Kerstdevotionals
Christus is geboren om te redden


Christus is geboren om te redden

Kerstdevotional met het Eerste Presidium 2023

Zondag 3 december 2023

Ik ben dol op Kerstmis! Het verhaal in de Schriften, de muziek, het welbehagen en de liefdadigheid lijken een groot deel van de aarde in deze heilige tijd te overspoelen.

Door de jaren heen hebben mijn vrouw en ik de kerstperiode in verschillende landen doorgebracht. We genoten ervan om de verschillende gebruiken en manieren te zien waarop Kerstmis gevierd wordt. Nu ik daar zo bij stilsta, besef ik dat Kerstmis er voor iedereen is: voor kinderen, ouders, grootouders, tantes, ooms, neven en nichten. Het is voor mensen wier leven op rolletjes loopt en voor wie met ziekte, armoede en beproevingen te maken hebben. Het is voor wie onder de gruwelen van oorlog gebukt gaan en voor wie in vrede en voorspoed leven. Het is voor wie proberen de Heiland te volgen, voor wie zijn naam nog nooit gehoord hebben, en zelfs voor wie Hem verwerpen. Het is ook voor wie vóór zijn geboorte leefden. Kerstmis is voor iedereen!

Kerstmis is voor iedereen omdat God zijn Zoon voor ons allen en voor ieder van ons heeft gezonden.1 ‘Want een Kind is ons geboren.’2

Omdat de Heiland is geboren, een zondeloos leven heeft geleid, voor ons verzoening heeft gebracht en is opgestaan, ontvangt ieder van ons de geweldige gave van de opstanding uit de dood. Geen enkele ziel die ooit op aarde heeft geleefd, wordt van deze opmerkelijke gave uitgesloten. Bovendien heeft ‘geen oog’ gezien en ‘geen oor’ gehoord ‘wat God bereid heeft voor hen die Hem liefhebben’.3

In elke tijdsperiode en alle omstandigheden is de geboorte van de Heiland altijd een reden geweest om ons te verheugen. Hij is gekomen om alle kinderen van onze hemelse Vader ‘vrede in deze wereld, en het eeuwige leven in de toekomende wereld’ aan te bieden.4

Sinds Adam en Eva hebben rechtschapen mensen gelet op de geboorte van de Heiland, die de vervulling van het plan van de Vader voor zijn kinderen mogelijk maakt.5 Jesaja en Nephi profeteerden over zijn geboorte in het kader van zijn zending.6 Zijn geboorte kan niet los worden gezien van de reden waarom Hij naar de aarde is gekomen.

Denk aan Anna en Simeon, die het Kindje Jezus zagen en beseften dat deze baby ‘een licht om de [hele wereld] te verlichten’7 en de hoop op verlossing was.8 Geen wonder dat de engel de boodschap verkondigde als ‘grote blijdschap, die voor heel het volk wezen zal’.9 We verheugen ons over de geboorte van een baby, maar deze geboorte en deze baby waren anders.

Jezus Christus, het stralende licht en het leven van de wereld, werd als baby’tje in een nederige stal geboren, maar een nieuwe ster kondigde zijn geboorte aan. Het Boek van Mormon verhaalt over een indrukwekkende gebeurtenis – een dag, een nacht en een dag zonder duisternis – die zijn komst aankondigde. Deze wonderbaarlijke tekenen duidden op de komst van het Licht van de wereld,10 Hij die ons van de duisternis van zonde en dood zou bevrijden. We kunnen zijn licht met de wereld delen.

Zelfs kleine kinderen kunnen in de kersttijd de invloed en uitwerking van de liefde van onze Heiland voelen. Jaren geleden schreef een van onze dochters, Sonja, over een gesprekje dat ze met haar 5-jarige zoontje had.

Ze schreef: ‘Andrew zei vanavond tegen me toen ik hem in bed stopte: “Volgend jaar ga ik me minder op de cadeautjes richten, maar meer op wat ik aan Jezus geef.” Ik vroeg hem hoe hij op dat idee kwam, en hij zei van zijn jeugdwerkleerkracht. Hoera voor het jeugdwerk!’11

Ja. Hoera voor het jeugdwerk. Nu, veertien jaar later, is Andrew op zending en draagt hij deze kersttijd de boodschap van Jezus Christus aan anderen uit. Hij schreef onlangs: ‘Jezus heeft ons alles gegeven [en] neemt al onze zonden op Zich. Daarom ben ik hier op zending.’12

De kerstperiode is de uitgelezen tijd om te bedenken wat echt belangrijk is om te geven. We kunnen anderen wellicht helpen om ‘blij en troostvol’13 de Heiland te leren kennen door ons hart aan Hem te geven.

Onze dochter Alisa is enkele jaren geleden aan kanker overleden. Ze had een geweldige kijk op Kerstmis, zelfs toen haar gezondheid het liet afweten. Ze schreef eens:

‘Ik heb een kerstverrassing gekregen. Een hele grote. […] Vlak voor Kerstmis kreeg ik een e-mail van de verpleegkundige op de dienst van mijn oncoloog. Hij zei: “Vrolijk kerstfeest – uw tumor is positief getest op [een specifieke genetische] mutatie.” […] Wat betekent dat voor mij? Ik kom in aanmerking voor […] medicatie […] die ingrijpt op de signaalwegen van de kankercel [met die mutatie]. Het is geen geneesmiddel, maar wel een wonderbaarlijk medicijn dat […] tumoren snel […] kan verkleinen. Helaas vindt het lichaam er uiteindelijk een weg omheen en keert de kanker terug. […] Maar ik had het gevoel dat iemand me net maanden extra leven had geschonken. En wat kon dat zijn? […] Een extra zomer? Nog een kersttijd met mijn kindjes? Ik huilde toen ik de e-mail opende, en bedankte God voor de beste verrassing die ik ooit heb gekregen.’14

Alisa kreeg inderdaad meer kostbare tijd met haar gezin. Ze vertelde dat ze met het gezin stiekem een anoniem kerstcadeau bij iemand in de buurt gingen bezorgen. Daaruit blijkt dat cadeaus geven niet altijd vlekkeloos verloopt. Ze schreef:

‘We brachten onlangs op een avond stiekem een […] cadeau langs bij iemand. De jongens planden precies hoe ze zich ongezien uit de voeten konden maken.

‘“Maar voor het geval ze ons toch zien …”, zei Sam ernstig, terwijl de andere twee vol spanning aan zijn lippen hingen, “kunnen we maar beter wat sneeuwballen achter de hand houden.”

‘James begreep het. “Oké, goed. Om de deur te raken en dicht te gooien?”

‘“Nee,” [antwoordde Sam], “we mikken op hun gezicht.”’15

Alisa deelde ook een teder moment met haar jongste zoontje, Luke, die toen nog maar 6 jaar was. Ze schreef:

‘Toen we vanavond op zijn bed lagen, verlicht door het kleurrijke snoer lampjes boven zijn raam, vroeg ik hem […]: “Wat staat er […] zoal op je verlanglijstje?”

‘“O, ik weet wel iets.”

‘“O ja?”

‘“Het is voor alle seizoenen geschikt.”

‘“O ja?”

‘Stilte voor dramatisch effect. “Een knuffel en een kus van mama.”

‘Dat verdiende meteen honderd kusjes en dikke stevige knuffels. “Malle Luke, die kun je altijd krijgen!”

‘Maar toen ik zijn kamer verliet, treurde mijn hart een beetje. Dat is misschien niet helemaal waar. Ik ben erg dankbaar dat hij die dit jaar, bovenop zijn cadeautjes, nog kan krijgen.’16

Ik werd vooral geraakt door Alisa’s gedachten over de hoop rondom Kerstmis. Ze schreef:

‘Hoop fascineert me in deze tijd. Als ik aan het wonder van Christus en de vele gaven van God denk, koester ik hoop voor alles en iedereen. Niet noodzakelijkerwijs de soort hoop dat alles perfect wordt, maar wel dat alles goed gaat komen en goedheid uiteindelijk zegeviert. In ieders leven. Het is, denk ik, nooit te laat voor wonderen, voor verandering, voor gemoedsrust en vrede. Ik geloof dat echt diep vanbinnen en vanbuiten. Ik geef toe dat het makkelijker lijkt om die hoop voor anderen te koesteren, moeilijker om die op mezelf toe te passen. Maar ik ben aan het leren. “Geloof alles, hoop alles, verdraag alles.” Simpel. Prachtig.’

Ze schreef verder over haar zoon: ‘James speelde op kerstavond voor mij [een kerstlied en ik] vind de woorden van dit lied geweldig:

Goede christenen, verblijd u in Hem

met hart en ziel en stem;

u hoeft het graf geenszins te vrezen:

Vrede! Vrede!

Jezus Christus is geboren om te redden!

Roept u ene en roept u allen,

tot zijn oneindige hallen:

Christus is geboren om te redden!

Christus is geboren om te redden!’17

Hij is geboren om te redden. Om u en mij te redden. Wat een weergaloze gave die alleen Hij kan schenken. Mogen wij in deze kersttijd, ongeacht onze huidige omstandigheden, zijn gaven in ons leven beter opmerken.

In de naam van Jezus Christus. Amen.

Afdrukken