Digitaal thema-artikel
De subtiele zegeningen van tiende
De zegeningen van tiende betalen vallen niet als manna uit de hemel, maar ik weet net zo zeker dat er echt zegeningen komen.
Ik heb het idee dat ik in de getuigenissen van anderen over tiende betalen altijd wonderbaarlijke, wereldschokkende ervaringen hoor.
Ik ben dankbaar voor die getuigenissen, maar ik heb zo’n ervaring zelf nooit gehad.
Maar ja, de Geest heeft me ook nooit een flinke tik tegen mijn hoofd gegeven – dat is altijd subtieler gegaan.
Ik heb altijd tiende betaald. Ik heb nooit echt overwogen om dat niet te doen – aanvankelijk omdat mijn ouders dat van me verwachtten, later als student omdat ik me ertoe geïnspireerd voelde. Ik ben er daarna vanwege mijn geloof in Jezus Christus in mijn huwelijk en gezin mee doorgegaan. Ik heb ook een vast getuigenis ontwikkeld van de zegeningen die we kunnen krijgen door een volledige tiende te betalen.
Als ik mijn tiende betaal, lijkt alles op zijn pootjes terecht te komen. We hebben altijd genoeg te eten. Spullen zijn vaak net wat goedkoper dan ik dacht, of ik loop tegen aanbiedingen of kortingsbonnen aan. Zeker, ik moet me ervoor inspannen en er moeite en geloof in steken. We sparen, zijn zuinig en stellen een budget op. Maar als puntje bij paaltje komt, weet ik altijd dat het goed zal komen. Ik heb immers mijn tiende betaald, mijn best gedaan en de rest aan God overgelaten.
Toen ik zo nadacht over mijn ervaringen en waarom ik zo’n sterk getuigenis van tiende heb, schoot me iets interessants te binnen. De zegeningen van tiende zijn, voor mij in elk geval, niet als het manna uit de hemel. Ik krijg niet zomaar geld of maaltijden van iemand die de inspiratie had om iets langs te brengen. Het lijkt voor mij meer op Jezus die de vijfduizend te eten gaf (zie Mattheüs 14:14–21). Een jongeman bood al het voedsel aan dat hij had. De Heiland dankte God en voedde vervolgens iedereen, met vijf broden en twee vissen. Iedereen raakte op wonderbaarlijke wijze verzadigd en er was nog voedsel over.
Er zijn weken geweest dat ik niet wist wat ik op tafel moest zetten om mijn gezin te eten te geven. Maar op de een of andere manier is er altijd genoeg. Het eten komt niet zomaar uit de lucht vallen. Maar ik ben met een kleinere portie toch verzadigd, wat voor mijn man ook geldt. Ik krijg geen extra geld, maar kan toch meer doen met wat we hebben.
Het is verbazingwekkend hoe onze hemelse Vader met ons werkt en met wat we nodig hebben. Iedereen is anders. Iedereen heeft andere behoeften. Onze zegeningen zijn dus ook anders. Het is verbazingwekkend hoezeer Hij van onze behoeften op de hoogte is, zowel de lichamelijke als de geestelijke. Ik ben gezegend door mijn tiende te betalen. Dat wil ik je laten weten.