ve temizlenmiş yürekte, hayat veren meyveler taşır (bkz. Matta 13:1–9, 18–23).

Ruhsal hazırlık, sizin ve öğrettiğiniz insanlar için önemlidir. Öyleyse, yüreklerimizi Tanrı’nın sözü için “iyi bir toprak” olacak şekilde hazırlamaya nasıl yardımcı oluruz? Kendi hayatınızda uygulayabileceğiniz ve öğrettiğiniz kişilerin hayatlarında teşvik edebileceğiniz aşağıdaki hazırlık ilkelerini göz önünde bulundurun. Rab’bin öğrenmenizi istediği şeyi bulmak için dua edin. O’nun varlığını hayatınıza davet edecek şekilde yaşayın. Her gün tövbe edin. Samimi sorular sorarak öğrenme arzunuzu besleyin. Tanrı’nın sözünü, O’nun sizi yanıtlara yönlendireceği inancıyla çalışın. O’nun size öğreteceği her şeye yüreğinizi açın.

Öğrenciler bu şekilde öğrenmeye hazırlanırken, Rab’bin bilmelerini istediği şeyleri görecek ruhsal gözlere ve duyacak kulaklara sahip olacaklardır (bkz. Matta 13:16).

Derinlemesine Düşünmek İçin Sorular: Kendinizi öğrenmeye hazırlamak için ne yaparsınız? Hazırlığınız, Tanrı’nın sözünü görme, duyma ve anlama şeklinizi nasıl etkiler? Başkalarına, öğrenmeye hazırlanmaları için nasıl ilham verebilirsiniz? Bu, onların sevindirici haberin hakikatlerini nasıl aldıkları konusunda ne gibi bir fark yaratabilir?

Kutsal Yazılardan: Enos 1:1–8; Alma 16:16–17; 32:6, 27–43; 3. Nefi 17:3

Öğrenciler öğrendiklerini birbirleriyle paylaşma fırsatlarından yararlanırlar.

Kurtarıcı Başkalarını Öğrendikleri Hakikatleri Paylaşmaya Teşvik Etti

Rab, Hanok’u sevindirici haberi vaaz etmesi için hizmete çağırdığında, Hanok “Çünkü dili tutuk biriyim,” diye yakındı. Fakat etkili konuşma, hiçbir zaman Rab’bin bir hizmetkarı için bir gereklilik olmamıştır. Bunun yerine Rab, Hanok’a, eğer ağzını açacak kadar inancı olursa, kelimelerin ağzından döküleceğini vaat etti. O, “Sana konuşma yeteneği vereceğim” dedi (Musa 6:31–32). Hanok inanç gösterdi ve Rab gerçekten de onun aracılığıyla o kadar güçlü sözlerle konuştu ki, insanların titremesine neden oldu (bkz. Musa 6:47). Aslında, bizzat dünyanın titremesine neden oldular. Dağlar yerinden oynadı, nehirler yönünü değiştirdi ve uluslar Tanrı’nın halkından korktular, “Hanok’un sözü o kadar güçlüydü ve Tanrı’nın kendisine verdiği dilin gücü o kadar büyüktü” (Moses 7:13).

Rab, yalnızca peygamberlerinin değil, hepimizin O’nun sözünü söyleme gücüne sahip olmamızı istiyor. Bunu, öğrettiğiniz insanlar da dahil olmak üzere hepimiz için istiyor (bkz. Öğreti ve Antlaşmalar 1:20–21). Sözlerimiz belki dağları yerinden oynatamayabilir veya nehirlerin yönünü değiştiremeyebilir, fakat yürekleri değiştirmeye yardımcı olabilir. Bu nedenle, öğrencilere Kurtarıcı ve O’nun sevindirici haberi hakkında öğrendiklerini birbirleriyle paylaşmaları için fırsatlar vermek çok önemlidir. Bunu yapmak, öğretilen hakikatleri içselleştirmelerine ve ifade etmelerine yardımcı olacaktır. Aynı zamanda, diğer ortamlarda hakikatleri paylaşma yeteneklerine güven duymalarına da yardımcı olacaktır.

Derinlemesine Düşünmek İçin Sorular: Birisiyle sevindirici haber hakikati hakkında konuştuğunuz bir zamanı düşünün. Onların deneyimlerinden ne öğrendiniz? Birisinin düşüncelerini ve inançlarını paylaşma cesaretine sahip olduğu için ne zaman minnettar oldunuz? Öğrettiğiniz insanlar, öğrendikleri şeyler hakkında konuşma fırsatlarından nasıl yararlanacaklar? Onlar için ne tür fırsatlar yaratabilirsiniz?

Kutsal Yazılardan: Alma 17:2–3; Moroni 6:4–6; Öğreti ve Antlaşmalar 84:85; 88:122; 100:5–8

Kurtarıcı Başkalarını Kendi Öğrettiklerini Yaşamaya Davet Etti

“Sizin ışığınız insanların önünde parlasın.” “Düşmanlarınızı sevin.” “Dileyin, size verilecek.” “Dar kapıdan girin.” (Matta 5:16, 44; 7:7, 13.) Kurtarıcı’nın tüm dünyevi hizmetindeki en canlı, en unutulmaz davetlerinden bazıları, öğrencilerine Celile Denizi’ne bakan bir dağın yamacında öğretirken söylendi. Kurtarıcı’nın amacı, son davetinde açıkça belirtildiği gibi, hayatları değiştirmekti: “Bu sözlerimi duyup uygulayan herkes, evini kaya üzerine kuran akıllı adama benzer” (Matta 7:24; vurgu eklenmiştir).

Yağmur yağar, seller basar ve herkesin hayatında yeller eser. Eğer öğrenciler karşılaşacakları tüm ayartmalara dayanacaksa, sadece sevindirici haberi öğrenmek yeterli değildir. Bu nedenle öğrencileri, öğrendikleri şeyleri nasıl yaşayabileceklerini düşünmeye davet etmekten çekinmemeliyiz. Başkalarının iradelerine olan saygımızdan dolayı, davetlerimizin çoğu genel olacaktır: “Ne yapmaktan etkilenirsiniz?” Bazen davetlerimizin daha açık olması gerekebilir: “Üzerinde çalışmak istediğiniz Kurtarıcı’nın bir özelliğini seçecek misiniz?” Öğrencilere Kutsal Ruh’tan gelen telkinleri duymaları, tanımaları ve paylaşmaları için fırsatlar sağladığınızda, O onlara hangi kişisel faaliyetleri gerçekleştirmeleri gerektiğini öğretecektir. Öğrencilerin, öğrendikleri şeylere göre harekete geçtiklerinde gelecek kutsamaları düşünmelerine yardımcı olun ve zorlaştığında bile vazgeçmemeleri için onları teşvik edin. Hakikati yaşamak, daha büyük bir inanca, tanıklığa ve Rab’be dönmeye giden en hızlı yoldur. Kurtarıcı’nın dediği gibi, Baba’nın öğretisini yaşamak, hepimizin öğretinin doğru olduğunu gerçekten bilmesinin yoludur (bkz. Yuhanna 7:17).

Derinlemesine Düşünmek İçin Sorular: Birisinin sunduğu bir davet nedeniyle harekete geçmek için ne zaman ilham aldınız? Sonuç olarak hayatınız nasıl değişti? Kutsal yazılar ve Kilise liderleri tarafından verilen davetlere dikkat edin. Başkalarını harekete geçmeye davet ederken size yardımcı olabilecek ne öğreniyorsunuz? Davetlerinizi hangi yollarla takip edebilirsiniz?

Kutsal Yazılardan: Luka 10:36–37; Yuhanna 7:17; Yakup 1:22; Mosiya 4:9–10; Öğreti ve Antlaşmalar 43:8–10; 82:10

Öğrendiklerinizi Uygulamanın Bazı Yolları

• Başkalarından, Kutsal Ruh’un onlara öğrettiği bir şeyi, örneğin anlamlı bir kutsal yazı bölümünden bir içgörüyü paylaşmaya hazırlıklı gelmelerini isteyin.

• Öğrencilere bir dersin bir bölümünü öğretmeleri için fırsatlar verin.

• Buluşmadan önce öğrencileri bir videoyu, kutsal yazıyı veya mesajı gözden geçirmeye teşvik edin.

• Her soruyu cevaplama eğilimine direnin. Başkalarını cevaplar aramaya dahil edin.

• Bir kutsal yazıyla ilgili içgörülerinizi paylaşmadan önce, öğrencilerden kendi görüşlerini paylaşmalarını isteyin.

• Öğrencileri Tanrı’nın sözünde cevaplar bulmaya teşvik eden sorular sorun.

• Öğrencileri, öğrendikleri şeyler hakkında kendi sorularını sormaya davet edin.

• Tüm öğrencilere cevapları paylaşmalarını istemeden önce bir soru üzerinde düşünmeleri için zaman tanıyın.

• Öğrencileri uygun şekilde küçük tartışma gruplarına ayırmayı göz önünde bulundurun.

• Öğrencilerin gelişmesine yardımcı olacak net beklentileri ifade edin.

• Öğrencilere, gelişmeye teşvik eden ancak bunaltıcı olmayan davetler sunun. Öğrencileri takip edin ve tecrübelerini paylaşmaya davet edin.

• Öğrencilerin kutsal yazılardan öğrenmelerine şöyle yardımcı olun:

  • Eğer istenirse, anlamlı bölümleri işaretlemek.

  • Derinlemesine düşünme ve dua yoluyla vahiy almayı davet etmek.

  • Ruhsal izlenimleri yazmak.

  • Çalışma günlüğü tutmak.

  • Öğrendiklerine göre hareket etmek için hedefler belirlemek.