Digitaal thema-artikel: jongvolwassenen
Vier manieren om de kracht van positieve communicatie aan te boren
Het is meer dan alleen glimlachen en aardige dingen zeggen – het is elkaar helpen om Gods liefde te voelen.
Hoewel kennissen vaak denken dat ik een heel positieve persoon ben, heb ik mezelf nooit echt als zo’n vrolijke zonnestraal gezien. Er hangt zelfs een grote herinnering aan één van mijn minder vrolijke buien bij mijn ouders thuis aan de muur.
Toen ik klein was, kwamen mijn grootouders een keer in de zomer bij ons op bezoek, en we besloten om gebruik te maken van deze kans om familiefoto’s te nemen. Ik was er helemaal klaar voor met mijn roze ruitjesjurk en bijpassende hoed, maar het ging mis toen ik niet een krukje kreeg om op te zitten, terwijl sommige familieleden dat wel kregen.
Ik was gefrustreerd en hield tijdens de hele fotosessie een grote frons op mijn gezicht, waardoor ik een fijne tijd met mijn familie bedierf, en nog jarenlang grapjes over ‘de knorrige jurk’ moest aanhoren.
Ik kan er nu wel om lachen, maar dat familieportret is voor mij een voortdurende herinnering aan de kracht van positiviteit. Positief zijn, maakt het leven natuurlijk een stuk aangenamer – want wie vindt het nou echt fijn om de hele tijd boos te zijn? Bovendien wordt positiviteit gelinkt aan verschillende voordelen voor de gezondheid, zoals minder stress, minder kans op hartaandoeningen, en zelfs een langer leven.1
Maar positiviteit heeft niet alleen een effect op ons als individuen. Onze positiviteit (of gebrek daaraan) kan invloed hebben op elke persoon met wie wij omgaan. We hebben het gebod gekregen om ‘welgemoed’ te zijn (zie Leer en Verbonden 61:36; 78:18), en als we dat doen in onze communicatie, kunnen wijzelf – en de mensen om ons heen – de liefde van onze hemelse Vader en Heiland overvloediger voelen.
Hier zijn een aantal manieren waarop we de kracht van positieve communicatie kunnen aanboren.
1. Volg het communicatiepatroon van de Heiland.
Voor het ultieme voorbeeld van positieve communicatie kunnen we naar de Heiland kijken, die zijn liefde voor anderen liet zien door met ze om te gaan met vriendelijkheid, begrip en medeleven.
Ouderling L. Lionel Kendrick, emeritus algemeen autoriteit, heeft gezegd: ‘Christelijke communicatie is een uiting van genegenheid en niet van woede, van waarheid en niet van geveinsdheid, van medeleven en niet van ruzie, van respect en niet van spot, van raad en niet van kritiek, van verbetering en niet van veroordeling. Zij schept duidelijkheid en geen verwarring. Zij mag zachtmoedig zijn of hard, maar ze moet altijd worden getemperd.’2
Hoe we iets zeggen, is duidelijk net zo belangrijk als wat we zeggen,3 een les die ik als pianoleerling heb geleerd. Ik ben al mijn hele leven bezig met pianospelen, en heb veel verschillende stijlen van lesgeven meegemaakt. Hoewel het soms ontmoedigend was om een eindeloze lijst muziekpassages te krijgen die ik perfect moest leren spelen, heb ik het geluk gehad dat ik leerkrachten had die uitzonderlijk goed waren in corrigeren op een motiverende en meelevende manier, en daardoor leerde ik over de immense kracht van een vriendelijk gesproken woord.
2. Streef ernaar een positief perspectief te hebben.
Of we het beseffen of niet, onze houding kan de manier waarop we met anderen communiceren – en veel andere aspecten van ons leven – beïnvloeden. President Thomas S. Monson (1927–2018) heeft gezegd: ‘Zoveel in het leven hangt af van onze instelling. Hoe we naar dingen kijken en op anderen reageren, heeft heel veel invloed. Als we ons uiterste best doen en ervoor kiezen om tevreden te zijn met onze omstandigheden, wat die ook mogen zijn, geeft ons dat gemoedsrust en voldoening.’4
We kunnen een positieve houding bevorderen door de Geest in ons leven uit te nodigen. We kunnen dit doen door twijfel en vrees door geloof te vervangen (zie Leer en Verbonden 6:36), het geschenk van bekering aan te nemen, actief ernaar te streven ons getuigenis te versterken en proberen de hand van de Heer in ons leven te herkennen. Ik ben er ook achter gekomen dat wanneer ik tijd plan om de Schriften te bestuderen (en dat ook echt doe), ik me de rest van de dag positiever voel. Al deze dingen helpen ons om de Heilige Geest overvloediger te voelen, wat leidt tot meer hoop.
Positief zijn, betekent natuurlijk niet dat we alle negatieve emoties moeten onderdrukken. Ik heb wel eens de fout gemaakt om te denken dat ik geloof tekort kom als ik me zorgen maak of verdrietig ben. Maar zoals zuster Sharon Eubank, eerste raadgeefster in het algemeen ZHV-presidium, heeft uitgelegd: ‘Blijdschap betekent niet dat je ongeacht de omstandigheden altijd een plastic glimlach vertoont. Maar het betekent Gods wetten onderhouden en anderen opbouwen en verheffen. Als we opbouwen, als we de lasten van anderen verlichten, ontvangen we zegeningen die onze beproevingen niet van ons af kunnen nemen.’5 We zullen allemaal negatieve emoties meemaken gedurende ons leven, maar we kunnen meer vreugde vinden als we niet in onze ellende blijven hangen en proberen anderen op te bouwen.
3. Houd rekening met de relatieratio.
Optimisme is misschien niet te meten, maar bepaalde maatstaven kunnen ons helpen inschatten hoe positief we in onze interacties zijn. Psycholoog John Gottman heeft jarenlang bestudeerd wat voor een gezonde relatie zorgt. Na duizenden koppels geobserveerd te hebben, kwam hij met een formule waarmee met 90 procent nauwkeurigheid kan worden voorspeld of een stel in de komende jaren bij elkaar blijft of uit elkaar gaat.6
Zijn grote ontdekking? Tijdens conflicten volgen gelukkige stellen een ratio van minstens vijf positieve interacties voor elke negatieve interactie. Enkele voorbeelden van positieve interacties zijn een compliment geven, medeleven tonen en het perspectief van de ander valideren, negatieve interacties zijn dingen zoals met de ogen rollen, in de verdediging schieten of afwijzend reageren, en kritisch zijn.7
Hoewel Gottman zijn onderzoek op romantische koppels richtte, kunnen zijn conclusies worden toegepast op alle soorten relaties, en de schadelijke effecten van negativiteit onderstrepen.
De Schriften leren ons: ‘Laat er geen vuile taal uit uw mond komen, maar wel iets goeds, wat nuttig is tot opbouw, opdat het genade geeft aan hen die het horen’ (Efeze 4:29). We zijn het misschien niet altijd met anderen eens, maar we kunnen van mening verschillen zonder onaangenaam te zijn. En als we proberen opbouwend te zijn – zelfs tijdens conflicten – kunnen we lasten verlichten en plaats maken voor meer vreugde.
4. ‘Wees een voorbeeld voor de gelovigen.’
Ik glimlach nu altijd op familiefoto’s (zelfs als ik moet staan), en ik begrijp nu hoe mijn houding de mensen om mij heen in positieve of negatieve zin kan beïnvloeden.
Ik ben verre van perfect, maar ik probeer extra moeite te doen om betrokken te zijn wanneer ik met iemand in gesprek ben, mijn waardering voor mijn man en andere dierbaren uit te drukken, en om uiteindelijk ‘een voorbeeld voor de gelovigen in woord, in wandel, in liefde’ (1 Timotheüs 4:12) te zijn.
De combinatie van deze kleine dingen – een luisterend oor, bevestigende woorden, een oprecht excuus – heeft vaak het grootste effect. Door deze kleine dingen, waardoor we onze Heiland kunnen navolgen, kunnen we Gods liefde verspreiden.
En als we zijn liefde verspreiden, zullen we die zelf ook voelen.