Biblioteka
Së Pari [Kërko] të Fitosh Fjalën Time
23:52

Së Pari [Kërko] të Fitosh Fjalën Time

R. Kelli Hoz

Ndihmësadministrator, Seminare dhe Institute të Fesë

Transmetim Satelitor për Seminaret dhe Institutet e Fesë•4 gusht 2015

Parathënia

Jam mirënjohës që jam këtu dhe, së bashku me ju, unë kënaqem që jam pjesë e kësaj pune.

Gjatë përgatitjes për sot, e mbajta bisedën time para familjes sime dhe u kërkova përshtypjen e tyre … dhe ajo ishte pothuajse e gjitha e dobishme. Përshtypja që jam pak ngurrues t’jua tregoj sot – dhe që jam i sigurt se askush prej jush nuk e ka marrë ndonjëherë në klasë – është që Enin, bijën tonë 12-vjeçare, e zuri gjumi gati në gjysmë të bisedës. Prandaj, që të dy, ajo dhe unë po shpresojmë që kjo do të shkojë pak më mirë sot.

Në secilin prej dy viteve të shkuar, Vëllai Çad Ueb na ka ftuar t’i ndihmojmë studentët tanë për të pasur një përvojë të studimit të shkrimeve të shenjta në një mënyrë që e thellon besimin e tyre te Shpëtimtari.1 Vitin e kaluar më shumë studentë se ndonjëherë më parë i lexuan shkrimet e shenjta. Ata kaluan më shumë se 9 milionë orë2 në studimin vetjak të shkrimeve të shenjta. Ju faleminderit sinqerisht për përpjekjet tuaja!

Sot ne do të donim ta ripërtërinim atë ftesë. Ju lutemi, a do ta ndihmoni secilin student të seminarit dhe të institutit që të ketë një përvojë domethënëse duke studiuar shkrimet e shenjta çdo ditë? Dhe ndërkohë që do të ketë sigurisht pjesë të Dhiatës së Vjetër që janë sfiduese për studentët tanë për t’i lexuar e kuptuar, unë çiltërsisht besoj se nuk është e nevojshme që ne të afrohemi tinëzisht nga pas studentëve tanë dhe ta “pëshpëritim [Dhiatën e Vjetër] në veshët [e tyre]”3.

Vëllai Ueb gjithashtu na ftoi të diskutonim mënyrën “se si mund të jemi akoma më të përqendruar në shkrimet e shenjta që i japim mësim”4. Ai bëri një seri pyetjesh rreth rolit që luajnë shkrimet e shenjta në mësimdhënien tonë. Shumë prej jush i kanë marrë parasysh ato pyetje me kujdes. Ju faleminderit! Sot, a mund të flasim për një çast rreth rolit që luajnë shkrimet e shenja në përgatitjen tonë për të dhënë mësim?

Në maj të vitit 1829, Jozef dhe Ema Smithi po jetonin në Harmoni të Pensilvanisë. Hajrëm Smithi kishte ardhur për vizitë dhe shpresonte të mësonte rreth rolit të tij në Rivendosjen që po shpalosej. Profeti i kërkoi Zotit dhe atij iu kujtua nga Ai se fjala “është e gjallë dhe e fuqishme, më e mprehtë se sa një shpatë me dy tehe”5. Shpëtimtari më pas i dha mësim Hajrëmit, dhe neve, një parim e një përparësi, ndërkohë që Ai vendosi një radhitje të rëndësishme për mësuesit: “Mos kërko të shpallësh fjalën time, por së pari ta fitosh fjalën time dhe atëherë gjuha jote do të zgjidhet; atëherë, nëse dëshiron, ti do të kesh Shpirtin tim dhe fjalën time, po, fuqinë e Perëndisë për të bindur njerëzit”6.

Ta Fitojmë Fjalën: Ajo Duhet të na Digjet Përbrenda Fillimisht

Përpjekjet tona për të dhënë mësim nuk fillojnë me përgatitjen e një mësimi ose marrjen parasysh se si mund të jepet, apo madje me shqyrtimin e programit mësimor. Përpjekjet tona për të dhënë mësim vërtet fillojnë ad fontes, ose “te burimi”7. Nuk ka përgatitje më të mirë për mësimdhënie sesa, sikurse tha Presidenti Marion G. Romni, të pirët thellësisht nga burimi ku uji del nga nëntoka.8 Nëse duam t’i japim mësim me fuqi shkrimet e shenjta, nëse duam që studentët tanë ta ndiejnë të vërtetën dhe rëndësinë e një fragmenti, ai sigurisht duhet të fillojë me një emocion vetjak, të gjallë brenda nesh.9

Presidenti Romni këshilloi: “Që të bëhemi mësues të efektshëm të ungjillit … ne duhet të punojmë e studiojmë … derisa mësimet [e Zotit] të bëhen mësimet tona. Më pas ne do të përgatitemi që të flasim me fuqi dhe bindje. Nëse zgjedhim të ndjekim ndonjë shteg tjetër të përgatitjes … ne do të përfundojmë në dhënien e vetë ideve tona ose të disa ideve të një njeriu tjetër dhe ne [nuk kemi asnjë siguri për sukses].”10

Ta Fitojmë Fjalën: Për Çfarë të Kërkojmë në Studimin Tonë

Ndërsa ju dhe unë kërkojmë ta fitojmë fjalën në një mënyrë që shkrimet e shenjta të na digjen përbrenda, a mund të përmend dy ide të thjeshta që duhet të jenë standardi në veprimtarinë tonë?

Së pari, ka një hierarki mes të vërtetave dhe të mësuarit për ta dalluar këtë hierarki do të na bekojë ne dhe do t’i bekojë studentët tanë.

Së dyti, shkrimet e shenjta përmbajnë lidhjet, modelet dhe temat11, duke përfshirë simbole dhe shëmbëlltyra, mes të cilave më të rëndësishmet tregojnë drejt Shpëtimtarit.

Hierarkia e së Vërtetës

Për ta filluar, Plaku Nil A. Maksuell shkroi për një “shtresëzim mes të vërtetave” dhe se disa të vërteta janë të denja për besueshmërinë tonë, që është një fjalë që sugjeron besnikëri, ose bindje dhe ndershmëri:

“Diçka mund të jetë si e vërtetë ashtu edhe e parëndësishme. … Ne nuk duhet vetëm të dallojmë midis faktit dhe trillimit, por të dimë se cilat fakte janë të denja për besueshmëri.

Ungjilli i Jezusit e thërret vëmendjen tonë për realitetin që ka një shtresëzim mes të vërtetave; disa të vërteta janë thjesht dhe përjetësisht më të rëndësishme sesa të tjerat!”12

Shumica e fragmenteve të shkrimit të shenjtë përfshijnë njëfarë mase të hollësisë dhe hollësitë e frymëzuara që përfshihen, do të hedhin dritë mbi parimet13 që kanë për qëllim t’i shpjegojnë14.

Ne duhet të jemi studentë të shkëlqyer të të dyjave, si të hollësive ashtu edhe të doktrinës në shkrimet e shenjta. Është e rëndësishme të kuptojmë se hollësia e shkrimit të shenjtë, e dhënë mësim në mënyrë të veçuar nga doktrina dhe e mbështetur mbi vetë meritat e saj, thjesht informon. Mësimdhënie e tillë “nuk do të na bëjë dëm nëse shpirti gjendet atje, as nuk do të na ndihmojë nëse ai nuk gjendet”15. Nga ana tjetër, mësimdhënia që përfshin vetëm histori personale, këndvështrime vetjake dhe ndjenja të krijuara nga diskutimi, por së cilës i mungon përmbajtja e domosdoshme nga shkrimet e shenjta për të dhënë mësim të vërtetën dhe për të frymëzuar, në po atë mënyrë nuk godet në shenjë. Studentëve tanë do t’iu shërbehet më mirë nga mësuesit, të cilët janë studentë të shkëlqyer të shkrimeve të shenjta dhe të cilët e kuptojnë rolin thelbësor të Frymës së Shenjtë.16

I kam dëgjuar disa njerëz të flasin për “mësimdhënien shpirtërore”, së cilës i mungon dituria. Dhe i kam dëgjuar të tjerë të flasin për mësimdhënien plot dituri, së cilës i mungon shpirti që kthen në besim. Të vetëm, as mësimdhënia shpirtërore as thjesht dituria nuk i plotësojnë kërkesat e posaçme të arsimimit fetar. Vëllai Robert J. Methjus dikur tha: “Fjala ‘religion [fe]’ vjen nga një fjalë [latine] që do të thotë ‘të lidhesh’. Ajo lidhet me fjalën ligament, i cili i lidh muskulin me kockën. Feja ka për qëllim ta lidhë personin që e ka atë, tek Perëndia dhe tek gjërat e shenjta dhe të shenjtëruara.”17 Dhe kjo është çfarë arsimimi fetar duhet të bëjë për studentët tanë.

Hollësia e shkrimit të shenjtë shpesh vë në dukje të vërtetën e çmuar. Kur e vërteta jepet mësim me anë të dëshmisë, ajo fton zbulesën dhe Fryma e Shenjtë e zbaton Shlyerjen në jetën tonë18, duke e shtuar kthimin në besim te Shpëtimtari19 dhe zotimin tonë për ta ndjekur planin e Atit Qiellor.

Dhiata e Vjetër sigurisht përfshin “histori dramatike, zakone mahnitëse dhe stile letrare të bukura”20. Është e rëndësishme për ne që të kujtojmë, dhe për mësimdhënien tonë që të përçojë, se këto hollësi nuk janë qëllimi për fragmentin. Sikurse na është mësuar: “Shkrimet e shenjta janë shkruar për të ruajtur parimet”21. Këto parime të ungjillit “janë thelbi i zbulesave dhe qëllimi për zbulesat”22.

Më së fundi, edhe mes parimeve, ka një rend, sepse “parimet themelore të fesë sonë janë dëshmia për profetët dhe apostujt lidhur me Shpëtimtarin”23.

Veçimi i hollësive prej parimeve, si edhe të mësuarit për ta dalluar hierarkinë që ekziston, madje mes këtyre parimeve, do të jetë puna e një jete të tërë. Nëse e japim mësim çdo hollësi të historisë dhe të ligjit, dhe nëse e japim mësim çdo element të endjeve të Izraelit dhe e humbasim mesazhin e planit të Atit Qiellor dhe të Shlyerjes së Shpëtimtarit në Dhiatën e Vjetër24, ne nuk do ta kemi dhënë mësim mesazhin e Dhiatës së Vjetër.25

Pali sigurisht po më përshkruante mua dhe ndoshta disa prej studentëve tanë, kur tha se një vel mbetet “pa u hequr në leximin e dhiatës së vjetër”. Më pas ai dha një kyç për këtë dilemë kur tha se ky “vel anulohet në Krishtin” dhe se “kur [zemrat tona] të kthehen te Zoti, veli do të hiqet”26.

Nëse mësimdhënia jonë do të përqendrohet te Shpëtimtari27 dhe nëse mund ta ndihmojmë mendjen dhe zemrën e studentëve tanë që të kthehen tek Ai, veli do të hiqet në leximin e tyre të Dhiatës së Vjetër. Dhe, ndoshta më me rëndësi, teksa studentët tanë mësojnë ta kërkojnë Shpëtimtarin në studimin e tyre të shkrimeve të shenjta, ata do të mësojnë një mësim paralel dhe do të fillojnë të mësojnë që ta kërkojnë Atë dhe gjithashtu dorën e Atit Qiellor në vetë jetën e tyre.

Një Shembull i Kësaj Hierarkie

Më lejoni të ndaj një sugjerim që do të na ndihmojë në dallimin e së vërtetës në shkrimet e shenjta: Zgjidhni një fragment, lexojeni atë dhe bëjini pyetjen vetes: “Cilat janë hollësitë në fragment?” Nënvizoni njerëzit, vendet, kohën dhe rrjedhën e ngjarjeve. Shihni kontekstin më të gjerë për fragmentin dhe nënvizoni të gjithë hollësinë kontekstuale që mund të gjeni. Sikurse e sugjeron manuali ynë, shënoni “thyerjet e natyrshme”28 ku toni ose përmbajtja ndryshon.

Tani shiheni fragmentin sërish dhe këtë herë pyeteni veten: “Cilat janë parimet ose të vërtetat që përmblidhen për zbatim29 dhe cila, nëse kuptohet, do të ‘[çonte] drejt bindjes’?”30 Studiojeni kontekstin më të gjerë doktrinor të fragmentit. Shenjojeni secilin parim ndryshe nga si i shenjuat hollësitë. Nëse parimet nënkuptohen31, përdorni kohë për t’i shkruar ato.

Ta bëni këtë me një përpjekje të ndërgjegjshme, do të jetë e vështirë fillimisht. Do të kërkojë përqendrim dhe kohë. Pjesë e bekimit të vënë në dispozicion në këtë disiplinë është që na fton për të bërë vazhdimisht pyetjen: “Cilat janë hollësitë në këtë fragment dhe cilat janë parimet që ato kanë për qëllim të na i mësojnë?”

Siç e kemi thënë tashmë, disa parime janë thjesht më të rëndësishme sesa të tjerët; ata ftojnë më shumë frymëzim, jetë dhe shpëtim, sepse ata tregojnë drejt Shpëtimtarit. Prandaj, shiheni sërish fragmentin, këtë herë përmes një këndvështrimi të ndryshëm, dhe bëni pyetjen: “Si është formuluar ky fragment32 që të më tërheqë vëmendjen drejt Shpëtimtarit? Çfarë ka atje që çon drejt një kuptueshmërie më të madhe, drejt mirënjohjes për Të dhe planin e Atit Qiellor dhe drejt mbështetjes tek Ai dhe tek ai plan?”

Më së fundi, me kujdes merrni parasysh atë që kanë thënë profetët modernë që do t’i shtonte ide, kuptueshmëri dhe frymëzim fragmentit.

Pas studimit në këtë mënyrë, kur i kthehemi vërtet programit mësimor, kuptueshmëria, sugjerimet dhe drejtimi shtesë, të dhëna atje, do të ndërthuren me këndvështrimin, frymëzimin dhe përvojën që e kemi pasur me shkrimet e shenjta dhe fjalët e profetëve. Programi mësimor atëherë e pohon, përmirëson dhe e përforcon përgatitjen tonë për ta shpallur fjalën me fuqi.

Për shembull, kur ta studiojmë librin e Ruthit këtë vit, ne mund të shohim një histori të dhembshur të humbjes dhe besnikërisë. Ose, duke e marrë parasysh këtë hierarki të së vërtetës, ne mund të vëmë re se Ruthi kishte humbur bashkëshortin e saj, se ajo udhëtoi drejt Bethlehemit33 dhe ishte në Bethlehem ku ajo takoi Boazin. Më pas ne mund të vëmë re se Boazi u kujdes për nevojat e Ruthit, i dha asaj bukë dhe një gotë me uthull34, u bë ndërmjetësi i saj te porta e qytetit35 dhe atëherë, si i afërmi i saj, që fjalë për fjalë përkthehet “shëlbues”36, e bleu Ruthin37, e mori për bashkëshorten e tij38 dhe nuk mund të rrinte i qetë derisa të mund të thoshte: “U krye”39. Duke e ditur këtë, ne mund të fillojmë të ndiejmë dëshminë që ka për qëllim dashurinë dhe shëlbimin, si edhe lartësimin dhe frymëzimin nga të kuptuarit që i Afërmi i Madhërishëm40 bën po të njëjtën gjë për secilin prej nesh.

Ky është vetëm një shembull i thjeshtë i hetimit të shkrimeve të shenjta. Mësuesi i kujdesshëm më pas do ta ndihmojë secilin student për të mësuar që të ketë të njëjtën përvojë studimi për veten e tij ose të saj, ndërkohë që studenti bëhet i mbështetur shpirtërisht te vetja.41

Vëllezër e motra, në secilën faqe të shkrimit të shenjtë, ne bëjmë një zgjedhje që e ndikon fuqinë e mësimdhënies dhe të të mësuarit në klasat tona. Zgjedhja është kjo: Te cilat të vërteta do ta kthejmë mendjen, zemrën dhe besimin e studentëve tanë? Kjo zgjedhje sjell një ndryshim të jashtëzakonshëm në pjesën e fjalës që ata e marrin në të menduarin dhe të jetuarin e tyre.42 Nëse nuk jemi të zellshëm lidhur me këtë, nëse unë zgjedh që ta lejojmë grupimin më të vogël të së vërtetës që ta “mbizotërojë mësimdhënien time”, atëherë, sikurse dha mësim Presidenti Henri B. Ajring: “Unë tashmë pothuajse e kam nxjerrë veten jashtë betejës për ta ndihmuar një student t’i bëjë ballë detit të fëlliqur”43.

Lidhjet, Temat dhe Simbolet

Së bashku me njohjen e kësaj hierarkie të së vërtetës, një ide e dytë, e thjeshtë, që mund të ndihmojë në marrjen e fjalës nga ana jonë është që shkrimet e shenjta janë të mbushura me lidhje, tema dhe simbole. A mund t’ju jap një shembull të shkurtër të secilës nga Dhiata e Vjetër?

Lidhjet

Plaku Dejvid A. Bednar shpjegoi se “një lidhje është një marrëdhënie ose një hallkë midis ideve, njerëzve, gjërave ose ngjarjeve”44.

Një lidhje që mund ta vëmë re, është ajo që Dhiata e Vjetër është plot me histori të suksesit e dështimit që jepen mësim duke i krahasuar pranë e pranë: Kaini dhe Abeli, Jozefi dhe vëllezërit e tij, Jakobi dhe Esau, Abigaila dhe Nabali e shumë të tjerë.

Presidenti Ajring vuri në dukje këtë kyç: “Në përshkrimin e dështimit gjendet shëmbëlltyra e udhës drejt suksesit. … Ciklet e përsëritura të rënies shpirtërore dhe të rigjetjes … mund të jenë shpresëdhënëse dhe udhëzuese për studentët tuaj.”45

Temat

Plaku Bednar gjithashtu shpjegoi se “temat janë cilësi ose ide të ndërthurura, të përsëritura dhe bashkuese, si fijet thelbësore të endura përgjatë një teksti”46. Një temë që mund ta vëmë re këtë vit, gjendet në këtë frazë: “Dhe do të mësoni që unë jam Zoti, Perëndia juaj”47.

Gjatë plagëve që e paraprinë çlirimin e tyre, si edhe mrekullive që e pasuan atë, fëmijëve të Izraelit iu thuhet se nëpërmjet këtyre gjërave ata “do të mëso[jnë] që unë jam Zoti”48.

Vrasja e Goliathit49, shërimi i Naamanit50, Elija dhe priftërinjtë e Baalit51 dhe përvojat e shenjta dhe solemne të Danielit me mbretin Nebukadnetsar52, të gjitha shënohen me qëllimin e shpallur “që gjithë dheu të mësojë se ka një Perëndi në Izrael”53.

Përgjatë librave të Psalmeve54, të Isaias55 dhe të Ezekielit56, në 17 libra të Dhiatës së Vjetër dhe mbi 80 herë të ndryshme, Jehova e përsëriti, theksoi dhe dha siguri që Izraeli dhe ne duhet ta shohim Atë dhe dorën e Tij në ngjarjet dhe mësimet e Dhiatës së Vjetër, kështu që ne dhe fëmijët tanë “[të mund të dimë] që nga lindja në perëndim … që … [u]në jam Zoti dhe nuk ka asnjë tjetër”57.

Teksa studiojmë tema të shkrimeve të shenjta në klasat e reja themeltare të institutit58, shkrimet e shenjta do të jenë “thurur së bashku në mënyrë të tillë që, ndërsa [ne e] studiojmë me zell njërin, [do të] tërhiqe[mi] drejt tjetrit”59.Nëse shkrimet e shenjta vetë janë studimi qendror i këtyre klasave, ata do të “rriten së bashku” dhe do t’i sjellin studentët “në njohurinë e besëlidhjeve të [tyre]”60. “Procesi i kërkimit dhe i përcaktimit të temave të shkrimeve të shenjta”, tha Plaku Bednar, “na çon drejt … të vërtetave të përjetshme që e ftojnë dëshminë pohuese të Frymës së Shenjtë. … Kjo metodë e marrjes së ujit të gjallë nga rezervuari i shkrimeve të shenjta është metoda më kërkuese dhe më e saktë; ajo gjithashtu prodhon lartësimin më të madh shpirtëror.”61 Ajo do të kërkojë më shumë nga ne si mësues, jo më pak.62

Simbolet dhe shëmbëlltyrat e Krishtit

Nga modelet e shumta në Dhiatën e Vjetër63, në mënyrë të veçantë një model e fton vëmendjen dhe përpjekjen tonë. Sigurisht, ai është të kërkuarit e dëshmive për Atin Qiellor dhe Shpëtimtarin. Plaku Brus R. Mek-Konki tha: “Është … me vend që të kërkoni ngjashmëri për Krishtin kudo dhe t’i përdorni ato në mënyrë të përsëritur për t’i mbajtur Atë dhe ligjet e Tij si më kryesoret në mendjen tonë”64.

Fillimi i renditjes së simboleve dhe shëmbëlltyrave të Shpëtimtarit është pothuajse i ngjashëm me numërimin e pikave të ujit në një lumë ose pjesëzave të dritës në një ditë me diell. Pas gjithçkaje, “çdo gjë që është dhënë nga Perëndia nga fillimi i botës ndaj njeriut, janë shenja që e tipizojnë atë”65.

Krijimi66, gjarpri prej brozi67, manaja68, çlirimi i Izraelit nga skllavëria egjiptiane nëpërmjet gjakut të një qengji, të lyer në arkitraun dhe shtalkat e dyerve të shtëpive69 dhe i gjithë ligji i Moisiut, me sistemin e tij të flijimeve dhe kujtuesve, projektohen në mënyrë të vetëdijshme dhe të dukshme si “mësuesi ynë për te Krishti”70.

Gatishmëria e Abrahamit71 për të flijuar Isakun72; titujt e Melkizedekut73 duke përfshirë “Princi i paqes”74; shpëtimi nga ana e Jozefit të po atyre vëllezërve që e shitën atë75; dhe çlirimi prej Moisiut76 i fëmijëve të Izraelit i bëjnë këto figura të “atij që duhej të vinte”77.

Adami ishte një burrë i pamëkat78, i cili, ndërkohë që ishte në kopsht, zgjodhi vullnetarisht79 ta jepje jetën e tij që ne të mund të jetonim80.

Mbreti “mendonte ta vendoste [Danielin] mbi tërë mbretërinë”, “sepse ai kishte një frymë më të lartë”81. “Prefektët dhe satrapët”82, njerëzit në pozita të autoritetit, të cilët e urrenin Danielin, “kërkuan të gjenin një pretekst kundër [tij] … por nuk mundën të gjejnë asnjë pretekst”83. Atëherë këta njerëz të ligj “u mblodhën … [e] u konsultuan bashkë”84 dhe ndërkohë, Danieli shkoi në vendin ku ai dëshironte të shkonte85 dhe atje u lut86. Pasi e mësoi gjithë këtë, mbreti “d[onte] në zemër të vet ta çliro[nte Danielin]”87. Dhe atëherë, pasi Danielin e dërguan drejt vdekjes së tij të sigurt, [ata] “sollën një gur, dhe e vunë në grykën e gropës”88. Vetëm për t’u pasuar nga zgjimi i mbretit “shumë herët dhe [vajtja] me nxitim në gropën e luanëve”89 për të zbuluar atje se një engjëll kishte qenë i pranishëm90 dhe se “Danielin e nxorën nga gropa dhe nuk u gjet mbi të asnjë lëndim”91.

Alfred Edershaimi tha se e tërë Dhiata e Vjetër ka për “qëllim që të tregojë drejt Krishtit. … Nuk është vetëm ligji, i cili është një mësues për [Të], as simbolet, që janë shëmbëlltyrat e [Tij], as edhe profecitë, që janë parashikuar për [Të]; por e tërë historia e Dhiatës së Vjetër është plot me Krishtin. … Një gjë rrjedh nga kjo: vetëm që … studimi i Shkrimeve të Shenjta mund të jetë i mjaftueshëm ose i dobishëm nëpërmjet asaj që mësojmë për ta njohur [Shpëtimtarin].”92

Gjatë gjithë orëve tuaja mësimore dhe madje në shtëpitë e familjet tuaja, ju lutemi, a do të shpenzoni kohë për t’i pyetur studentët dhe fëmijët se çfarë po mësojnë dhe se si i ndihmon kjo ata që t’i kuptojnë Atin Qiellor e Shpëtimtarin dhe të mbështeten tek Ata? Dhe që nga dita e parë fare e klasës, ju lutemi, a do t’u mësoni studentëve tuaj që me dëshirë të kërkojnë për këta dëshmitarë të madhërishëm që janë qëllimi i ndërgjegjshëm i këtyre autorëve të frymëzuar?

Përfundimi

Vëllezër e motra, shkrimet e shenjta kanë një rol të pazëvendësueshëm në mësimdhënien tonë, si edhe në përgatitjen tonë për të dhënë mësim! Kujtoni këtë paralajmërim nga Presidenti Romni:

“Ne urdhërohemi t’ua japim atë që e marrim nga Zoti (shkrimet e shenjta) atyre që u japim mësim. Nganjëherë [ne mund] të përpiqemi të japim mësim pa marrë fillimisht. …

“… [Ne mund të duam] të shkojmë e të predikojmë përpara se [t’i japim] Zotit mundësinë për të [na] përgatitur.”93

Sipas kësaj fryme, a mund t’u shtoj disa pyetje atyre që i morëm nga Vëllai Ueb vitin e shkuar dhe a mund të ftoj të gjithë ne që t’i marrim parasysh ato në përgatitjen tonë për të dhënë mësim?

•

A fillon përgatitja ime për orën mësimore me hetimin e shkrimeve të shenjta?

•

A gjej unë kënaqësi94 në shkrimet e shenjta që po i jap mësim sot, dhe a janë ato “një zjarr flakërues, i mbyllur në kockat e mia”95?

•

A i kuptoj si hollësitë ashtu edhe doktrinën që shkruesi i frymëzuar dëshironte që unë t’i vija re dhe t’i kuptoja?

•

A i kam hetuar fjalët e profetëve për theksimin, këndvështrimin dhe dëshminë e tyre rreth një fragmenti?

•

Dhe në çdo rast, a i kam kërkuar e gjetur mënyrat se si fragmenti dëshmon për Shpëtimtarin dhe Shlyerjen e Tij?96

Qoftë fjala më e mprehtë sesa një shpatë me dy tehe97 në klasat tona, sepse shkrimet e shenjta digjen brenda nesh! Paçim vendosmërinë për t’i dalluar hollësitë nga doktrina e denjë për besueshmëri! Dhe i ndihmofshim studentët tanë që të mësojnë për t’i zbuluar dëshmimet e bukura të shkrimeve të shenjta për planin e Atit Qiellor dhe për Birin e Tij më të Dashur!98

Unë ia shtoj dëshminë time dëshmive tuaja, veçanërisht për dashurinë e Atit Qiellor99, e shfaqur dhe e vënë në dispozicion nëpërmjet Shlyerjes së mrekullueshme të Birit të Tij. Dhe unë shpreh mirënjohjen time për privilegjin mbresëlënës të të qenit pjesë e Rivendosjes së mrekullueshme, e cila ndihmon për ta bërë të njohur emrin e Tij në të gjithë tokën përgjithmonë”100. Në emrin e Jezu Krishtit, amen.

© 2015 nga Intellectual Reserve, Inc. I rezervohen të gjitha të drejtat. Miratuar për anglisht: 6/15. 6/15. Miratuar për përkthim: 6/15. Përkthim i “First Seek to Obtain My Word”. Albanian. PD10054335 101

Shënimet

  1. Shih Chad H. Webb, “An Invitation to Study the Doctrine and Covenants” (Seminaries and Institutes of Religion satellite broadcast, Aug. 5, 2014), lds.org/broadcasts.

  2. Siç vlerësohet 200.000 studentë seminari e lexuan Doktrinën e Besëlidhjet vitin e kaluar. Nëse ata lexuan për 15 minuta çdo ditë dhe lexuan për 180 ditë shkollore, ato barazohen me 9 milionë orë.

  3. J. Reuben Clark Jr., The Charted Course of the Church in Education, rev. ed. (1994), 9.

  4. Chad H. Webb, “An Invitation to Study the Doctrine and Covenants,” lds.org/broadcasts.

  5. Doktrina e Besëlidhje 11:2.

  6. Doktrina e Besëlidhje 11:21.

  7. Plaku Brus R. Mek-Konki na mësoi se një kyç fillestar për ta kuptuar Biblën është ta lexojmë Biblën:

    “A mund të jetë ndonjë kyç më i dukshëm se ky? Thjesht lexojeni librin vetë. Në qoftë se nuk e lexojmë dhe derisa ta lexojmë, asgjë tjetër nuk do të zërë vendin e duhur. Ne nuk mund të bëjmë asgjë tjetër veçse ta renditim këtë kyç si më të rëndësishmin në renditjen tonë. I gjithë studimi dhe kuptimi i Biblës fillon me leximin e materialit bazë burimor.

    Një nga problemet tona është që ne lexojmë atë që të tjerët e kanë thënë rreth Biblës. …

    Lexojeni librin vetë. ‘[Hetojini] shkrimet’ (Gjoni 5:39). Bëjeni thesar fjalën e Zotit. Shkoni te burimi” (“The Bible, a Sealed Book” [Church Educational System symposium, Aug. 17, 1984] 4, si.lds.org).

  8. Presidenti Marion G. Romney tha: “Kur unë pi nga një rrëke, unë dëshiroj që ta marr ujin atje ku del nga toka, jo poshtë rrjedhës pasi gjedhët janë turrur në të. … Unë e vlerësoj interpretimin e njerëzve të tjerë, por, kur është fjala për ungjillin, ne duhet të jemi të njohur me atë që thotë Zoti” (from an address to religious educators, quoted by J. Richard Clarke, “My Soul Delighteth in the Scriptures,” Ensign, Nov. 1982, 15).

  9. Presidenti Harold B. Li dha mësim: “Ju nuk mund të ngrini moralisht një shpirt tjetër derisa të jini duke qëndruar në një vend më të lartë se ç’është ai. Ju duhet të jini të sigurt, nëse do ta shpëtonit atë njeri, që ju vetë po jepni një shembull të asaj që do të dëshironit që ta bënit atë të ishte. Ju nuk mund të ndizni një zjarr në shpirtin e dikujt tjetër, në qoftë se ai zjarr nuk po digjet në vetë shpirtin tuaj” (“Stand Ye in Holy Places,” Ensign, Oct. 2008, 47). Plaku Nil A. Maksuell tha: “Pjesë e asaj që mund të mungojë, nganjëherë, te mësuesi i mirë është një emocion vetjak, gjallërues për ungjillin, i cili mund të provohet tepër ngjitës. Ngaqë ne mund të shprehim me fjalë vetëm pjesën më të vogël të asaj që ndiejmë, ne nuk duhet ta lëmë atë ‘pjesë më të vogël’ që të zvogëlohet në madhësinë e saj” (“Teaching by the Spirit—‘The Language of Inspiration’” (Church Educational System symposium on the Old Testament, Aug. 15, 1991, 5, si.lds.org).

  10. Marion G. Romney, “The Message of the Old Testament” (Church Educational System symposium on the Old Testament, Aug. 17, 1979), 1, si.lds.org.

  11. See David A. Bednar, “A Reservoir of Living Water” (Church Educational System fireside for young adults, Feb. 4, 2007), speeches.byu.edu (text), LDS.org (video).

  12. Neal A. Maxwell, The Smallest Part (1973), 4; see also Neal A. Maxwell, “The Inexhaustible Gospel,” Ensign, Apr. 1993, 69.

  13. Plaku Richard G. Scott tha: “Parimet janë e vërteta e përqendruar, e mbledhur për zbatim në një llojshmëri të gjerë të rrethanave” (“Acquiring Spiritual Knowledge,” Ensign, Nov. 1993, 86; see also Gospel Teaching and Learning: A Handbook for Teachers and Leaders in Seminaries and Institutes of Religion [2012], 5–7). Vëllai Çad Ueb ka sugjeruar që, për të përcaktuar nëse diçka është një parim, ne mund ta pyesim vetveten: “A është gjithmonë e vërtetë? A është e zbatueshme në çdo gjendje, në çdo kohë, në çdo rrethanë dhe për të gjithë njerëzit?”

  14. Plaku Skot na mësoi: “Teksa kërkoni njohuri shpirtërore, kërkoni parime. Veçojini ato me kujdes nga hollësia që përdoret për t’i shpjeguar ato” (“Acquiring Spiritual Knowledge,” 86; see also Gospel Teaching and Learning, 26–31).

  15. Boyd K. Packer, Let Not Your Heart Be Troubled (1991), 15.

  16. See C. S. Lewis, “Meditation in a Toolshed,” in God in the Dock: Essays on Theology and Ethics, ed. Walter Hooper (1970), 212–15.

  17. Robert J. Matthews, “What is Religious Education?” (unpublished address to religious educators, Aug. 31, 1989), 2.

  18. Plaku D. Tod Kristoferson dha mësim: “Dhurata e Frymës së Shenjtë … është lajmëtari i hirit, me anë të të cilit gjaku i Krishtit gjen zbatim për të na i hequr mëkatet tona dhe për të na shenjtëruar” (“The Power of Covenants,” Ensign, May 2009, 22; see also Area Directors’ Convention, 2011, session on “The Role of the Holy Ghost”).

  19. Shih Alma 23:5–7.

  20. Henry B. Eyring, “Teaching the Old Testament” (Church Educational System symposium on the Old Testament, Aug. 10, 1999), 5, si.lds.org.

  21. Marion G. Romney, “The Message of the Old Testament,” 3, si.lds.org; see also Gospel Teaching and Learning, 26–28.

  22. Boyd K. Packer, “Principles,” Ensign, Mar. 1985, 8; see also Gospel Teaching and Learning, 26–28.

  23. Joseph Smith, në History of the Church, 3:30. Citimi i zgjeruar: “Parimet themelore të fesë sonë janë dëshmia e apostujve dhe e profetëve lidhur me Jezu Krishtin, që Ai vdiq, u varros dhe u ngrit përsëri në ditën e tretë, dhe u ngjit në qiell; dhe të gjitha gjërat e tjera që lidhen me fenë tonë janë vetëm shtesa të kësaj”.

  24. Presidenti Marion G. Romni tha: “Mesazhi i Dhiatës së Vjetër është mesazhi i Krishtit dhe i ardhjes e i shlyerjes së Tij” (“The Message of the Old Testament,” 4, si.lds.org).

  25. Shih 1 Nefi 6:4; DeB 76:40–43. President Ezra Taft Benson defined the gospel in “The Gospel Teacher and His Message” ([address to religious educators, Sept. 17, 1976], si.lds.org). President Henry B. Eyring defined “two views of the gospel” in “Eyes to See, Ears to Hear” ([Church Educational System symposium on the New Testament, Aug. 16, 1984], si.lds.org; also quoted in Teaching and Learning, 54). See also the use of the word gospel in J. Reuben Clark Jr., “The Charted Course of the Church in Education.”

  26. 2 Corinthians 3:14, 16; see also Joseph Smith Translation, 2 Corinthians 3:14, 16.

  27. Presidenti Bojd K. Paker na mësoi se Shlyerja “është vetë rrënja e doktrinës së krishterë. Ju mund të dini shumë rreth ungjillit kur ai degëzohet nga rrënja, por nëse njihni vetëm degët dhe ato degë nuk e prekin atë rrënjë, nëse janë prerë nga ajo e vërtetë, nuk do të ketë as jetë, as thelb, as shëlbim në to” (“The Mediator,” Ensign, May 1977, 56; also quoted in Gospel Teaching and Learning, 1).

  28. Gospel Teaching and Learning, 52.

  29. Richard G. Scott, “Acquiring Spiritual Knowledge,” 86; see also Gospel Teaching and Learning, 26.

  30. Henry B. Eyring, “Converting Principles” (remarks at an evening with Elder L. Tom Perry, Feb. 2, 1996), 1, si.lds.org; also quoted in Gospel Teaching and Learning, 54.

  31. See Gospel Teaching and Learning, 26–27.

  32. “Ne mund të arrijmë në përfundimin se, edhe pse kishte periudha të ndryshme [të kujdesarisë ungjillore], përsëri të gjitha gjërat që Perëndia u komunikoi njerëzve të Tij ishin përllogaritur që t’u tërhiqnin vëmendjen tek objektivi i madh dhe që t’u mësonin të mbështeteshin vetëm tek Perëndia si vepronjësi i shpëtimit të tyre” (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], 49).

  33. Shih Ruthit 1:19.

  34. Shih Ruthit 2:14.

  35. Shih Ruthit 4:1.

  36. “Fjala që jepet këtu si ‘shëlbues’ ne e përkthejmë fjalë për fjalë nga hebraishtja go’el dhe ky është përkthimi i saktë i saj. Ajo jepet thjesht si ‘i afërm’ në përkthimin në anglisht të Biblës sipas Variantit të Mbretit Xhejms. Detyra e një go’el-i ishte të bënte të mundur për një të ve që e kishte humbur shtëpinë dhe pronën, që të kthehej në gjendjen dhe sigurinë e saj të mëparshme dhe të kishte farë [pasardhës] për ta vazhduar familjen e saj.

    Është e lehtë të shihet përse profetët e mëvonshëm e huazuan këtë fjalë nga ligjet shoqërore të Izraelit dhe e përdorën atë që të përshkruante funksionet e Atij, i cili do të bëhej Shëlbuesi Hyjnor: Mendoni se çfarë bën Ai për të na rivendosur në gjendjen e duhur me Perëndinë dhe për të na dhënë sigurinë e së ardhmes dhe ‘farën’ e përjetshme” (Ellis T. Rasmussen, An Introduction to the Old Testament and Its Teachings, Part 1 (syllabus for Religion 301, 1972), 157; and Old Testament Student Manual: Genesis–2 Samuel (Church Educational System manual, 2003), 263.

  37. Shih Ruthit 4:10.

  38. Shih Ruthit 4:13; shih edhe hyrjen e Ruthit 4 [në anglisht].

  39. Gjonit 19:30; shih Ruthit 3:18.

  40. Kjo histori e bukur “flet për fuqinë shëlbuese të Perëndisë dhe në mënyrë simbolike e paraqet atë fuqi; ajo na mëson për mënyrën se si ne mund ta përdorim atë fuqi dhe është shembull i mënyrës se si ne duhet t’i përngjasojmë Shëlbuesit tonë. Pjesë të shumta përbërëse të historisë shërbejnë si simbole të Krishtit. Ajo është rreth shpresës në Izrael. [Ndoshta një pjesë e] arsyes që ne e duam historinë kaq shumë, është sepse … shpirtrat tanë në mënyrë intuitive pajtohen me shëlbimin e Ruthit; ne kemi dëshirë të madhe për atë që i ndodhi asaj në një gjendje në vdekshmëri, që do të na ndodhë neve si në një mënyrë në vdekshmëri ashtu edhe në një mënyrë të përjetshme. Ruthi e kënaq një pjesë të mallit të shpirtit tonë për shpëtim. Kjo [histori] thekson arsyet tona për shpresën” (Kerry Muhlestein, “Ruth, Redemption, Covenant, and Christ,” in D. Kelly Ogden, Jared W. Ludlow, and Kerry Muhlstein, eds., The Gospel of Jesus Christ in the Old Testament, 38th Annual Brigham Young University Sidney B. Sperry Symposium [2009], 187–88).

  41. See Boyd K. Packer, “Self-Reliance” (Brigham Young University fireside, Mar. 2, 1975), speeches.byu.edu.

  42. Shih Alma 12:9–11; 3 Nefi 26:1–11 (veçanërisht vargjet 9–10). Plaku Xhefri R. Holland dha mësim: “When crises come in our lives—and they will—the philosophies of men interlaced with a few scriptures and poems just won’t do. Are we really nurturing our youth … in a way that will sustain them when the stresses of life appear? Or are we giving them a kind of theological Twinkie—spiritually empty calories? President John Taylor once called such teaching ‘fried froth,’ the kind of thing you could eat all day and yet finish feeling totally unsatisfied. During a severe winter several years ago, President Boyd K. Packer noted that a goodly number of deer had died of starvation while their stomachs were full of hay. In an honest effort to assist, agencies had supplied the superficial when the substantial was what had been needed. Regrettably they had fed the deer but they had not nourished them” (“A Teacher Come from God,” Ensign, May 1998, 26–27).

  43. Henry B. Eyring, “Eyes to See, Ears to Hear,” si.lds.org; also quoted in Gospel Teaching and Learning, 54.

  44. David A. Bednar, “A Reservoir of Living Water,” 4, speeches.byu.edu.

  45. Henry B. Eyring, “Teaching the Old Testament,” 2, si.lds.org.

  46. David A. Bednar, “A Reservoir of Living Water,” 6, speeches.byu.edu.

  47. Eksodi 6:7.

  48. Eksodi 7:17; shih edhe Eksodi 7:5; 8:10, 22; 9:14, 16, 29; 10:2; 11:7; 14:4, 18; 16:6, 12; 29:46.

  49. Shih 1 Samuelit 17:46.

  50. Shih 2 Mbretërve 5:15.

  51. Shih 1 Mbretërve 18:37.

  52. Shih Daniel 4:17, 26.

  53. Shih 1 Samuelit 17:46.

  54. Shih Psalmeve 59:13; 67:2; 83:18; 109:27.

  55. Shih Isaia 5:19; 9:9; 19:21; 37:20; 41:20, 22–23; 41:26; 43:10; 45:3, 6; 49:23, 26; 52:6; 60:16.

  56. Shih Ezekiel 6:10, 14; 7:4, 9, 27; 11:10, 12; 12:15–16; 13:9, 14, 21, 23; 14:8; 15:7; 16:62; 17:21, 24; 20:20; 22:16; 24:27; 25:7; 35:4, 12, 15.

  57. Isaia 45:6.

  58. See the section “Why Are We Making These Changes?” on “New Religion and Institute Courses: Additional Information,” si.lds.org/announcement-new-religion-courses.

  59. Boyd K. Packer, “Scriptures,” Ensign, Nov. 1982, 53.

  60. 2 Nefi 3:12.

  61. David A. Bednar, “A Reservoir of Living Water,” 6, speeches.byu.edu.

  62. Plaku Nil A. Maksuell e përshkroi atë në këtë mënyrë: “Përmblidhini shkrimet e shenjta së bashku me qëllim që shkrimi i Dhiatës së Vjetër për një temë të veçantë të lidhet [me librat e tjerë të shkrimit të shenjtë] dhe me thëniet e profetëve të gjallë. Shkrimet e shenjta të Kishës kanë nevojë për njëri-tjetrin. … Dhe ato e ndihmojnë njëri-tjetrin. …

    “… [Atëherë] ju do ta … bëni çastin e mësimdhënies suaj më domethënës. …

    … Ndihmojini studentët tuaj që ta shmangin prirjen për të kaluar me shpejtësi nëpër sipërfaqen e shkrimeve të shenjta. … Nxitini ata t’i përmbledhin shkrimet e shenjta sipas temës, sikur të ishin disa bistakë rrushi nga i cili ju pastaj do të shtrydhnit të gjithë lëngun dhe do të distilonit të gjithë kuptimin” (“The Old Testament: Relevancy within Antiquity” [Church Educational System symposium on the Old Testament, Aug. 16, 1979], 1–2, si.lds.org.

  63. Shih Old Testament Student Manual: Genesis–2 Samuel, 111–15.

  64. Bruce R. McConkie, The Promised Messiah: The First Coming of Christ (1978), 453.

  65. 2 Nefi 11:4; shih edhe Osea 12:10; Alma 30:23–60 (veçanërisht vargjet 40–41); Moisiu 6:59–63.

  66. Shih Moisiu 6:63. Plaku Brus R. Mek-Konki dha mësim: “Rrëfimet e zbuluara të Krijimit krijohen për të përmbushur dy qëllime të mëdha. Qëllimi i tyre i përgjithshëm është të na aftësojë për ta kuptuar natyrën e provës sonë në vdekshmëri, një provë në të cilën të gjithë njerëzit vihen në provë dhe provohen ‘për të parë nëse ata do t’i bëjnë të gjitha gjërat që Zoti, Perëndia i tyre, do t’i urdhërojë’. (Abr. 3:25.) Qëllimi i tyre i posaçëm është që të na aftësojë të kuptojmë sakrificën shlyese të Zotit Jezu Krisht, Shlyerje e pafundme dhe e përjetshme e cila është pikërisht themeli mbi të cilën qëndron feja e zbuluar” (“Christ and the Creation,” Ensign, June 1982, 13).

  67. Shih Alma 33:19; shih edhe Topical Guide, “Jesus Christ, Types of, in Anticipation”.

  68. “Etërit tuaj hëngrën manën në shkretirë dhe vdiqën.

    Kjo është buka që zbret nga qielli, që një mund të hajë e të mos vdesë.

    Unë jam buka e gjallë” (Gjoni 6:49–51); shih edhe Eksodi 17:6; 1 Korintasve 10:4; Topical Guide, “Jesus Christ, Types of, in Anticipation.”

  69. Shih Eksodi 12:5–14.

  70. Galatasve 3:24.

  71. “Father of a multitude. Originally called Abram, ‘exalted father.’” (Bible Dictionary, “Abraham”).

  72. Plaku Dallin H. Ouks shpjegoi: “Kjo histori … tregon mirësinë e Perëndisë kur mbrojti Isakun dhe siguroi zëvendësim kështu që atij të mos t’i duhej të vdiste. Për shkak të mëkateve tona dhe vdekshmërisë sonë, ne, ashtu si Isaku, jemi të dënuar të vdesim. Kur gjithë shpresa tjetër shuhet, Ati ynë në Qiell siguron Qengjin e Perëndisë dhe ne shpëtohemi nga sakrifica e Tij” (“Bible Stories and Personal Protection,” Ensign, Nov. 1992, 37).

  73. “King of Salem” (Hebrews 7:1–2); “the king of heaven” (Joseph Smith Translation, Genesis 14:36 [in the Bible appendix]); “King of righteousness” (Hebrews 7:2); see also Topical Guide, “Jesus Christ, Types of, in Anticipation.”

  74. Joseph Smith Translation, Genesis 14:33 (in the Bible appendix); see also Topical Guide, “Jesus Christ, Types of, in Anticipation.”

  75. Shih Zanafilla 37:27–28.

  76. Shih Moisiu 1:26; shih edhe Ligji i Përtërirë 18:15; 3 Nefi 20:23; The Pearl of Great Price Teacher Manual (Church Educational System manual, 2000), 9–11.

  77. Romakëve 5:14.

  78. Shih 2 Nefi 2:23.

  79. Shih Moisiu 4:18.

  80. Shih 2 Nefi 2:25.

  81. Daniel 6:3.

  82. Daniel 6:3–4, 6–7.

  83. Daniel 6:4; shih edhe vargun 5.

  84. Daniel 6:6–7.

  85. Lluka 22:39; shih edhe Daniel 6:10.

  86. Shih Daniel 6:10.

  87. Daniel 6:14.

  88. Daniel 6:17.

  89. Daniel 6:19.

  90. Shih Daniel 6:22.

  91. Daniel 6:23.

  92. Alfred Edersheim, Bible History: Old Testament, one vol. ed. (1982), xiii; also quoted in Old Testament Student Manual: Zanafilla–2 Samuel, 22.

  93. Marion G. Romney, “The Message of the Old Testament,” 1, si.lds.org.

  94. Shih Psalmeve 1:2–3.

  95. Jeremia 20:9; shih edhe Gospel Teaching and Learning, 29–30.  Presidenti Bojd K. Paker shpjegoi:

    “‘Ka një mori të madhe provash’, shkroi Vëllai [Uillford B.] Li, ‘që tregojnë se, veçanërisht në sjelljen morale, njerëzit nuk veprojnë në përputhje me diturinë e tyre’. Ai vëzhgoi se dikush mezi mund të gjente një njeri tepër mbipeshë i cili nuk e di se, për ta pakësuar peshën e tij, një gjë që duhet të bëjë është të pakësojë sasinë e ushqimit që ha. A mund të përfytyroni një mjek i cili përdor cigare dhe nuk e di se pirja e duhanit është tepër dëmtuese për shëndetin e tij? A keni dëgjuar ndonjëherë për një divorc të prindërve në të cilin që të dyja palët nuk e dinin tërësisht mirë se pasoja tragjike do të vinin mbi fëmijët e tyre? Në raste të tilla njerëzit e dinë rrugën e duhur, por ende nuk ia dalin ta ndjekin atë.

    Si rrjedhim, sjellja e drejtë, atëherë, për ta ditur nga ana intelektuale, nuk është e mjaftueshme. Ndjenjat duhet të përfshihen” (Let Not Your Heart Be Troubled [1991], 14).

  96. Në The Charted Course of the Church in Education, Presidenti J. Ruben Klark i Riu na dha mësim se në studimin dhe mësimdhënien tonë, ka në të vërtetë “dy gjëra thelbësore që mund të anashkalohen, harrohen, errësohen apo hidhen tej”. E para, sigurisht, është Shpëtimtari dhe Shlyerja e Tij. E dyta e këtyre dy gjërave, të cilave ne të gjithë duhet t’iu kushtojmë besimin tonë të plotë, është që Ati dhe Biri në të vërtetë dhe me të vërtetë iu shfaqën Profetit Jozef në një vegim në korijen e drurëve” (1–2).

  97. Në komentet për Doktrinën e Besëlidhjet 6:2,Doctrine and Covenants Student Manual përmban shpjegimin vijues: “Shumë shpata në kohët e lashta kishin vetëm një teh për të prerë. Kur dikush vendosi ta bënte një shpatë me dy tehe, efektshmëria e armës u rrit jashtëzakonisht. Tani ajo mund të priste në çfarëdo drejtimi, pavarësisht nga mënyra se si bëhej goditja. Si rrjedhim, krahasimi i fjalës së Perëndisë me një shpatë me dy tehe është një ngjashmëri e qartë. Ashtu sikurse një shpatë e mprehtë mund të presë thellë, aq sa të shkëputë gjymtyrë dhe të shkatërrojë jetë, po ashtu fjala e Zotit është e fuqishme aq sa mund t’u sjellë shkatërrimin e shpirtit (vdekjen shpirtërore) atyre që nuk ia vënë veshin asaj (shih Hebrenjve 4:12; Zbulesa 1:16; 2:12, 16). Fjala e Perëndisë gjithashtu ka fuqi për ta shpuar shpirtin si një shpatë dhe për të depërtuar në pjesët më të brendshme (shih 3 Nefi 11:3; DeB 85:6). Ajo mund të presë përmes gabimin dhe gënjeshtrën me efektshmërinë e një shpate me dy tehe” ([Church Educational System manual, 2001], 15).

  98. Shih Mormoni 5:14.

  99. Shih 1 Nefi 11:22.

  100. Abraham 1:19.