ความจริงห้าประการที่ช่วยให้มองอดีตในมุมมองที่เหมาะสม
การเข้าใจประวัติศาสตร์ของเราเกี่ยวข้องกับกระบวนการเรียนรู้และการค้นพบที่สามารถเสริมสร้างประจักษ์พยานของเรา ช่วยเราหลีกเลี่ยงความสงสัย เล่าเรื่องที่ดีที่สุด มองเห็นหลักคำสอนที่แท้จริง และปรับปรุงวิธีการคิดของเรา อย่างไรก็ตาม หากไม่มีมุมมองที่เหมาะสม อดีตอาจกลายเป็นแหล่งของความสับสนซึ่งบั่นทอนประจักษ์พยานและสร้างความสงสัย
หลักธรรมห้าประการเหล่านี้จากคีธ เอเรคสัน ผู้อำนวยการหอสมุดประวัติศาสนจักร จะช่วยให้เราเข้าใจอดีต
1. อดีตผ่านไป—เหลือเพียงไม่กี่ส่วน จากมุมมองของเราในปัจจุบัน อดีตส่วนใหญ่ผ่านไป แต่อดีตหลายส่วนยังเหลืออยู่ เราต้องศึกษาบันทึกที่คงเหลือขณะระลึกว่าบันทึกเหล่านั้นไม่ได้อธิบายอดีตทั้งหมด
2. ข้อเท็จจริงไม่พูด แต่คนเล่าเรื่องเป็นคนพูด เพราะส่วนที่เหลือของอดีตไม่สมบูรณ์ บางคนจึงพยายามนำส่วนต่างๆ มารวมกันเพื่อเล่าเรื่อง เราต้องพิจารณาเสมอว่าใครกำลังเล่าเรื่อง พวกเขาเล่าอย่างไร และเหตุใดจึงเล่า
3. อดีตต่างจากปัจจุบัน (และนั่นไม่เป็นไร) เมื่อเราพยายามเข้าใจส่วนต่างๆ ของอดีตและเรื่องราวที่เล่าไว้ เราย่อมค้นพบว่ามุมมองในอดีตต่างจากมุมมองของเรา แง่มุมทางโลกทุกแง่ของประสบการณ์มนุษย์เปลี่ยนไปตามกาลเวลาในหลายๆ ด้านทั้งเล็กและใหญ่
4. ข้อสันนิษฐานปัจจุบันบิดเบือนอดีต เพราะอดีตต่างจากสมัยของเรา เราจึงต้องระวังเป็นพิเศษอย่าตั้งข้อสันนิษฐานเกี่ยวกับอดีตโดยยึดตามแนวคิดและค่านิยมปัจจุบันของเรา บ่อยครั้งสิ่งที่เรียกว่าเป็นปัญหาในอดีตจริงๆ แล้วเป็นเพียงข้อสันนิษฐานไม่ดีที่ทำในปัจจุบัน
5. การเรียนประวัติศาสตร์ต้องอาศัยความอ่อนน้อมถ่อมตน จากมุมมองของเราในปัจจุบัน เรารู้ชัดเจนมากกว่าผู้มีส่วนร่วมแน่นอนเกี่ยวกับผลของอดีต แต่เรารู้น้อยกว่ามากเกี่ยวกับประสบการณ์ของการมีชีวิตอยู่ในอดีตของพวกเขา เราต้องมีความอ่อนน้อมถ่อมตนจึงจะยอมรับว่าเราไม่รู้ทุกเรื่อง รอคำตอบเพิ่มเติมอย่างอดทน และเรียนรู้ตลอดเวลา