2021
Vol hoop doorgaan in onverwachte omstandigheden
Februari 2021


Jongvolwassenen

Vol hoop doorgaan in onverwachte omstandigheden

Als we bang zijn en niet weten hoe het nu verder moet, kunnen hoop en geloof in Christus ons pad verlichten.

woman in sunlight

Geen van ons had de wereldwijde uitwerking van de COVID-19-pandemie kunnen voorspellen.

Het is net alsof alles in de wereld gepauzeerd is, en we weten niet voor hoelang, hetgeen onzekerheid en een duistere kijk op de toekomst oplevert.

Ik kwam net van mijn zending in de Amerikaanse staat Arizona terug toen de pandemie zich over de aarde aan het verspreiden was. In de laatste weken van mijn zending had ik me een beeld gevormd van wat ik na mijn terugkeer met mijn leven wilde doen. Ik had concrete plannen en doelen, en stond te popelen om ermee aan de slag te gaan! Ik wilde een opleiding tot verpleegkundige volgen, aan nieuwe hobby’s beginnen, nieuwe vriendschappen sluiten, en al die kansen aangrijpen die je als jongvolwassene krijgt. Ik had een kalm gevoel van geruststelling dat God me leiding gaf, en dat Hij na mijn zending veel voor mij in petto had.

Dat veranderde al gauw nadat ik thuis was gekomen.

Vanwege COVID-19 veranderden mijn plannen een voor een. Ik begon mijn beslissingen en doelen in twijfel te trekken. Ik ging op zoek naar een baan terwijl ik wachtte tot er online lessen begonnen, in plaats van mijn oorspronkelijke plan te volgen en in een andere staat aan een opleiding te beginnen. Na een tijdje kreeg ik het gevoel dat ik doelloos mijn tijd verspilde. Als zendelinge was ik steeds gewend aan een volle agenda, en ik voelde me plotseling eenzaam, verveeld en nutteloos.

Ik keek niet meer uit naar mijn toekomst. Ik wilde deze verandering in mijn leven niet onder ogen zien. Ik wilde terug in de tijd gaan, terug naar oude vriendschappen en plekken waar ik gelukkig was geweest. Het toekomstbeeld en de plannen die ik nog maar weken geleden had gehad, waren verdwenen. En ik voelde me verlamd door duisternis, angst en ontmoediging. Ik voelde me helemaal niet mezelf. Ik had net de geweldigste ervaring van mijn leven achter de rug, toen ik de Heer anderhalf jaar diende, maar nu had ik een diepere dip dan ik ooit eerder had meegemaakt.

Ik vroeg me af waarom alles misliep, en waar de beloofde zegeningen van de Heer bleven. De geruststelling die ik in de laatste weken van mijn zending had gevoeld, leek totaal verdwenen.

Toen kwam de algemene conferentie, en ik besefte hoe ernstig ik in één levensaspect tekortschoot: hoop.

Ouderling Jeffrey R. Holland van het Quorum der Twaalf Apostelen hield een toespraak met de titel ‘Volmaakt stralende hoop’ (algemene aprilconferentie 2020), en die sprong er voor mij echt uit. Ik besefte dat ik vanwege mijn geloof in Christus op betere tijden kon en moest hopen. Omdat Christus leeft, en Hij voortdurend actief is in mijn leven, besefte ik dat mijn toekomst net zo vol wonderen en overvloedige zegeningen zou zijn als mijn verleden was geweest.

Omdat de Heiland alles had gevoeld en had overwonnen waar ik ooit mee geconfronteerd zal worden, kon ik – ondanks alle redenen die ik had om het niet te geloven – toch het geloof hebben dat mijn leven beter zou worden, zelfs al werden mijn plannen af en toe overhoop gegooid.

Ik ben gaan beseffen dat ik, als ik vreugde, succes en voldoening wil vinden, vol hoop moet doorgaan, zelfs als ik onzekere tijden doormaak. Het is zo makkelijk om het maar op te geven en je ellendig te voelen. Het is moeilijk om onze beproevingen geduldig te verdragen, met het onwankelbare vertrouwen dat God alles in de hand heeft, en dat het leven beter zal worden. Maar zoals president Thomas S. Monson (1927–2018) ons heeft aangeraden: ‘Mogen we blijven kiezen voor de moeilijkere, maar betere keuze, in plaats van de makkelijkere, verkeerde.’1

Vertrouw erop dat God je opbouwt, zelfs als je het gevoel hebt dat je je in een neerwaartse spiraal bevindt. Vertrouw erop dat uiteindelijk ‘alle dingen meewerken ten goede’ voor ‘hen die God liefhebben’ (Romeinen 8:28).

Als we door donkere wolken omringd zijn, en we te bang en onzeker zijn om verder te gaan op de paden waarop het leven ons brengt, dan kunnen onze hoop en ons geloof in Christus ons pad verlichten, en ons in staat stellen om toch een kleine stap vooruit te doen. Door Hem kunnen wij nu al vreugde voelen, zelfs al zijn onze omstandigheden niet wat wij wilden of verwachtten.

Als je vastloopt in de overgangen van het leven, of er gaat iets niet zoals je wilt, bedenk dan dat je hemelse Vader een plan voor je heeft dat misschien wel mooier is dan je je kunt indenken. Zelfs als je even niet merkt dat Hij er is, is Hij actief in je leven. Hij ziet het einde vanaf het begin. Als je je op Hem verlaat, en in je huidige omstandigheden je best doet, wordt je leven oneindig veel beter dan je je ooit hebt voorgesteld.

Houd vol. Blijf het proberen, zelfs als je geen resultaat van je inzet ziet en er niets lijkt te verbeteren. Houd vol, zelfs als een en ander niet volgens plan verloopt. Erken de hand van de Heer in je leven en zie in hoe goed Hij voor je is. Doe je best om je door de Geest te laten leiden, met de bedoeling om te doen wat Hij je ingeeft. Doe je best, wat dat in deze tijd ook mag betekenen. Houd vol. Blijf steeds vooruitgaan. En blijf hopen dat met zijn leiding alles erop zal vooruitgaan.

Noot

  1. Thomas S. Monson, ‘Keuzes’, Liahona, mei 2016, 86.