Nganong Mapasalamaton Ko sa Akong Lawas Human sa Akong Pagpanganak
Tungod sa mga stretch mark ug mga uwat, ang akong lawas dili na gayud sama sa una sa wala pa ang akong gamay nga bata. Apan mapasalamaton ko tungod niana.
Ang tagsulat nagpuyo sa Utah, USA.
Nagtan-aw ka ba sukad sa imong kaugalingon ug naghunahuna nga: “Wow! Nindot unta kaayo ko nga tan-awon kon …”? O gitandi ba nimo ang imong kaugalingon ngadto sa matag babaye diha sa social media? Oo ako nang gihimo. Ingon ana ko sa tanang katuigan sa batan-on pa ko ug sa wala pa ko maminyo ug dayon sa nagmabdos. Bisan kon mosulti pa nako akong bana nga perpekto ko nga tan-awon, kanunay kong maghunahuna, “kon unta mao kini o mao kana … ,” nan mas maayo ko tan-awon ug ang bation. Apan sa tanang pagkatinuod, kadto ba nga mga “kon unta lang” makapahimo nato nga mobati og mas maayo? Sa akong sitwasyon, nakahibalo ko nga ang pagpakunhod sa timbang mao lang ang sinugdanan, ug unya makakaplag ko og laing butang aron “idapat” sa akong lawas ug balik-balikon ug ipadayon.
Sa dihang nagmabdos ko, ganahan ko nga dunay dako nga lingin nga tiyan! Diha na ko nakaamgo nga perpekto ko sa akong kaugalingong pamaagi—mao sab kitang tanan! Nagpatubo ko og usa ka gamayng binuhat, ug duna pa bay molabaw pa niana? Sultihan ko kamo, nga aduna! Ug kanang bata nga imong gikugos sa imong mga bukton.
Ang akong batang babaye, si Sofia, nga natawo dili pa lang dugay. Kanunay kong nagplano ug nangandoy nga makaangkon og natural nga pagpanganak, nga walay pagpanambal ug dali nga pagkaayo. Hinoon, dihay pipila ka mga komplikasyon atol sa pagbati, ug misangput nga kinahanglan ko nga i-caesarean. Sa tinuod lang, nahadlok ko sa operasyon alang nako ug sa akong anak nga babaye. Nahadlok usab ko nga makaangkon og uwat.
Human sa pag-opera, nagkinahanglan ang akong lawas og taas nga panahon aron maulian. Atol niining mga semana ug mga bulan, dili ko makahimo og daghang panglihok-lihok sa lawas, apan ang gusto lang nako mao ang maka-ehersisyo ug makabalik sa akong gidak-on sa wala pa nagmabdos. Dayon usa ka adlaw, nakaamgo lang ko—nga ang akong lawas dili na sama sa una sa wala pa ang akong anak, ug ingon usab ako. Ug ingon ang akong lawas ug ako dili na gayud mahimong mahisama sa una sa wala pa si Sofia miabut sa akong kinabuhi. Ug mapasalamaton ako niana.
Nakat-on ko sa pagdawat sa mga marka agi sa pagpanganak ug sa uwat nga gibilin sa akong pagmabdos, tungod kay sa matag higayon nga motan-aw ko niini, makapahinumdom kini kanako unsa ka nindot ang akong naagian. Kadtong gagmay nga mga marka dili basta lang tam-is nga pahinumdom sa matahum nga anak nga babaye nga gisalig kanako sa Langitnong Amahan. Kini nga mga marka sa akong lawas mopuno kanako sa kamapasalamaton, dili lang tungod sa akong anak nga babaye, apan tungod usab sa akong lawas nga makahimo og kahibulungang mga butang sama sa paglalang, pagsabak, ug paghimugso og usa ka binuhat. Ang akong uwat makapahinumdom usab nako kon sa unsang paagi nga bisan sa among kinalisuran nga mga panahon o kon ang mga panghitabo wala masubay sumala sa giplano, ang Manluluwas naga-uban kanamo. Kon kita mahadlok o masakitan, anaa Siya, ug nasayud Siya unsay labing maayo alang kanato.
Alang sa daghang inahan diha, hunahunaa kini: miagi kamo og usa ka sakit kaayo apan makapausab sa kinabuhi nga panaw sa pagdala sa mga anak sa Langitnong Amahan dinhi sa yuta—ang inyong mga anak! Pagkaanindot ug makapaubos nga kasinatian nga makahimo sa pagbuhat sa ingon kadako nga parte sa plano sa kalipay!
Kon naglisud kamo sa pagdawat ug paghigugma sa inyong kaugalingon, makaampo kamo alang sa panabang. Ang Ginoo gusto nga magmalipayon kita, ug ang paghigugma sa atong mga kaugalingon mahinungdanon sa pagkab-ot niana nga kalipay. Ang Dios kanunayng motabang kanato sa ginagmay nga mga butang, ug sa dili kaayo gagmay nga mga butang—Siya nasayud unsay importante ngari kanato. Kon mag-ampo kamo aron masayud unsaon sa paghigugma ug pagdawat sa inyong kaugalingon, Siya mopakita kaninyo kon unsaon.