Το μεγαλύτερο δώρο των Χριστουγέννων
Πνευματική Συγκέντρωση Χριστουγέννων της Πρώτης Προεδρίας 2022
Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2022
«Και καθώς οι άγγελοι αναχώρησαν απ’ αυτούς στον ουρανό, οι άνθρωποι, οι ποιμένες, είπαν αναμεταξύ τους: Ας πάμε, λοιπόν, στη Βηθλεέμ, και ας δούμε αυτόν τον λόγο, αυτό που συνέβη, το οποίο ο Κύριος μας φανέρωσε.
»Και ήρθαν με βιασύνη, και βρήκαν, και τη Μαριάμ και τον Ιωσήφ, και το βρέφος να κείτεται μέσα στη φάτνη»1.
Αυτά τα απλά εδάφια των γραφών στην Καινή Διαθήκη, που έγραψε ο Λουκάς, δημιουργούν στον νου μας την εικόνα του θείου γεγονότος της γεννήσεως του Ιησού Χριστού, που σήμερα εορτάζεται σε όλον τον κόσμο.
Στην πατρίδα μας, την Πορτογαλία, η παράδοση της αναπαραστάσεως αυτού του γεγονότος από τις γραφές με τη δημιουργία της σκηνής της Θείας Γεννήσεως είναι μια αγαπημένη παράδοση. Θα βρείτε φάτνες σε όλη τη χώρα σε διάφορα μέρη κατά την εποχή των Χριστουγέννων – μια παράδοση που υπάρχει επίσης σε πολλά σπίτια. Το στήσιμο μιας φάτνης περιλαμβάνει συχνά την προσπάθεια συλλογής νωπών βρύων, σανού, πετρών και άλλων φυσικών υλικών για να δημιουργηθεί ένα αυθεντικό σκηνικό για τη Θεία Γέννηση.
Αυτή η χριστουγεννιάτικη παράδοση του στησίματος της φάτνης ήταν μια αγαπημένη δραστηριότητα κατά τη διάρκεια της παιδικής και νεανικής μας ηλικίας και μετά με τους γονείς μας και αργότερα με τα παιδιά μας. Το στήσιμο της φάτνης ήταν μια από τις αγαπημένες μου δραστηριότητες κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου του έτους.
Κρατούσαμε σε ένα ξύλινο κουτί όλες τις μικροσκοπικές μορφές που χρησιμοποιούσαμε για να φτειάξουμε τη σκηνή της Θείας Γεννήσεως και τον περιβάλλοντα χώρο της. Συχνά, απεικονιζόταν και μια μικρογραφία του δικού μας χωριού. Κάθε χρόνο, κάθε Χριστούγεννα, στη συλλογή προσετίθεντο μερικές νέες μορφές ή στοιχεία. Υπήρχαν μορφές χωρικών, σπίτια, αγρότες και ζώα, ανεμόμυλοι και νερόμυλοι και άλλα φυσικά στοιχεία για να προσομοιάζουν με λόφους και κοιλάδες, δένδρα και αγρούς. Κομμάτια από καθρέφτες χρησιμοποιούνταν για να προσομοιάζουν με ποτάμια και ρυάκια. Κατά καιρούς, υπήρχαν ακόμη και γέφυρες. Και, φυσικά, στο επίκεντρο όλων αυτών ήταν οι πιο σημαντικές μορφές, αυτές που περιγράφονται στις άγιες γραφές: ένα ποίμνιο προβάτων και «ποιμένες, που διανυχτέρευαν στα χωράφια, και φύλαγαν βάρδιες τής νύχτας στο κοπάδι τους»2· ο άγγελος που είπε στους ποιμένες να μην φοβούνται και που ανήγγειλε τη γέννηση του Σωτήρος, φέρνοντας «χαρμόσυνο άγγελμα μεγάλης χαράς… σε ολόκληρο τον λαό»3· οι μορφές της Μαρίας και του Ιωσήφ τοποθετημένες σε περίοπτη θέση γύρω από τη φάτνη4. Εν συνεχεία, υπήρχε το αστέρι, το οποίο, σύμφωνα με τις γραφές, έδωσε μεγάλη χαρά στους μάγους και τους οδήγησε στο ταξίδι τους για να έλθουν στον Ιησού5.
Όλα τα μέλη της οικογένειας έπρεπε να τοποθετήσουν κάτι στη σκηνή της Θείας Γεννήσεως. Κατά τη διάρκεια αρκετών ημερών ή και εβδομάδων, κομμάτι-κομμάτι, το σετ δημιουργούνταν και συναρμολογούνταν με όλα τα κομμάτια στη σωστή τους θέση.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της περιόδου, θαυμάζαμε τη σκηνή της Θείας Γεννήσεως και θυμόμασταν τα γεγονότα που περιγράφονται στις αφηγήσεις του Ματθαίου και του Λουκά και κάνουν αυτήν την εορτή τόσο σημαντική. Λέγονταν ιστορίες για την πίστη της Μαρίας και του Ιωσήφ, για το ταξίδι τους που «ανέβηκ[αν] δε από τη Γαλιλαία… από την πόλη Nαζαρέτ, στην Iουδαία, στην πόλη τού Δαβίδ, που απ[εκαλείτο] Bηθλεέμ»6 και για τον αγώνα τους να βρουν ένα μέρος για να μείνουν εκεί.
Όμως τελικώς, έφθανε η ημέρα των Χριστουγέννων και η μορφή του Ιησού βρέφος ετοποθετείτο στη φάτνη, και η συζήτηση μετά στρεφόταν στη σημασία του Ιησού Χριστού στη ζωή μας και στο τι έκανε για εμάς7 και ότι Αυτός είναι το μεγαλύτερο δώρο από όλα τα δώρα.
Αυτά τα κάλαντα συνοψίζουν την αίσθηση του πνεύματος του εορτασμού:
«Ω Τέκνο της τρυφερής φροντίδος της Μαρίας!
Ω μικρό Τέκνο τόσο αγνό και όμορφο!
Στο λίκνο, μέσα στο σανό της φάτνης
εκείνη τη θεία πρώτη ημέρα των Χριστουγέννων!
Οι ελπίδες κάθε εποχής και φυλής
είναι επικεντρωμένες στο ακτινοβόλο πρόσωπό Σου!
Ω τέκνο του οποίου η δόξα πληροί τη Γη!
Ω μικρό Τέκνο ταπεινής γεννήσεως!
Οι ποιμένες, καθοδηγούμενοι από μακριά,
στέκονταν προσκυνώντας κάτω από το άστρο,
και οι μάγοι έπεσαν γονυκλινείς
και Σου προσέφεραν φόρο τιμής!
Ω Τέκνο περί του οποίου οι άγγελοι τραγουδούν!
Ω μικρό Τέκνο, ο Βασιλεύς Βρέφος μας!
Τι βάλσαμο για κάθε θλίψη βρίσκεται
μέσα σε αυτά τα καθαρά, φωτισμένα μάτια!
Ω πολύτιμο δώρο στους θνητούς δοσμένο
για να κερδίσουμε κληρονομιά στους Ουρανούς!»8
Ο Ίδιος ο Σωτήρας κατέθεσε μαρτυρία για το δώρο Του σε εμάς: «Αυτά τα μίλησα σε σας, ώστε, ενωμένοι μαζί μου, να έχετε ειρήνη. Mέσα στον κόσμο θα έχετε θλίψη· αλλά, να έχετε θάρρος· εγώ νίκησα τον κόσμο»9.
«Eπειδή, με τέτοιον τρόπο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Yιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας που πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή»10.
Τι εξαιρετικό δώρο, τι υπέρτατο δώρο!
«Η εποχή των Χριστουγέννων είναι μία εποχή για να συλλογισθούμε και να ενεργήσουμε επί των ευλογιών και ευκαιριών που έχουμε λόγω της γεννήσεως, της ζωής, της Εξιλεώσεως και της Αναστάσεως του Σωτήρος μας, Ιησού Χριστού»11.
Σκέπτομαι την ευλογία της εύρεσης ειρήνης και ελπίδος, ακόμη και μέσα σε δυσκολίες και δοκιμασίες12, την ευλογία της θείας καθοδηγήσεως σε καιρούς τόσο θριάμβου όσο και απόγνωσης13, την ευλογία μίας μεγαλύτερης προοπτικής και σκοπού, γνωρίζοντας και πιστεύοντας ότι υπάρχουν περισσότερα ύστερα από αυτήν τη θνητή εμπειρία14, την ευλογία της ευγνωμοσύνης ακόμη και όταν έχουμε λιγότερα για να υποστηρίξουμε τις δικές μας ανάγκες, την ευλογία να παρηγορούμαστε, όταν αισθανόμαστε μόνοι15, και την ευλογία να είμαστε εις θέσιν να δίδουμε ακόμη και όταν δεν κατέχουμε πολλά.
Αυτές και πολλές άλλες ευλογίες έχουμε χάριν του Ιησού Χριστού! Ναι, χάριν του μικρού Ιησού, που τόσο ανυπόμονα περίμενα να τοποθετηθεί στη φάτνη τα Χριστούγεννα στη σκηνή της Θείας Γεννήσεως! Εκείνος, που είναι το μεγαλύτερο δώρο μας, μας έδωσε τόσο πολύτιμες ευλογίες λόγω της ζωής, του παραδείγματος, των διδασκαλιών και της θυσίας Του.
Και ερωτώ: Δεν θα πρέπει, με τη σειρά μας, να χρησιμοποιήσουμε αυτές τις ευλογίες για να σηκώσουμε τα βάρη των άλλων, να τους βοηθήσουμε και να τους παροτρύνουμε να συνδεθούν με το πνεύμα αυτής της αγίας περιόδου και να εορτάσουν τα καλά νέα που αναγγέλθηκαν στους ποιμένες κατά τη διάρκεια των πρώτων Χριστουγέννων;
Ο Χριστός μπορεί να μεταμορφώσει τα Χριστούγεννά μας πέρα από τις κορδέλες καλοσύνης και στοργής και να τυλίξει τους εορτασμούς μας με αγνή αγάπη, η οποία είναι «η αγνή αγάπη του Χριστού [που] διαρκεί για πάντα»16. «Αν και τα συναισθήματά μας έρχονται και φεύγουν, η αγάπη Του για εμάς δεν φεύγει»17. Η αγάπη Του συνεχίζεται καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους και καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας.
Η εκ νέου επικέντρωσή μας στον Χριστό κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων θα μας παράσχει ένα πιο σημαντικό μέτρο της αγάπης Του στη ζωή μας και μεγαλύτερη ικανότητα να αγαπούμε και να υπηρετούμε άλλους γύρω μας.
Όταν διατηρούμε το πνεύμα των Χριστουγέννων, διατηρούμε το Πνεύμα του Χριστού. Αυτήν την εποχή είθε να εστιάσουμε στον Ιησού Χριστό, το Φως του Κόσμου, και είθε να αφήσουμε το δικό μας φως να λάμψει αυτήν την εποχή, δείχνοντας στους άλλους την αγάπη μας, τη συμπόνια μας και την υπηρέτησή μας.
Επειδή ήλθε Εκείνος, υπάρχει νόημα στην ύπαρξή μας. Επειδή ήλθε Εκείνος, υπάρχει ελπίδα. Είναι ο Σωτήρας του κόσμου και είναι το μεγαλύτερο δώρο μας. Για αυτό, προσφέρω τη μαρτυρία μου. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.