Kapitulo 21
Ang Mesiyas mamahimo nga kahayag ngadto sa mga Hentil ug mopagawas sa mga binilanggo—Pinaagi sa gahom ang Israel pagapundokon sa kataposang mga adlaw—Ang mga hari mahimo nga ilang tigmatuto nga mga amahan—Itandi sa Isaias 49. Mga 588–570 B.C.
1 Ug usab: Patalinghog, O kamo sa balay ni Israel, tanan kamo nga nahibulag ug giabog tungod sa pagkadaotan sa mga pastor sa akong katawhan; oo, tanan kamo nga nahibulag, nga nagkatibulaag sa laing dapit, nga mao ang pipila sa akong katawhan, O balay ni Israel. Paminaw kanako, O kamong anaa sa mga isla, ug patalinghog kamo nga katawhan nga anaa sa halayo; ang Ginoo mitawag kanako gikan pa sa sabakan; gikan pa sa tagoangkan sa akong inahan gihisgotan na niya ang akong ngalan.
2 Ug iyang gihimo ang akong ba-ba nga sama sa mahait nga espada; diha sa anino sa iyang kamot iya akong gitagoan, ug mihimo kanako nga usa ka hamis nga puloan; sa iyang udyongan iya akong gitagoan;
3 Ug miingon ngari kanako: Ikaw ang akong sulugoon, O Israel, nga tungod kanimo ako mahimaya.
4 Dayon ako miingon, nakawang ang akong paghago, akong gigamit ang akong kusog alang sa walay hinungdan ug walay kapuslanan; segurado nga ang akong paghukom naggikan sa Ginoo, ug ang akong buhat naggikan sa akong Dios.
5 Ug karon, miingon ang Ginoo—nga nag-umol kanako gikan sa sabakan aron ako iyang mahimo nga sulugoon, sa pagdala og balik kang Jacob ngadto kaniya—bisan og ang Israel dili mapundok, sa gihapon ako himayaon sa hilabihan sa mga mata sa Ginoo, ug ang akong Dios mahimo nga akong kusog.
6 Ug miingon siya: Sayon ra nga butang nga ikaw mahimo nakong sulugoon nga mopatindog sa mga tribo ni Jacob, ug mopahiuli sa mga salin sa Israel. Ako usab mohimo kanimo nga tinubdan sa kahayag ngadto sa mga Hentil, aron ikaw mahimo nga akong kaluwasan hangtod sa kinatumyan sa yuta.
7 Sa ingon niini miingon ang Ginoo, ang Manunubos sa Israel, nga iyang Usa nga Balaan, kaniya kinsa gibiaybiay sa tawo, kaniya kinsa gidumtan sa kanasoran, sa sulugoon sa mga tigmando: Ang mga hari makakita ug mobarog, mga prinsipe usab magasimba, tungod sa Ginoo nga matinud-anon.
8 Sa ingon niini miingon ang Ginoo: Sa haom nga panahon ako nakadungog kanimo, O mga isla sa dagat, ug sa adlaw sa kaluwasan ako mitabang kanimo; ug ako mopanalipod kanimo, ug mohatag kanimo sa akong sulugoon nga mahimong usa ka pakigsaad alang sa katawhan, sa pagtukod sa yuta, aron makapanunod sa biniyaang mga kabilin;
9 Aron ikaw mosulti ngadto sa mga binilanggo: Lakaw; adtoa sila nga nagpuyo sa kangitngit: Ipakita ang inyong kaugalingon. Mangaon sila diha sa mga agianan, ug ang ilang mga tugwayanan maanaa sa tanang tag-as nga dapit.
10 Dili sila gutomon ni uhawon, ni ang kainit ni ang adlaw modaot kanila; kay siya nga adunay kaluoy kanila mogiya kanila, bisan ngadto sa mga tubod sa tubig siya mogiya kanila.
11 Ug ako mobuhat og agianan sa akong tanan nga kabukiran, ug panindoton ang akong dagko nga mga dalan.
12 Ug dayon, O balay ni Israel, tan-awa, kini mangabot gikan sa layo; ug tan-awa, kini maggikan sa amihanan ug sa kasadpan; ug kini maggikan sa yuta sa Sinim.
13 Pag-awit, O kalangitan; ug pagmaya, O yuta; kay ang mga tiil niadtong anaa sa sidlakan igapahimutang; ug panag-awit, O kabukiran; kay sila dili na pagasakiton; kay ang Ginoo mihupay sa iyang katawhan, ug magmanggiloy-on sa iyang mga sinakit.
14 Apan, tan-awa, ang Zion miingon: Ang Ginoo mibiya kanako, ug ang Ginoo nakalimot kanako—apan iyang pamatud-an nga siya wala makalimot.
15 Kay makalimot ba ang usa ka inahan sa iyang gipasuso nga bata, nga dili niya kaloy-an ang anak nga gikan sa iyang sabakan? Oo, tingali sila makalimot, apan ako dili makalimot kanimo, O balay ni Israel.
16 Tan-awa, gikulit ko ikaw sa mga palad sa akong mga kamot; ang imong mga paril kanunayng anaa sa akong atubangan.
17 Ang imong mga anak magdali sa paglihok batok sa imong mga tiglaglag; ug sila nga milaglag kanimo mopalayo kanimo.
18 Aninawa ang imong palibot ug tan-awa; tanan sila nanagpundok, ug sila moanha kanimo. Ug samtang ako buhi, miingon ang Ginoo, ikaw masul-oban gayod sa tanan niana, sama sa usa ka dayan-dayan, ug mabugkosan ka niini gani sama sa usa ka pangasaw-onon.
19 Kay ang imong guba ug biniyaang mga dapit, ug ang yuta sa imong kalaglagan, mahimo gani karon nga pig-ot kaayo tungod sa mga lumulupyo; ug sila nga milaglag kanimo mapahilayo.
20 Ang mga anak nga imong maangkon, human ikaw nawad-an sa nag-una, moingon pag-usab sa imong mga dunggan: Ang dapit hagip-ot kaayo alang kanako; hatagi ko og dapit nga akong kapuy-an.
21 Dayon moingon ka sa imong kasingkasing: Kinsa ang naghatag kanako niini, nahibalo nga nawad-an ko og mga anak, ug ako usa ka biniyaan, usa ka bihag, ug naglatagaw ngadto ug nganhi? Ug kinsa ang nagmatuto kanila? Tan-awa, ako gipasagdan nga nag-inusara; kini sila, diin man sila gikan?
22 Sa ingon niini miingon ang Ginoong Dios: Tan-awa, ako mopataas sa akong kamot ngadto sa mga Hentil, ug mopahimutang sa akong sumbanan ngadto sa katawhan; ug sila modala sa imong mga anak nga lalaki diha sa ilang mga bukton, ug ang imong mga anak nga babaye pas-anon diha sa ilang mga abaga.
23 Ug ang mga hari mahimo nga imong tigmatuto nga mga amahan, ug ang ilang mga rayna imong tigmatuto nga mga inahan; moyukbo sila kanimo nga ang ilang nawong paingon sa yuta, ug motilap sa abog sa imong mga tiil; ug ikaw mahibalo nga ako ang Ginoo; kay sila dili mangaulaw nga magahulat kanako.
24 Kay ang mga sinikop makuha ba gikan sa mga gamhanan, o ang mga bihag subay sa balaod mabuhian?
25 Apan sa ingon niini miingon ang Ginoo, bisan ang mga bihag sa gamhanan pagakuhaon, ug ang sinikop gikan sa mga bangis luwason; tungod kay makig-away ako kaniya nga makig-away kanimo, ug akong luwason ang imong mga anak.
26 Ug ako mopakaon kanila nga modaogdaog kanimo sa kaugalingon nilang unod; mahubog sila sa kaugalingon nilang dugo sama sa tam-is nga bino; ug ang tanan nga tawo mahibalo nga ako, ang Ginoo, mao ang imong Manluluwas ug imong Manunubos, ang Usa nga Gamhanan ni Jacob.