ចូរប្រុងប្រៀបខ្លួនដើម្បីជួបព្រះអង្គសង្រ្គោះ
ការប្រជុំធម្មនិដ្ឋានបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់របស់គណៈប្រធានទីមួយ ឆ្នាំ២០២៤
ថ្ងៃអាទិត្យ ទី៨ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០២៤
ពេលយើងបានឈានចូលដល់រដូវកាលបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់នេះ គំនិតរបស់ខ្ញុំងាកទៅរកអ្នកដែលប្រហែលជានៅឆ្ងាយពីផ្ទះ រួមទាំងអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាមួយចំនួនធំ ដែលឥឡូវនេះកំពុងបម្រើផងដែរ ។
បុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់លើកដំបូងរបស់ខ្ញុំដែលនៅឆ្ងាយពីផ្ទះ គឺកាលនៅជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនានៅប្រទេសអង់គ្លេស នាខែធ្នូ ឆ្នាំ១៩៦០ ។ ខ្ញុំបានបម្រើនៅទីក្រុងស្វីនដុន ប្រទេសអង់គ្លេស ។
យើងបានបើកកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយសាសនានៅទីក្រុងស្វីនដុន ប្រហែល ៩០ ថ្ងៃមុននោះ ។ យើងបានជួលបន្ទប់ធ្វើការប្រជុំសម្រាប់ថ្ងៃអាទិត្យ ។ យើងមានពរជ័យដែលមានអ្នកប្រែចិត្តជឿពីរបីនាក់—ជាការចាប់ផ្តើមនៃសាខាមួយ ។
នៅយប់ពេលមុនបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ ដៃគូរបស់ខ្ញុំ អែលឌើរ ណូអែល លូកា និងខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តទៅសួរសុខទុក្ខមនុស្សនៅក្នុងផ្ទះរបស់ពួកគេនៅក្នុងតំបន់ដែលយើងកំពុងបម្រើ ហើយទុកសារ និងការជូនពរខ្លីៗសម្រាប់បុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ ។ វាជារាត្រីដ៏ស្រស់ស្អាត ហើយពពកហោះពេញផ្ទៃមេឃ ព្រះចន្ទភ្លឺចែងចាំងបង្កើតឲ្យមានអារម្មណ៍រីករាយ ។ រំពេចនោះ យើងបានដឹងថា មនុស្សគ្រប់គ្នានៅក្នុងតំបន់នោះបើកទូរទស្សន៍របស់ពួកគេមើលកម្មវិធីកំប្លែង និងអ្នកចម្រៀងដែលពួកគេចូលចិត្ត ដែលមានឈ្មោះថា ហារី សិខូម ។ គាត់បានច្រៀងចម្រៀងដ៏ពិរោះបទ « Bless This House » ។ គាត់ច្រៀងដោយដាក់អារម្មណ៍នូវពាក្យពិសិដ្ឋ ទាំងនេះ ៖
សូមប្រទានពរដល់ប្រជាជននៅទីនេះ ។
សូមឲ្យពួកគេបរិសុទ្ធ ហើយរួចពីបាប ។
សូមប្រទានពរដល់យើងទាំងអស់គ្នា
បទចម្រៀងរបស់គាត់បានធ្វើឲ្យយើងស្រក់ទឹកភ្នែក ។ បទចម្រៀងនោះបន្លឺចេញពីស្ទើរគ្រប់ផ្ទះទាំងអស់ សំឡេងនោះបានឮខ្ទរ និងខ្ទាតមកវិញចេញពីអាកាស ។ អែលឌើរ លូកា និងខ្ញុំមានអារម្មណ៍ដ៏លើសលប់នេះថា យើងពិតជាអ្នកតំណាងរបស់ព្រះអម្ចាស់ និងព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលព្យាយាមបម្រើ និងផ្ដល់ពរដល់បុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌យើង ។
ក្នុងនាមជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ខ្ញុំបានយល់ថា ការរស់នៅលើផែនដីនេះ យើងទាំងអស់គ្នានៅឆ្ងាយពីផ្ទះ—ដែលជាផ្ទះនៅស្ថានសួគ៌របស់យើង ។ របៀបដើម្បីទទួលបានអារម្មណ៍លួងលោមពីផ្ទះនោះ គឺតាមរយៈការបម្រើដល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង ។
នៅប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗនេះ សាសនាចក្របានលើកទឹកចិត្តយើងឲ្យសង្កត់ធ្ងន់ទៅលើពន្លឺដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះប្រទានដល់ពិភពលោកទាំងមូល ជាពិសេសក្នុងរដូវកាលបុណ្យ គ្រីស្ទម៉ាស់នេះ ។ សាសនាចក្រមានកិច្ចខិតខំ បំភ្លឺពិភពលោក ដ៏អស្ចារ្យដើម្បីបង្វែរគំនិតមនុស្សគ្រប់គ្នាគិតអំពីព្រះអង្គសង្រ្គោះ ។ ការណ៍នេះអមដោយកិច្ចខិតខំដើម្បីផ្តល់ដល់អ្នកដែលខ្វះខាត និងផ្តល់ការបម្រើដូចជាព្រះគ្រីស្ទ ។
នៅឆ្នាំមុន សាសនាចក្របានចាប់ផ្ដើមកិច្ចខិតខំ បំភ្លឺពិភពលោក ដោយការដាក់បង្ហាញជាឌីជីថលដ៏ធំនៅជុំវិញ Times Square ក្នុងទីក្រុងញូវយ៉ក ។
ម៉ារី និងខ្ញុំបានមានវត្តមាន នៅពេលដែលការពិពណ៌នាដ៏គួរឲ្យរំភើបពីការប្រសូតរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះត្រូវបានបង្ហាញនៅលើផ្ទាំងប៉ាណូឌីជីថលដ៏ធំ ។ នោះពិតជាបទពិសោធន៍ខាងវិញ្ញាណដ៏ជ្រាលជ្រៅ ។ ឆ្នាំនេះបទពិសោធន៍នៅ Times Square ត្រូវបានចម្លងធ្វើតាមនៅទីក្រុងជាច្រើននៅទូទាំងពិភពលោក ។
ខណៈដែលនៅទីក្រុងញូវយ៉ក អំឡុងព្រឹត្តិការណ៍ បំភ្លឺពិភពលោក ខ្ញុំបានសង្កេតឃើញពីកិច្ចខិតខំដើម្បីឲ្យមានការដាក់តាំងសំខាន់ៗនៅតាមបង្អួចហាងលក់ទំនិញ ។
ខ្ញុំចាំថាការចេញផ្សាយប្រចាំថ្ងៃអាទិត្យរបស់សារព័ត៌មាន New York Times ដែលបោះពុម្ពពេញទំព័រ នូវអត្ថបទមួយដែលមានចំណងជើងថា ៖ « រដូវកាលដែលម្ចាស់ហាង ត្រូវតុបតែងបង្អួចហាងត្រឡប់មកវិញហើយ » ។ អត្ថបទនេះបានរៀបរាប់ពីប្រពៃណីមួយដែលបង្អួចដ៏ប្រណិតតាមហាងទំនិញនៅលើផ្លូវ Fifth Avenue ក្នុងទីក្រុងញូវយ៉កបានតុបតែង ។ តាមដែលខ្ញុំអាចកំណត់បានពីអត្ថបទ និងការទៅមើលនាពេលថ្មីៗរបស់ខ្ញុំ គ្មានបង្អួចណាមួយដែលបង្ហាញពីទិដ្ឋភាពបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ ឬព្រះឱរសព្រះគ្រីស្ទនោះទេ ។
នៅពេលខ្ញុំអានអត្ថបទនេះ ខ្ញុំនឹកឃើញកាលខ្ញុំនៅក្មេងពីការដាក់តាំងតាមបង្អួចហាងទំនិញក្នុងទីក្រុង សលត៍ លេក ដែលបង្ហាញអំពីព្រះឱរសព្រះគ្រីស្ទ ។ ខ្ញុំក៏បាននឹកឃើញដំណើររឿងមួយពីសម័យនោះអំពីផ្សារទំនើបមួយនៅភាគខាងលិច ដែលចង់បញ្ជាក់ឡើងវិញនូវប្រធានបទបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ ដើម្បីបង្កើតទាំងអារម្មណ៍នៃបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ និងទាក់ទាញអ្នកទិញទំនិញផងដែរ ។ ពួកគេបានលើកផ្ទាំងបដាធំឡើងដែលសរសេរថា « ប្រសិនបើព្រះគ្រីស្ទយាងមកនៅរាត្រីនេះ តើទ្រង់នឹងយាងទៅរកអ្នកណា ? » មានទិដ្ឋភាពជាច្រើនដាក់តាំងនៅលើបង្អួចហាងទំនិញ ខាងក្រោមស្លាកសញ្ញានោះ ។ បើខ្ញុំចាំទិដ្ឋភាពនោះបានត្រឹមត្រូវគឺ ៖
-
ទីមួយ គឺស្ត្រីវ័យចំណាស់ម្នាក់សម្រាកនៅលើគ្រែ ដែលគលានុបដ្ឋាយិកាម្នាក់នៅមើលថែ ។ គាត់ហាក់ដូចជាឈឺធ្ងន់ណាស់ ។
-
ទីពីរ គឺជាម្តាយវ័យក្មេងជាមួយនឹងទារកដែលទើបនឹងកើត ។ ភាពរីករាយបានបញ្ចេញនៅលើផ្ទៃមុខរបស់គាត់ ។
-
ទិដ្ឋភាពទីបី បង្ហាញពីគ្រួសារដែលមានកូនកំពុងយំ ។ វាច្បាស់ណាស់ថាមិនមានអាហារបរិភោគគ្រប់គ្រាន់ទេ ហើយអំណោយបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់មានបន្តិចបន្តួច ។
-
ទិដ្ឋភាពទីបួន បានបង្ហាញពីគ្រួសារដែលមានទ្រព្យស្ដុកស្ដម្ភមួយដែលមិនបានរុំអំណោយជាច្រើនទេ ។
-
ទិដ្ឋភាពទីប្រាំ គឺផ្អែមល្ហែម ប៉ុន្តែជាក្រុមគ្រួសារដ៏កំសត់មួយ ជាមួយនឹងកូនៗជាច្រើន ដែលកំពុងច្រៀងជាមួយគ្នាដោយអំណរ ។
នៅពេលខ្ញុំជញ្ជឹងគិតអំពីការបង្ហាញទាំងប្រាំ និងផ្ទាំងបដា « ប្រសិនបើព្រះគ្រីស្ទយាងមកនៅរាត្រីនេះ តើទ្រង់នឹងយាងទៅរកអ្នកណា ? » គំនិតពីរបានផុសឡើងក្នុងចិត្តខ្ញុំ ។
ទីមួយ យើងដឹងថា នៅពេលព្រះអង្គសង្គ្រោះយាងមកជាលើកទីពីរ យើងនឹងពុំដឹងពីថ្ងៃ ឬពេលវេលានោះឡើយ ។
ទីពីរ នៅពេលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទយាងមក ដូចដែលប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានបង្រៀននៅឯសន្និសីទទូទៅនាពេលថ្មីៗនេះថា « [ ទ្រង់ ]នឹងត្រឡប់មកផែនដីវិញជាព្រះមែស៊ីក្នុងសហស្សវត្សរ៍ » ។ ដើម្បីរៀបចំខ្លួន ប្រធាន ណិលសុន បានជំរុញយើងឲ្យ « ឧទ្ទិសជីវិតរបស់[ យើង ]សាជាថ្មីថ្វាយដល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » ។ ដូច្នោះ បើសរសេរឲ្យបានត្រឹមត្រូវផ្ទាំងបដានោះគួរសរសេរថា « ប្រសិនបើព្រះគ្រីស្ទយាងមកនៅរាត្រីនេះ តើនរណាបានត្រៀមរួចរាល់ដើម្បីទទួលទ្រង់ ? »
នៅពេលខ្ញុំបានពិនិត្យមើលទិដ្ឋភាពនៅលើបង្អួច ខ្ញុំដឹងថាអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលពួកគេប្រាប់យើងគឺអំពីស្ថានភាពខាងសាច់ឈាម និងហិរញ្ញវត្ថុរបស់មនុស្ស ប៉ុន្តែគ្មានអ្វីអំពីស្ថានភាពខាងវិញ្ញាណរបស់ពួកគេទេ ។ បង្អួចដាក់បង្ហាញរូបភាពមនុស្សចាស់ និងជំងឺ ក៏ដូចជាមានសុខភាពល្អ និងទារកទើបនឹងកើត ។ ក៏មានអ្នកមាន និងអ្នកក្រផងដែរ ។ ប៉ុន្តែអាយុ សុខភាព និងស្ថានភាពហិរញ្ញវត្ថុមិនប្រាប់យើងពីអ្វីដែលសំខាន់នោះទេ ដែលជាស្ថានភាពខាងវិញ្ញាណរបស់ពួកគេ ។
នៅក្នុងគោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា យើងអានអំពីគុណសម្បត្តិសម្រាប់ទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកក្នុងសាសនាចក្ររបស់ព្រះគ្រីស្ទ ។ លក្ខណៈវិនិច្ឆ័យគឺផ្អែកជាចម្បងលើការបន្ទាបខ្លួនយើងផ្ទាល់ ការមាន « ចិត្តសង្រេង និងវិញ្ញាណទន់ទាប » ការប្រែចិត្ត និង « បម្រើ[ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ]ដល់ចុងបំផុត » ។ គោលដៅគឺដើម្បីប្រែក្លាយ « សិស្សដ៏ស្មោះរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » ហើយរីកចម្រើននៅតាមផ្លូវនៃសេចក្តីសញ្ញា ដែលរៀបចំយើងទទួលពរជ័យនៃដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ។
ព្រះគ្រីស្ទគឺជាគំរូក្នុងគ្រប់ការណ៍ទាំងអស់ ។ ទ្រង់បានប្រកាសថា « មើលចុះ យើងជាពន្លឺ យើងបានធ្វើជាគំរូដល់អ្នករាល់គ្នា » ។ នៅពេលយើងក្រឡេកមើលពីស្ថានភាពនៃវិញ្ញាណរបស់យើង យើងនឹងធ្វើបានល្អក្នុងការមើលគំរូដ៏ល្អឥតខ្ចោះរបស់ទ្រង់ ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្ហាញយើងនូវផ្លូវដើម្បីស្វែងរកសុភមង្គល អត្ថន័យ និងអំណរនៅក្នុងជីវិតនេះ និងក្នុងភាពអស់កល្បជានិច្ច ។ សុភមង្គល និងអំណរកំណត់វិញ្ញាណនៃបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ ។
នៅក្នុង យ៉ូហាន ១៩:៥ យើងអានថា លោកពីឡាត់បាននាំព្រះយេស៊ូវទៅចំពោះមុខពួកអ្នកដែលចង់ឲ្យឆ្កាងទ្រង់ ។ ទ្រង់ « ទាំងពាក់ភួងបន្លា និងអាវពណ៌ស្វាយនោះ ។ រួចលោកពីឡាត់មានប្រសាសន៍ទៅគេថា មើលចុះ មនុស្សនេះហើយ ! »
នៅរដូវកាលបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់នេះ សូមឲ្យយើងមើលមួយភ្លែតអំពីបុរស ដែលជាអង្គព្រះគ្រីស្ទ និងអំណោយដែលទ្រង់បានប្រទានឲ្យ ។
ជាដំបូង សូមឲ្យយើងពិចារណាអំពីការប្រសូតដ៏អព្ភូតហេតុរបស់ទ្រង់
យើងដឹងថាព្រះឱរស្ឋដ៏មានតម្លៃនេះ ដែលយើងប្រារព្ធក្នុងរដូវកាលបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់នេះ គឺជាព្រះរាជបុត្រាតែមួយគត់របស់ព្រះបិតា ។ ទ្រង់បានទទួលមរតកនូវអំណាចនៃជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចពីព្រះវរបិតាទ្រង់—ជាអំណាចដើម្បីរស់នៅ ។ ហើយទ្រង់បានទទួលមរតកពីមាតានៃជីវិតរមែងស្លាប់របស់ទ្រង់ នូវអំណាចនៃការស្លាប់ ។ ទ្រង់ត្រូវបានជ្រើសរើសតាំងពីដំបូងសម្រាប់បេសកកម្មដ៏ពិសិដ្ឋរបស់ទ្រង់ ។
ម៉ាថាយ ១:២៣ សរសេរថា « មើល នាងព្រហ្មចារីនឹងមានគភ៌ប្រសូតបានបុត្រា ១ ហើយព្រះនាមបុត្រនោះត្រូវហៅថា អេម៉ាញូអែល ដែលប្រែថា ព្រះអង្គទ្រង់គង់ជាមួយនឹងយើងខ្ញុំ » ។
ទីពីរ សូមពិចារណាពីព្រះជន្មដ៏គ្មានបាប និងគំរូដ៏ឥតខ្ចោះរបស់ទ្រង់ ទោះបីជាទ្រង់បានរងការឈឺចាប់ ទុក្ខវេទនា និងការល្បួងគ្រប់បែបយ៉ាងក្តី ក៏ទ្រង់បានបំពេញបេសកកម្មរបស់ទ្រង់ដោយជោគជ័យដែរ ។ ទ្រង់គឺជាគំរូរបស់យើង ហើយបានដាក់ចេញនូវផ្លូវដែលយើងគួរដើរតាម ។ ទ្រង់បានលះបង់ព្រះជន្មទ្រង់ដល់អ្នកក្រីក្រ អ្នកទុគ៌ត អ្នកជំងឺ និងអ្នករងទុក្ខ និងការបំពេញដោយជោគជ័យនូវផែនការដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចដែលមានតែទ្រង់មួយអង្គប៉ុណ្ណោះ ដែលមានលក្ខណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ ។
ទីបី ជញ្ជឹងគិតអំពីការសុគត ការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ និងដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់
ដោយការគោរពចំពោះដង្វាយធួន ប្រកាសដំណឹងល្អរបស់យើង សរសេរយ៉ាងពិរោះនិងសាមញ្ញថា ៖ « ដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានរួមបញ្ចូលនូវការរងទុក្ខរបស់ទ្រង់នៅសួនច្បារគែតសេម៉ានី ការរងការឈឺចាប់ និងការសុគតរបស់ទ្រង់នៅលើឈើឆ្កាង និងការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់ ។ ទ្រង់បានរងការឈឺចាប់ហួសពីអ្វីដែលអាចយល់បាន—យ៉ាងខ្លាំងរហូតដល់ទ្រង់បានហូរលោហិតចេញពីគ្រប់រន្ធញើស » ។
នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៧៦:៤១ យើងអានថា ៖ « ថាទ្រង់បានយាងមកក្នុងពិភពលោក គឺព្រះយេស៊ូវ ដើម្បីត្រូវគេឆ្កាងជំនួសពិភពលោក ហើយដើម្បីផ្ទុកអំពើបាបទាំងឡាយនៃពិភពលោក ហើយដើម្បីញែកពិភពលោកចេញជាបរិសុទ្ធ ហើយដើម្បីជម្រះពិភពលោកឲ្យស្អាតចេញពីអំពើដ៏ឥតសុចរិតទាំងអស់ » ។
ដង្វាយធួននៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺជាព្រឹត្តិការណ៍ និងអំណោយដ៏អស្ចារ្យបំផុត ដែលមិនធ្លាប់មាននៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រនៃមនុស្សជាតិ ។ យើងទាំងអស់មានបាប ហើយមានតែតាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទប៉ុណ្ណោះ ដែលយើងអាចទទួលបានសេចក្ដីមេត្តាករុណា ហើយរស់នៅជាមួយព្រះ ។
ទីបួន រៀបចំខ្លួនសម្រាប់ការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ទ្រង់
នៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ យ៉ូបបានបង្រៀន ៖ « ហើយដល់ជាន់ក្រោយ ទ្រង់នឹងមកឈរនៅលើផែនដី » ។ ដូចជាប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានបង្រៀនយើងយ៉ាងពិរោះថា « [ ព្រះគ្រីស្ទ ]នឹងគ្រប់គ្រងទាំងយេរូសាឡិមចាស់ និងយេរូសាឡិមថ្មី … នឹងដឹកនាំកិច្ចការនៃសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ។ ឥឡូវនេះជាពេលរបស់យើងដើម្បីរៀបចំខ្លួនសម្រាប់ព្រឹត្តិការណ៍នេះ ។ ព្រះគម្ពីរថ្លែងថា « ចូរប្រុងប្រៀបខ្លួនចាំថ្ងៃដ៏ធំនៃព្រះអម្ចាស់ចុះ » ។
ការប្រឹក្សាចុងក្រោយរបស់ខ្ញុំគឺ ស្រឡាញ់ និងបម្រើព្រះអម្ចាស់ នៅពេលយើងជញ្ជឹងគិតពីស្ថានភាពខាងវិញ្ញាណរបស់យើង និងការរៀបចំរបស់យើងដើម្បីស្វាគមន៍ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដំបូងគួរតែ « ត្រូវឲ្យស្រឡាញ់ព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះនៃឯងឲ្យអស់អំពីចិត្ត អស់អំពីព្រលឹង ហើយអស់អំពីគំនិតឯង » ។ ហើយបទបញ្ញត្តិទីពីរគឺ « ស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងឲ្យដូចខ្លួនអ្នក » ។
សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះព្រះ និងមនុស្សគឺជាការសាកល្បងចុងក្រោយនៃស្ថានភាពខាងវិញ្ញាណរបស់យើង ។ ប្រសិនបើយើងស្រឡាញ់ព្រះ យើងនឹងគោរពតាមបទបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ ។ ហើយប្រសិនបើយើងស្រឡាញ់មនុស្សជុំវិញយើង នោះយើងនឹងបម្រើពួកគេ ហើយធ្វើជាព្រះហស្ដដ៏សំខាន់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
នៅក្នុងគោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ព្រះអង្គសង្រ្គោះប្រើប្រាស់ពាក្យពេចន៍ទាំងនេះ ៖ « មែនហើយ យើងនឹងបើកចិត្តនៃមនុស្សម្នា ហើយ … យើងនឹងតាំងសាសនាចក្រមួយឡើង ដោយសារស្នាដៃរបស់អ្នក » ។
មធ្យោបាយដ៏សំខាន់ដែលយើងអាចបង្ហាញការដឹងគុណរបស់យើងចំពោះព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងរដូវកាលបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់នេះ គឺដើម្បីធ្វើជាអ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់—តាមពិតទៅ ធ្វើជាព្រះហស្ដរបស់ទ្រង់នៅលើផែនដី ។
នៅពេលដ៏ស្រស់ស្អាតនេះ កាលយើងប្រារព្ធការប្រសូតរបស់ព្រះអម្ចាស់ និងព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ដល់បងប្អូនថា ទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ ។ ទ្រង់គឺជាគំរូរបស់យើង ដែលជាព្រះដ៏គាំទ្ររបស់យើងជាមួយព្រះវរបិតា ហើយទ្រង់បានបំពេញនូវអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលចាំបាច់សម្រាប់យើង ដើម្បីត្រឡប់ទៅទីវត្តមានរបស់ព្រះវរបិតា និងព្រះរាជបុត្រាវិញ ។ យើងនឹងឈ្លាសវៃក្នុងការធ្វើតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយទទួលអំណោយដែលទ្រង់បានប្រទានឲ្យ ។
សូមឲ្យពិធីបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ដ៏រុងរឿងដែលផ្តោតលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានដល់បងប្អូន ។
នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។