Λιγότερο ευδιάκριτα χαρίσματα
Πνευματική Συγκέντρωση Χριστουγέννων της Πρώτης Προεδρίας 2021
Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2021
Εισαγωγή
Όταν ήμουν νέα, το καλύτερο σημείο των Χριστουγέννων ήταν η άφιξη της γιαγιάς και του παππού Λούντγκρεν. Κάθε χρόνο έκαναν τη μεγάλη διαδρομή με ένα παλιό αυτοκίνητο για να μας επισκεφθούν. Τους αγαπούσαμε και αγαπούσαμε τις σουηδικές τηγανίτες της γιαγιάς – φτειαγμένες με νωπή ξινή κρέμα που έφερνε μαζί της από έναν τοπικό αγρότη στην κωμόπολή της. Στεκόταν στον φούρνο για ώρες, φτειάχνοντας τηγανίτες έως ότου δεν μπορούσαμε να φάμε άλλη μπουκιά. Τώρα, δύο επιπλέον γενεές παιδιών έχουν μεγαλώσει χορταίνοντας με αυτές τις σουηδικές τηγανίτες. Και κάθε φορά που τις φτειάχνουμε, θυμόμαστε τη γιαγιά Λούντγκρεν και το δώρο της αγάπης της.
Κάποια από τα καλύτερα δώρα είναι τα δώρα του χρόνου και των ταλέντων μας. Πιστεύω ότι τέτοια δώρα είναι άγια χαρίσματα.
Δώρα
Αυτή είναι μία εποχή που προσδοκούμε νέα δώρα. Όμως απόψε, ας κάνουμε μία παύση για να σκεφθούμε δώρα που σας έχουν ήδη δοθεί – και ποιος σας τα έχει δώσει και γιατί.
Ο Θεός έχει δώσει στον καθέναν μας χαρίσματα. Μπορεί να μην αισθάνεστε χαρισματικοί, αλλά έχετε πνευματικά χαρίσματα από τον Θεό, ώστε να μπορείτε να ευλογείτε άλλους και να πλησιάσετε πιο κοντά σε Εκείνον1.
Ποια χαρίσματα σάς έχει δώσει ο Θεός;
Για να είμαι ειλικρινής, ποτέ δεν είδα τον εαυτό μου πραγματικά ως χαρισματικό άτομο. Δεν το έχω με το τραγούδι ή με τον χορό ή με τα αθλήματα ή με τα καλλιτεχνικά ή με τα μαθηματικά ή… ή… ή… είμαι απλώς πολύ… κανονική.
Κατά καιρούς έχω κοιτάξει τα σπουδαία χαρίσματα των άλλων και έχω νιώσει ασήμαντη. Όμως μαθαίνω πόσο άσκοπες και ακόμη και καταστροφικές είναι τέτοιες συγκρίσεις. Κάτι πιο σημαντικό, έχω φθάσει στο σημείο να καταλάβω την ιερά δύναμη των «λιγότερο ευδιάκριτων χαρισμάτων» του Θεού και να αγαλλιάσω με αυτά ως απόδειξη της αγάπης και της εμπιστοσύνης Του.
Ο Πρεσβύτερος Μάρβιν Άστον δίδαξε ότι τα πνευματικά χαρίσματα του Θεού περιλαμβάνουν αυτά που είναι «λιγότερο ευδιάκριτα», μεταξύ άλλων, «το χάρισμα να ζητάμε, το χάρισμα να αφουγκραζόμαστε, το χάρισμα να ακούμε και να χρησιμοποιούμε τη σιγαλή σαν αύρα φωνή. Το χάρισμα να μπορούμε να θρηνήσουμε. Το χάρισμα να αποφεύγουμε την έριδα. Το χάρισμα να είμαστε ευχάριστοι. Το χάρισμα να επιδιώκουμε αυτό που είναι ενάρετο. Το χάρισμα να μην κρίνουμε. Το χάρισμα να αναζητούμε στον Θεό την καθοδήγηση. Το χάρισμα να είμαστε μαθητές. Το χάρισμα να ενδιαφερόμαστε για τους άλλους. Το χάρισμα να είμαστε σε θέση να αναλογιζόμαστε. Το χάρισμα να προσφέρουμε μία προσευχή»2.
Σας βοηθά αυτός ο κατάλογος να δείτε τα χαρίσματά σας με διαφορετικό τρόπο; Με βοηθά.
Αυτά τα διακριτικά χαρίσματα κάνουν τόσο για να εξυψώσουν τα τέκνα του Θεού όσο και για άλλα που αναγνωρίζουμε και εορτάζουμε πιο συχνά3 – διακριτικά χαρίσματα που μας βοηθούν να επιτύχουμε τους πιο σημαντικούς σκοπούς μας στη ζωή. Όμως, δυστυχώς, μερικές φορές κάνουμε πίσω και αποτυγχάνουμε να εκτιμήσουμε ή να μοιραστούμε τα χαρίσματά μας, φοβούμενοι ότι δεν είναι βελτιωμένα, τέλεια ή τόσο όμορφα όσο θα θέλαμε.
Όταν αποτυγχάνουμε να εκτιμήσουμε αυτά τα λιγότερο ευδιάκριτα χαρίσματα, χάνουμε την ευκαιρία να εξυψώσουμε τα τέκνα Του και – χάνουμε την ευκαιρία να αισθανθούμε την αγάπη του Θεού4.
Παίξτε το τραγούδι των χαρισμάτων σας
Επιτρέψτε μου να σας δείξω ένα άλλο δώρο – ένα χάρισμα από τον παππού μου Λούντγκρεν. Ο παππούς πάντα ήθελε να παίζει βιολί. Ωστόσο, αυτό το βιολί καθόταν αχρησιμοποίητο και σκονισμένο στο ράφι του και μετά στο δικό μου για πολλά χρόνια – η μουσική σε αυτές τις χορδές σιωπηλή.
Συγκρίνετέ το με το βιολί της εξάχρονης εγγονής μου, Σκάρλετ. Έχει το χάρισμα να μοιραστεί μαζί μας απόψε.
[Η Σκάρλετ παίζει το βιολί]
Σε ευχαριστούμε, Σκάρλετ. Αυτό ήταν όμορφο. Σε αγαπώ.
Τα χαρίσματά μας από τον Επουράνιο Πατέρα προορίζονται να τα μοιραζόμαστε με τους άλλους. Το βιολί της Σκάρλετ δεν είναι ακριβό και θα μπορούσαμε να βρούμε ελαττώματα στο όργανο ή την τεχνική, αλλά επειδή έπαιξε με συναίσθημα, έδωσε ένα δώρο και έφερε χαρά.
Μην αφήνετε τα χαρίσματα του Θεού σε εσάς, ακόμη και τα λιγότερο ευδιάκριτά Του, να πηγαίνουν αμεταχείριστα ή ανεκτίμητα. Πάρτε τα χαρίσματα που σας έχει δώσει από το ράφι. Εάν τα έχετε αποθηκεύσει από αμφιβολία για τον εαυτό σας, τινάξτε τη σκόνη και δοκιμάστε. Προσφέρετέ τα στον Θεό και τα τέκνα Του. Τα χαρίσματα που έχουμε από τον Επουράνιο Πατέρα μας προορίζονται να χρησιμοποιηθούν και να τα μοιρασθούμε. Όλα τα χαρίσματά σας από τον Θεό, όσο ατελή κι αν είναι, φέρνουν χαρά και είναι, όταν προσφέρονται σε Εκείνον, ύμνος αινέσεως.
Πάρτε το χάρισμά σας της ακρόασης με αγάπη και επισκεφθείτε έναν μοναχικό φίλο. Έχετε το χάρισμα να αποφεύγετε τη φιλονικία και να είστε ευχάριστοι; Αυτά τα χαρίσματα δεν ήταν ποτέ πιο απαραίτητα. Δώστε τα στην οικογένεια, στους φίλους και τους γείτονές σας. Πείτε σε έναν πνευματικώς περιπλανώμενο ότι τον αγαπάτε και προσκαλέστε τον στο τραπέζι της κουζίνας σας. Διδάξτε ένα εμψυχωτικό μάθημα. Γράψτε ένα ευγενικό σημείωμα. Χρησιμοποιήστε τα χάρισματά σας για να προσεγγίσετε και να οικοδομήσετε τη Σιών και να ενισχύσετε τους ανθρώπους γύρω σας. Ο Θεός χρειάζεται όλα τα είδη. Έχει δώσει όλα τα χαρίσματα για να εξυψώσει τα τέκνα Του. Μην αφήνετε τη μουσική μέσα σας να μην τραγουδιέται, την αγκαλιά να μην δίδεται, τη συγχώρηση να μην προσφέρεται.
Λαμβάνοντας το χάρισμά Του
Κατά τη διάρκεια της εποχής των Χριστουγέννων του 1832, οι πρώτοι δεινοπαθούντες Άγιοι αντιμετώπιζαν εμφύλια και πολιτική αναταραχή. Ο Προφήτης Τζόζεφ Σμιθ είχε μόλις προφητεύσει τον εμφύλιο πόλεμο5. Τώρα αυτό δεν είναι πολύ ευχάριστο.
Όμως στις 27 Δεκεμβρίου, ο Τζόζεφ έλαβε μία άλλη αποκάλυψη – ένα «μήνυμα ειρήνης» από τον Κύριο6. Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές, ο Κύριος υπενθύμισε στον Τζόζεφ τα χαρίσματα που είχε δώσει στους Αγίους Του – το πιο σημαντικό, τη δωρεά του Σωτήρος Ιησού Χριστού και την ελπίδα της αιώνιας ζωής.
Ο τρόπος να αγαλλιάσει κάποιος εκείνη την εποχή των Χριστουγέννων ήταν να δει και να λάβει τα δώρα του Θεού. Πρώτον και ανώτερο εξ αυτών είναι το «απαράμιλλο δώρο»7 ενός Σωτήρος. Το ίδιο ισχύει αυτήν την εποχή των Χριστουγέννων.
Στην αποκάλυψη που έλαβε ο Τζόζεφ, ο Κύριος του έκανε την ακόλουθη ερώτηση:
«Διότι τι ωφελεί έναν άνθρωπο αν του δοθεί ένα δώρο, και δεν δεχθεί το δώρο; Ιδού, δεν χαίρεται με αυτό που του προσφέρεται, ούτε χαίρεται με αυτόν που είναι ο δωρητής του δώρου»8.
Συμπέρασμα
Ελπίζω ο καθένας μας να μπορεί να δει και να λάβει τα χαρίσματα που μας έχει δώσει ο Θεός – αλλά ειδικά ελπίζω ο καθένας μας να μπορεί να αγαλλιάζει εν Θεώ, τον δότη αυτών των χαρισμάτων.
Είμαι ευγνώμων για το απαράμιλλο δώρο του Υιού Του – ενός Υιού που ήλθε στη γη ως βρέφος, σπαργανωμένο από μία νεαρά μητέρα και τοποθετημένο σε μία φάτνη. Ένα βρέφος που θα μάθαινε γραμμή επάνω στη γραμμή και θα μεγάλωνε χάρη επάνω σε χάρη έως ότου έθεσε τη ζωή Του ως προσφορά για τις αμαρτίες μου. Για τις αμαρτίες σας. Για τις αμαρτίες όλων εκείνων που έζησαν ποτέ και θα ζήσουν ποτέ επάνω στη γη.
Τραγουδούμε τα λόγια ενός πολυαγαπημένου ύμνου:
«Χαίρει η γη κι οι ουρανοί! Γεννήθηκ’ ο Χριστός. Κάθε ψυχή ας Tον δεχθεί!»9
Το δώρο του Ιησού Χριστού έχει δοθεί και με τι κόστος! Το ερώτημα είναι: θα Τον δεχθούμε εμείς; Θα Τον αφήσουμε να εισέλθει και θα Τον αφήσουμε να επικρατήσει; Πώς;
Καταθέτω μαρτυρία ότι αν αποδεχθούμε τον βασιλέα μας και τα δώρα Του, αυτό θα φέρει αληθινή χαρά – χαρά στη γη και χαρά επί της Γης.
«Eυχαριστία, όμως, ανήκει στον Θεό, για την ανεκδιήγητη δωρεά»10 του Υιού Του στο άγιο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.