1 Եվ եղավ այնպես, որ հետո, երբ մենք վերադարձանք անապատ՝ մեր հոր մոտ, ահա, նա լցվեց ուրախությամբ և իմ մայրը՝ Սարիան, նույնպես չափազանց ուրախացավ, քանի որ մեր պատճառով, իսկապես, սուգ էր արել:

2 Քանի որ նա ենթադրել էր, որ մենք մահացել էինք անապատում. և նաև դժգոհել էր իմ հոր դեմ, ասելով նրան, որ նա տեսիլատես մարդ էր, ասելով. Ահա, դու դուրս ես բերել մեզ մեր ժառանգության հողից, և իմ որդիներն այլևս չկան, և մենք մեռնում ենք անապատում:

3 Եվ այս խոսելաձևով էր մայրս դժգոհել հորս դեմ:

4 Եվ եղել էր այնպես, որ հայրս խոսել էր նրա հետ՝ ասելով. Ես գիտեմ, որ ես տեսիլատես մարդ եմ. քանի որ, եթե ես տեսած չլինեի Աստծո բաները տեսիլքում, ես իմացած չէի լինի Աստծո բարությունը, այլ մնացած կլինեի Երուսաղեմում և կմեռնեի եղբայրներիս հետ:

5 Բայց ահա, ես ձեռք եմ բերել խոստումի երկիր, բաներ, որոնցով ցնծում եմ. այո, և ես գիտեմ, որ Տերը կազատի իմ որդիներին Լաբանի ձեռքից և ետ կբերի կրկին մեզ մոտ՝ անապատ:

6 Եվ այս խոսելաձևով էր իմ հայրը՝ Լեքին, հանգստացրել իմ մորը՝ Սարիային, մեր վերաբերյալ, մինչ մենք ճամփորդում էինք անապատով դեպի Երուսաղեմի հողը՝ ձեռք բերելու հրեաների հիշատակարանը:

7 Եվ երբ մենք վերադարձանք իմ հոր վրանը, ահա, նրանց ուրախությունը լիակատար էր, և մայրս սփոփվեց:

8 Եվ նա խոսեց՝ ասելով. Հիմա ես անկասկած գիտեմ, որ Տերն է պատվիրել ամուսնուս փախչել անապատ. այո, և ես անկասկած գիտեմ նաև, որ Տերն է պահպանել իմ որդիներին ու ազատել նրանց Լաբանի ձեռքից և տվել նրանց զորություն, որի միջոցով նրանք կարողացան իրագործել այն, ինչ Տերը պատվիրել էր նրանց: Եվ այս խոսելաձևով խոսեց նա:

9 Եվ եղավ այնպես, որ նրանք չափազանց ուրախացան, և զոհ ու ողջակեզներ մատուցեցին Տիրոջը. և գոհություն հայտնեցին Իսրայելի Աստծուն:

10 Եվ Իսրայելի Աստծուն գոհություն հայտնելուց հետո, իմ հայրը՝ Լեքին, վերցրեց հիշատակարանները, որոնք փորագրված էին արույրե թիթեղների վրա և ուսումնասիրեց դրանք սկզբից սկսած:

11 Եվ նա տեսավ, որ դրանք պարունակում էին Մովսեսի հինգ գրքերը, որոնք տալիս էին աշխարհի ստեղծման պատմությունը, ինչպես նաև Ադամի ու Եվայի, որոնք մեր առաջին ծնողներն էին.

12 Եվ նաև հրեաների մի հիշատակարան, սկսած սկզբից ընդհուպ մինչև Հուդայի թագավոր Սեդեկիայի թագավորության սկիզբը.

13 Եվ նաև սուրբ մարգարեների մարգարեությունները, սկսած սկզբից ընդհուպ մինչև Սեդեկիայի թագավորության սկիզբը. և նաև շատ մարգարեություններ, որոնք խոսվել էին Երեմիայի բերանով:

14 Եվ եղավ այնպես, որ իմ հայրը՝ Լեքին, արույրե թիթեղների վրա գտավ նաև իր հայրերի տոհմաբանությունը. ուստի, նա իմացավ, որ ինքը Հովսեփի հետնորդն էր. այո, այսինքն, այն Հովսեփի, որը Հակոբի որդին էր, որը վաճառվել էր Եգիպտոս, և որը Տիրոջ ձեռքով պահպանվել էր, որպեսզի կարողանար իր հորը՝ Հակոբին և նրա ողջ գերդաստանը պահել սովից ոչնչանալուց:

15 Եվ նրանք նույնպես դուրս էին բերվել գերությունից և Եգիպտոսի երկրից, այն նույն Աստծո կողմից, որը պահպանել էր նրանց:

16 Եվ այսպիսով, իմ հայրը՝ Լեքին, հայտնաբերեց իր հայրերի տոհմաբանությունը: Եվ Լաբանը նույնպես Հովսեփի հետնորդն էր, այդ պատճառով, նա և նրա հայրերը պահել էին հիշատակարանները:

17 Եվ արդ, երբ հայրս տեսավ բոլոր այս բաները, նա լցվեց Հոգով և սկսեց մարգարեանալ իր սերնդի վերաբերյալ,

18 Որ այս արույրե թիթեղները կհասնեն բոլոր այն ազգերին, ցեղերին, լեզուներին և ժողովուրդներին, որոնք իր սերնդից են:

19 Ուստի, նա ասաց, որ այս արույրե թիթեղները երբեք չեն ոչնչանա. ոչ էլ այլևս կխամրեն ժամանակից: Եվ նա մարգարեացավ շատ բաներ իր սերնդի վերաբերյալ:

20 Եվ եղավ այնպես, որ առ այժմ ես և հայրս պահել էինք այն պատվիրանները, որոնք Տերը պատվիրել էր մեզ:

21 Եվ մենք ձեռք էինք բերել այն հիշատակարանները, որոնք Տերը պատվիրել էր մեզ, և ուսումնասիրել ու գտել, որ դրանք բաղձալի էին. այո, նույնիսկ շատ մեծ արժեքի էին մեզ համար, այնպես որ մենք կկարողանայինք պահպանել Տիրոջ պատվիրանները մեր զավակների համար:

22 Ուստի, Տիրոջ իմաստությամբ էր, որ մենք պետք է տանեինք դրանք մեզ հետ, երբ ճամփորդում էինք անապատով դեպի խոստումի երկիր: