9:41

Να θυμάστε, να θυμάστε

Πνευματική Συγκέντρωση Χριστουγέννων της Πρώτης Προεδρίας 2023

Τρέισυ Γ. Μπράουνινγκ

Δεύτερη Σύμβουλος στη Γενική Προεδρία της Προκαταρκτικής

Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2023

Εκεί όπου ζω, αρχής γενομένης από τον Νοέμβριο, η φύση γύρω μου φαίνεται ότι πέφτει σε λήθαργο. Το θρόισμα των πράσινων φύλλων, που κάποτε φυσούσε απαλά και μου τραγουδούσε τους ανοιξιάτικους και καλοκαιρινούς μήνες, δίνει τη θέση του στα γυμνά δένδρα και στον σαθρό ήχο από το ξερό και πεσμένο φύλλωμα κάτω από τα πόδια μου. Τα πουλιά που ήταν κάποτε χαρούμενα σιωπούν και το γλυκό άρωμα από τα πέταλα και τα άνθη φαίνεται να χάνεται από τον αέρα. Τα πράγματα στον φυσικό κόσμο που συνδέονται με το ερέθισμα της ζωής υποχωρούν για λίγο και μέσα σε όλη την ηρεμία και σε όλο το κενό που έχει μείνει πίσω –καθώς κλείνει έτσι η χρονιά και λίγο πριν ξεχάσω να παραμείνω χαρούμενη– έρχεται το δώρο των Χριστουγέννων.

Και στη γωνιά του μεγάλου κόσμου όπου ζω, την οποία δημιούργησε ο Θεός, θυμάμαι. Θυμάμαι να προσέχω τα δένδρα που παραμένουν πάντα πράσινα, αναδύοντας ξυλώδη, πικάντικα και γήινα αρώματα. Θυμάμαι να αναζητώ λουλούδια και μούρα που είναι βαθιά κόκκινα ή εντυπωσιακά λευκά και να ακούω τα οικεία κάλαντα που μεταφέρονται στην καρδιά και στα σπίτια και στους οίκους λατρείας, διακηρύσσοντας «χαίρει η γη κι ουρανοί», καθώς αναζητώ χριστουγεννιάτικα σύμβολα που «τραγουδούν οι ουρανοί και η φύση» μαζί μου και με καλούν να θυμηθώ.

Ένα από τα θαύματα αυτής της εποχής είναι ότι φαίνεται πως όλος ο χριστιανικός κόσμος, και πολλοί πέρα από τα όριά μας, περνούν αυτήν την περίοδο του χρόνου σκόπιμα αναζητώντας και γεμίζοντας τη ζωή τους με σύμβολα ανάμνησης τα Χριστούγεννα.

Τα Χριστούγεννα είναι η γέφυρα που ταξιδεύουμε για να μας οδηγήσει στο νέο έτος. Και καθώς διασχίζουμε τη γέφυρα, καλούμαστε να σκεφθούμε το θαύμα του «αιώνιου Θεού, του Κυρίου, του Δημιουργού των άκρων της Γης»¹, ο οποίος γεννήθηκε σε ταπεινές συνθήκες στην πόλη του Δαβίδ και ήταν «τυλιγμένος σε σπάργανα, ξαπλωμένος μέσα σε μία φάτνη»². Καθώς κάνουμε το χριστουγεννιάτικο προσκύνημά μας, ίσως μπορούμε να δούμε τους εαυτούς μας ως σύγχρονους μάγους, κοιτάζοντας ίσως τα άστρα στην κορυφή των αειθαλών δένδρων και τα φώτα που λάμπουν γύρω μας, «[χαίροντας] με χαρά υπερβολικά μεγάλη»³ στα σημάδια που έχουν τεθεί εμπρός μας για να καθοδηγήσουν και να κατευθύνουν το ταξίδι μας προς τον Ιησού Χριστό, σε Εκείνον που είναι το «φως του κόσμου»⁴. Εάν πιάσουμε τη μυρωδιά ενός συγκεκριμένου μπαχαρικού που πλανάται στον αέρα κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής, ίσως είναι για να μας υπενθυμίσει να φέρουμε μαζί μας δώρα για να δώσουμε στον «Υιό του ζώντος Θεού»⁵ – όχι «χρυσάφι και λιβάνι και σμύρνα»⁶ αλλά μία ευλαβική θυσία «καρδιά[ς] συντετριμμένη[ς] και πνεύμα[τος] μεταμελημένο[υ]»⁷. Και για εκείνους ανάμεσά μας που αγαπούν και φροντίζουν τα παιδιά, ίσως μοιάζουμε με τους σημερινούς ποιμένες που «φ[υλάμε] βάρδιες τής νύχτας στο κοπάδι [μας]»⁸, ακούγοντας τους επίγειους αγγέλους που έστειλε ο Κύριος με προσκλήσεις να «μη φοβ[όμα]στε», επειδή έρχονται φέρνοντας οδηγίες για το πού μπορεί να βρίσκεται ο Σωτήρας μας⁹. Δεν θυμόμαστε να ψιθυρίζουμε αυτά τα «καλά νέα μεγάλης χαράς» στα αφτιά των παιδιών μας ως μαρτυρία; Ούτως ώστε όταν αυτά, με παιδικό θαυμασμό, εντοπίζουν τα χριστουγεννιάτικα χρώματα του κόκκινου και του πράσινου, του χρυσού και του λευκού, θυμούνται την τέλεια και αγνή εξιλεωτική θυσία του Λυτρωτή τους, Ιησού Χριστού, ο οποίος τους προσφέρει το δώρο της σωτηρίας και της νέας και αιώνιας ζωής.

Τα Χριστούγεννα μας επιτρέπουν να κάνουμε ένα πνευματικό ταξίδι στη Βηθλεέμ για να αποκτήσουμε μαρτυρία οι ίδιοι για τον Σωτήρα μας, Ιησού Χριστό, και μετά να διαδώσουμε αυτήν τη μαρτυρία και με γλώσσα λυμένη και έτοιμοι να εργαστούμε και υπηρετήσουμε για να «διακηρύξουμε τον λόγο»¹⁰ και να καταγράψουμε μαρτυρία για όλα όσα έχουμε μάθει σχετικά με Εκείνον. Μπορούμε να κάνουμε αυτό το προσκύνημα προς τον Σωτήρα με το να θυμόμαστε.

Ο Θεός μάς δίνει το δώρο της ανάμνησης για να μην ξεχνάμε τον Δότη, με σκοπό να νιώσουμε την απεριόριστη αγάπη Του για εμάς και να μάθουμε να Τον αγαπούμε ως ανταπόδοση. Ο αρχαίος προφήτης Μορόνι μας παροτρύνει να θυμόμαστε ότι «κάθε καλό χάρισμα έρχεται από τον Χριστό»¹¹. Ο Σωτήρας μας δίνει δώρα όχι όπως προσφέρει ο κόσμος – προσωρινά, μεροληπτικά και επιρρεπή στην εξαφάνιση με την πάροδο του χρόνου. Ο Ιησούς Χριστός προσφέρει παντοτινά δώρα, δηλαδή ουσιώδη δώρα, που περιλαμβάνουν:

Τα χαρίσματα του Πνεύματος, όπως η γνώση, η σοφία, η μαρτυρία και η πίστη¹².
Τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος.
Το δώρο της αιώνιας ζωής.

Και καθώς συλλογιζόμαστε στη διάρκεια της ζωής τα μεγάλα και μικρά «καλά δώρα» που έχουν έρθει στη ζωή μας, μπορούμε να δούμε το χέρι του Κυρίου να μας σώζει, να μας ενδυναμώνει και να μας παρέχει ανακούφιση;

Παρ’ όλο που κατά καιρούς ο νους και η καρδιά μας μπορεί να περιπλανώνται και να απομακρύνονται από Εκείνον, η σταθερότητά Του μας διαβεβαιώνει ότι ο Κύριος δεν μας ξεχνά – τα Χριστούγεννα ή οποιαδήποτε άλλη στιγμή. Ο Κύριος έχει διακηρύξει ότι είμαστε ζωγραφισμένοι επάνω στις παλάμες Του¹³. Τηρούνται πάντα οι υποσχέσεις Του. Θυμάται τις διαθήκες που συνήψε με εμάς και με τους πατέρες μας. Ακούει και θυμάται τις προσευχές μας προς τον Επουράνιο Πατέρα είτε γονατίζουμε είτε παρακαλούμε από τα μικρά ιδιαίτερά μας δωμάτια ή κάνουμε σιωπηλή προσευχή στις σκέψεις μας. Εκείνος θυμάται, όπως έχει διδάξει ο Πρόεδρος Ράσσελ Μ. Νέλσον, να «επέμβει στη ζωή εκείνων που πιστεύουν σε Εκείνον»¹⁴. Θυμάται να μας συγχωρεί όσες φορές μετανοούμε. Θυμάται να μας μιλά μέσω των γραφών και των προφητών για να μας βοηθά πάντα να βρίσκουμε τον δρόμο της επιστροφής στις διδασκαλίες του Ευαγγελίου – ανεξαρτήτως του πόσο μακριά έχουμε απομακρυνθεί και για πόσο καιρό. Και θυμάται να στέλνει το Πνεύμα Του για να εξακολουθεί να αγωνίζεται μαζί μας, όταν κάνουμε προσπάθειες να τηρήσουμε την ιερή μας υπόσχεση να «Τον θυμ[όμαστε] πάντοτε»¹⁵.

Ο Πρόεδρος Σπένσερ Γ. Κίμπαλ δίδαξε: «Όταν κοιτάζετε στο λεξικό για την πιο σημαντική λέξη… θα μπορούσε να είναι η λέξη θυμάμαι. Επειδή όλοι σας έχετε συνάψει διαθήκες[,]… η μεγαλύτερη ανάγκη μας είναι να θυμόμαστε». Συνεχίζει: «Αυτός είναι ο λόγος που όλοι πηγαίνουν στη συγκέντρωση μεταλήψεως κάθε Ημέρα του Κυρίου – για να μεταλαμβάνουν και να ακούν τους ιερείς να προσεύχονται ώστε “να Τον θυμούνται πάντοτε, και να τηρούν τις εντολές Του, τις οποίες Εκείνος τους έχει δώσει”… Θυμάμαι είναι η λέξη. Θυμάμαι είναι το πρόγραμμα»¹⁶.

Το να θυμόμαστε τον Θεό μάς εμπνέει να πυροδοτούμε τη δύναμη της πνευματικής μας ορμής και μας προσκαλεί να ενεργούμε με θείους τρόπους. Σκεφθείτε αυτές τις διδασκαλίες που μας έχει καλέσει να θυμόμαστε ο Πρόεδρος Νέλσον:

«Ας επικρατήσει ο Θεός στη ζωή σας» και «δώστε Του ένα δίκαιο μέρος του χρόνου σας».
«Επιζητήστε και αναμένετε θαύματα».
«Λήξ[τε] τη διαμάχη στη ζωή σας»¹⁷ και να είστε ειρηνοποιοί¹⁸.

Τα Χριστούγεννα μπορούν να είναι μία ευκαιρία να ενεργήσουμε επ’ αυτών των προσκλήσεων και να αντλήσουμε γενναιόδωρα από τις φυσικές μας τάσεις για να θυμόμαστε να σκεφτόμαστε περισσότερο τον Ιησού Χριστό, να είμαστε δεκτικοί στο να συλλογιζόμαστε το θαύμα της γέννησής Του και να αισθανόμαστε και να ενεργούμε επί μίας μεγαλύτερης αίσθησης συντροφιάς με τα τέκνα του Θεού. Τα σύμβολα ανάμνησης που είναι χαρακτηριστικά της εποχής των Χριστουγέννων αναγνωρίζονται συχνά καθώς εμείς:

Θυμόμαστε να μεταφέρουμε τους χριστουγεννιάτικους χαιρετισμούς σε φίλους, οικογένεια και ξένους.
Θυμόμαστε να δίνουμε δώρα ως έκφραση αγάπης.
Θυμόμαστε να είμαστε γενναιόδωροι σε όσους έχουν ανάγκη και φιλόξενοι σε όσους μπαίνουν στο σπίτι μας.
Θυμόμαστε να τονίζουμε τη σημασία των οικογενειακών συναθροίσεων και των παραδόσεων που κάνουν τα Χριστούγεννα διαφορετικά και ξεχωριστά.

Για πολλούς κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής του χρόνου, η βαθιά αγάπη μας να προετοιμάζουμε τα ίδια γεύματα, να επαναλαμβάνουμε σταθερές οικογενειακές ιστορίες και να διακοσμούμε τα χριστουγεννιάτικα δένδρα μας με στολίδια που επιδεικνύουμε κάθε χρόνο είναι σημαντικές δραστηριότητες που διατηρούν τη φυσική επιθυμία μας να θυμόμαστε εμπειρίες που είναι σημαντικές για εμάς. Τα ξεχωριστά γεύματα, οι συγκεκριμένες ιστορίες και οι εορταστικές γαρνιτούρες μπορούν να χρησιμεύσουν ως ενθύμια για τις αναμνήσεις μας που έχουμε συλλέξει με τα χρόνια. Ακόμη και η ενισχυμένη επιθυμία μας να είμαστε πιο φιλεύσπλαχνοι αυτήν την εποχή του έτους μπορεί να επιστήσει την προσοχή στην πρόθεσή μας να θυμόμαστε να είμαστε ευγνώμονες. Το ξεχωριστό είδος αγάπης που μας συνοδεύει με την άφιξη των Χριστουγέννων είναι επίσης μία ευκαιρία που τίθεται εμπρός μας για να επικεντρώσουμε τις προσδοκίες και τις πράξεις μας στον Ιησού Χριστό: «Να θυμάστε, να θυμάστε ότι επάνω στον βράχο του Λυτρωτή μας, ο οποίος είναι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού, εκεί πρέπει να κτίσετε το θεμέλιό σας»¹⁹. Να θυμάστε ότι καθώς πλησιάζουμε στο τέλος ενός έτους και διασχίζουμε τη γέφυρα προς το νέο –ως «μάγοι», ως άγρυπνοι ποιμένες– ότι είναι με τη δύναμη του χεριού του Κυρίου²⁰ που το κάνουμε.

Επομένως, οπουδήποτε κι αν ζείτε στον κόσμο, να θυμάστε να δίνετε προσοχή στο πλήθος των συμβόλων που σας καλούν να αναζητήσετε τον Χριστό. Σε όλα όσα δίνουμε έμφαση αυτήν την εποχή του έτους, με κάθε χαιρετισμό που μεταφέρουμε, για κάθε άτομο που έχουμε κατά νου, ας μην αποτύχουμε να θυμόμαστε τον αληθινό Δότη – Εκείνον που ποτέ δεν μας ξεχνά και μας δίνει τη δύναμη να Τον θυμόμαστε μέσω του Πνεύματός Του, την περίοδο των Χριστουγέννων και πάντα. Εκείνος είναι η αιτία που «χαίρει η γη κι ουρανοί» και μας προσκαλεί να «δεχθούμε»²¹ τον Βασιλιά μας. Εκείνος είναι το γερό θεμέλιο επί του οποίου ταξιδεύουμε. Είναι το Φως του Κόσμου και ο Υιός του ζώντος Θεού. Καταθέτω μαρτυρία στο όνομα Του, δηλαδή του Ιησού Χριστού, αμήν.