ดิจิทัลเท่านั้น
เขาต้องการพรฐานะปุโรหิต ผมจะทำได้หรือ?
ผมมักจะกลัวมากเวลาที่จะให้พรฐานะปุโรหิต เมื่อถึงเวลานั้น ผมจะพร้อมหรือไม่?
วันหนึ่งผมกับคุณแม่กำลังขับรถกลับบ้านเมื่อชายคนหนึ่งขี่จักรยานลงมาจากเนินเขาเล็กๆ จู่ๆ คนขี่จักรยานคนนั้นก็เลี้ยวหักหลบรถบรรทุกที่กำลังจะแล่นมาชน ในเสี้ยววินาทีที่รู้สึกนานเหมือนชั่วนิรันดร์ การหักเลี้ยวกะทันหันทำให้ชายคนนั้นควบคุมรถไม่ได้ เขาลอยข้ามแฮนด์รถ ศีรษะกระแทกพื้นถนนอย่างรุนแรง เราจอดรถข้างทางทันที ผมลงจากรถ วิ่งไปอยู่ข้างๆ เขาอย่างตื่นตระหนก เขาหายใจหอบแต่ไม่ได้สติ
ผมรู้ทันทีว่าชายคนนี้ต้องการพรฐานะปุโรหิตแต่ผมอดสงสัยไม่ได้ว่าผมจะทำได้หรือ?
ในชั่วขณะนั้น ผมนึกถึงคำพูดของเอ็ลเดอร์เจฟฟรีย์ อาร์. ฮอลแลนด์ที่ผมเคยฟังสมัยเป็นผู้ดำรงฐานะปุโรหิตแห่งอาโรนวัยหนุ่ม “เยาวชนชายทั้งหลาย ท่านจงเรียนรู้หากท่านยังไม่รู้ว่าในช่วงเวลาที่น่าหวาดหวั่นและอันตราย ศรัทธาและฐานะปุโรหิตของท่านเรียกร้องส่วนดีที่สุดของท่านและสิ่งดีที่สุดที่ท่านสามารถเรียกลงมาจากสวรรค์ได้ …
“… วันนั้นอาจมาถึง—อย่างแน่นอน ข้าพเจ้ามั่นใจว่า จะ มาถึง—เมื่ออยู่ในสถานการณ์ที่คาดไม่ถึงหรือเป็นยามวิกฤต สายฟ้าฟาด จะกล่าวเช่นนั้นก็ว่าได้ และอนาคตขึ้นอยู่กับท่าน เตรียมตัวให้พร้อมเมื่อวันนั้นมาถึง” (“จงชำระตัวให้บริสุทธิ์เถิด,” Ensign, Nov. 2000, 39, 40; เลียโฮนา, ม.ค. 2001, 55–56)
การเอาชนะความกลัวของผม
สมัยเป็นเยาวชน คำพูดเหล่านี้ซึมลึกลงไปในใจและช่วยเตรียมผมให้พร้อมจะเป็นผู้ดำรงฐานะปุโรหิตแห่งเมลคีเซเดคที่มีค่าควร แต่หลายปีหลังจากรับฐานะปุโรหิต ผมไม่รู้สึกว่าผมให้พรฐานะปุโรหิตกับผู้อื่นได้ และเหตุผลใหญ่ที่สุดคือความกลัว
ผมกลัวว่าผมไม่มีค่าควรหรืออาจพูดให้พรไม่ถูกต้อง ความกลัวนี้ขัดขวางไม่ให้ผมใช้สิทธิอำนาจฐานะปุโรหิตซึ่งผมได้รับมอบหมายให้เรียกหาอำนาจแห่งสวรรค์เพื่อให้พรผู้อื่น แต่ในใจลึกๆ ผมรู้ว่าหากผมต้องการขยายฐานะปุโรหิต ผมต้องเปลี่ยนความรู้สึก ผมต้องเอาชนะความกลัวและความไม่มั่นใจในการใช้อำนาจของพระผู้เป็นเจ้าเพื่อให้พรผู้อื่น
โดยใช้ศรัทธาในพระเจ้าและทำตามคำแนะนำที่ได้รับการดลใจจากผู้รับใช้ของพระองค์ ผมทำให้ชีวิตผมสอดคล้องกับคำสอนของพระองค์มากยิ่งขึ้น ผมใช้เวลาทุ่มเทจิตวิญญาณในการสวดอ้อนวอนทุกวัน ผมสวดอ้อนวอนให้เข้มแข็งขึ้นทางวิญญาณขณะที่ผมศึกษาพระคัมภีร์ ผมแบ่งปันข้อพระคัมภีร์กับใครก็ตามที่ผมนึกถึงขณะอ่าน ผมฟังคำปราศรัยการประชุมใหญ่สามัญ ผมแบ่งปันประจักษ์พยานในพระกิตติคุณกับผู้อื่น และผมอดอาหารเมื่อต้องการความเข้มแข็งมากเป็นพิเศษ
เมื่อผมทำตามคำแนะนำพื้นฐานเหล่านี้พร้อมกับความมุ่งมั่นที่จะทำให้ความประสงค์ของผมสอดคล้องกับพระประสงค์ของพระผู้เป็นเจ้า ผมรู้สึกถึงพระวิญญาณบริสุทธิ์ได้มากขึ้น ความสามารถทางวิญญาณของผมเพิ่มขึ้นและการเชื่อมต่อกับอำนาจแห่งสวรรค์มั่นคงยิ่งขึ้น ในที่สุดผมก็มีความกล้าที่จะให้พรของการปลอบประโลมและการนำทาง
ผมจำได้ว่ารู้สึกประหม่าตอนแรกและกังวลว่าจะพูดอะไร แต่เมื่อผมเปี่ยมไปด้วยพระวิญญาณ ผมหายกลัวและความกังวลของผมก็แทนที่ด้วยถ้อยคำที่ผมควรพูด! การให้พรถูกต้องอย่างมากเหมือนผมขาดส่วนหนึ่งของตัวผมเองมาโดยตลอด!
ตั้งแต่นั้นมามีคนขอผมให้พรอีกหลายครั้งจนนับไม่ถ้วนและผมรู้สึกชอบ! ทุกครั้งที่ผมให้พรของพระเจ้าแก่บุตรธิดาของพระองค์ ผมได้รับพรมากมาย พรฐานะปุโรหิตเป็นพรให้กับทุกคนที่เกี่ยวข้องจริงๆ
เรียกหาอำนาจของพระเจ้าเมื่อเป็นเรื่องที่สำคัญจริงๆ
เช่นเดียวกับที่เอ็ลเดอร์ฮอลแลนด์พยากรณ์ไว้ วันนั้นสายฟ้าได้ฟาดลงบนถนนในรูปแบบของคนขี่จักรยานที่ได้รับบาดเจ็บโดยไม่คาดคิด หากผมไม่ได้ทำงานกับพระเจ้าตลอดหลายปีที่ผ่านมาเพื่อเอาชนะความกลัวเรื่องการให้พรในสภาวการณ์ที่ปลอดภัยกว่า เราทั้งคู่จะหมดหนทางในสถานการณ์ที่อาจอันตรายถึงชีวิตเช่นนี้ แต่ด้วยพระเจ้าทรงนำทางและทรงทำให้ผมเข้มแข็งขึ้น ผมจึงคุกเข่าลงข้างตัวเขาและกระซิบถ้อยคำที่ผมรู้สึกได้รับการกระตุ้นเตือนให้พูดขณะให้พรเขา
เมื่อผมให้พรเสร็จ ผมเงยหน้าขึ้นและผู้ช่วยนายอำเภอกำลังยืนอยู่ข้างผม เขาบังเอิญอยู่ข้างหลังเราตลอดเวลาและเรียกรถพยาบาล แต่ชายผู้ได้รับบาดเจ็บกลับฟื้นคืนสติได้อย่างรวดเร็ว ยืนกรานว่าเขาสบายดีและขึ้นรถจักรยานขี่ผ่านรถพยาบาลไปตามถนน ถึงแม้ผมจะเข้าใจว่าไม่ใช่ทุกครั้งที่พรฐานะปุโรหิตจะให้ผลเช่นนั้นทันที แต่นี่คือประสบการณ์ที่ผมจะไม่มีวันลืม ผมสำนึกคุณอย่างยิ่งที่ผมพร้อมเมื่อถึงเวลาที่ต้องให้พร