Pag-usab sa Akong mga “Ngano” ngadto sa mga “Unsaon”
Atol sa usa sa akong labing lisud nga mga pagsulay, ang pag-usab sa akong panglantaw nakatabang kanako sa paglig-on sa akong pagtuo.
Human sa usa ka lisud nga pipila ka semana isip usa ka bag-ong misyonaryo sa Australia, nagsugod na ko sa paghunahuna nga ang pagkahimong usa ka misyonaryo dili alang kanako ug nga kinahanglan kong mopauli. Gipahayag nako ang akong mga pagbati sa kabalaka ngadto sa akong presidente sa misyon, ug human sa daghan nga paghunahuna ug pag-ampo, gibalhin ko niya sa usa ka bag-o nga dapit uban sa usa ka bag-o nga kompanyon. Kini nga kompanyon ug ako nagkasinabut diha-diha dayon, ug ang miagi nako nga mga pagbati sa kabalaka ug depresyon nagsugod sa pagkawala. Apan sa upat lamang ka bulan sa misyonaryo nga pagserbisyo, gibati gihapon nako nga kini mag-anam na og kalisud sa ngadto-ngadto.
Usa ka adlaw, sa pagtapos sa miting sa district, kami nakadawat og surprisa nga pagbisita gikan sa among presidente sa misyon. Siya mihatag kanako sa iyang telepono ug miingon nga ang akoa kadtong mama. Kalit nga may gibati ko nga lain o makaguol nga pagbati ug nasayud ko nga adunay dili maayo nga nahitabo. Hilabihan ang mga luha sa akong mga mata bisan wala pa siya makasulti nako nga ang akong manghud nga lalaki, si Elliot, nahibaw-ang may kanser. Diha-diha dayon gibati nako ang tumang kaguol, ug diha niana nga higayon, wala koy laing gusto gawas lang nga makauban ang akong pamilya. Apan sa dihang ang akong mama mihupay kanako, siya miingon kanako nga ang akong hugot nga pagtuo ug ang akong mga pag-ampo mahimong mas epektibo sa Australia kay sa pag-uli.
Nakahimo ko sa pagtawag ni Elliot ug sa pagsulti kaniya unsa kadako ang akong gugma niya. Si Elliot kanunay gayud nga anaa alang kanako sa akong tibuok kinabuhi, ug nanghinaut gyud ko nga ako maanaa sa iyang kiliran. Gitapos nako ang among panag-istoryahanay pinaagi sa pag-ampo alang kaniya sa Samoan ug nagsaad nga ako motudlo kaniya sa lumad nga pinulongan sa among pamilya inig balik nako.
Nianang pagkagabii samtang nag-ampo ko, ako nangamuyo ngadto sa Langitnong Amahan. Nangutana ko: “Ngano?” “Nganong si Elliot?” “Nganong ang among pamilya—naman usab?” Nakita na namo ug gibati ang kasakit sa kanser ug sa makalilisang nga mga epekto sa chemotherapy, ug ang akong hunahuna napuno sa klaro nga panumduman sa dugay nga pakigbisog sa akong papa sa kanser ug ang kasakit nga iyang giagian. “Nganong nahitabo man kini pag-usab?” Gusto ko nga masayud. Nag-atubang ako og susama nga mga pangutana nga kanunay nga ipangutana sa mga tawo kanako isip usa ka misyonaryo, apan bisan ang sukaranang mga tubag nga kanunay nako nga gihatag kanila dili igo alang kanako.
Samtang ako miluhod diha sa pag-ampo uban sa kasakit ug kalibug sa akong kasingkasing, mibati ko og usa ka malinawon nga pagbati nga miabut kanako. Nakahukom ko nga mag-ampo pag-usab. Niini nga higayon ako nangutana sa Langitnong Amahan, “Unsaon?” imbis “Ngano?” “Unsaon nako sa paghimo niini nga pagsulay nga makalig-on kanako ug sa akong pagtuo?” “Sa unsang paagi kini nga pagsulay makaapekto ni Elliot ug sa uban pa nakong pamilya?” “Sa unsang paagi kini nga hagit makatabang nako nga mahimong mas maayo ug mas epektibo nga misyonaryo?” “Unsaon nako sa paggamit niining malisud nga panahon aron sa pagtabang sa pagdala og kalinaw niadtong wala masayud mahitungod sa ebanghelyo o sa Pag-ula ni Jesukristo?”
Ang pagtutok sa “Unsaon?” imbis sa “Ngano?” nakatabang kanako nga makakita sa mga butang pinaagi sa panglantaw sa hugot nga pagtuo. Kini nga kausaban sa pagtutok mibag-o usab sa akong pasalamat alang sa nag-unang mga tubag sa ebanghelyo, diin mao gayud ang mahangturon nga mga kamatuoran. Ang Langitnong Amahan nahigugma gayud kanato. Ang mga pagsulay, kasakit, ug kanser dili mga silot. Si Elder Jeffrey R. Holland sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles miingon, “Himayaa ang imong espirituhanon [ug pisikal] nga mga palas-anon tungod kay ang Dios makigsulti kanimo pinaagi niini ug gamiton ka sa paghimo sa Iyang buhat kon ikaw maayo nga modala niini” (“The Inconvenient Messiah,” Ensign, Peb. 1984, 70).
Mibati ko og hilabihan nga kalinaw ug kahupay diha ni Jesukristo atol niining malisud nga panahon. Nasayud ako nga Siya mibati na sa pagkawalay paglaum nga akong gibati, uban sa tanan nga bation ug antuson ni Elliot sa mga bulan nga moabut. Nakakita usab ako og dakong kahupayan gikan sa mga kasulatan, sa mga pakigpulong sa komperensya, ug sa akong buotan nga presidente sa misyon ug mga kompanyon. Dili ko sigurado kon sa unsang paagi nako dawaton ang balita kon wala pa masayud sa plano sa kaluwasan ug sa mahangturong plano sa Langitnong Amahan alang sa among pamilya.
Usahay mas sayon nga mangutana, “ngano?” ug mobasol sa Langitnong Amahan alang sa mga pagsulay nga moabut kanato. Apan pinaagi niini nga kasinatian ug sa uban nga misunod, nasayud ako nga kita kanunay nga panalanginan ug pagabuligan sa atong mga pagsulay kon kita mosalig sa Iyang walay pagkausab nga gugma ug walay katapusan nga kaalam (tan-awa sa Alma 36:3).
Human sa pila ka bulan nga chemotherapy ni Elliot ug sa taud-taud na nga panahon nga nauli gikan sa akong misyon, namalandong pa gihapon ko niining kasinatian sa matag higayon nga ang mga pagsulay moabut sa akong kinabuhi. Ako tingali dili gayud masayud kon ngano nga ang akong igsoong lalaki kinahanglang molahutay niana nga pagsulay, apan ako nasayud nga usa ka adlaw kita makaangkon ra unya og mga tubag sa tanan natong mga pangutana. Nasayud ako nga nianang higayuna sa dihang akong giusab ang akong pangutana ngadto sa Langitnong Amahan gikan sa “ngano?” ngadto sa “unsaon?” Nakahimo ko sa pagsalig ni Jesukristo ug nagtugot niini nga pagsulay sa pagtabang kanako nga mahimong mas mahisama Kaniya.