จงตามเรามา
พระเจ้าทรงมีวิธีอะไรในการจัดหาให้คนจนและคนขัดสน


พระเจ้าทรงมีวิธีอะไรในการจัดหาให้คนจนและคนขัดสน

เมื่อพระเยซูคริสต์เสด็จมาแผ่นดินโลก พระองค์ทรงใช้การปฏิบัติศาสนกิจส่วนใหญ่ดูแลคนยากไร้และคนขัดสน โดยผ่านศาสนจักรของพระองค์ พระเจ้าทรงจัดเตรียมวิธีให้เราดูแลคนขัดสน พระองค์ทรงขอให้เราให้อย่างเผื่อแผ่ตามสิ่งที่เราได้รับจากพระองค์ “วิธีของพระเจ้าในการดูแลคนขัดสนแตกต่างไปจากวิธีของโลก พระเจ้าตรัสว่า ‘[การดูแลคนยากจน] จำเป็นต้องทำในวิธีของเราเอง’ [หลักคำสอนและพันธสัญญา 104:16; ดูข้อ 15 ด้วย] พระองค์มิได้สนพระทัยเฉพาะความจำเป็นเร่งด่วนของเราเท่านั้น แต่พระองค์ทรงห่วงใยความก้าวหน้านิรันดร์ของเราเช่นกัน ด้วยเหตุผลนี้ วิธีของพระเจ้าจึงมักรวมถึงการพึ่งพาตนเองและการรับใช้เพื่อนบ้านของเรานอกเหนือจากการดูแลคนยากจน” (ดีเทอร์ เอฟ. อุคท์ดอร์ฟ, “การจัดหาให้ในวิธีของพระเจ้า,” เลียโฮนา, พ.ย. 2011, หน้า 69)

เตรียมตัวท่านทางวิญญาณ

ท่านได้พยายามทำตามแบบอย่างของพระผู้ช่วยให้รอดในการจัดหาให้ผู้อื่นอย่างไร ท่านจะแบ่งปันประสบการณ์อะไรกับเยาวชนชายได้บ้าง

เยาวชนชายจำเป็นต้องเข้าใจหลักธรรมใดของการจัดหาในวิธีของพระเจ้า การเข้าใจหลักธรรมเหล่านี้จะมีอิทธิพลอย่างไรต่อการรับใช้ที่พวกเขาให้เมื่อเป็นผู้ดำรงฐานะปุโรหิต

พระคัมภีร์และแหล่งข้อมูลใดจะช่วยให้เยาวชนชายเข้าใจวิธีที่พระเจ้าทรงจัดหาให้คนยากไร้และคนขัดสน

อิสยาห์ 58:6–11; มาลาคี 3:8–10; มัทธิว 25:35–40; คพ. 82:18–19 (วิธีดูแลคนยากไร้)

ยากอบ 1:27; โมไซยาห์ 18:27–28; คพ. 42:29–30 (ความสำคัญของการดูแลคนยากไร้และคนขัดสน)

แอลมา 34:27–28; มอรมอน 8:35–37: คพ. 56:16–18; 70:14
(พระดำรัสเตือนของพระเจ้าถึงคนที่ไม่ดูแลคนยากไร้)

คพ. 104:15–18 (จัดหาให้คนยากไร้ในวิธีของพระเจ้า)

แพทริก เคียรอน, “จงเป็นที่พักพิงจากพายุ,”   เลียโฮนา, พ.ค. 2016, 111–114

ลินดา เค. เบอร์ตัน, “เราเป็นแขกแปลกหน้า,”   เลียโฮนา, พ.ค. 2016, 13–15

เฮนรีย์ บี. อายริงก์, “โอกาสให้ทำดี,” เลียโฮนา, พ.ค. 2011, 28–32

เจฟฟรีย์ อาร์. ฮอลแลนด์, “เราทั้งหลายไม่ได้เป็นขอทานหรอกหรือ?เลียโฮนา, พ.ย. 2014, 40-42

การทำงานของสมาชิกในการดูแลคนยากจน คนขัดสน และการรับใช้,” คู่มือเล่ม 2: การบริหารงานศาสนจักร (2010), 6.1.2

การรับใช้,” เพื่อความเข้มแข็งของเยาวชน (2011), 59-61

วีดิทัศน์: “แบ่งปันแสงสว่างของพระคริสต์”, “I Was a Stranger: Love One Another,” “When We Were Strangers,”

การสอนในวิธีของพระผู้ช่วยให้รอด

พระผู้ช่วยให้รอดทรงเป็นแบบอย่างและครูพี่เลี้ยง พระองค์ทรงสอนเหล่าสานุศิษย์ให้สวดอ้อนวอนโดยทรงสวดอ้อนวอนกับพวกเขา พระองค์ทรงสอนพวกเขาให้รักและรับใช้ตามแบบที่พระองค์ทรงรักและรับใช้พวกเขา พระองค์ทรงสอนพวกเขาให้รู้วิธีสอนพระกิตติคุณของพระองค์ตามแบบที่พระองค์ทรงสอน ท่านจะทำตามแบบอย่างของพระองค์ได้อย่างไร

ภาพ

วีดิทัศน์: “ให้เราสอน”

ดูเพิ่มเติม

ให้เยาวชนชายนำ

สมาชิกคนหนึ่งในฝ่ายประธานโควรัม (หรือผู้ช่วยของอธิการในโควรัมปุโรหิต) ดำเนินการประชุมโควรัม เขานำเยาวชนชายในการหารือกันเกี่ยวกับกิจธุระของโควรัม สอนหน้าที่ฐานะปุโรหิตให้เยาวชนเหล่านั้น (จากพระคัมภีร์และหนังสือ หน้าที่ต่อพระผู้เป็นเจ้า) กระตุ้นพวกเขาให้แบ่งปันประสบการณ์การปฏิบัติหน้าที่ของพวกเขาต่อพระผู้เป็นเจ้า และเชิญผู้ให้คำปรึกษาหรือสมาชิกโควรัมสอนบทเรียนพระกิตติคุณ เขาจะเตรียมโดยกรอกข้อมูล วาระการประชุมโควรัม ในระหว่างการประชุมฝ่ายประธาน

เริ่มประสบการณ์การเรียนรู้

เลือกจากแนวคิดเหล่านี้หรือคิดขึ้นเองเพื่อทบทวนบทเรียนของสัปดาห์ที่แล้วและแนะนำบทเรียนของสัปดาห์นี้:

  • ขอให้เยาวชนชายเล่าประสบการณ์ที่มีเมื่อเร็วๆ นี้ที่เตือนพวกเขาให้นึกถึงสิ่งที่เรียนรู้ในบทเรียนของสัปดาห์ที่แล้ว

  • เชิญอธิการมาการประชุมโควรัมและอธิบายให้เยาวชนชายฟังว่าศาสนจักรใช้เงินทุนอันศักดิ์สิทธิ์อย่างไร รวมถึงเงินบริจาคอดอาหาร ความช่วยเหลือเพื่อมนุษยธรรม และเงินบริจาคเข้ากองทุนต่อเนื่องเพื่อการศึกษา (ดู คู่มือเล่ม 1: ประธานสเตคและอธิการ [2010], 14.4)ขอให้เขาอธิบายว่าเขาช่วยคนขัดสนให้พึ่งพาตนเองมากขึ้นได้อย่างไร

เรียนรู้ด้วยกัน

กิจกรรมแต่ละอย่างด้านล่างจะช่วยให้เยาวชนชายเรียนรู้วิธีที่พระเจ้าทรงจัดหาให้คนยากไร้และคนขัดสน เลือกกิจกรรมหนึ่งอย่างหรือมากกว่านั้นซึ่งจะได้ผลดีที่สุดกับโควรัมของท่านตามการดลใจของพระวิญญาณ:

  • ในคำพูดของท่านเรื่อง “จงเป็นที่พักพิงจากพายุ,” เอ็ลเดอร์แพทริก เคียรอนกล่าวว่า “ในโลกเราทุกวันนี้มีผู้ลี้ภัยประมาณ 60 ล้านคน … เป็นเรื่องน่าตกใจเมื่อพิจารณาจำนวนที่เกี่ยวข้องและสะท้อนให้เห็นว่านี่หมายถึงอะไรในชีวิตของมนุษย์แต่ละคน” เพื่อช่วยให้เยาวชนชายรับรู้วิกฤติผู้ลี้ภัยและวิธีที่พวกเขาจะช่วยได้ ให้ฉายวีดิทัศน์ในโครงร่างนี้หนึ่งเรื่องหรือมากกว่านั้น พวกเขารู้สึกอย่างไรเกี่ยวกับการทดลองต่างๆ ที่ผู้ลี้ภัยประสบ ท่านอาจเชื้อเชิญให้สมาชิกโควรัมในกลุ่มเล็กๆ ทบทวนคำพูดของเอ็ลเดอร์เคียรอนหรือคำพูดของ
    ซิสเตอร์ลินดา เค. เบอร์ตันเรื่อง “เราเป็นแขกแปลกหน้า” โดยมองหาสิ่งที่พวกเขาจะทำได้เพื่อช่วยผู้ลี้ภัย ช่วยเยาวชนชายวางแผนทำตามข้อเสนอแนะเหล่านี้

  • เชื้อเชิญให้สมาชิกโควรัมอ่านหัวข้อ “การรับใช้” ใน เพื่อความเข้มแข็งของเยาวชน ด้วยกันและสนทนาว่าเหตุใดพระเจ้าทรงต้องการให้เรารับใช้ ท่านอาจจะขอให้ สมาชิกโควรัมคนหนึ่งศึกษาหัวข้อ “รับใช้ผู้อื่น” ในหนังสือ  หน้าที่ต่อพระผู้เป็นเจ้า (หน้า 26–2750–51, หรือ 74–75) และเตรียมมานำการสนทนาโดยใช้กิจกรรมการเรียนรู้ในหัวข้อนี้ ให้เวลาเยาวชนชายในการประชุมโควรัมวางแผนส่วนตัวและวางแผนโควรัมเพื่อรับใช้คนที่ต้องการความช่วยเหลือ ในการประชุมโควรัมครั้งต่อไป ขอให้พวกเขาแบ่งปันประสบการณ์ที่ได้ทำตามแผนของพวกเขา 

  • แบ่งเยาวชนชายออกเป็นคู่ๆ มอบหมายให้สมาชิกคนหนึ่งในแต่ละคู่อ่านข้อพระคัมภีร์เกี่ยวกับความสำคัญของการดูแลคนยากไร้และคนขัดสน และมอบหมายให้อีกคนหนึ่งอ่านข้อพระคัมภีร์ที่ให้คำเตือนกับคนที่ไม่ดูแลคนยากไร้และคนขัดสน (ดูแนวคิดได้จากข้อพระคัมภีร์ที่เสนอแนะไว้ในโครงร่างนี้) เชื้อเชิญเยาวชนชายให้ศึกษาข้อความในพระคัมภีร์และแบ่งปันสิ่งที่เรียนรู้กับคู่ของตน ถามพวกเขาว่าเหตุใดการดูแลคนยากไร้และคนขัดสนจึงสำคัญต่อพระบิดาบนสวรรค์ เชื้อเชิญเยาวชนชายให้สนทนาวิธีที่พวกเขาจะช่วยคนตกทุกข์ได้ยากในครอบครัว วอร์ด และชุมชนของพวกเขา

  • แจกสำเนาคำพูดของเอ็ลเดอร์เจฟฟรีย์ อาร์. ฮอลแลนด์เรื่อง “เราทั้งหลายไม่ได้เป็นขอทานหรอกหรือ?” ให้สมาชิกโควรัม ขอให้เยาวชนชายแต่ละคนเลือกพระคัมภีร์หนึ่งข้อที่เอ็ลเดอร์ฮอลแลนด์ยกมาอ้างเกี่ยวกับการช่วยคนยากไร้และคนขัดสน เชื้อเชิญเยาวชนชายแต่ละคนให้แบ่งปันข้อพระคัมภีร์ที่เขาเลือกและข้อความนั้นมีความหมายต่อเขาอย่างไร ให้โควรัมทบทวนคำแนะนำของเอ็ลเดอร์ฮอลแลนด์ “ข้าพเจ้าไม่รู้แน่ชัดว่าท่านแต่ละคนควรทำหน้าที่ของตนอย่างไรต่อผู้ที่ไม่ทำหรือไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้ตลอดเวลา แต่ข้าพเจ้าทราบว่าพระผู้เป็นเจ้าทรงทราบ พระองค์จะทรงช่วยท่านและนำทางท่านในการเป็นสานุศิษย์ที่มีการุณยธรรม” ให้เวลาสมาชิกโควรัมคิดหาวิธีที่พวกเขารู้สึกว่าพระผู้ช่วยให้รอดทรงต้องการให้พวกเขาดูแลคนยากไร้และคนขัดสน  เชื้อเชิญพวกเขาให้แบ่งปันความรู้สึกกับ  โควรัม

  • ฉายวีดิทัศน์เรื่อง “บ่งปันแสงสว่างของพระคริสต์” และขอให้เยาวชนชายแบ่งปันสิ่งที่พวกเขาประทับใจเกี่ยวกับตัวอย่างเหล่านี้ เชื้อเชิญพวกเขาให้แบ่งปันประสบการณ์ที่ได้ช่วยคนอื่นๆ และสิ่งที่พวกเขาทำได้เพื่อช่วยคนตกทุกข์ได้ยาก

  • ขอให้สมาชิกโควรัมเขียนความต้องการฝ่ายโลกและฝ่ายวิญญาณบางอย่างที่คนๆ หนึ่งอาจมี เขียนบนกระดานว่า “พระเจ้าทรงมีวิธีอะไรในการจัดหาให้คนยากไร้และคนขัดสน” แบ่งปันคำกล่าวของประธานดีเทอร์ เอฟ. อุคท์ดอร์ฟที่อยู่ต้นโครงร่างนี้กับเยาวชนชาย และขอให้พวกเขาฟังคำตอบของคำถามบนกระดาน เชื้อเชิญพวกเขาให้แบ่งปันสิ่งที่พบ เราจะช่วยให้คนยากไร้และคนขัดสนพึ่งพาตนเองมากขึ้นได้อย่างไร

ขอให้เยาวชนชายแบ่งปันสิ่งที่พวกเขาเรียนรู้วันนี้ พวกเขามีความรู้สึกหรือความประทับใจอะไรบ้าง พวกเขาเข้าใจหรือไม่ว่าการจัดหาให้คนยากไร้ในวิธีของพระเจ้าหมายความว่าอะไร พวกเขามีคำถามเพิ่มเติมหรือไม่ การใช้เวลามากขึ้นกับหลักคำสอนนี้จะคุ้มค่าหรือไม่

เกร็ดน่ารู้เกี่ยวกับการสอน

“ เมื่อคนหนึ่งถามคำถาม ขอให้เชิญคนอื่นตอบแทนที่จะตอบเสียเอง ตัวอย่างเช่น ท่านอาจพูดว่า 'นั่นเป็นคำถามที่น่าสนใจมากครับ คนอื่นที่เหลือคิดอย่างไรครับ' หรือ 'ใครช่วยตอบคำถามนี้ได้บ้างครับ'” (ไม่มีการเรียกใดยิ่งใหญ่กว่าการสอน (1999), 64)

เชื้อเชิญให้กระทำ

เยาวชนชายที่ดำเนินการประชุมจะสรุปการประชุม เขาจะ:

  • แสดงประจักษ์พยานเกี่ยวกับภาระหน้าที่ฐานะปุโรหิตของเขาในการรับใช้และยกระดับจิตใจลูกๆ ของพระผู้เป็นเจ้า

  • เชื้อเชิญให้สมาชิกโควรัมยอมรับคำเชื้อเชิญจากประธานโธมัส เอส. มอนสันดังนี้: “ขอให้เราสวดอ้อนวอนขอการดลใจเพื่อให้รู้ถึงความต้องการของคนรอบข้าง จากนั้นขอให้เราออกไปให้ความช่วยเหลือ” (“ขอพระเจ้าอยู่ด้วยจนเจอกันอีก,” เลียโฮนา, พ.ย. 2012, 110)

พิมพ์