Ένα σύγχρονο πλήθος αγγέλων
Καλησπέρα, αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές. Αισθάνομαι ευλογημένος για την ευκαιρία να απευθυνθώ σε εσάς απόψε καθώς γιορτάζουμε το πιο ένδοξο γεγονός στην ανθρώπινη ιστορία – τον ερχομό του Υιού του Θεού στον κόσμο. Η γέννηση, η ζωή και η Εξιλέωση του Χριστού είναι δώρα του Επουράνιου Πατέρα μας προς όλους μας.
Καθώς γιορτάζουμε τη γέννηση του Σωτήρα σε αυτήν την χαρούμενη εποχή του χρόνου, η συνεχής και ατελείωτη αγάπη του Θεού φαίνεται να διαπερνούν την ψυχή μας πιο άφθονα, βοηθώντας μας να στρέψουμε την καρδιά μας στην οικογένεια, τους φίλους και τους πλησίον μας και μας βοηθά να είμαστε πιο ευαίσθητοι προς εκείνους που μπορεί να νιώθουν μόνοι τους ή που χρειάζονται παρηγοριά και ειρήνη.
Πάντα με εντυπωσίαζε το Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο, το οποίο αναφέρει τα γεγονότα που περιβάλλουν τη γέννηση του Ιησού, όπως επίσης και αρκετά παραδείγματα παρηγοριάς και ειρήνης να προσφέρονται σε εκείνους που βρέθηκαν σε αυτές τις καταστάσεις. Τέτοια παραδείγματα μπορούμε να δούμε όταν ο στοργικός μας Επουράνιος Πατέρας έστειλε τους αγγέλους Του να επισκεφτούν τους κοινωνικά απομονωμένους βοσκούς κατά τη διάρκεια της νύχτας, για να ανακοινώσουν τη γέννηση του Υιού Του και όταν οι ποιμένες με τη σειρά τους επισκέφτηκαν τη Μαρία και τον Ιωσήφ, οι οποίοι φρόντιζαν το νεογέννητο μωρό μακριά από το σπίτι τους στη Γαλιλαία.
Το μακρύ ταξίδι του Ιωσήφ και της Μαρίας από τη Ναζαρέτ στη Βηθλεέμ για να εγγραφούν για τον φόρο δεν ήταν απλή σύμπτωση, διότι για αιώνες είχε προφητευτεί από τους αρχαίους προφήτες ότι ο Σωτήρας του κόσμου θα γεννιόταν στη Βηθλεέμ, την πόλη του Δαβίδ1. Βλέπουμε ότι ο Επουράνιος Πατέρας μας γνώριζε και συμμετείχε με κάθε λεπτομέρεια γύρω από τη γέννηση του Υιού Του του Μονογενούς. «Και ενώ βρίσκονταν εκεί, συμπληρώθηκαν οι μέρες για να γεννήσει»2.
Καθώς σκέφτομαι τις κοινωνικές συνθήκες των ποιμένων και του νεαρού ζευγαριού, της Μαρίας και του Ιωσήφ, αναρωτιέμαι με ποιον τρόπο έφεραν παρηγοριά, ειρήνη και χαρά στην ατομική τους ζωή, η εμφάνιση του πλήθους αγγέλων στους ποιμένες στα χωράφια και η άφιξη των ποιμένων εκεί όπου έμεναν η Μαρία και ο Ιωσήφ.
Για τους ποιμένες, οι άγγελοι ίσως έφεραν την απαραίτητη παρηγοριά ότι ο Θεός τους γνώριζε και είδε την αξία τους ως πρώτοι μάρτυρες του νεογέννητου Αρνίου του Θεού. Για τη Μαρία και τον Ιωσήφ, οι ποιμένες μπορεί να προσέφεραν την απαραίτητη παρηγοριά ότι και άλλοι γνώριζαν για το θεϊκό θαύμα στο οποίο εκείνοι αποτελούσαν μέρος3.
Βέβαια, ανάμεσά μας υπάρχουν σύγχρονοι ποιμένες – άντρες και γυναίκες που εργάζονται αργά τη νύχτα και νωρίς το πρωί για να ζήσουν. Ορισμένοι από αυτούς τους σύγχρονους ποιμένες μπορεί να είναι οι φρουροί ασφαλείας, προσωπικό νοσοκομείων και επειγόντων περιστατικών, υπάλληλοι εικοσιτετράωρων καταστημάτων και βενζινοπωλείων και ομάδες εκπομπής ειδήσεων. Μερικές φορές όσοι εργάζονται σε νυχτερινή βάρδια μπορεί να αισθάνονται απομονωμένοι κοινωνικά από εκείνους που συνήθως εργάζονται κατά τις κανονικές ώρες εργασίας. Εκτός από αυτό, υπάρχουν και σύγχρονοι Ιωσήφ και Μαρίες που έχουν φύγει από την πατρίδα τους και που προσπαθούν να προσαρμοστούν σε μια νέα ζωή καθώς τιμούν σημαντικές μέρες όπως Χριστούγεννα, γενέθλια, γάμους και θανάτους.
Καθώς πλησιάζουμε τα Χριστούγεννα, αναρωτιέμαι αν θα μπορούσαμε να γίνουμε περισσότερο σαν το πλήθος αγγέλων με το να επισκεφτούμε τους σύγχρονους ποιμένες, για να προσφέρουμε τα καλά νέα του Χριστού, ειρήνη και παρηγοριά. Και αναρωτιέμαι αν μπορούμε να γίνουμε περισσότερο σαν τους ποιμένες, με το να ανταποκριθούμε στην κλήση να επισκεφτούμε και να τελέσουμε διακονία στους σύγχρονους Ιωσήφ και Μαρίες στις γειτονιές μας και στις κοινότητές μας, για να παράσχουμε τη διαβεβαίωση ότι ο Θεός τους αγαπά, τους προστατεύει και τους φροντίζει.
Η οικογένειά μου κι εγώ έχουμε βιώσει σε διάφορες περιστάσεις τα αισθήματα παρηγοριάς και ειρήνης που μπορεί να φέρει ένα σύγχρονο πλήθος αγγέλων. Απόψε θα ήθελα να αναφερθώ σε μία από εκείνες τις περιστάσεις. Το 2003 μετακομίσαμε από την πατρίδα μας στη Γιούτα. Εκείνον τον χειμώνα, είχαμε μία από τις μεγαλύτερες χιονοθύελλες που είχε η Γιούτα εδώ και αρκετά χρόνια. Δεν είχαμε δει τίποτα παρόμοιο στη ζωή μας, καθώς μεγαλώναμε ανάμεσα σε φοίνικες και αμμώδεις παραλίες. Το σπίτι μας βρισκόταν σε μια γωνιά ενός λόφου στο Μπάουντιφουλ που είχε ένα πολύ μεγάλο πεζοδρόμιο. Όταν ξεκίνησε να χιονίζει, η γυναίκα μου με θάρρος άρχισε να καθαρίζει το χιόνι από τον δρόμο του γκαράζ και από τα πεζοδρόμια με έναν φυσητήρα χιονιού, επειδή είχα γλιστρήσει στον πάγο και είχα σπάσει τον καρπό μου λίγες μέρες πριν, καθώς περπατούσα στον δρόμο του γκαράζ για να επισκεφτώ έναν γείτονά μας. Αυτό το ατύχημα είχε ως αποτέλεσμα να κάνω εγχείρηση και να βάλω γύψο στο χέρι μου για δύο μήνες. Καθώς ξεκίνησε να καθαρίζει το χιόνι από την περιοχή με τον φυσητήρα χιονιού για πρώτη φορά στη ζωή της, η αγαπημένη μου γυναίκα δεν ήξερε ότι έπρεπε να αλλάξει την κατεύθυνση του αγωγού εξαγωγής του χιονιού, αφού καθάρισε την μία πλευρά του δρόμου. Έτσι, όταν πήγε στην άλλη πλευρά για να καθαρίσει, ο αγωγός εξαγωγής χιονιού κατηύθυνε το χιόνι προς την πλευρά που είχε ήδη καθαρίσει. Πήγαινε πέρα-δώθε, χωρίς αποτέλεσμα. Τι χάλι! Λόγω της παρατεταμένης έκθεσής της στο κρύο, έπαθε μια λοίμωξη και στα δύο αφτιά και ήταν σχεδόν κωφή για δύο μήνες. Ταυτόχρονα, το δεκαεξάχρονο αγόρι μου τραυμάτισε την πλάτη του, ενώ έκανε έλκηθρο και έπρεπε να μείνει στο κρεβάτι για να θεραπευτεί ο τραυματισμός του. Έτσι λοιπόν ήμασταν, ένας κλινήρης, μία κωφή, άλλος με νάρθηκα και όλοι παγωμένοι. Είμαι σίγουρος ότι ήμασταν ένα αρκετά καλό θέαμα για τους γείτονές μας. Ένα κρύο πρωινό περίπου στις 5:00 π.μ., ξύπνησα από τον θόρυβο ενός φυσητήρα χιονιού έξω από το παράθυρό μου. Κοίταξα έξω από το παράθυρο και είδα τον γείτονά μου από απέναντι στον δρόμο, τον αδελφό Μπλέιν Γουίλλιαμς. Σχεδόν εβδομήντα ετών, είχε αφήσει το ζεστό, άνετο σπίτι του και ήρθε ήσυχα και καθάρισε τον δρόμο προς το γκαράζ και το πεζοδρόμιό μας, γνωρίζοντας ότι δεν μπορούσαμε να το κάνουμε μόνοι μας. Και όπως εκείνος ήρθε με τον ήσυχο και απλό τρόπο του, ένας άλλος φίλος, ο αδελφός Ντάνιελ Αλμέιντα, ήρθε στο σπίτι μας για να με πάρει μαζί του με το αυτοκίνητο στην Σωλτ Λέηκ για δουλειά, γιατί εγώ δεν μπορούσα να οδηγήσω λόγω του γύψου. Κάθε πρωί ήταν εκεί για μένα, ευγενικά και ήσυχα, μέχρις ότου η οικογένειά μου θεραπεύτηκε και μπορούσαμε πάλι να κάνουμε τα πράγματα μόνοι μας. Κατά τη διάρκεια εκείνης της κρύας εποχής των Χριστουγέννων του 2003, αυτοί οι άγγελοι-αδελφοί εστάλησαν σε μας, ακριβώς όπως οι άγγελοι που τελούσαν διακονία εστάλησαν στους ταπεινούς ποιμένες της παλαιάς εποχής. Αυτοί οι δύο αδελφοί ακολούθησαν το παράδειγμα του Σωτήρα μας και σκέφτηκαν τις ανάγκες μας προτού σκεφτούν τις δικές τους.
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, η ζωή του Σωτήρα ήταν το τέλειο παράδειγμα αγάπης και καλής θέλησης προς τους ανθρώπους. Πάντοτε ξεχνούσε τον Εαυτό Του για λογαριασμό των άλλων. Οι ανιδιοτελείς πράξεις Του εκφράζονταν σε όλα όσα έκανε κάθε ημέρα της ζωής Του και δεν περιορίζονταν σε μία συγκεκριμένη εποχή ή αργία. Καθώς στρέφουμε την καρδιά μας προς τα έξω όπως έκανε ο Σωτήρας, υπόσχομαι ότι μπορούμε να βιώσουμε καλύτερα το νόημα των Χριστουγέννων. Καθώς το κάνουμε, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι θα βρούμε απεριόριστες ευκαιρίες να προσφέρουμε ήσυχα και ευγενικά στους ανθρώπους που μας χρειάζονται. Αυτό θα μας βοηθήσει να γνωρίσουμε καλύτερα τον Σωτήρα και να βρούμε για εμάς επί γης ειρήνη και εν ανθρώποις ευδοκία, που θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό την αγάπη, την ειρήνη και την ανανεωμένη δύναμη που μπορούμε να νιώσουμε και να μοιραστούμε με τους άλλους. Καθώς ακολουθούμε τα βήματα του Σωτήρα, είθε πάντοτε να αναζητούμε έμπνευση και δύναμη από τον Σωτήρα. Καθώς αναζητούμε τον Σωτήρα σε όλα όσα κάνουμε, τα Χριστούγεννα δεν θα είναι μόνο μία μέρα ή μία εποχή, αλλά θα είναι μία κατάσταση καρδιάς και νου, και η χαρά και η αγάπη που αισθανόμαστε τα Χριστούγεννα θα είναι πάντα κοντά. Καταθέτω μαρτυρία ότι ο Ιησούς Χριστός, το βρέφος που γεννήθηκε στη Βηθλεέμ, είναι στην πραγματικότητα ο Σωτήρας και ο Λυτρωτής του κόσμου.
Καλά Χριστούγεννα σε όλους σας. Τα λέω αυτά στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.