Christus, onze Zaligmaker, is geboren
Kerstdevotional met het Eerste Presidium 2023
Zondag 3 december 2023
Lieve broeders en zusters, vrolijk kerstfeest!
We komen dankbaar bijeen op deze kerstdevotional met ons geliefde Eerste Presidium. Waar u zich deze kersttijd ook bevindt, moge u Gods liefde voelen bij de viering van Jezus Christus als het middelpunt van Kerstmis.
Kerstmis is een tijd gevuld met muziek, geuren en smaken, hoop en liefdadigheid. Een tijd om bijeen te komen, of we nu dichtbij of ver weg wonen.
Het wordt vaak pas echt Kerstmis als we anderen stilletjes kerstvreugde bezorgen. Veel gezinnen helpen de Kerstman een handje. Veel mensen verlichten de wereld met het licht van Jezus Christus.
Een herinnering aan Kerstmis betekent een nieuwe kerstherinnering. Na verloop van tijd worden kerstherinneringen tradities. Ze wakkeren onze liefde aan voor Jezus Christus – het Lam van God, de Zoon van de eeuwige Vader, de Heiland van de wereld.1
Als u favoriete kerstherinneringen hebt, geniet er deze kersttijd dan met vreugde van. Als u nog bezig bent uw kersttradities vorm te geven, mogen ze dan uw liefde voor Jezus Christus verdiepen en u elk jaar tot zegen zijn.
Ik wil graag drie favoriete kersttradities van de familie Gong aanhalen.
Ten eerste kijken mijn vrouw en ik elk jaar graag naar de kerstversieringen die ons familieverhaal vertellen.
Mijn vrouw en ik studeerden als jong echtpaar allebei in Engeland. We moesten in een kleine flat van een krap budget rondkomen. We hadden net genoeg centen om een armetierig kerstboompje te kopen waar zelfs Charlie Brown zijn neus voor zou ophalen.
Creatief als ze is, maakte mijn vrouw van wasknijpers Britse soldaatjes voor ons kerstboompje. Ze voorzag ze allemaal van een zwart wollen hoedje en een glimlach.
Deze Britse wasknijpersoldaatjes houden al 43 jaar lang de wacht in onze kerstboom. Ze herinneren ons aan onze eerste kerst als getrouwd stel – ver van huis – en elke kerst daarna.
Het gezin van onze zoon maakte deze wasknijperfiguurtjes. Ze stellen zendelingen over de hele wereld voor. Ziet u hun glimlach? Klederdracht? Naamplaatjes? Ze zeggen dat eentje op mij moest lijken.
Onze kerstversieringen roepen fijne herinneringen op aan vrienden en ervaringen in vele plaatsen. De blije, bonte reeks kerstherinneringen doet ons elk jaar glimlachen.
De profeet Alma getuigt dat de regelmatig voortbewegende aarde erop duidt dat er een God is. Kerstmis markeert een vertrouwd punt in de cyclus van 365¼ dagen van de aarde om de zon. Deze jaarlijkse cyclus brengt ons elk jaar weer naar een gekoesterde kersttijd terug. Dat doet me denken aan wat de auteur E.B. White over ‘de ring van de tijd’ heeft geschreven.2
Hij stelt dat we alleen door ervaring begrijpen dat ‘de tijd eigenlijk helemaal niet als een cyclus verstrijkt’. De ring van de tijd lijkt misschien ‘volmaakt gevormd, onveranderlijk, voorspelbaar, zonder begin of einde’. Maar alleen als we jong zijn, beelden we ons in dat we een volledige cyclus kunnen doorlopen zonder ouder te worden.
Ik voel me bij het aanbreken van een nieuwe kerst steeds hetzelfde maar ook veranderd. Dat duidt er voor mij op dat tijd (en ruimte) tegelijkertijd lineair en circulair kan zijn. Dat een ‘nauw en smal pad’3 en ‘één eeuwige ronde’4 aanvullende beschrijvingen kunnen zijn van een verbondswerkelijkheid samengebald in een Christuskind dat in Bethlehem geboren is.
Zo is voor mij de betovering van Kerstmis ten dele dat ik tegelijkertijd kind en volwassene kan zijn. We verheugen ons als volwassene in wat het kind dat we ooit waren nu in verrukking brengt. En we verheugen ons met een kind terwijl we samen herinneringen en tradities vormgeven en herbeleven.
Een tweede favoriete kersttraditie van de familie Gong is onze kerststalletjes neerzetten met daarin de geboorte van het heilige Christuskind uitgebeeld.
Vindt u het niet geweldig dat deze kersttaferelen Jezus Christus als middelpunt hebben en ons daartoe ook uitnodigen? Een onlangs teruggekeerde zendeling heeft gezegd: ‘Vóór mijn zending maakte Jezus Christus deel uit van mijn leven. Nu ís Hij mijn leven.’
De taferelen rondom Jezus’ geboorte bij ons thuis zijn er in alle denkbare soorten en maten, van allerlei denkbare materialen en uit elke denkbare plaats. Elk tafereel getuigt van Jezus Christus, dat Hij elke natie, geslacht, taal en volk zegent.
We vinden het geweldig dat Gods kinderen overal het Kindje Jezus, Maria, Jozef, de wijzen, herders en dieren met kenmerken en details uitbeelden die vertrouwd en herkenbaar zijn. Deze kersttaferelen herinneren ons ook aan Gods liefde voor al zijn kinderen. We zien die liefde weerspiegeld in de details, waar ook ter wereld.
Een derde favoriete traditie van de familie Gong is, naast de verhalen over de geboorte van onze Heiland in de Schriften, A Christmas Carol van Charles Dickens voorlezen.
Als ik een sjaal omdoe en een hoge hoed opzet, ziet u mij dan, heel even, als Ebenezer Scrooge in A Christmas Carol?
Sommige jaren lezen we als familie A Christmas Carol van begin tot eind voor. We roeren onze warme chocolademelk met zuurstokjes, en gniffelen om de verwijzingen naar ‘Norfolk biffins’ en ‘smoking bishop’. We huiveren van de rammelende ketenen van Jacob Marleys geest. We vatten moed wanneer de voorbije, huidige en toekomstige geesten van Kerstmis Ebenezer Scrooge helpen een nieuw mens te worden.
Sommige jaren lezen we als familie een versie van A Christmas Carol voor die onze zoon en schoondochter hebben ingekort om de aandacht van de kleintjes erbij te houden.
En sommige jaren lezen we als familie met grote pret A Christmas Carol in een notendop. Die bestaat uit slechts twee regels: ‘Bah, flauwekul’ en ‘God zegene ons allen.’
Charles Dickens schreef A Christmas Carol tussen oktober en begin december 1843 – een periode van maar zes weken. De eerste oplage van zesduizend exemplaren verscheen op 19 december 1843 in Londen. Die was op kerstavond al uitverkocht.
Uit onderzoek naar de achtergrond van A Christmas Carol blijkt dat Charles Dickens het verhaal schreef in een tijd waarin victoriaans Engeland de betekenis van Kerstmis aan het heroverwegen was. Welke rol konden of moesten de kersttijd, kerstbomen, kerstgroeten, familiebijeenkomsten met kerst, kerstkaarten en zelfs kerstliedjes in de samenleving spelen?
In een tijd waarin bij velen gevoelens van onrust, isolatie en eenzaamheid speelden, sneed Dickens met zijn A Christmas Carol een hunkering naar vriendschap, liefde en verankering van christelijke deugden aan, waarbij Ebenezer Scrooge in het reine komt met zijn verleden, heden en toekomst, en zo gemoedsrust vindt.
De ware betekenis van Kerstmis brengt ons nu, net als toen, nader tot Jezus Christus, als kindeke in een kribbe geboren. Jezus Christus weet, zijn binnenste met barmhartigheid vervuld, naar het vlees hoe Hij ons te hulp moet komen. Met Kerstmis vieren we nu, net als toen, onze verbondsband, gemeenschapszin en saamhorigheid in Jezus Christus en met elkaar.
Ik stel hier nog een andere vraag in verband met A Christmas Carol aan de orde. Waarom denken we, als we aan Scrooge denken, vooral aan een norse oude vrek, iemand die Kerstmis als grote flauwekul betitelt?
Waarom letten we niet meer op de nieuwe Scrooge? De nieuwe, vrijgevige Scrooge, die de vetgemeste kalkoen als kerstverrassing laat bezorgen? De nieuwe Scrooge, die zich verzoent met zijn opgewekte neef, Freddie? De nieuwe Scrooge, die Bob Cratchits loon verhoogt en voor Tiny Tim zorgt?
Laat de sceptici maar spotten. De nieuwe Scrooge ‘heeft het allemaal gedaan, en nog oneindig veel meer’. Hij werd ontegenzeggelijk een goed mens en een goede vriend.
Dus waarom denken we niet aan die meneer Scrooge? Zijn er mensen om ons heen, of wijzelf misschien, die een ander mens kunnen zijn als we hen of onszelf niet langer als de oude zelf wegzetten of stereotyperen?
Geen enkel mens of gezin is volmaakt. We hebben allemaal gebreken en tekortkomingen – dingen die we beter willen doen. Misschien kunnen we deze Kerstmis de kostbare geschenken van Jezus Christus van verandering en bekering, van vergeven en vergeten, voor anderen en onszelf ontvangen – en aanbieden.
Laten we het afgelopen jaar vredig afsluiten. Laat de emotionele angst en het lawaai, de wrijvingen en ergernissen los die zich in ons leven opstapelen. Mogen wij elkaar onze nieuwe mogelijkheden gunnen in plaats van ons blind te staren op onze vroegere tekortkomingen. Laten we de nieuwe Scrooge in ieder van ons een kans op verandering geven.
Onze Heiland is met Kerstmis gekomen om de gevangenen te bevrijden – en niet alleen die in de gevangenis. Hij kan ons bevrijden van de geesten van ons verleden, en ons van de ketenen van spijt wegens onze en andermans zonden afhelpen. Hij kan ons van ons egocentrische ego verlossen als we in Hem wedergeboren worden.
‘Heden [is namelijk] voor u geboren de Zaligmaker […]; Hij is Christus, de Heere.’5
Vrolijk kerstfeest dus!
Mogen uw kersttradities en -herinneringen vrolijk en stralend zijn.
Mogen we ons met Kerstmis en elke dag in Jezus Christus verheugen.
Ik getuig met vreugde van Hem in zijn heilige naam, Jezus Christus. Amen.