Χριστούγεννα--μια εποχή για να αγαπάμε, να υπηρετούμε και να συγχωρούμε ο ένας τον άλλο
Μου αρέσει να βλέπω τον ενθουσιασμό και την προσδοκία των παιδιών όλη την εποχή των Χριστουγέννων! Θυμάμαι τη δική μου προσδοκία ως παιδί της Προκαταρκτικής που μεγαλώνει στην Αργεντινή. Μια χρονιά οι δάσκαλοί μας της Προκαταρκτικής μάς ζήτησαν να καθαρίσουμε τα παλιά παιχνίδια μας, να λούσουμε τα μαλλιά από τις κούκλες μας και να επιδιορθώσουμε τα φορέματά τους, ώστε να μπορούμε να τα δωρίσουμε σε μικρά αγόρια και κορίτσια που έπρεπε να περάσουν την ημέρα των Χριστουγέννων στο νοσοκομείο.
Στη διάρκεια της εβδομάδας καθώς καθάριζα τις παλιές κούκλες μου, η μαμά μου με ρώτησε τι έκανα με αυτές. Εξήγησα ότι μας είχαν ζητήσει να το κάνουμε οι δάσκαλοί μας της Προκαταρκτικής και εκείνη απάντησε: «Θα πρέπει επίσης να δώσεις ένα από τα ωραία παιχνίδια σου στα παιδιά».
Σε αυτό απάντησα: «Γιατί να το κάνω αυτό;»
Μετά είπε κάτι που έμεινε στον νου μου όλα αυτά τα χρόνια. Είπε: «Κρις, είναι πραγματικά καλό να δίνουμε κάτι που μας αρέσει αληθινά, κάτι που δυσκολευόμαστε να δώσουμε, επειδή το αγαπάμε πολύ, κάτι που θα ήταν σαν θυσία. Αυτό ακριβώς ήταν το δώρο του Επουράνιου Πατέρα μας για εμάς. Έστειλε τον Υιό Του, Ιησού Χριστό -- όχι απλώς κάποιον υιό. Έστειλε τον Αγαπημένο και τέλειο Υιό Του, ώστε να μπορούμε να επιστρέψουμε για να ζήσουμε με Εκείνον ξανά».
Εκείνη τη χρονιά, όταν έδωσα ένα από τα αγαπημένα παιχνίδια μου, κατάλαβα λίγο καλύτερα το δώρο του Επουράνιου Πατέρα μας σε εμάς -- τον Αγαπημένο Υιό Του, Ιησού Χριστό, ο οποίος με αγάπη και ανιδιοτέλεια έδωσε τη ζωή Του για εμάς.
Κάθε χρόνο, ως μέρος του εορτασμού μας των Χριστουγέννων, ο μπαμπάς μου διάβαζε δυνατά από τις γραφές την όμορφη αφήγηση του Λουκά:
«Και κατά τις ημέρες εκείνες βγήκε διάταγμα από τον Καίσαρα Αύγουστο να απογραφεί ολόκληρη η οικουμένη…
»Και όλοι έρχονταν για να απογράφονται· κάθε ένας στη δική του πόλη.
»Ανέβηκε δε από τη Γαλιλαία και ο Ιωσήφ, από την πόλη Ναζαρέτ, στην Ιουδαία, στην πόλη τού Δαβίδ, που αποκαλείται Βηθλεέμ,…
»για να απογραφεί μαζί με τη Μαριάμ, που ήταν αρραβωνιασμένη μ’ αυτόν για γυναίκα, η οποία ήταν έγκυος.
»Και ενώ βρίσκονταν εκεί, συμπληρώθηκαν οι μέρες για να γεννήσει·
»και γέννησε τον γιο της τον πρωτότοκο, και τον σπαργάνωσε, και τον έβαλε να πλαγιάσει μέσα στη φάτνη· επειδή, δεν υπήρχε γι’ αυτούς τόπος μέσα στο κατάλυμα.
»Και κοντά στην ίδια περιοχή υπήρχαν ποιμένες, που διανυχτέρευαν στα χωράφια, και φύλαγαν βάρδιες τής νύχτας στο κοπάδι τους.
»Και τότε, ένας άγγελος του Κυρίου φάνηκε σ’ αυτούς ξαφνικά, και δόξα τού Κυρίου έλαμψε ολόγυρά τους, και φοβήθηκαν με μεγάλον φόβο.
»Και ο άγγελος είπε σ’ αυτούς: Μη φοβάστε· επειδή, προσέξτε, σας φέρνω ένα χαρμόσυνο άγγελμα μεγάλης χαράς, που θα είναι σε ολόκληρο τον λαό·
»επειδή, σήμερα, στην πόλη τού Δαβίδ, γεννήθηκε σε σας σωτήρας, που είναι ο Χριστός, ο Κύριος.
»Κι αυτό θα είναι σε σας το σημάδι: Θα βρείτε ένα βρέφος σπαργανωμένο, να κείτεται μέσα στη φάτνη.
»Και ξαφνικά, μαζί με τον άγγελο, φάνηκε ένα πλήθος ουράνιας στρατιάς, που υμνούσαν τον Θεό, και έλεγαν:
»Δόξα στον Θεό εν υψίστοις, και επάνω στη γη ειρήνη, σε ανθρώπους ευδοκία»1.
Αδελφοί και αδελφές, πώς μπορούμε σήμερα να χαρούμε αυτήν την ίδια ειρήνη και ευδοκία προς τους ανθρώπους;
Καθώς συλλογιζόμουν αυτήν την ερώτηση τις τελευταίες εβδομάδες, έχοντας κατά νου ότι τα Χριστούγεννα είναι η εποχή για να δώσουμε, τρεις ενέργειες --στην πραγματικότητα τρία δώρα μπορούμε να δώσουμε ο καθένας-- ήρθαν στον νου μου. Εμείς, βέβαια, δίνουμε αυτά τα δώρα όλο τον χρόνο, όμως την υπέροχη εποχή των Χριστουγέννων θυμόμαστε το δώρο του Πατέρα, τον Υιό Του, και σκεπτόμαστε πώς θα μπορούσαμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμά Τους καθώς αυξανόμαστε ατομικά στην ικανότητά μας και επιθυμία να δώσουμε.
1. Τα Χριστούγεννα είναι η εποχή να δώσουμε αγάπη.
Ο Πατέρας μας στους Ουρανούς και ο Σωτήρας μας, Ιησούς Χριστός, είναι το μεγαλύτερο παράδειγμα αγάπης. Μια αγαπημένη γραφή διδάσκει: «Επειδή, ο Θεός με τέτοιον τρόπο αγάπησε τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Υιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας που πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή»2.
Ο Σωτήρας μας μάς δίδαξε με παράδειγμα να αγαπάμε όλους. Μας δίδαξε επίσης να αγαπάμε τον Θεό και να αγαπάμε τον πλησίον μας σαν τον εαυτό μας.
Ο Πρεσβύτερος Τζων Γουίντσοου εξήγησε:
«Ίσως να μην καταλαβαίνουμε την πλήρη και ουσιώδη φύση της αγάπης, όμως υπάρχουν έλεγχοι μέσω των οποίων μπορούμε να την αναγνωρίσουμε.
»Η αγάπη θεμελιώνεται πάντοτε στην αλήθεια… Ψέματα και εξαπάτηση ή όποια άλλη παραβίαση του νόμου της ηθικής αποτελούν αποδείξεις απουσίας της αγάπης. Η αγάπη χάνεται στο μέσον της αναληθείας… Επομένως,… [εκείνος] ο οποίος εξαπατά την αγαπημένη του ή κάνει οποιαδήποτε ενέργεια αντίθετη προς την αλήθεια, δεν την αγαπά πραγματικά.
»Επιπλέον, η αγάπη δεν προσβάλλει ούτε λυπεί ούτε πληγώνει το αγαπημένο άτομο… Η βαναυσότητα είναι τόσο απούσα από την αγάπη… όσο η αλήθεια από το ψέμα…
»Η αγάπη είναι μία θετική ενεργή δύναμη. Βοηθά το αγαπημένο άτομο. Εάν υπάρχει ανάγκη, η αγάπη προσπαθεί να την καλύψει. Εάν υπάρχει αδυναμία, η αγάπη την εφοδιάζει με δύναμη… Η αγάπη που δεν βοηθά είναι κίβδηλη ή εφήμερη.
»Όσο καλοί κι αν είναι αυτοί οι έλεγχοι, υπάρχει ένας μεγαλύτερος.Η αληθινή αγάπη θυσιάζεται για το αγαπημένο άτομο… Αυτός είναι ο τελικός έλεγχος. Ο Χριστός έδωσε τον Εαυτό Του, έδωσε τη ζωή Του για εμάς και κατ’ αυτόν τον τρόπο διακήρυξε την πραγματικότητα της αγάπης του για τους θνητούς αδελφούς και αδελφές του»3.
Ο Πατέρας μας στους Ουρανούς προσκαλεί όλους εμάς, τα παιδιά Του, να δώσουμε και να θυσιάσουμε για αυτήν την αγάπη. «Nα δίνετε» είπε ο Σωτήρας «και θα σας δοθεί»4. «Δωρεάν πήρατε, δωρεάν να δώσετε»5.
2. Τα Χριστούγεννα είναι η εποχή να προσφέρουμε υπηρέτηση.
Ο Κύριος και Σωτήρας μας εκτέλεσε διακονία προσωπικά στους ανθρώπους, ανυψώνοντας τους καταπιεσμένους, δίνοντας ελπίδα στους αποθαρρημένους και αναζητώντας αυτούς που είχαν χαθεί. Έδωσε φως στον τυφλό, θεράπευσε τον άρρωστο και τον χωλό, ώστε να μπορούν να περπατήσουν και ήγειρε τον νεκρό.
Την εποχή των Χριστουγέννων συλλογίζομαι τους ιεραποστόλους --πρεσβυτέρους, αδελφές, ηλικιωμένους ιεραποστόλους και προέδρους ιεραποστολής σε όλον τον κόσμο-- οι οποίοι, ως αντιπρόσωποι του Ιησού Χριστού, δίνουν αφειδώς από τον χρόνο και την υπηρέτησή τους σε όλους τους ανθρώπους. Συλλογίζομαι όλους τους αδελφούς και τις αδελφές, οι οποίοι αφιερώνουν πολλές ώρες υπηρετώντας με πίστη στις κλήσεις τους. Επίσης, αυτήν την εποχή, συλλογίζομαι όλους τους άνδρες και τις γυναίκες που υπηρετούν στον στρατό για να διασφαλίσουν την ασφάλειά μας. Ευχαριστούμε για την υπηρέτησή σας!
Όμως ακόμα κι αν δεν υπηρετούμε τον Κύριο ή τη χώρα μας με πλήρους απασχόλησης υπηρέτηση, οι ευκαιρίες μας να υπηρετούμε είναι αμέτρητες. Καλοσυνάτα λόγια και πράξεις μπορούν να σηκώσουν φορτία και να χαροποιήσουν καρδιές! Ο Πατέρας μας στους Ουρανούς μάς προσκαλεί όλους να προσφέρουμε υπηρέτηση. Και όταν το κάνουμε «ο βασιλιάς, θα [μας] πει: Σας διαβεβαιώνω, καθόσον το αυτό κάνατε σε έναν από τούτους τούς ελάχιστους αδελφούς μου, το κάνατε σε μένα»6.
3. Τα Χριστούγεννα είναι η εποχή να δώσουμε συγχώρηση.
Συγχωρώντας τους άλλους θα έχουμε ειρήνη και χαρά στη ζωή μας. Ο Πρόεδρος Χήμπερ Γκραντ δίδαξε: «Δεν υπάρχει τίποτα που να μας φέρει περισσότερο το Πνεύμα του Θεού από το να… είμαστε καλοσυνάτοι, να σκεπτόμαστε τους άλλους, να είμαστε φιλάνθρωποι, μακρόθυμοι και να συγχωρούμε. Δεν υπάρχει τίποτα που να μας φέρει περισσότερη χαρά από το να είμαστε έτοιμοι και πρόθυμοι να συγχωρήσουμε τις παραβάσεις των πλησίον μας προς εμάς και δεν υπάρχει τίποτα που να φέρνει περισσότερη καταδίκη σε εμάς από το να σκληραίνουμε την καρδιά μας και να είμαστε πικρόχολοι και εκδικητικοί στα συναισθήματά μας απέναντι σε εκείνους από τους οποίους περιστοιχιζόμαστε»7.
Για να λάβουμε συγχώρηση για τις αμαρτίες μας, πρέπει να συγχωρούμε τους άλλους.
Το να συγχωρούμε τους άλλους μας επιτρέπει να υπερνικούμε συναισθήματα θυμού, πικρίας ή εκδίκησης. Και ποιος θέλει να αισθάνεται αυτά τα συναισθήματα τα Χριστούγεννα; Η συγχώρηση μπορεί επίσης να θεραπεύσει πνευματικές πληγές και να φέρει την ειρήνη και την αγάπη που μόνον ο Θεός μπορεί να δώσει.
Ο Πατέρας μας στους Ουρανούς θέλει να μετανοούμε και να συγχωρούμε όλους -- συμπεριλαμβανομένου του εαυτού μας. Ο Πρεσβύτερος Τζέφρυ Χόλλαντ είπε: «Όσο αργοπορημένοι και να νομίζετε ότι είστε, όσες πολλές ευκαιρίες νομίζετε ότι έχετε χάσει, όσα πολλά λάθη αισθάνεστε ότι έχετε κάνει ή ταλέντα που νομίζετε ότι δεν έχετε ή όσο μακριά από το σπίτι και την οικογένεια και τον Θεό αισθάνεστε ότι έχετε ταξιδέψει, καταθέτω μαρτυρία ότι δεν έχετε ταξιδέψει πέρα από την απόσταση της θεϊκής αγάπης. Δεν είναι δυνατόν να βουλιάξετε πιο χαμηλά από ό,τι το αιώνιο φως της Εξιλέωσης του Χριστού φωτίζει»8.
Αδελφοί και αδελφές, αυτή την εποχή των Χριστουγέννων, ας δώσουμε όλοι τα καλύτερα δώρα. Ας θυσιάσουμε με καρδιά όλο ευγνωμοσύνη τα αγαπημένα παιγνίδια μας -- όχι αυτά που είναι πολύ μεταχειρισμένα. Και ας δώσουμε το δώρο της αγάπης, το δώρο της υπηρέτησης σε εκείνους γύρω μας και το αληθινό δώρο της συγχώρησης. Διότι καθώς μετανοούμε, ο Άγιος του Ισραήλ μάς συγχωρεί. Καταθέτω μαρτυρία ότι Εκείνος ζει. Είναι ο Βασιλεύς των βασιλέων, ο Άρχοντας Ειρήνης, ο Σωτήρας μας, ο Λυτρωτής μας και ο Φίλος μας. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.