Digitaal thema-artikel: jongvolwassenen
Voel je je geïsoleerd door een angststoornis? Hier zijn drie tips
De auteur woont in Amerikaans-Samoa.
Door mijn angststoornis en gevoelens van eenzaamheid ben ik dichter bij mijn hemelse Vader en Jezus Christus gekomen en ben ik mijn plaats in het evangelie beter gaan begrijpen.
Als jonge alleenstaande is het soms moeilijk om het gevoel te hebben dat je erbij hoort.
Ik voel me vaak niet thuis. Ik probeer mijn eigen leven op te bouwen, maar ik voel me ook verantwoordelijk om voor mijn familieleden te zorgen. En hoewel ik contact met anderen wil leggen, merk ik dat ik langzaam maar zeker afstand neem van hen en van de dingen die ik graag doe.
Door mijn angststoornis is het moeilijk om dit alles te doen en toch het gevoel te hebben dat ik erbij hoor. Dat is vaak de oorzaak van mijn problemen.
Ik schrijf mijn angststoornis liever van mij af in mijn dagboek dan contact met anderen leggen, vooral omdat ik denk dat niemand mij begrijpt. Hier in Amerikaans-Samoa wordt er niet veel over mentale gezondheid gesproken. Soms als ik mijn angststoornis probeer uit te leggen, krijg ik het gevoel dat ze eigenlijk vinden dat ik harder voor mezelf moet zijn. Dus in plaats van om hulp te vragen, zonder ik me af.
Maar door mijn angststoornis heb ik geleerd hoe belangrijk de band met anderen is, vooral met onze hemelse Vader en Jezus Christus.
Dit zijn enkele manieren waarop mijn angststoornis mij dichter bij mijn hemelse Vader heeft gebracht en waardoor ik ben gaan beseffen dat ik echt in De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen thuishoor.
De kracht van het gebed uitbreiden
Hoewel ik altijd al last van mijn angststoornis heb gehad, is die eigenlijk nog verergerd, doordat er zich nieuwe kansen voordoen en ik voor veel veranderingen als jongvolwassene sta. Door constante angsten en zorgen twijfel ik soms aan mijn eigenwaarde en vraag ik me af of ik wel geliefd ben.
Maar door in gebed met mijn hemelse Vader te praten, ben ik gaan beseffen dat ik er echt bij hoor.
President M. Russell Ballard (1928–2023) heeft gezegd: ‘Gebed kan ons veranderen. Gemotiveerd door oprecht gebed, kunnen we onszelf verbeteren en anderen helpen hetzelfde te doen.’1
Door mijn angststoornis ben ik op het gebed gaan vertrouwen. Daardoor heb ik de band met mijn hemelse Vader kunnen verdiepen en ben ik gaan geloven dat Hij al mijn gebeden hoort. Naarmate ik beter met deze beproeving heb leren omgaan en meer op de hulp van Jezus Christus en onze hemelse Vader ben gaan vertrouwen, hebben mijn gebeden steeds meer betekenis gekregen.
Ik praat met mijn hemelse Vader over mijn gevoelens, mijn dag, mijn zorgen – eigenlijk over alles. Zelfs als ik Hem om hulp vraag, en Hij de angstige gedachten en gevoelens niet wegneemt, voel ik toch zijn hand op mijn schouder en weet ik dat Hij bij me is.
Hij laat me weten dat ik zijn dochter ben en dat ik niet alleen ben.
Mijn begrip van de verzoening van Jezus Christus verdiepen
Van alle beginselen van het evangelie is mijn getuigenis van de genezingskracht van mijn Heiland, Jezus Christus, het sterkst.
Wanneer ik besef dat de Heiland me heeft geholpen, voel ik dat ik erbij hoor en weet ik dat Hij me kent. Mijn angststoornis motiveert me om de troostende invloed van de Geest te zoeken. Daarom houd ik me dagelijks met kleine en eenvoudige geestelijke gewoonten (zie Alma 37:6) bezig om de kracht van Christus in mijn leven te brengen.
Geloof in zijn genade en zoenoffer is echt de sleutel om alle tegenslagen en uitdagingen in mijn leven aan te pakken. Hij heeft gezegd: ‘Ik ben het Licht der wereld’ (Johannes 8:12). Dat betekent volgens mij dat geen enkele duisternis zijn licht kan doven.
Ouderling Jeffrey R. Holland van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft liefdevol uitgelegd hoe belangrijk het is dat mensen die met psychische problemen kampen hulp inroepen: ‘Win […] advies in van achtenswaardige mensen die ervoor zijn opgeleid, deskundig zijn en goede normen hebben. Wees eerlijk tegenover hen over uw voorgeschiedenis en waar u mee kampt. Overweeg de adviezen die zij geven en de oplossingen die zij aandragen. Bid erover en neem uw verantwoordelijkheid. Onze Vader in de hemel verwacht van ons dat we alle geweldige gaven gebruiken waarvan Hij ons in deze heerlijke bedeling heeft voorzien.’2
Met de hulp van de Heiland zullen we het licht voor ons zien.
Hechte banden ontwikkelen
Nog niet zo lang geleden had ik heel veel last van mijn angststoornis. Maar in plaats van me af te zonderen, vroeg ik mijn hemelse Vader om hulp, en door de Geest ben ik een levensveranderende waarheid gaan begrijpen:
We hebben elkaar nodig.
Hoewel ik me door mijn angststoornis wil afzonderen, wil mijn hemelse Vader niet dat ik me isoleer. De tegenstander wil dat we ons alleen voelen – dat we er niet bij horen, vooral als we het moeilijk hebben. Maar als ik op de kracht van de Heiland vertrouw om met mijn broers, zussen of vrienden over mijn problemen te praten, reageren ze vol liefde en helpen ze me om door te gaan.
Ik heb gemerkt dat we – als iedereen bereid is om contact met elkaar te leggen (vooral als we ons liever afzonderen) – voelen dat we erbij horen: een gevoel van saamhorigheid en hoop in Christus.
Evangelie van verbondenheid
Ik weet niet waarom sommige problemen zo moeilijk zijn. Wel weet ik dat ik dankzij mijn angststoornis mijn getuigenis van onze hemelse Vader, van Jezus Christus, en van onze behoefte aan verbondenheid heb kunnen verdiepen. Nu ik door middel van het evangelie en met hulpmiddelen voor mentale gezondheid hulp heb gevonden, begrijp ik beter dat ik echt een plek in het evangelie van Jezus Christus heb – dat iedereen erbij hoort, ongeacht zijn of haar omstandigheden.
Ik weet dat er altijd ruimte voor verbetering is om iedereen, vooral jongvolwassenen, te laten merken dat ze in de kerk geliefd zijn. Maar ik zie ook wonderen.
Als je psychische problemen hebt, weet dan dat het evangelie van Jezus Christus een evangelie van genezing, vreugde en, bovenal, verbondenheid is – voor alle kinderen van onze hemelse Vader.
Ik voel die waarheid in mijn hart.