Kapitulo 3
Ang putli sing tagipusuon nagabaton sang makapahamuot nga pulong sang Dios—Ang pagkamatarong sang mga Lamanhon nagalabaw sinang iya sang mga Nefinhon—Si Jacob nagpaandam batok sa pagpanghilawas, imoralidad, kag tagsa ka sala. Mga 544–421 B.C.
1 Apang tan-awa, ako, si Jacob, magahambal sa inyo nga mga putli sing tagipusuon. Magtulok kamo sa Dios nga may kalig-on sang kaisipan, kag magpangamuyo sa iya nga may tuman nga pagtuo, kag paumpawan niya kamo sa inyo mga pag-antos, kag magapangapin sia sang inyo kawsa, kag magapadala sang hustisya sa ila nga nagatinguha sang inyo kalaglagan.
2 O tanan kamo nga putli sing tagipusuon, ibayaw ang inyo mga ulo kag batona ang makapahamuot nga pulong sang Dios, kag magpaayaw sa iya gugma; kay mahimo ninyo ini, kon ang inyo mga kaisipan malig-on, tubtob sa wala’y katapusan.
3 Apang, kalisud, kalisud, sa inyo nga mga indi putli sing tagipusuon, nga mga mahigko sa sini nga adlaw sa atubang sang Dios; kay luwas lang kon maghinulsol kamo ang duta sumpaon tungod sa inyo; kag ang mga Lamanhon, nga indi mahigko pareho sa inyo, apang ginsumpa sila sing isa ka masakit nga sumpa, magasilot sa inyo bisan tubtob sa kalaglagan.
4 Kag ang tion madasig nga magaabot, nga luwas lang kon maghinulsol kamo panag-iyahan nila ang duta nga inyo palanublion, kag tuytuyan palayo sang Ginuong Dios ang mga matarong halin sa tunga ninyo.
5 Tan-awa, ang mga Lamanhon nga inyo mga kauturan, nga inyo ginakaugtan tungod sang ila kahigkoan kag sang pagsumpa nga nagtupa sa ila mga panit, mga mas matarong pa sangsa inyo; kay wala nila nalipatan ang kasugoan sang Ginuo, nga ginhatag sa aton amay—nga dapat sila mag-angkon sing isa lamang ka asawa, kag ang mga oloasawa indi sila dapat mag-angkon, kag wala dapat sing mga pagkamakihilawason nga pagahimuon sa tunga nila.
6 Kag karon, ining kasugoan ila ginatinguhaan sa pagtuman; gani, tungod sini nga pagtinguha, sa pagtuman sini nga kasugoan, indi sila paglaglagon sang Ginuong Dios, kundi nga mangin maluluy-on sa ila; kag sa pila ka adlaw mangin isa sila ka ginpakamaayo nga katawhan.
7 Tan-awa, palangga sang ila mga bana ang ila mga asawa, kag palangga sang ila mga asawa ang ila mga bana; kag palangga sang ila mga bana kag sang ila mga asawa ang ila mga anak; kag ang kabangdanan sang ila pagkawala’y pagtuo kag sang ila pagdumot sa inyo amo ang kalainan sang ila mga amay; gani, daw ano bala kamo ka mas maayo sangsa ila sa panulok sang inyo dako nga Tagtuga?
8 O mga kauturan ko, nahadlok ako nga kon indi kamo maghinulsol sang inyo mga sala nga ang ila mga panit mangin mas maputi pa sangsa inyo, kon pagadal-on kamo upod sa ila sa atubang sang trono sang Dios.
9 Gani, isa ka kasugoan ang ginahatag ko sa inyo, nga amo ang pulong sang Dios, nga indi na kamo magpasipala batok sa ila tungod sang kaitomon sang ila mga panit; kag indi man kamo magpasipala batok sa ila tungod sang ila kahigkoan; kundi nga dumdumon ninyo ang inyo kaugalingon nga kahigkoan, kag dumdumon nga ang ila kahigkoan tungod sang ila mga amay.
10 Gani, inyo dumdumon ang inyo mga anak, kon paano nga ginpakasubo ninyo ang ila mga tagipusuon tungod sang ehemplo nga inyo ginpahamtang sa ila atubang; kag amo man, dumdumon nga mahimo ninyo, tungod sang inyo kahigkoan, nga dal-on ang inyo mga anak sa kalaglagan, kag ang ila mga sala matumpok sa inyo mga ulo sa katapusan nga adlaw.
11 O mga kauturan ko, pamatii ang akon mga pulong; pukawa ang mga ikasarang sang inyo mga kalag; uyoga ang inyo mga kaugalingon agud nga mahimo kamo nga makabugtaw halin sa katulugon sang kamatayon; kag hilwaya ang inyo mga kaugalingon halin sa kasakit sang impiyerno agud nga indi kamo mangin mga anghel sang yawa, nga idap-ong sa sinang linaw nga kalayo kag asupre nga amo ang ika-duha nga kamatayon.
12 Kag karon ako, si Jacob, naghambal sing madamo pa gid nga mga butang sa katawhan ni Nefi, nga nagapaandam sa ila batok sa pagpanghilawas kag imoralidad, kag tagsa ka sahi sang sala, nga nagasugid sa ila sang makahaladlok nga kadangatan sang mga ini.
13 Kag ika-isa ka gatos nga bahin sang mga kahimoan sining katawhan, nga subong nagsugod nga mangin tuman kadamo, indi masulat sa sining mga lamina; apang madamo sang ila mga kahimoan ang nasulat sa mas dalagko nga mga lamina, kag ang ila mga giyera, kag ang ila mga pagbinaisay, kag ang mga pagginahum sang ila mga hari.
14 Ining mga lamina ginatawag nga mga lamina ni Jacob, kag ginhimo ang mga ini sang kamot ni Nefi. Kag ginatapos ko ang paghambal sining mga pulong.