14:6

ຂ່າວອັນໜ້າຊື່ນຊົມແຫ່ງຄວາມປິຕິຍິນດີອັນຍິ່ງໃຫຍ່

ລາຍການໃຫ້ຄຳດົນໃຈຂອງຝ່າຍປະທານສູງສຸດ ເນື່ອງໃນໂອກາດເທດສະການບຸນຄຣິດສະມາດ ປີ 2022

ໂດຍ ປະທານດາລິນ ເອັຈ ໂອກສ໌

ທີ່ປຶກສາທີໜຶ່ງໃນຝ່າຍປະທານສູງສຸດ

ວັນອາທິດ, ວັນທີ 4 ເດືອນທັນວາ, 2022

ສຸກສັນບຸນຄຣິດສະມາດ! ຂໍຂອບໃຈທຸກທ່ານທີ່ຂ່າວສານ ແລະ ສຽງເພງ ແລະ ການຮັບໃຊ້ຂອງພວກເພິ່ນໄດ້ປະກາດ “ຂ່າວດີ, ເປັນຂ່າວທີ່ນຳຄວາມຊົມຊື່ນຍິນດີອັນໃຫຍ່” ມາໃຫ້ ໃນຊ່ວງເທດສະການບຸນຄຣິດສະມາດນີ້.

ຫລາຍຮ້ອຍລ້ານຄົນສະເຫລີມສະຫລອງການກຳເນີດຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດລະຫວ່າງເທດສະການບຸນຄຣິດສະມາດນີ້. ຕະຫລອດທັງໂລກຄວນສະເຫລີມສະຫລອງ. ພຣະຊົນຊີບຂອງພຣະອົງໄດ້ຍິ່ງໃຫຍ່ ແລະ ຍັງຄົງຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດໃນຜູ້ທີ່ເຄີຍມີຊີວິດ.

I.

ແມ່ນແຕ່ໃນເງື່ອນໄຂທາງຝ່າຍໂລກ, ພຣະຊົນຊີບມະຕະຂອງພຣະເຢຊູແຫ່ງນາຊາເຣັດໄດ້ມີຜົນກະທົບທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ກວ່າຕໍ່ໂລກນີ້ ແລະ ປະຫວັດສາດຂອງໂລກຫລາຍກວ່າຄົນອື່ນໃດທີ່ເຄີຍມີຊີວິດ. ພຣະອົງໄດ້ເປັນຫົວຂໍ້ຫລັກຂອງບັນດາສາດສະດາ ແລະ ນັກກະວີເປັນເວລາຫລາຍພັນປີມາແລ້ວ. ສິລະປະ ແລະ ສຽງດົນຕີທີ່ໂດດເດັ່ນທີ່ສຸດຂອງໂລກພາກຕາເວັນຕົກໄດ້ຖືກອຸທິດເພື່ອການສະເຫລີມສະຫລອງການກຳເນີດ ແລະ ພຣະຊົນຊີບ ແລະ ພາລະກິດຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ. ບັນດານັກປັດຊະຍາ ແລະ ນັກສາດສະໜາໄດ້ໃຊ້ຊີວິດຂອງເຂົາເຈົ້າເພື່ອສຶກສາຄຳສອນຂອງພຣະອົງ. ຄຳສອນເຫລົ່ານັ້ນໄດ້ເປັນແຮງດົນໃຈຕໍ່ວຽກງານແຫ່ງຄວາມໃຈບຸນທີ່ນັບບໍ່ຖ້ວນ, ເປັນການສະແດງໃຫ້ປະຈັກເຖິງຄວາມຮັກອັນບໍລິສຸດຂອງພຣະຄຣິດ.

ຜູ້ຄົນບໍ່ເຄີຍສະເຫລີມສະຫລອງສິ່ງໃດຫລາຍໄປກວ່າພຣະຊົນຊີບ ແລະ ຄຳສອນຂອງອົງພຣະເຢຊູຄຣິດເຈົ້າ. ສິ່ງນີ້, ແນ່ນອນວ່າ, ລວມທັງຕຶກໂບດໃຫຍ່ທີ່ຢາຍຢູ່ຕາມພູມີພາບໃນເອີຣົບ ແລະ ເຂດອາເມຣິກາ, ຊຶ່ງຫລາຍແຫ່ງຕ້ອງໃຊ້ເວລານານກວ່າໜຶ່ງສັດຕະວັດໃນການກໍ່ສ້າງ. ເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້, ສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດແຫ່ງໄພ່ພົນຍຸກສຸດທ້າຍ ມີພຣະວິຫານ 171 ແຫ່ງທີ່ຖືກອຸທິດ ແລະ ເປີດໃຫ້ບໍລິການ ແລະ ມີ 129 ແຫ່ງອີກທີ່ຢູ່ໃນລະຫວ່າງການບູລະນະ, ການປຸກສ້າງ, ການອອກແບບ, ຫລື ຫາກໍຖືກປະກາດໂດຍ ປະທານຣະໂຊ ເອັມ ແນວສັນ ຢູ່ທີ່ກອງປະຊຸມໃຫຍ່ສາມັນໃນເດືອນຕຸລາຜ່ານມານີ້. ພຣະວິຫານເຫລົ່ານີ້ຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແມ່ນຢາຍຢູ່ໃນທຸກໆທະວີບ ແລະ ໃນ 74 ປະເທດຂອງໂລກ. ຢູ່ທີ່ນັ້ນເຮົາອຸທິດຊີວິດຂອງເຮົາເພື່ອຈະຕິດຕາມພຣະເຢຊູຄຣິດ.

ຫລາຍໆລ້ານຄົນໄດ້ມອບຊີວິດຂອງເຂົາເຈົ້າ—ແລະ, ສຳຄັນຫລາຍກວ່ານັ້ນ, ຫລາຍໆລ້ານຄົນໄດ້ຈັດຊີວິດຂອງເຂົາເຈົ້າ ຕາມແບບແຜນຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າແຫ່ງອິດສະຣາເອນ, ພຣະເຢໂຮວາ, ພຣະເຢຊູຄຣິດ, ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດຂອງເຮົາ. ປະທານກໍດອນ ບີ ຮິງລີ ບໍ່ໄດ້ກ່າວເກີນຈຸດປະສົງເມື່ອເພິ່ນໄດ້ປະກາດວ່າ, “ຕົວຢ່າງທີ່ຫາອັນປຽບບໍ່ໄດ້ຂອງພຣະອົງ [ໄດ້ເປັນ] ພະລັງທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດສຳລັບຄວາມດີງາມ ແລະ ສັນຕິສຸກຕະຫລອດທົ່ວໂລກ.”¹

II.

ເຮົາສາມາດເຫັນຈຸດປະສົງ ແລະ ສັນຍາລັກອັນສຳຄັນໄດ້ ໃນຄຳປະກາດແຫ່ງສະຫວັນເຖິງການກຳເນີດຂອງພຣະບຸດອົງດຽວທີ່ຖືກຳເນີດຂອງພຣະເຈົ້າ. ເຮົາຮຽນຮູ້ເລື່ອງລາວຈາກພຣະຄຳພີໃໝ່ວ່າ ການປະກາດເຖິງການກຳເນີດຂອງກຸມມານນ້ອຍພຣະຄຣິດ ໃນຊີກໂລກພາກຕາເວັນອອກແມ່ນຖືກປະກາດຕໍ່ສາມກຸ່ມທີ່ແຕກຕ່າງກັນ, ແຕ່ລະກຸ່ມດ້ວຍບຸກຄະລິກລັກສະນະທີ່ແຕກຕ່າງກັນຫລາຍ. ຜູ້ຄົນທີ່ໄດ້ຮັບການປະກາດແຫ່ງສະຫວັນເຖິງການກຳເນີດນັ້ນໄດ້ເປັນຜູ້ຄົນທີ່ຖ່ອມຕົວທີ່ສຸດ, ບໍລິສຸດທີ່ສຸດ, ແລະ ສະຫລາດທີ່ສຸດ.

ການປະກາດເທື່ອທຳອິດແມ່ນຕໍ່ຄົນລ້ຽງແກະຢູ່ທີ່ເນີນພູໃກ້ເມືອງເບັດເລເຮັມ. ທູດອົງໜຶ່ງ ແລະ ກອງທັບນັກຮ້ອງແຫ່ງສະຫວັນໄດ້ປະກາດ “ຂ່າວດີ, ເປັນຂ່າວທີ່ນຳຄວາມຊົມຊື່ນຍິນດີອັນໃຫຍ່ມາສູ່ປະຊາຊົນທັງໝົດ … [ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ] ອົງໜຶ່ງ, ຄືພຣະຄຣິດໄດ້ມາບັງເກີດ.”² ຄົນລ້ຽງແກະອາດຖືກເລືອກໃຫ້ໄດ້ຮັບຂ່າວດີເຫລົ່ານີ້ເພາະວ່າພວກເຂົາເປັນຜູ້ຄົນອ່ອນນ້ອມ ແລະ ຖ່ອມຕົວ. ດັ່ງນັ້ນ, ພວກເຂົາຈຶ່ງໄດ້ຮັບເອົາຂ່າວແຫ່ງສະຫວັນເປັນພິເສດ, ຊຶ່ງພວກເຂົາໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນໂດຍການໄປຢ້ຽມຢາມກຸມມານນ້ອຍ. ແລ້ວ, ພຣະຄຳພີລາຍງານວ່າ, ພວກເຂົາ “ກໍເລົ່າເລື່ອງ ຕາມທີ່ເຂົາໄດ້ຍິນເຖິງພຣະກຸມມານນັ້ນ.”³ ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດໄດ້ນຳໃຊ້ຕົວຢ່າງຂອງວຽກງານຂອງພວກເຂົາໃນຖານະຄົນລ້ຽງແກະ ແລະ ລູກແກະໃນການສິດສອນຂອງພຣະອົງ. ພ້ອມນັ້ນ, ເມື່ອພຣະເຢຊູໄດ້ມາຫາໂຢຮັນບັບຕິສະໂຕໃນຕອນເລີ່ມຕົ້ນການປະຕິບັດສາດສະໜາກິດຂອງພຣະອົງ, ສາດສະດາຄົນນັ້ນໄດ້ປະກາດວ່າ “ຈົ່ງເບິ່ງພຣະເມສານ້ອຍຂອງພຣະເຈົ້າ, ຜູ້ໄດ້ຮັບເອົາບາບກຳຂອງໂລກໄປ.”⁴

ການປະກາດເທື່ອທີສອງເຖິງການກຳເນີດຂອງພຣະເມຊີອາ ແມ່ນຢູ່ໃນພຣະວິຫານທີ່ເຢຣູຊາເລັມຕໍ່ພະນັກງານບໍລິສຸດສອງຄົນ ຊຶ່ງມີຊີວິດຕາມພຣະເຈົ້າຂອງພວກເພິ່ນ ໄດ້ເຮັດໃຫ້ພວກເພິ່ນເໝາະສົມທີ່ຈະໄດ້ຮັບການເປັນພະຍານຂອງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ. ເມື່ອນາງມາຣີ ແລະ ໂຢເຊັບໄດ້ນຳກຸມມານນ້ອຍເຢຊູມາທີ່ພຣະວິຫານເພື່ອການຖວາຍດັ່ງທີ່ກົດບັນຍັດມີຂຽນໄວ້ສຳລັບລູກຊາຍກົກ, ຊີເມໂອນ ແລະ ອານາ ທັງສອງໄດ້ເປັນພະຍານວ່າ ພຣະອົງຄືພຣະເມຊີອາ. ພຣະຄຳພີບັນທຶກວ່າ ຊີເມໂອນໄດ້ອູ້ມເອົາກຸມມານນ້ອຍໄວ້ໃນອ້ອມແຂນຂອງຕົນ ແລະ ໄດ້ສັນລະເສີນພຣະເຈົ້າທີ່ໄດ້ອະນຸຍາດໃຫ້ເພິ່ນໄດ້ເຫັນ “ຄວາມພົ້ນທີ່ມາຈາກພຣະອົງ,” “ຄືແສງສະຫວ່າງສ່ອງແຈ້ງເປີດເຜີຍພຣະປະສົງແກ່ບັນດາປະຊາຊາດ ແລະ ນຳເອົາສະຫງ່າລາສີມາສູ່ອິດສະຣາເອນ ພົນລະເມືອງຂອງພຣະເຈົ້າ.” ແລະ ນາງອານາ, “ໝໍທຳນາຍຍິງຄົນໜຶ່ງ,” “ເວລານັ້ນນາງໄດ້ເຂົ້າມາໂມທະນາຂອບພຣະຄຸນພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ແລະ ເວົ້າເຖິງກຸມມານນ້ອຍໃຫ້ແກ່ທຸກຄົນໃນນະຄອນເຢຣູຊາເລັມຟັງ ຊຶ່ງພວກເຂົາກຳລັງຄອຍຖ້າການໄຖ່ໃຫ້ພົ້ນນັ້ນ.”⁵

ກຸ່ມທີສາມກໍໄດ້ຮຽນຮູ້ເຖິງການກຳເນີດທີ່ອັດສະຈັນນີ້. ພຣະຄຣິສຕະທຳຄຳພີ, ທີ່ໂຈເຊັບ ສະມິດ ໄດ້ປັບປຸງໜ້ອຍໜຶ່ງ, ລາຍງານວ່າ “ມີພວກໂຫລາຈານໄດ້ມາຈາກທິດຕາເວັນອອກໄປທີ່ນະຄອນເຢຣູຊາເລັມ, ແລະ ຖາມວ່າ, ເດັກທີ່ຫາກໍເກີດມາເປັນກະສັດຂອງຊາວຢິວນັ້ນຢູ່ໃສ? ພວກເຮົາໄດ້ເຫັນດາວຂອງເພິ່ນປະກົດຂຶ້ນທາງທິດຕາເວັນອອກ, ແລະ ພວກເຮົາໄດ້ມາເພື່ອຂາບໄຫວ້ນະມັດສະການເພິ່ນ.”⁶

ຈາກການສອບຖາມຂອງພວກເພິ່ນ ເຮົາຈະສົງໄສບໍ່ໄດ້ວ່າ ພວກເພິ່ນຖືກນຳພາໂດຍພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ເພື່ອຈຸດປະສົງອັນສັກສິດຂອງພຣະອົງ. ພຣະຄຣິສຕະທຳຄຳພີສິດສອນວ່າ, “ບໍ່ມີຜູ້ໃດຮູ້ພຣະໄທຂອງພຣະເຈົ້າ, ມີແຕ່ພຣະວິນຍານຂອງພຣະເຈົ້າເທົ່ານັ້ນທີ່ຮູ້ຈັກ.”⁷ ພວກໂຫລາຈານເຫລົ່ານີ້ເປັນຜູ້ຄົນຈາກດິນແດນ ແລະ ວັດທະນະທຳອື່ນ, ສະນັ້ນການເປັນພະຍານຕໍ່ພວກເພິ່ນໄດ້ເປັນການເຕືອນໃຈວ່າ ພຣະເມຊີອາໄດ້ມາກຳເນີດເພື່ອທຸກຄົນທັງປວງ. ນອກເໜືອຈາກນັ້ນ, ອາດຍັງມີຈຸດປະສົງອື່ນອີກ. ມູນຄ່າຂອງຄຳ ແລະ ຂອງຂວັນອື່ນໆທີ່ພວກໂຫລາຈານໄດ້ມອບໃຫ້ ອາດໄດ້ຊ່ວຍນາງມາຣີ ແລະ ໂຢເຊັບອອກເດີນທາງໄປທີ່ເອຢິບຢ່າງກະທັນຫັນ ແລະ ອາໄສຢູ່ທີ່ນັ້ນເພື່ອຊ່ວຍກຸມມານນ້ອຍພຣະຄຣິດໃຫ້ລອດ ເມື່ອພຣະຊົນຊີບຂອງພຣະອົງຖືກຄຸກຄາມໂດຍຄຳສັ່ງອັນຊົ່ວຮ້າຍຂອງກະສັດເຮໂຣດ.⁸

ມັນກໍໜ້າສົນໃຈທີ່ເຫດການອັດສະຈັນຂອງການກຳເນີດຂອງພຣະຄຣິດ ແລະ ສິ່ງທີ່ສຳຄັນຂອງເຫດການນັ້ນໄດ້ຖືກເຮັດໃຫ້ເປັນທີ່ຮູ້ຈັກພຽງແຕ່ຕໍ່ຜູ້ຄົນທີ່ຖ່ອມຕົວທີ່ສຸດ, ຜູ້ທີ່ບໍລິສຸດທີ່ສຸດ, ແລະ ຜູ້ທີ່ສະຫລາດທີ່ສຸດ ບໍ່ແມ່ນບໍ? ດັ່ງທີ່ ແອວເດີ ເຈມສ໌ ອີ ທາເມດ ໄດ້ສິດສອນຢູ່ໃນໜັງສື Jesus the Christ [ພຣະເຢຊູອົງເປັນພຣະຄຣິດ], “ແນ່ນອນວ່າ ພຣະເຈົ້າໄດ້ຍົກບັນດາພະຍານຂຶ້ນເພື່ອພຣະອົງເອງ ເພື່ອສະໜອງທຸກໆຊົນຊັ້ນ ແລະ ສະພາບການຂອງມະນຸດ—ປະຈັກພະຍານຂອງເຫລົ່າທູດສຳລັບຜູ້ຄົນທີ່ຍາກຈົນ ແລະ ຕ່ຳຕ້ອຍ; ປະຈັກພະຍານຂອງພວກໂຫລາຈານສຳລັບກະສັດທີ່ຈອງຫອງ ແລະ ພວກປະໂລຫິດທີ່ທະນົງຕົວແຫ່ງຢູດາຍ.”⁹

ການຈົດຈຳຊີເມໂອນ ແລະ ນາງອານາ ສາມາດດົນໃຈເຮົາໃຫ້ເປັນເໝືອນດັ່ງພວກເພິ່ນ ແລະ ເພີ່ມການເປັນພະຍານຂອງເຮົາເຖິງການກຳເນີດທີ່ສັກສິດນັ້ນ ແລະ ຈຸດປະສົງຂອງມັນໃນຊ່ວງເທດສະການບຸນຄຣິດສະມາດນີ້.

III.

ສຳລັບເຮົາ, ບໍ່ມີອັນໃດເປັນເລື່ອງໃໝ່ໃນການສະເຫລີມສະຫລອງການກຳເນີດຂອງພຣະຄຣິດ. ຂ່າວສານກໍບໍ່ມີເວລາສິ້ນສຸດ ແລະ ໜ້າຄຸ້ນເຄີຍ. ມັນຖືກສິດສອນໃຫ້ກັບອາດາມ. ມັນຖືກສັ່ງສອນໃຫ້ກັບລູກຫລານຂອງອິດສະຣາເອນ. ມັນຖືກເປີດເຜີຍຕໍ່ລູກຫລານຂອງບິດາລີໄຮ. ເທື່ອແລ້ວເທື່ອອີກ, ສາດສະດາໄດ້ປະກາດຄວາມຈິງທີ່ເປັນຈຸດໃຈກາງຂອງຄຳສອນ ແລະ ການຊົດໃຊ້ຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ. ເທື່ອແລ້ວເທື່ອອີກ, ພວກເພິ່ນໄດ້ປະກາດພາລະກິດຂອງພຣະອົງ ແລະ ໄດ້ສິດສອນພຣະບັນຊາຂອງພຣະອົງວ່າ ລູກໆຂອງພຣະເຈົ້າຮັກ ແລະ ຮັບໃຊ້ພຣະເຈົ້າ ແລະ ກັນແລະກັນ. ຊ້ຳແລ້ວຊ້ຳອີກຕະຫລອດທຸກຍຸກທຸກສະໄໝ, ການປະກາດເຫລົ່ານີ້ເປັນຂ່າວສານທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດໃນນິລັນດອນທັງໝົດ. ສຳລັບຜູ້ທີ່ຕິດຕາມພຣະຄຣິດ, ການປະກາດເຫລົ່ານີ້ບໍ່ຕ້ອງ ຖືກແກ້ໄຂໃໝ່. ມັນຕ້ອງ ຖືກຕໍ່ອາຍຸໃໝ່ ໃນຊີວິດຂອງເຮົາແຕ່ລະຄົນ.

ບຸນຄຣິດສະມາດດົນໃຈໃຫ້ເຮົາມີຄວາມປາດຖະໜາທີ່ຈະເອື້ອມຕົວເອງອອກໄປໃຫ້ກວ້າງໄກກວ່າຄວາມຜູກພັນແຫ່ງຄວາມຮັກ ແລະ ມິດຕະພາບປົກກະຕິຂອງເຮົາ. ການປະກາດແຫ່ງສະຫວັນທີ່ວ່າ “ໃນສະຫວັນທີ່ສູງສຸດ ແລະ ໃນແຜ່ນດິນໂລກຈົ່ງມີສັນຕິສຸກແກ່ມະນຸດທັງປວງ”¹⁰ ບໍ່ໄດ້ຈຳກັດພຽງແຕ່ກັບຜູ້ຄົນທີ່ເຮົາມີຄວາມຮູ້ສຶກຮັກໃຄ່ ແລະ ມັກຊອບຢູ່ແລ້ວເທົ່ານັ້ນ. ມັນນຳເຈດຕະນາດີໄປສູ່ໝູ່ເພື່ອນ, ສູ່ຄົນແປກໜ້າ, ແມ່ນແຕ່ສູ່ສັດຕູ. ບຸນຄຣິດສະມາດເປັນເວລາສຳລັບການໃຫ້ອະໄພ, ເວລາທີ່ຈະປິ່ນປົວບາດແຜເກົ່າ ແລະ ຟື້ນຟູຄວາມສຳພັນທີ່ຫ່າງເຫີນໄປ.

ບຸນຄຣິດສະມາດເປັນເວລາທີ່ຕ້ອງກຳຈັດຄວາມອວດອົ່ງ ແລະ ການຍົວະຍົງ, ທີ່ຈະປາບປາມການວິພາກວິຈານ, ທີ່ຈະນຳໃຊ້ຄວາມອົດທົນ, ແລະ ຢຸດເນັ້ນຄວາມແຕກຕ່າງລະຫວ່າງຜູ້ຄົນ. ເຮົາມີແຮງຈູງໃຈທີ່ຈະຄົບຫາກັບທຸກຄົນ, ຕໍ່ຜູ້ທີ່ເປັນ ແລະ ຜູ້ທີ່ບໍ່ເປັນສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກຂອງເຮົາ, ຮັກສາພຣະບັນຍັດທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ໃຫ້ສາດສະດາໂມເຊມອບໃຫ້ແກ່ລູກຫລານຂອງອິດສະຣາເອນ.

“ຢ່າຂົ່ມເຫັງຄົນຕ່າງດ້າວທີ່ອາໄສຢູ່ໃນດິນແດນຂອງພວກເຈົ້າ.

“ຈົ່ງເຮັດກັບພວກເຂົາເໝືອນເຮັດກັບພີ່ນ້ອງອິດສະຣາເອນຄົນອື່ນໆ, ແລະ ຈົ່ງຮັກພວກເຂົາເໝືອນຮັກພວກເຈົ້າເອງ.”¹¹

ບຸນຄຣິດສະມາດເປັນເວລາທີ່ຈະຈົດຈຳວ່າເຮົາທຸກຄົນເປັນລູກຂອງພຣະບິດາຜູ້ສະຖິດຢູ່ໃນສະຫວັນ ຜູ້ທີ່ໄດ້ປະທານພຣະບຸດອົງດຽວທີ່ຖືກຳເນີດຂອງພຣະອົງ ເພື່ອວ່າທຸກຄົນຈະຖືກໄຖ່ຈາກຄວາມຕາຍ ແລະ ຜູ້ທີ່ໄດ້ສະເໜີມອບພອນແຫ່ງຄວາມລອດ ແລະ ຄວາມສູງສົ່ງໃຫ້ແກ່ມະນຸດທຸກຄົນຕາມເງື່ອນໄຂອັນດຽວກັນ.

ໃນຖານະຜູ້ຕິດຕາມພຣະຄຣິດ, ເຮົາຄວນເປັນຜູ້ຄົນທີ່ເປັນມິດ ແລະ ຮູ້ຈັກຄຳນຶງຫລາຍທີ່ສຸດໃນບັນດາຜູ້ຄົນທັງປວງໃນທຸກແຫ່ງຫົນ. ເຮົາຄວນສິດສອນລູກໆຂອງເຮົາໃຫ້ເປັນຄົນມີເມດຕາ ແລະ ຄຳນຶງເຖິງທຸກຄົນ. ແນ່ນອນວ່າ, ເຮົາຄວນ, ຫລີກລ້ຽງການຄົບຫາສະມາຄົມ ແລະ ກິດຈະກຳໃດໆທີ່ເຮັດໃຫ້ການປະພຶດຂອງເຮົາຕົກຢູ່ໃນການສ່ຽງ ຫລື ເຮັດໃຫ້ສັດທາ ແລະ ການນະມັດສະການຂອງເຮົາອ່ອນແອລົງ. ແຕ່ນັ້ນບໍ່ຄວນກີດກັນເຮົາຈາກການຮ່ວມມືກັບຜູ້ຄົນໃນທຸກວິທີທາງ—ທັງຜູ້ເຊື່ອ ແລະ ຜູ້ບໍ່ເຊື່ອ.

ເມື່ອສອງສາມທົດສະວັດກ່ອນ, ປະທານທອມມັສ ແອັສ ມອນສັນ ໄດ້ກ່າວຖ້ອຍຄຳເຫລົ່ານີ້ວ່າ:

“ຄົນລ້ຽງແກະໃນສະໄໝກ່ອນໄດ້ຊອກຫາກຸມມານນ້ອຍເຢຊູ. ແຕ່ເຮົາສະແຫວງຫາອົງພຣະເຢຊູຄຣິດ, ອ້າຍຂອງເຮົາ, ຜູ້ໄກ່ເກ່ຍຂອງເຮົາກັບພຣະບິດາ, ພຣະຜູ້ໄຖ່ຂອງເຮົາ, ພຣະຜູ້ບຸກເບີກຄວາມລອດຂອງເຮົາ; ພຣະອົງທີ່ສະຖິດຢູ່ກັບພຣະບິດາໃນຕອນຕົ້ນ; ພຣະອົງທີ່ໄດ້ຮັບເອົາບາບຂອງໂລກໄວ້ກັບພຣະອົງເອງ ແລະ ເຕັມພຣະໄທທີ່ຈະສິ້ນພຣະຊົນ ເພື່ອວ່າເຮົາຈະມີຊີວິດຕະຫລອດໄປ. ນີ້ຄືພຣະເຢຊູ ຜູ້ທີ່ເຮົາສະແຫວງຫາ.”¹²

ໄພ່ພົນຍຸກສຸດທ້າຍແມ່ນເໝາະສົມໂດຍສະເພາະທີ່ຈະສະເຫລີມສະຫລອງຂ່າວສານທີ່ຊ່ວຍໃຫ້ລອດຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດຕະຫລອດທັງປີ. ເຮົາມີຂອງປະທານແຫ່ງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ, ຊຶ່ງພາລະກິດຂອງພຣະອົງແມ່ນທີ່ຈະເປັນພະຍານເຖິງພຣະບິດາ ແລະ ພຣະບຸດ.¹³ ເຮົາເປັນລູກຂອງພຣະບິດາຜູ້ສະຖິດຢູ່ໃນສະຫວັນ ຜູ້ໄດ້ປະກາດວ່າ “ນີ້ຄືວຽກງານຂອງເຮົາ ແລະ ລັດສະໝີພາບຂອງເຮົາ—ຄືການທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມເປັນອະມະຕະ ແລະ ຊີວິດນິລັນດອນຂອງມະນຸດ.”¹⁴ ແລະ ບັນດາສາດສະດາຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດຂອງເຮົາ, ພຣະເຢຊູຄຣິດ, ຜູ້ເປັນອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຂອງອິດສະຣາເອນ, ໄດ້ປະກາດພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະອົງວ່າ:

“ພຣະອົງໄດ້ມາສູ່ໂລກ, ແມ່ນແຕ່ພຣະເຢຊູ, ເພື່ອຖືກຄຶງເພື່ອໂລກ, ແລະ ເພື່ອຮັບເອົາບາບຂອງໂລກ, ແລະ ເພື່ອເຮັດໃຫ້ໂລກບໍລິສຸດ, ແລະ ເພື່ອຊຳລະລ້າງມັນຈາກຄວາມບໍ່ຊອບທຳທັງໝົດ;

“ວ່າໂດຍຜ່ານພຣະອົງ ທຸກຄົນຈະໄດ້ຮັບການຊ່ວຍໃຫ້ລອດ ຜູ້ຊຶ່ງພຣະບິດາໄດ້ໃຫ້ຢູ່ໃນອຳນາດຂອງພຣະອົງ ແລະ ຖືກສ້າງໂດຍພຣະອົງ;

“ຜູ້ທີ່ສັນລະເສີນພຣະບິດາ, ແລະ ຊ່ວຍໃຫ້ວຽກງານທຸກຢ່າງໃນພຣະຫັດຂອງພຣະອົງລອດ.”¹⁵

ດັ່ງນັ້ນ, ໃນສາດສະໜາຈັກທີ່ຖືກຟື້ນຟູຂອງພຣະອົງ ເຮົາປະກາດ “ວ່າຜ່ານທາງການຊົດໃຊ້ຂອງພຣະຄຣິດ, ມະນຸດຊາດທັງປວງຈະລອດໄດ້ ໂດຍການປະຕິບັດຕາມກົດ ແລະ ພິທີການແຫ່ງພຣະກິດຕິຄຸນ.”¹⁶ ຂ້າພະເຈົ້າເປັນພະຍານໃນພຣະນາມອັນສັກສິດຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ, ອາແມນ.