ຂອງປະທານທີ່ເຫັນໄດ້ຍາກ

ລາຍການໃຫ້ຄຳດົນໃຈຂອງຝ່າຍປະທານສູງສຸດ ເນື່ອງໃນໂອກາດເທດສະການບຸນຄຣິດສະມາດ ປີ 2021

ມິແຊວ ດີ ເຄຣກ

ທີ່ປຶກສາທີໜຶ່ງໃນຝ່າຍປະທານອົງການຍິງໜຸ່ມສາມັນ

ວັນອາທິດ, ວັນທີ 5 ເດືອນທັນວາ, 2021

ຄຳນຳ

ຕອນຂ້າພະເຈົ້າຍັງນ້ອຍ, ຈຸດເດັ່ນຂອງບຸນຄຣິດສະມາດຄືການມາຮອດຂອງແມ່ຕູ້ ແລະ ພໍ່ຕູ້ລັນເກຣນ. ໃນແຕ່ລະປີພວກເພິ່ນຈະຂັບລົດຄັນເກົ່າເປັນໄລຍະທາງໄກເພື່ອມາຢ້ຽມຢາມ. ພວກເຮົາຮັກພວກເພິ່ນ, ແລະ ພວກເຮົາກໍມັກແພນເຄັກສະວີເດັນຂອງແມ່ຕູ້ຫລາຍ—ທີ່ເຮັດຈາກຄຣີມສົ້ມສົດໆທີ່ເພິ່ນໄດ້ເອົາມານຳ ຈາກຊາວກະສິກອນທ້ອງຖິ່ນທີ່ບ້ານຂອງເພິ່ນ. ເພິ່ນໄດ້ຢືນຢູ່ໜ້າເຕົາໄຟເປັນເວລາຫລາຍຊົ່ວໂມງ, ເຮັດແພນເຄັກໃຫ້ພວກເຮົາກິນອີ່ມຈົນບໍ່ສາມາດກິນຕໍ່ໄປໄດ້ອີກ. ບັດນີ້ໄດ້ມີເດັກນ້ອຍເພີ່ມອີກສອງລຸ້ນຄົນທີ່ໄດ້ເຕີບໂຕມາກັບການກິນແພນເຄັກສະວີເດັນເຫລົ່ານັ້ນ. ແລະ ທຸກຄັ້ງທີ່ພວກເຮົາເຮັດແພນເຄັກ, ພວກເຮົາກໍລະນຶກເຖິງແມ່ຕູ້ລັນເກຣນ ແລະ ຂອງປະທານແຫ່ງຄວາມຮັກຂອງເພິ່ນ.

ຂອງປະທານທີ່ດີທີ່ສຸດບາງຢ່າງຄືຂອງປະທານແຫ່ງເວລາ ແລະ ພອນສະຫວັນຕ່າງໆຂອງເຮົາ. ຂ້າພະເຈົ້າເຊື່ອວ່າຂອງປະທານເຫລົ່ານັ້ນເປັນຂອງປະທານທີ່ສັກສິດ.

ຂອງປະທານຕ່າງໆ

ນີ້ແມ່ນເທດສະການແຫ່ງການຄອງຄອຍຂອງຂວັນໃໝ່ໆ. ແຕ່ຄືນນີ້, ໃຫ້ເຮົາຢຸດຈັກບຶດໜຶ່ງເພື່ອພິຈາລະນາຂອງຂວັນທີ່ເຮົາໄດ້ຮັບ ແລ້ວ ນັ້ນ—ແລະ ແມ່ນໃຜທີ່ເປັນຜູ້ມອບໃຫ້ ແລະ ດ້ວຍເຫດໃດ.

ພຣະເຈົ້າໄດ້ມອບຂອງປະທານໃຫ້ກັບເຮົາແຕ່ລະຄົນ. ທ່ານອາດບໍ່ຮູ້ສຶກວ່າໄດ້ຮັບຂອງປະທານ, ແຕ່ທ່ານມີຂອງປະທານທາງວິນຍານຈາກພຣະເຈົ້າ ເພື່ອທ່ານຈະສາມາດເປັນພອນໃຫ້ກັບຄົນອື່ນໆ ແລະ ເຂົ້າໃກ້ພຣະອົງຫລາຍຂຶ້ນ.¹

ພຣະເຈົ້າໄດ້ມອບຂອງປະທານຢ່າງໃດແດ່ໃຫ້ກັບທ່ານ?

ຄວາມຈິງແລ້ວ, ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ເຄີຍເຫັນວ່າຕົວເອງເປັນຄົນມີພອນສະຫວັນຫຍັງເລີຍ. ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ແມ່ນນັກຮ້ອງ, ຫລື ນັກເຕັ້ນ, ຫລື ນັກກິລາ, ຫລື ສິລະປິນ, ຫລື ນັກຄະນິດສາດ, ຫລື … ຫລື … ຫລື … ຂ້າພະເຈົ້າພຽງແຕ່ເປັນຄົນ … ທຳມະດາເທົ່ານັ້ນ.

ບາງເທື່ອຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເບິ່ງພອນສະຫວັນຂອງຄົນອື່ນທີ່ເດັ່ນກວ່າ ແລະ ກໍຮູ້ສຶກວ່າຕົວເອງບໍ່ສຳຄັນ. ແຕ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮຽນຮູ້ວ່າ ມັນບໍ່ມີປະໂຫຍດຫຍັງ ແລະ ການປຽບທຽບດັ່ງກ່າວກໍເປັນການທຳລາຍທີ່ຮ້າຍແຮງ. ທີ່ສຳຄັນໄປກວ່ານັ້ນ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ມາເຫັນອຳນາດອັນສັກສິດຂອງພຣະເຈົ້າ “ຂອງປະທານທີ່ເຫັນໄດ້ຍາກ” ແລະ ປິຕິຍິນດີໃນສິ່ງເຫລົ່ານີ້ ທີ່ເປັນຫລັກຖານເຖິງຄວາມຮັກ ແລະ ຄວາມເຊື່ອໝັ້ນຂອງພຣະອົງ.

ແອວເດີ ມາວິນ ເຈ ອັດສະຕັນ ໄດ້ສິດສອນວ່າ ຂອງປະທານທາງວິນຍານຂອງພຣະເຈົ້າແມ່ນລວມທັງຂອງປະທານທີ່ “ເຫັນໄດ້ຍາກ,” ຊຶ່ງມີ “ຂອງປະທານແຫ່ງການທູນຂໍ; ຂອງປະທານແຫ່ງການຮັບຟັງ; ຂອງປະທານແຫ່ງການໄດ້ຍິນ ແລະ ການນຳໃຊ້ສຽງແຜ່ວເບົາ; ຂອງປະທານແຫ່ງການສາມາດໂສກເສົ້າ; ຂອງປະທານແຫ່ງການຫລີກລ້ຽງການຂັດແຍ້ງ; ຂອງປະທານແຫ່ງການຍອມຮັບ; … ຂອງປະທານແຫ່ງການສະແຫວງຫາສິ່ງທີ່ຊອບທຳ; ຂອງປະທານແຫ່ງການບໍ່ຕັດສິນຄົນອື່ນ; ຂອງປະທານແຫ່ງການຫລຽວຫາພຣະເຈົ້າສຳລັບການຊີ້ນຳ; ຂອງປະທານແຫ່ງການເປັນສານຸສິດ; ຂອງປະທານແຫ່ງການດູແລຄົນອື່ນ; ຂອງປະທານແຫ່ງການສາມາດຄິດໄຕ່ຕອງ; ຂອງປະທານແຫ່ງການອະທິຖານ.”²

ຂອງປະທານເຫລົ່ານີ້ໄດ້ຊ່ວຍໃຫ້ທ່ານເຫັນຂອງປະທານຂອງທ່ານໃນມຸມມອງໃໝ່ຫລືບໍ່? ມັນໄດ້ຊ່ວຍຂ້າພະເຈົ້າ.

ຂອງປະທານທີ່ມິດງຽບເຫລົ່ານີ້ຊ່ວຍອູ້ມຊູລູກໆຂອງພຣະເຈົ້າໄດ້ຫລາຍ ເຊັ່ນດຽວກັນກັບຂອງປະທານອື່ນໆ ທີ່ເຮົາຮັບຮູ້ ແລະ ສັນລະເສີນເລື້ອຍກວ່າ³—ຂອງປະທານທີ່ມິດງຽບທີ່ຊ່ວຍໃຫ້ເຮົາບັນລຸເປົ້າໝາຍທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດຂອງເຮົາໃນຊີວິດ. ແຕ່ວ່າ, ໜ້າເສຍດາຍ, ທີ່ບາງຄັ້ງເຮົາກໍກີດກັນໄວ້ ແລະ ບໍ່ໄດ້ຊື່ນຊົມ ຫລື ແບ່ງປັນຂອງປະທານຂອງເຮົາ, ໂດຍຢ້ານກົວວ່າມັນບໍ່ໂດດເດັ່ນ, ດີພ້ອມ, ຫລື ສວຍງາມຕາມທີ່ເຮົາຕ້ອງການ.

ເມື່ອເຮົາບໍ່ໄດ້ຊື່ນຊົມກັບຂອງປະທານທີ່ເຫັນໄດ້ຍາກເຫລົ່ານີ້, ເຮົາກໍພາດໂອກາດໃນການອູ້ມຊູລູກໆຂອງພຣະອົງ—ແລະ ເຮົາກໍພາດໂອກາດທີ່ຈະຮູ້ສຶກເຖິງຄວາມຮັກຂອງພຣະເຈົ້າ.⁴

ໃຫ້ຫລິ້ນເພງແຫ່ງຂອງປະທານຂອງທ່ານ

ຂ້າພະເຈົ້າຂໍສະແດງຂອງປະທານອີກຢ່າງໜຶ່ງກັບທ່ານ—ຂອງປະທານຈາກພໍ່ຕູ້ລັນເກຣນ. ພໍ່ຕູ້ກໍຢາກຫລິ້ນໄວໂອລິນມາຕະຫລອດ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ໄວໂອລິນເຄື່ອງນີ້ບໍ່ເຄີຍຖືກໃຊ້ ແລະ ຕັ້ງຢູ່ຊັ້ນວາງເຄື່ອງຂອງເພິ່ນເຕັມໄປດ້ວຍຂີ້ຝຸ່ນ, ແລະ ຈາກນັ້ນກໍຕົກມາເປັນຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ເປັນເວລາຫລາຍປີ—ສາຍໄວໂອລິນເຫລົ່ານີ້ບໍ່ເຄີຍຖືກຫລິ້ນເພງ.

ໃຫ້ປຽບທຽບສິ່ງນີ້ກັບໄວໂອລິນຂອງຫລານສາວອາຍຸຫົກປີຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ນາງສະກາເລັດ. ນາງມີຂອງປະທານທີ່ຈະແບ່ງປັນກັບພວກເຮົາໃນຄ່ຳຄືນນີ້.

[ນາງສະກາເລັດກຳລັງຫລິ້ນໄວໂອລິນ]

ຂອບໃຈ, ສະກາເລັດ. ຊ່າງມ່ວນອອນຊອນຫລາຍ. ແມ່ຕູ້ຮັກເຈົ້າເດີ.

ຂອງປະທານຕ່າງໆຂອງເຮົາຈາກພຣະບິດາເທິງສະຫວັນມີເພື່ອໃຫ້ເຮົາແບ່ງປັນ. ໄວໂອລິນຂອງນາງສະກາເລັດບໍ່ໄດ້ມີລາຄາແພງ, ແລະ ເຮົາສາມາດຮູ້ໄດ້ເຖິງຄວາມບົກພ່ອງຂອງເຄື່ອງດົນຕີ ຫລື ເທັກນິກ, ແຕ່ຍ້ອນວ່ານາງໄດ້ໃສ່ໃຈກັບມັນ ນາງຈຶ່ງໄດ້ມອບຂອງປະທານ ແລະ ນຳຄວາມສຸກມາໃຫ້.

ຢ່າປ່ອຍໃຫ້ຂອງປະທານທີ່ພຣະເຈົ້າມອບໃຫ້ທ່ານ, ແມ່ນແຕ່ຂອງປະທານທີ່ເຫັນໄດ້ຍາກເຫລົ່ານັ້ນຂອງພຣະອົງ, ບໍ່ໄດ້ຖືກໃຊ້ງານ ຫລື ບໍ່ໄດ້ຮັບຄວາມຊື່ນຊົມ. ໃຫ້ນຳເອົາຂອງປະທານທີ່ພຣະອົງໄດ້ມອບໃຫ້ກັບທ່ານອອກມາຈາກຊັ້ນວາງເຄື່ອງ. ຖ້າທ່ານໄດ້ເກັບມັນໄວ້ຍ້ອນຄວາມສົງໄສໃນຕົວເອງ, ໃຫ້ນຳອອກມາປັດຝຸ່ນອອກ ແລະ ລອງໃຊ້ເບິ່ງ. ຖວາຍແດ່ພຣະເຈົ້າ ແລະ ມອບໃຫ້ກັບລູກໆຂອງພຣະອົງ. ຂອງປະທານຕ່າງໆທີ່ເຮົາມີຈາກພຣະບິດາເທິງສະຫວັນແມ່ນເພື່ອໃຫ້ນຳໃຊ້ ແລະ ແບ່ງປັນ. ຂອງປະທານທັງໝົດຂອງທ່ານຈາກພຣະເຈົ້າ, ເຖິງແມ່ນວ່າຈະບໍ່ດີພ້ອມ, ຈະນຳຄວາມຊື່ນຊົມມາໃຫ້ ແລະ ເປັນເພງສວດແຫ່ງການສັນລະເສີນ, ເມື່ອເຮົາຖວາຍແດ່ພຣະອົງ.

ໃຫ້ນຳໃຊ້ຂອງປະທານແຫ່ງການຮັບຟັງຂອງທ່ານດ້ວຍຄວາມຮັກ ແລະ ໄປຢ້ຽມຢາມເພື່ອນທີ່ໂດດດ່ຽວ. ທ່ານມີຂອງປະທານແຫ່ງການຫລີກລ້ຽງການຂັດແຍ້ງ ແລະ ຂອງປະທານແຫ່ງການຍອມຮັບບໍ? ຂອງປະທານເຫລົ່ານັ້ນເປັນທີ່ຕ້ອງການຫລາຍ. ຈົ່ງມອບມັນໃຫ້ກັບຄອບຄົວ, ໝູ່ເພື່ອນ, ແລະ ເພື່ອນບ້ານຂອງທ່ານ. ບອກຄົນພະເນຈອນວ່າທ່ານຮັກເຂົາເຈົ້າ, ແລະ ເຊື້ອເຊີນເຂົາເຈົ້າໃຫ້ມາກິນເຂົ້ານຳ. ສິດສອນບົດຮຽນທີ່ດົນໃຈ. ຂຽນຂໍ້ຄວາມທີ່ດີ. ນຳໃຊ້ຂອງປະທານທີ່ທ່ານມີເພື່ອເອື້ອມອອກໄປ ແລະ ສ້າງຊີໂອນ ແລະ ສ້າງຜູ້ຄົນທີ່ຢູ່ອ້ອມຮອບຕົວທ່ານ. ພຣະເຈົ້າຕ້ອງການທຸກຄົນ. ພຣະອົງໄດ້ໃຫ້ຂອງປະທານທັງໝົດເພື່ອອູ້ມຊູລູກໆຂອງພຣະອົງ. ຢ່າປ່ອຍໃຫ້ເພງທີ່ຢູ່ໃນໃຈທ່ານມິດງຽບຢູ່, ແບບອ້ອມກອດທີ່ບໍ່ເຄີຍໃຫ້, ການໃຫ້ອະໄພທີ່ບໍ່ເຄີຍກ່າວ.

ການຮັບເອົາຂອງປະທານຈາກພຣະອົງ

ໃນຊ່ວງເທດສະການບຸນຄຣິດສະມາດປີ 1832 ໄພ່ພົນໄດ້ຕໍ່ສູ້ດີ້ນລົນກັບຄວາມບໍ່ສະຫງົບສຸກຂອງບ້ານເມືອງ ແລະ ທາງການເມືອງ. ສາດສະດາໂຈເຊັບ ສະມິດ ຫາກໍໄດ້ທຳນາຍກ່ຽວກັບສົງຄາມກາງເມືອງ.⁵ ບັດນີ້ນັ້ນບໍ່ແມ່ນເລື່ອງທີ່ຕ້ອງຊື່ນບານ.

ແຕ່ວ່າໃນວັນທີ 27 ເດືອນທັນວາ, ໂຈເຊັບໄດ້ຮັບການເປີດເຜີຍອີກ—ແມ່ນ “ຂ່າວສານແຫ່ງສັນຕິສຸກ” ຈາກພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ.⁶ ໃນເວລາທີ່ຫຍຸ້ງຍາກເຫລົ່ານີ້, ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ເຕືອນໂຈເຊັບເຖິງຂອງປະທານທີ່ພຣະອົງປະທານໃຫ້ແກ່ໄພ່ພົນຂອງພຣະອົງ—ທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດ, ຄືຂອງປະທານແຫ່ງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດພຣະເຢຊູຄຣິດ ແລະ ຄວາມຫວັງແຫ່ງຊີວິດນິລັນດອນ.

ວິທີທີ່ຈະປິຕິຍິນດີກັບເທດສະການບຸນຄຣິດສະມາດ ນັ້ນ ຄືການເຫັນ ແລະ ຮັບເອົາຂອງປະທານຈາກພຣະເຈົ້າ; ຂອງປະທານຢ່າງທຳອິດ ແລະ ສຳຄັນທີ່ສຸດ “ຂອງປະທານທີ່ຫາອັນປຽບບໍ່ໄດ້”⁷ ຄືພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ. ມັນກໍຈິງເຊັ່ນດຽວກັນກັບເທດສະການບຸນຄຣິດສະມາດປີນີ້.

ໃນການເປີດເຜີຍທີ່ໂຈເຊັບໄດ້ຮັບ, ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ຖາມໂຈເຊັບໃນຄຳຖາມດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້ວ່າ:

“ມັນຈະເປັນປະໂຫຍດຫຍັງແກ່ມະນຸດ ຖ້າຫາກຂອງປະທານນັ້ນຖືກມອບໃຫ້ເຂົາ, ແລະ ເຂົາບໍ່ຍອມຮັບເອົາຂອງປະທານນັ້ນ? ຈົ່ງເບິ່ງ, ເຂົາບໍ່ປິຕິຍິນດີກັບສິ່ງທີ່ຖືກມອບໃຫ້ແກ່ເຂົາ, ທັງບໍ່ປິຕິຍິນດີກັບພຣະອົງຜູ້ປະທານຂອງປະທານນັ້ນໃຫ້ເຂົາ.”⁸

ສະຫລຸບ

ຂ້າພະເຈົ້າຫວັງວ່າເຮົາແຕ່ລະຄົນຈະສາມາດ ເຫັນ ແລະ ຮັບເອົາ ຂອງປະທານທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ມອບໃຫ້ແກ່ເຮົາ—ແຕ່ໂດຍສະເພາະຂ້າພະເຈົ້າຫວັງວ່າ ເຮົາແຕ່ລະຄົນຈະສາມາດປິຕິຍິນດີໃນພຣະເຈົ້າ, ຜູ້ທີ່ມອບຂອງປະທານເຫລົ່ານີ້.

ຂ້າພະເຈົ້າກະຕັນຍູສຳລັບຂອງປະທານທີ່ຫາອັນປຽບບໍ່ໄດ້ແຫ່ງພຣະບຸດຂອງພຣະອົງ—ພຣະບຸດຜູ້ທີ່ສະເດັດມາຍັງໂລກນີ້ໃນຖານະກຸມມານນ້ອຍ, ຖືກຕູ້ມດ້ວຍຜ້າອ້ອມໂດຍແມ່ທີ່ຍັງໜຸ່ມ ແລະ ຖືກວາງໄວ້ໃນຮາງຫຍ້າ. ພຣະກຸມມານຜູ້ທີ່ຮຽນຮູ້ທີລະບັນທັດ ແລະ ຈາກພຣະຄຸນໜຶ່ງຫາອີກພຣະຄຸນໜຶ່ງຈົນກວ່າພຣະອົງໄດ້ສະລະພຣະຊົນຊີບຂອງພຣະອົງເພື່ອບາບຂອງຂ້າພະເຈົ້າ. ເພື່ອບາບຂອງທ່ານ. ເພື່ອບາບຂອງທຸກຄົນທີ່ເຄີຍມີຊີວິດ ແລະ ຈະມີຊີວິດຢູ່ເທິງໂລກນີ້.

ເຮົາຮ້ອງເພງສວດທີ່ເຮົາຮັກທີ່ມີເນື້ອໃນວ່າ:

“ພຣະຊົງບັງເກີດ, ໂລກຈົ່ງສຸກຂີ; ທຸລີນ້ອມຮັບພຣະເຈົ້າ!”⁹

ຂອງປະທານແຫ່ງພຣະເຢຊູຄຣິດໄດ້ຖືກມອບໃຫ້ແລ້ວ ແລະ ເພື່ອເຫດຜົນອັນສູງສຸດນັ້ນ! ຄຳຖາມກໍຄືວ່າ, ເຮົາ ຈະຮັບເອົາ ພຣະອົງ ຫລືບໍ່? ເຮົາຈະໃຫ້ພຣະອົງເຂົ້າມາ ແລະ ໃຫ້ພຣະອົງໄຊຊະນະຫລືບໍ່? ຈະເຮັດໄດ້ແນວໃດ?

ຂ້າພະເຈົ້າເປັນພະຍານວ່າ ການຮັບເອົາຈອມກະສັດຂອງເຮົາ ແລະ ຂອງປະທານຂອງພຣະອົງ ຈະນຳຄວາມສຸກທີ່ແທ້ຈິງມາໃຫ້—ຈະນຳຄວາມສຸກ ມາໃຫ້ ໂລກ ແລະ ມີຄວາມສຸກ ໃນ ໂລກ.

“ຂໍຂອບພຣະໄທແດ່ພຣະເຈົ້າສຳລັບພອນທີ່ບໍ່ສາມາດກ່າວເຖິງໄດ້”¹⁰ ແຫ່ງພຣະບຸດຂອງພຣະອົງ ໃນພຣະນາມອັນສັກສິດຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ, ອາແມນ.