ការប្រជុំ​ធម្មនិដ្ឋាន​ឆ្នាំ ២០១៦
ការស្វែងរក​គោលបំណង​របស់​ខ្ញុំ


ការស្វែងរក​គោលបំណង​របស់​ខ្ញុំ

ល្ងាច​មួយ​ជាមួយ​នឹង​អែលឌើរ រីឆាត ជេ ម៉េណេស

ការប្រជុំ​ធម្មនិដ្ឋាន​ទូទាំង​ពិភពលោក​សម្រាប់​យុវមជ្ឈិមវ័យ• ថ្ងៃទី ១ ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៦ • រោងឧបោសថ​សលត៍ លេក

ខ្ញុំ​មាន​ចិត្ត​សោមនស្ស​ដើម្បី​នៅ​ទីនេះ​នារាត្រី​នេះ​ជាមួយ​ស្វាមី​ខ្ញុំ ហើយ​ខ្ញុំ​មាន​អំណរគុណ​សម្រាប់​ឱកាស​ដើម្បី​និយាយ​ទៅ​កាន់​ប្អូនៗ ។

ពេល​ស្វាមី​ខ្ញុំ បាន​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ពី​ដំបូង​ថា គាត់​នឹង​និយាយ​អំពី​ការស្តារ​ឡើង​វិញ​នៃ​ដំណឹង​ល្អ ហើយ​ជាពិសេស​អំពី​ការនិមិត្ត​ដំបូង​របស់​យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ នោះ​យើង​បាន​ពិភាក្សា​អំពី​ប្រធាន​បទ​នេះ​បាន​ជះ​ឥទ្ធិពល​ខ្លាំងយ៉ាង​ណា​ក្នុង​ជីវិត​ខ្ញុំ ហើយ​បទពិសោធន៍​ខ្ញុំ​អាច​មាន​ឥទ្ធិពល​វិជ្ជមាន​យ៉ាងណា​ក្នុង​ការ​ពង្រឹង​សេចក្តី​ជំនឿ​របស់​ប្អូនៗ ។

ខ្ញុំ​គឺ​ជា​អ្នក​ប្រែចិត្តជឿ​មួយ​រូប​ក្នុង​សាសនាចក្រ​នេះ ហើយ​ខ្ញុំ​ចង់​ចែកចាយ​បទពិសោធន៍​ដ៏​មាន​តម្លៃ​បំផុត​ជាមួយ​ប្អូនៗ—គឺ​រឿង​នៃ​ការប្រែចិត្តជឿ​របស់​ខ្ញុំ ។

ខ្ញុំ​បាន​ធំ​ឡើង​នៅក្នុង​គេហដ្ឋាន​ដ៏​កក់ក្តៅ​មួយ ហើយ​ខ្ញុំ​មាន​ឪពុកម្តាយ​ដ៏​ល្អ ។ ពួកខ្ញុំ​ពុំ​បាន​ទៅ​ព្រះវិហារ​ញឹកញាប់​ឡើយ ប៉ុន្តែ​​ជា​សមាជិក​ព្រះវិហារ​ពួក​ប្រែសប៊ីធារាន យើង​តែងតែ​ចូលរួម​ព្រះវិហារ​ក្នុង​ឱកាស​បុណ្យ​គ្រីស្ទម៉ាស់ និង បុណ្យ​អ៊ីសស្ទើរ ​ពេល​ខ្លះ ម្តាយ​​ខ្ញុំ បាន​នាំ​ខ្ញុំ​ទៅ​រៀន​នៅ​ថ្នាក់​សាលា​ថ្ងៃ​អាទិត្យ ។ ទីនោះ​ហើយ ​ជា​កន្លែង​ដំបូង​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ទទួល​ទីបន្ទាល់​​អំពី​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ ខ្ញុំ​ចូលចិត្ត​ស្តាប់​រឿង​អំពី​ព្រះយេស៊ូវ ។ ខ្ញុំ​បាន​ដឹង​ថា ទ្រង់​ជា​អង្គ​ពិសេស​ណាស់ ។

កាល​ខ្ញុំ​នៅ​ក្មេង ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​ថា​ត្រូវតែ​អធិស្ឋាន​ដោយ​ខ្លួន​ខ្ញុំ​ផ្ទាល់​លើ​គ្រែ​ដេក​ខ្ញុំ​នា​ពេល​យប់ ។ ខ្ញុំ​បាន​ដឹង​ថា​ព្រះវរបិតាសួគ៌​ព្រះ​សណ្តាប់​ខ្ញុំ ។

កាល​វ័យ ២០ ឆ្នាំ ខ្ញុំ​បាន​ដើរ​លេង​ជាគូ ​ពេលខ្លះ ខ្ញុំ​ជួប​នឹង​​ការមួរម៉ៅ ការខកចិត្ត និង ការបាក់​ទឹកចិត្ត​ជាច្រើនក្នុង​ការ​ដើរ​លេង​ជា​គូ​នោះ ។ ប្រហែល​ជា​ប្អូនៗ​មួយ​ចំនួន​ធ្លាប់​មាន​អារម្មណ៍​បែប​នោះ​ដែរ ប៉ុន្តែ​ប្អូនៗ​​ប្លែក​ពី​ខ្ញុំ ។ ប្អូនៗ​មាន​ដំណឹង​ល្អ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ​​ក្នុង​ជីវិត ។ ​នោះ​ជា​ពរជ័យ​អស្ចារ្យណាស់ ។ ដំណឹង​ល្អ​ផ្តល់​នូវ​គោលបំណង និង កម្លាំង​ដល់​ប្អូនៗ ។ ដំណឹង​ល្អ​ផ្តល់​ក្តី​សង្ឃឹម​ដល់​ប្អូនៗ ។ ​ជីវិត​ខ្ញុំនា​គ្រា​នោះ ខ្ញុំ​បាន​ដឹង​ថា​ខ្ញុំ​ហាក់​ដូច​ជា​ខ្វះ​អ្វី​ម្យ៉ាង ។ ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​ថា ខ្ញុំ​គ្មាន​គោលបំណង ឬ ការដឹកនាំ​ពិត​ប្រាកដ​ក្នុង​ជីវិតទេ ។ ខ្ញុំ​បាន​ចាប់ផ្តើម​ទៅ​ព្រះវិហារ​ផ្សេងៗ ដោយ​រពឹង​ថា​រកឃើញ​ចម្លើយ​មួយ​ចំនួន​នោះ ។ ខ្ញុំ​បាន​ស្វែង​រកអ្វីមួយ​​​ដែល​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​ជីវិត​ខ្ញុំ​មាន​ន័យខ្លះ ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​ពុំ​ដឹង​ថា​ទៅ​ស្វែងរក​នៅ​ឯ​ណា​ទេ ។

នា​ថ្ងៃ​មួយវា​ពិបាក​ណាស់​ ខ្ញុំ​បាន​សម្រេច​ចិត្ត​អធិស្ឋាន ។ ដូច្នោះ​ខ្ញុំ​បាន​លុត​ជង្គង់​ចុះ​នៅ​ក្បែរ​គ្រែ​ខ្ញុំ—​ជាអ្វីដែល​​ខ្ញុំ​ពុំធ្លាប់​​ធ្វើ—​ខ្ញុំ​បានបើក​ដួងចិត្ត​ខ្ញុំ​ទៅ​​ព្រះវរបិតា​សួគ៌ ទូល​សូម​​ជំនួយ​ទ្រង់ ​បើ​ទ្រង់​នឹង​ប្រទាន​នូវ​ការណែនាំ​មួយ​ចំនួន​សម្រាប់​ជីវិត​ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​ល្អ​ប្រសើរ​ជាង​មុន ហើយ​ខ្ញុំ​បាន​បន្ត​ធ្វើ​កិច្ចការ​របស់​ខ្ញុំ​ដូច​សព្វ​មួយ​ដង ។

ពីរបី​ថ្ងៃ​ក្រោយ​មក ការអធិស្ឋាន​​ខ្ញុំ​បាន​ទទួល​ចម្លើយ ។ អ្នក​ត្រឡប់​ពី​បេសកកម្ម​ម្នាក់​បាន​ចូល​មក​ក្នុង​ជីវិត​ខ្ញុំ ។ គាត់​ឈ្មោះ​រីឆាត ចន ម៉េណេស គាត់​បាន​សុំ​ខ្ញុំ​ដើរ​លេង​ជា​គូ ហើយ​ធ្វើ​កិច្ចការ​ល្អៗ​ដែល​អ្នក​ត្រឡប់​ពី​បេសកកម្ម​វិញ​បាន​ធ្វើ ៖ គាត់​បាន​សួរ​ខ្ញុំ តើខ្ញុំ​បានដឹង​អ្វី​ខ្លះ​ពី​ព្រះវិហារ​នេះ តើ​ខ្ញុំ​ធ្លាប់​អាន​ព្រះគម្ពីរ​មរមន​ដែរ​ឬ​ទេ ។

មិន​យូរ​ប៉ុន្មាន​ក្រោយ​មក គាត់​បាន​ផ្ដល់​ព្រះគម្ពីរ​មរមន​មួយ​ក្បាល​ឲ្យ​ខ្ញុំ​អាន ។ ខ្ញុំ​បាន​ចាប់ផ្តើម​អាន ហើយ​ភ្លាម​នោះ​ ខ្ញុំ​បាន​ចាប់​អារម្មណ៍លើ​​ទំព័រ​ចំណង​ជើង​របស់​វា ដែល​សរសេរ​ថា « ព្រះគម្ពីរ​មរមន ៖ សក្ខីយបទ​មួយ​ទៀត​អំពី​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ » ។ ខ្ញុំ​ពុំដឹង​​សោះ​ថា ព្រះគម្ពីរ​មរមន​​និយាយ​អំពី​ព្រះយេស៊ូវ ។

ខ្ញុំ​ក៏​ចាប់ផ្តើម​រៀន​ជាមួយ​អ្នក​ផ្សព្វផ្សាយ​សាសនា ពន្លឺបាន​បំ​ភ្លឺ​ឡើង​នៅក្នុង​ជីវិត​ខ្ញុំ ។ នៅពេល​ពួក​អ្នក​ផ្សព្វផ្សាយ​សាសនា​​បង្រៀន​ខ្ញុំ​អំពី​យុវជន យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បាន​ជួប​ព្រះ​ជា​ព្រះវរបិតា និង បុត្រា​ទ្រង់ ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ​ជា​តួអង្គ​ពីរ​ផ្សេង​គ្នា វា​​ជា​សេចក្តីពិត​ដែល​ខ្ញុំ​តែងតែ​ដឹងក្នុង​អារម្មណ៍​ និង ជឿ​ ប៉ុន្តែ​ព្រះវិហារ​ខ្ញុំ​ពុំ​បាន​បង្រៀន​អំពី​ការណ៍​នេះ​ទេ ។ ការនិមិត្ត​ដំបូង​គឺ​ជា​ផ្នែក​ដ៏សំខាន់​នៃ​ការប្រែចិត្ត​ជឿ​របស់​ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​​ភ្ជាប់​នឹង​យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ដោយសារ​លោក​មាន​សំណួរ​ដូច​ខ្ញុំ​ដែរ ៖ តើ​ខ្ញុំ​ស្វែងរក​សេចក្តី​ពិត​នៅ​ឯ​ណា ? ព្រះវរបិតាសួគ៌​បាន​ឆ្លើយ​តប​ការអធិស្ឋាន​ដ៏​ស្មោះសរ​របស់​លោក ហើយ​ទ្រង់​បាន​ឆ្លើយ​តប​ការអធិស្ឋាន​ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំ​បាន​បន្ត​រៀន​មេរៀន​ទាំងអស់ ហើយ​ខ្ញុំ​បាន​ដឹង​ក្នុង​ចិត្ត​ថា អ្វី​ដែល​បាន​បង្រៀនមក គឺ​ជា​ការពិត ។

រីឆាត ជន ម៉េណេស ដែល​ជា​អ្នក​ត្រឡប់​ពី​បេសកកម្ម​បាន​ជ្រមុជទឹក​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នា​រដូវ​ក្តៅ​ឆ្នាំ​នោះ ។ ពួក​ខ្ញុំ​បាន​បន្ត​ដើរ​លេង​ជា​គូ ហើយ​មួយ​ឆ្នាំ​ក្រោយ​មក​ ពួកខ្ញុំ​បាន​រៀបការ​នៅក្នុង​ព្រះវិហារ​បរិសុទ្ធ ម៉ានតៃ យូថាហ៍ ។

នេះ​គឺ​គ្រាន់តែ​ជា​ការចាប់ផ្តើម​នៃ​ការប្រែចិត្ត​ជឿ​របស់​ខ្ញុំ​ប៉ុណ្ណោះ ។ ក៏ដូច​ជា​ពួក​យើង​ជាច្រើន​នាក់​ផងដែរ ការប្រែចិត្តជឿ​គឺ​ជា​ដំណើរ​ការមួយ ។ ទីបន្ទាល់​យើង​ត្រូវតែ​ចិញ្ចឹម​បីបាច់ ហើយ​ពង្រឹង​ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ ដោយ​ការអាន​ព្រះគម្ពីរ ការអធិស្ឋាន ការទៅ​ព្រះវិហារ ការ​ចូលរួម​ព្រះវិហារ​បរិសុទ្ធ និងការ​​ធ្វើតាម​ព្យាការី​របស់​យើង ។

ព្រះគម្ពីរ​គួរតែ​ជា​ផ្នែកដ៏សំខាន់​មួយ​នៃ​ជីវិត​​យើង ។ កាល​ខ្ញុំ​នៅ​ក្មេង ​ពុំ​ទាន់​ជា​សមាជិក​សាសនាចក្រ​នេះ​នៅ​ឡើយ ​ខ្ញុំ​ត្រូវ​បាន​សុំ​ឲ្យ​រើស​ខគម្ពីរ​មួយមក​ទន្ទេញ​ឲ្យ​ចាំ ។ ខ្ញុំ​បាន​ជ្រើសរើស​យក សុភាសិត ៣:៥–៦ ៖

« ចូរ​ទីពឹង​ដល់​ព្រះយេហូវ៉ា​ឲ្យ​អស់​អំពី​ចិត្ត កុំ​ឲ្យ​ពឹង​ផ្អែក​លើ​យោបល់​របស់​ខ្លួន​ឡើយ ។

ត្រូវ​ឲ្យ​ទទួល​ស្គាល់​ទ្រង់​នៅ​គ្រប់​ទាំង​ផ្លូវ​អ្នក​ចុះ នោះ​ទ្រង់​នឹង​តម្រង់​អស់​ទាំង​ផ្លូវ​ច្រក​របស់​អ្នក » ។

ខ្ញុំ​មិន​អាច​​ប្រាប់​ប្អូនៗអស់ថា ខគម្ពីរ​នោះ​បាន​ផុស​ឡើង​នៅក្នុង​គំនិត​ខ្ញុំប៉ុន្មាន​ដង​ទេ នៅពេល​ខ្ញុំ​ត្រូវការ​ជំនួយ​មួយ​ចំនួន​មក​ពី​ព្រះវរបិតា​សួគ៌នោះ ។ ប្រសិនបើ​យើង​នឹង​គ្រាន់តែ​ដាក់​ជំនឿ និង ការទុកចិត្ត​យើង​ទៅ​លើ​ព្រះអម្ចាស់ ទាំង​ដឹង​ថា យើង​ពុំ​យល់​អ្វី​គ្រប់​យ៉ាង​ដែល​បាន​កើត​ឡើង​ក្នុង​ជីវិត​យើង ហើយ​ចងចាំ​ថ្លែង​អំណរគុណ​ទ្រង់​ចំពោះ​ពរជ័យ​ជា​ច្រើន​ដែល​យើង​មាន នោះ​ទ្រង់​នឹង​បង្ហាញ​ផ្លូវ​ដល់​ពួកយើង ។ ឥឡូវ​នេះ​វា​ពុំ​អាច​កើត​ឡើង​តាម​អ្វី​ដែល​យើង​ចង់​បាន​ទេ ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​ដឹង​ថា ព្រះវរបិតាសួគ៌​មាន​ផែនការ​មួយ​សម្រាប់​ពួកយើង​ម្នាក់ៗ ។

ខ​គម្ពីរ​មួយ​ទៀត​ដែល​ខ្ញុំ​ពេញ​ចិត្ត​នោះ​គឺ​នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២៣:១២ ៖ « ដ្បិត​មាន​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​នៅ​លើ​ផែនដី​នៅ​ឡើយ នៅ​ក្នុង​ចំណោម​ក្រុម បក្ស និកាយ​ទាំងឡាយ ដែល​បាន​ខ្វាក់​ដោយ​សារ​ឧបាយកល​ដ៏​ប្រសប់​​នៃ​មនុស្ស ម្ល៉ោះ​ហើយ ទើប​ពួក​គេ​ពួន​ចាំ​បញ្ឆោត ហើយ​ជា​ពួក​អ្នក​ដែល​លាក់​ពី​សេចក្ដី​ពិត ពី​ព្រោះ​ពួក​គេ​មិន​ដឹង​ជា​ទៅ​រក​សេចក្ដី​ពិត​ឯណា​ទេ » ។

វា​សំខាន់​ណាស់​ចំពោះ​យើង​ក្នុង​នាម​ជា​សមាជិក​សាសនាចក្រ ​ឈោង​ទៅ​ជួយ ហើយ​ចែកចាយ​ដំណឹង​ល្អ​ជាមួយ​អ្នក​ដទៃ ។ មាន​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ដូច​ជា​រូប​ខ្ញុំ ដែល​កំពុង​ស្វែងរក​សេចក្តីពិត ប៉ុន្តែ​ពុំ​ដឹង​ជា​ទៅ​រក​សេចក្តី​ពិត​នៅ​ឯ​ណា ។

ការសម្រេច​ចិត្ត​សំខាន់បំផុត​​ពីរ​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​ក្នុង​ជីវិត​ ​គឺ​បាន​ជ្រមុជទឹក និង រៀបការ​នឹង​ស្វាមី​ខ្ញុំ​នៅក្នុង​ព្រះវិហារ​បរិសុទ្ធ ។ ខ្ញុំ​មាន​អំណរគុណណាស់​​ចំពោះ​ដំណឹង​ល្អ​ក្នុង​ជីវិត​ខ្ញុំ ។ យើង​ទាំងអស់​គ្នា​ដឹង​ថា ពេល​ខ្លះ​​ជីវិត​នេះ​ពុំ​ងាយ​ស្រួលទេ ។ យើង​ត្រូវ​តែ​ចាំ​ពី​ប្រសាសន៍​អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន ។ លោក​ថ្លែង​ថា

« លោក​ចៅហ្វាយ​នៃ​ស្ថានសួគ៌ និង ផែនដី​គង់​នៅ​ទីនោះ​ដើម្បី​ប្រទាន​ពរ​ដល់​អ្នក ។ …

« ចូរ​ពឹង​ផ្អែក​លើ​ទ្រង់ ។ ចូរ​ពឹង​ផ្អែក​លើ​ទ្រង់​ឲ្យ​ខ្លាំង​ឡើង ។ ចូរ​ពឹងផ្អែក​លើ​ទ្រង់​ជា​រៀង​ដរាប​តទៅ » ។

ខ្ញុំ​ដឹង​ថា​ព្រះវរបិតាសួគ៌​មាន​ពិតប្រាកដ ។ ទ្រង់​ស្រឡាញ់​ពួកយើង ។ ទ្រង់​ព្រះ​សណ្តាប់​ការ​អធិស្ឋាន​របស់​យើង ។ ខ្ញុំ​ដឹង​ថា​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ​ ជា​ព្រះ​អង្គ​សង្រ្គោះ​របស់​យើង ។ ទ្រង់​បាន​សុគត​សម្រាប់​យើង​គ្រប់​គ្នា ហើយ​ប្រទាន​អំណោយ​ទាន​ដ៏​អស្ចារ្យ​នៃ​ការប្រែចិត្ត​ដល់​យើង ដែល​យើង​អាចផ្លាស់ប្តូរ​ក្នុង​ជីវិត​ឲ្យ​​ល្អ​​ប្រសើរជា​រៀងរាល់​ថ្ងៃ ។ ខ្ញុំ​ដឹង​ថា យើង​មាន​ព្យាការី​នៅ​រស់​គឺ ប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន ហើយ​ខ្ញុំ​ដឹង​ថា ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បាន​ឃើញ​ព្រះវរបិតា និង ព្រះរាជបុត្រា ហើយ​បាន​ប្រទាន​ព្រះគម្ពីរ​មរមន​ដល់​យើង ៖ ដែល​ជា​សក្ខីយបទ​មួយ​ទៀត​អំពី​ព្រះយេស៊ូវ​គ្រីស្ទ ។

ខ្ញុំ​សូម​អធិស្ឋានឲ្យ​ប្អូនៗ​នឹង​បន្ត​ពង្រឹង ហើយ​​បីបាច់​ទីបន្ទាល់​ប្អូនៗ​ជា​​រៀងរាល់​ថ្ងៃ ដោយ​ធ្វើ​កិច្ចការ​ទាំងឡាយ ដែល​យើងត្រូវ​បាន​​ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ និង ពួក​ព្យាការី​របស់​យើង ​បង្រៀន​ឲ្យ​ធ្វើ​ ។ ខ្ញុំ​សូម​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​ប្អូនៗ​នឹង​បន្ត​ទុកចិត្ត​លើ​ព្រះអម្ចាស់ ហើយ​ដឹង​ថា​ទ្រង់​ស្គាល់​ប្អូនៗ ហើយ​ទ្រង់​នឹង​ដឹកនាំ​ផ្លូវ​​ប្អូនៗ ។

ខ្ញុំ​សូម​ថ្លែង​ពាក្យ​ពេចន៍​ទាំងនេះ ក្នុង​ព្រះនាម​នៃ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។

កំណត់​ចំណាំ

  1. ជែហ្វ្រី  អ័រ ហូឡិន « Because She Is a Mother, » Ensign, ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៩៧ ទំព័រ ៣៦–៣៧ ។