Wekelijkse content voor JOVO’s
Ik was omringd door mensen, maar was toch eenzaam
Maart 2024


‘Ik was omringd door mensen, maar was toch eenzaam’, Liahona, maart 2024.

Jongvolwassenen

Ik was omringd door mensen, maar was toch eenzaam

Toen ik ver weg verhuisde, kon ik door mijn verbinding met de hemel mijn eenzaamheid overwinnen.

een vrouw omgeven met lichtstralen, terwijl verschillende mensen om haar heen lopen

Ken je dat gevoel dat je door mensen wordt omringd, maar je je nog steeds helemaal alleen voelt?

Sinds ik voor mijn werk van mijn vaderland Oeganda naar Dubai ben verhuisd, voel ik me bijna voortdurend eenzaam. In mijn oude buurt begroetten de mensen elkaar op straat. We kenden elkaar. We steunden elkaar. Ik had veel vrienden en familieleden met hetzelfde geloof.

Maar hier is het anders. Het is een heel andere cultuur. Ik woon in een grote stad met veel mensen die een drukke baan hebben. En hoewel ik naar de kerk ga en andere jongvolwassenen en wijkleden probeer te leren kennen, is het door onze drukke werkschema’s bijna onmogelijk om buiten de kerk met elkaar af te spreken.

Dubai is groot en schitterend, en ik ben dankbaar dat ik hier ben. Maar het kan heel overweldigend zijn, vooral als je je alleen voelt. Mensen hebben hier heel veel en lijken hun leven op orde te hebben. Maar nu ik tussen al die fraaie spullen en prachtige gebouwen woon, vraag ik me soms af:

Wat doe ik met mijn leven? Is dit wel de juiste plek voor mij?

Opnieuw verbondenheid vinden

Ouderling D. Todd Christofferson van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft gezegd: ‘Een gevoel van verbondenheid is belangrijk voor onze lichamelijke, mentale en geestelijke gezondheid.’1 Ik besefte niet hoe belangrijk dat gevoel van verbondenheid was, totdat ik het niet meer voelde – niet meer in de kerk en eigenlijk nergens meer.

Hoe kon ik dat gevoel nu terugkrijgen, nu ik zo ver weg was van iedereen die mij dierbaar was?

Na verloop van tijd begon ik ‘de centrale rol van Jezus Christus bij verbondenheid’ in te zien.2

Hoewel ik mijn vrienden en familieleden nog steeds miste, begon ik in te zien dat mijn verhuizing mij niet van iedereen had afgescheiden – ik had nog steeds een Heiland en een liefdevolle hemelse Vader die altijd een band met mij wilden hebben.

Dus ik deed mijn best om elke dag meer met Hen verbonden te zijn. Ik begon tijdens het hardlopen naar podcasts over Kom dan en volg Mij te luisteren. Ik deed mijn koptelefoon op en luisterde naar de Schriften als ik aan het werk was.

Maar het allerbelangrijkste was dat ik ontdekte wat een geweldig geschenk het is om rechtstreeks tot mijn hemelse Vader te kunnen bidden. Ik praat vaker en bewuster tegen Hem dan ooit tevoren. Als ik eenzaam ben, bid ik en voel ik me door Hem getroost. Als ik een e-mail schrijf en geduld met mijn collega’s probeer te hebben, bid ik en vraag ik Hem om hulp.

President Thomas S. Monson (1927–2018) heeft iets moois over het gebed gezegd: ‘Tegen ieder […] die worstelt met problemen en moeilijkheden, groot of klein, zeg ik dat het gebed geestelijke kracht geeft; het is de sleutel tot gemoedsrust. Gebed is de brug naar onze Vader in de hemel, die ons liefheeft. Spreek Hem in gebed aan en luister dan of er antwoord komt. Door gebed komen er wonderen tot stand.’3

Door tijd voor Hen te maken, vooral door oprecht gebed, begon ik in te zien dat ik – ook al was ik niet onder mijn eigen volk en in mijn cultuur – toch door de Geest kon worden omringd en Gods liefde kon voelen.

We kunnen altijd verbonden zijn

Het is nog steeds moeilijk, maar ik kijk met hoop uit naar de toekomst. En ik ben gaan geloven wat broeder Milton Camargo, eerste raadgever in het algemeen zondagsschoolpresidium, heeft gezegd: ‘De Heer Jezus Christus leeft. Hij kan elke dag actief bij ons zijn. Hij is de oplossing voor onze problemen, maar wij moeten wel naar Hem opzien en ons op Hem concentreren.’4

Ik ben soms nog eenzaam, maar ik weet dat ik altijd, altijd tot mijn hemelse Vader kan bidden en toegang tot de verzoening van Jezus Christus zal hebben.

Staand of op mijn knieën, alleen of in een groep, ik kan bidden.

Ik kan bij mijn hemelse Vader uithuilen.

Ik kan Hem danken.

Ik kan om leiding en bescherming vragen.

En door mijn verbondsrelatie weet ik dat ik, dochter van een liefdevolle hemelse Vader, altijd bij Hem zal horen. Door zijn leiding kan ik erop vertrouwen dat ik op de juiste plek ben en doe wat Hij van mij verlangt.