10:57

ຂອງປະທານແຫ່ງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ

ໂດຍ ດັກລັສ ດີ ໂຮມສ໌

ທີ່ປຶກສາທີໜຶ່ງໃນຝ່າຍປະທານອົງການຊາຍໜຸ່ມສາມັນ

ອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງທັງຫລາຍ, ມັນເປັນພອນອັນຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ໄດ້ມາເຕົ້າໂຮມກັບທ່ານ ໃນຄ່ຳຄືນນີ້.

ສາມອາທິດຈາກມື້ນີ້, ຈະເປັນວັນຄຣິດສະມັດ. ໃນເຊົ້າມື້ນັ້ນ, ເດັກນ້ອຍຫລາຍລ້ານຄົນ ຈະຕື່ນແຕ່ກ່ອນໄກ່ຂັນ, ແລະ ຈະສະແດງບົດບາດກົງກັນຂ້າມທີ່ໜ້າສົນໃຈ, ນັ້ນຄື ລາກພໍ່ແມ່ອອກຈາກຕຽງນອນ. ພວກເຂົາຈະຕື່ນເຕັ້ນຂະໜາດ. ພວກເຂົາຈະນັ່ງອ້ອມຂອງຂວັນ ທີ່ພວກເຂົາໄດ້ແນມເບິ່ງມາໄດ້ຫລາຍມື້ແລ້ວ.

ພໍ່ຂອງຂ້າພະເຈົ້າມັກເທດສະການບຸນຄຣິດສະມັດ; ການມອບຂອງຂວັນ ເຮັດໃຫ້ເພິ່ນມີຄວາມສຸກຫລາຍ, ແລະ ເພິ່ນກັບແມ່ຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ກໍເຮັດໄດ້ດີຫລາຍໃນເລື່ອງນີ້. ອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ກັບຂ້າພະເຈົ້າ, ເຊັ່ນດຽວກັບຄົນອື່ນໆ, ເປັນຜູ້ໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດຈາກພອນສະຫວັນຂອງພວກເພິ່ນ. ຂອງຂວັນບາງຢ່າງທີ່ດີທີ່ສຸດຈາກພວກເພິ່ນ ກໍບໍ່ມີຕົວມີຕົນ—ມັນເປັນປະສົບການທີ່ສ້າງຄວາມສຳພັນແຫ່ງຄວາມຮັກ ແລະ ຄວາມຊົງຈຳທີ່ດີເລີດ. ຄວາມຊົງຈຳເຫລົ່ານັ້ນ ຍັງນຳຄວາມສຸກມາໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າຢູ່ ໃນທຸກວັນນີ້.

ເບິ່ງຄືວ່າ ມັນເປັນສິ່ງເໝາະສົມ ທີ່ການມອບໃຫ້ ແລະ ການຮັບຂອງຂວັນເປັນຈຸດສຳຄັນ ໃນເທດສະການບຸນຄຣິດສະມັດ. ເພາະຕາມຄວາມຈິງແລ້ວ, ເຮົາສະຫລອງຂອງປະທານທີ່ຫາອັນປຽບບໍ່ໄດ້ຂອງພຣະບຸດຂອງພຣະເຈົ້າ, ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ ພຣະເຢຊູຄຣິດ. ແນ່ນອນ, ຂອງຂວັນທີ່ເຮົາມອບໃຫ້ກັນແລະກັນ ຈະບໍ່ມີວັນເທົ່າທຽມກັບຂອງປະທານນີ້, ແຕ່ຂ້າພະເຈົ້າເຊື່ອວ່າ ຄວາມສຸກຂອງການມອບໃຫ້ ແລະ ການຮັບຂອງຂວັນ ສາມາດຫັນຫົວໃຈຂອງເຮົາມາຫາ “ຂອງປະທານຂອງພຣະເຈົ້າ” ໄດ້.¹

ຂອງປະທານທີ່ມີຄ່າທີ່ສຸດ ຂອງພຣະບຸດຂອງພຣະເຈົ້າ ເຊື້ອເຊີນເຮົາແຕ່ລະຄົນໃຫ້ມີສັນຕິສຸກຢູ່ໃນໂລກນີ້ ແລະ ຊີວິດນິລັນດອນຢູ່ໃນໂລກທີ່ຈະມາເຖິງ.² ອາດເປັນສິ່ງຍາກຫລາຍທີ່ຈະມີຄວາມສະຫງົບຢູ່ໃນໂລກນີ້ຊຶ່ງການຂັດແຍ້ງ ແລະ ການແບ່ງແຍກ ນັບມື້ນັບຮ້າຍແຮງຫລາຍຂຶ້ນ. ແຕ່ພຣະບິດາຜູ້ຊົງຮັກ ແລະ ພຣະບຸດຂອງພຣະອົງ ສະເໜີມອບຄວາມສະຫງົບນັ້ນເອງ ໃຫ້ເຮົາແຕ່ລະຄົນ, ຖ້າຫາກເຮົາພຽງແຕ່ຈະຍອມຮັບເອົາມັນ.

ໃຫ້ວາດພາບເບິ່ງວ່າ ຄົງເປັນສິ່ງແປກປະຫລາດຫລາຍ ຖ້າຫາກມື້ເຊົ້າຂອງວັນຄຣິດສະມັດມາເຖິງ, ເຮົາໄດ້ນັ່ງຢູ່ອ້ອມຕົ້ນຄຣິດສະມັດ, ປາບປື້ມກັບເຈ້ຍຫໍ່ທີ່ສວຍງາມ, ພາກັນເດົາເບິ່ງວ່າ ມີຫຍັງຢູ່ໃນຫໍ່ເຫລົ່ານັ້ນ, ແລະ ກໍອອກໄປເຮັດພາລະກິດຂອງຕົນຕາມປົກກະຕິ ໂດຍບໍ່ໄດ້ເປີດເບິ່ງຂອງຂວັນເລີຍ!

ໜ້າເສຍໃຈທີ່ ບາງເທື່ອເຮົາກໍເຮັດແບບນີ້ ກັບຂອງປະທານທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ມອບໃຫ້ເຮົາ. ໃຫ້ເຮົາມາໄຕ່ຕອງກ່ຽວກັບພຣະຄຳຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ ດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້: ມັນຈະເປັນປະໂຫຍດຫຍັງແກ່ມະນຸດ ຖ້າຫາກຂອງປະທານນັ້ນຖືກມອບໃຫ້ເຂົາ, ແລະ ເຂົາບໍ່ຍອມຮັບເອົາຂອງປະທານນັ້ນ? ເຂົາບໍ່ປະຕິຍິນດີກັບສິ່ງທີ່ຖືກມອບໃຫ້ແກ່ເຂົາ, ທັງບໍ່ປິຕິຍິນດີກັບພຣະອົງຜູ້ປະທານຂອງປະທານນັ້ນໃຫ້ເຂົາ.³

ຄ່ຳຄືນນີ້ ຂ້າພະເຈົ້າຢາກເຊື້ອເຊີນທ່ານທັງຫລາຍ ໃຫ້ໄຕ່ຕອງເຖິງວິທີທີ່ເຮົາອາດໄດ້ຮັບຂອງປະທານແທ້ໆ ທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ສະເໜີມອບໃຫ້ເຮົາ. ໂດຍສະເພາະແລ້ວ, ຂ້າພະເຈົ້າຢາກເນັ້ນເຖິງຂອງປະທານແຫ່ງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດທີ່ບໍ່ມີຂອບເຂດ. ໃນເວລານີ້, ຂ້າພະເຈົ້າອະທິຖານວ່າ ພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຂົ້າໃຈເຖິງຄວາມສຳຄັນຂອງ ຂອງປະທານນີ້, ສອນເຮົາເຖິງສິ່ງທີ່ເຮົາສາມາດເຮັດ ເພື່ອຈະຮັບເອົາໄວ້ແທ້ໆ, ແລະ ປະທານພຣະຄຸນໃຫ້ເຮົາ ເພື່ອຈະໄດ້ເຮັດຕາມຄວາມຮູ້ສຶກຂອງເຮົາ.

ເປັນຫຍັງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດຈຶ່ງເປັນຂອງປະທານທີ່ໜ້າເພິ່ງປາດຖະໜາຫລາຍແທ້ໆ?

ພຣະວິນຍານບໍລິສຸດເປັນສະມາຊິກອົງທີສາມ ໃນຝ່າຍພຣະເຈົ້າ. ພຣະອົງເປັນພຣະຜູ້ປອບໂຍນ,⁴ ເປັນຜູ້ນຳພາ,⁵ ເປັນຄູສອນ,⁶ ເປັນຜູ້ເຮັດໃຫ້ເຮົາບໍລິສຸດ,⁷ ແລະ ດ້ວຍວິທີນີ້ ພຣະອົງຈຶ່ງເປັນຜູ້ປ່ຽນໃຈຂອງມະນຸດ.⁸ ຜ່ານທາງພຣະອົງ, ເຮົາສາມາດຮັບເອົາອຳນາດ ແລະ ຄຸນສົມບັດຂອງພຣະເຈົ້າ ໃນຊີວິດຂອງເຮົາ.

ທ່ານຄົງຈື່ຄຸນສົມບັດເຫລົ່ານີ້ໄດ້: “ຄວາມຮັກ, ຄວາມຊື່ນຊົມຍິນດີ, ສັນຕິສຸກ, ຄວາມອົດທົນດົນນານ, ຄວາມເມດຕາປານີ, ຄວາມດີ, ຄວາມສັດຊື່, ຄວາມສຸພາບອ່ອນຫວານ, [ແລະ] ການຮູ້ຈັກບັງຄັບຕົນ.”⁹ ຕໍ່ຂ້າພະເຈົ້າແລ້ວ ສິ່ງເຫລົ່ານີ້ເບິ່ງຄືວ່າເປັນຄຳບັນຍາຍເຖິງສິ່ງທີ່ຜູ້ຄົນມັກກ່າວເຖິງເລື້ອຍໆວ່າເປັນ “ວິນຍານຂອງບຸນຄຣິດສະມັດ.” ຄຳສັນຍາຂອງທູດ ທີ່ໄດ້ນຳ “ຂ່າວທີ່ນຳຄວາມຊື່ນຊົມຍິນດີອັນໃຫຍ່” ແລະ “ສັນຕິສຸກມາໃຫ້ມະນຸດທັງປວງ”¹⁰ ຈາກຄ່ຳຄືນຂອງວັນຄຣິດສະມັດເທື່ອທຳອິດນັ້ນ ໄດ້ເກີດເປັນຈິງແລ້ວ, ໃນບາງສ່ວນ, ເມື່ອເຮົາຮັບເອົາພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ.

ເຮົາມັກກ່າວເຖິງຄວາມພະຍາຍາມທີ່ຈະຮັກສາວິນຍານຂອງບຸນຄຣິດສະມັດ ໄວ້ຕະຫລອດທັງປີ. ໂດຍທຳມະຊາດແລ້ວ ເຮົາຢາກໃຫ້ຄຸນສົມບັດເຫລົ່ານີ້ ຝັງຢູ່ໃນຈິດວິນຍານຂອງເຮົາຕະຫລອດການ. ແລະ ພຣະບິດາທີ່ດີພ້ອມທຸກຢ່າງຂອງເຮົາ ປະສົງໃຫ້ເຮົາ, ລູກໆຂອງພຣະອົງ, ຮັບເອົາຂອງປະທານເຫລົ່ານີ້. ນີ້ເປັນຄຳສັນຍາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ—ທີ່ຈະປ່ຽນແປງຈິດໃຈຂອງເຮົາ, ທີ່ຈະ “ບໍ່ມີໃຈທີ່ຈະກະທຳຄວາມຊົ່ວອີກຕໍ່ໄປ, ແຕ່ປາດຖະໜາຈະເຮັດແຕ່ຄວາມດີໂດຍຕະຫລອດ,”¹¹ ເພື່ອຈະເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມຫວັງ ແລະ ຄວາມຮັກອັນສົມບູນ.¹² ໂດຍການຮັບເອົາພຣະວິນຍານບໍລິສຸດແທ້ໆ, ຂອງປະທານອັນມີຄ່າເຫລົ່ານີ້ ຈຶ່ງຈະເປີດອອກແກ່ເຮົາ.

ຈຸດສຳຄັນແມ່ນ ຂອງປະທານແຫ່ງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ ຈະຖືກສະເໜີມອບໃຫ້ແກ່ເຮົາ ດ້ວຍຖ້ອຍຄຳທີ່ວ່າ “ຈົ່ງຮັບເອົາພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ.”¹³ ຂ້າພະເຈົ້າຂໍແນະນຳຈຸດສຳຄັນສາມຢ່າງ ທີ່ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຮັບເອົາຂອງປະທານອັນມີຄ່າແທ້ໆນີ້. ໃນການເຮັດສິ່ງນີ້, ຂ້າພະເຈົ້າຂໍກ່າວເຖິງພາບທີ່ຊາບຊຶ້ງຢູ່ໃນພຣະຄຳພີມໍມອນ. ພຣະຄຣິດທີ່ໄດ້ຟື້ນຄືນພຣະຊົນແລ້ວ ໄດ້ໃຊ້ມື້ທີ່ມະຫັດສະຈັນ ເພື່ອປະຕິບັດໃນບັນດາຜູ້ຄົນ. ພຣະອົງໄດ້ສັນຍາວ່າຈະກັບຄືນມາ ໃນມື້ຕໍ່ໄປ. ຂ່າວນັ້ນຖືກເລົ່າລືໄປທົ່ວແຜ່ນດິນ, ແລະ ຜູ້ຄົນຢ່າງຫລວງຫລາຍຕະຫລອດທົ່ວແຜ່ນດິນ ໄດ້ມາເຕົ້າໂຮມກັນ, ບາງຄົນໄດ້ທຳງານໝົດຄືນ ເພື່ອວ່າໃນຕອນຮຸ່ງເຊົ້າ ເຂົາເຈົ້າຈະໄດ້ໄປເຖິງບ່ອນທີ່ພຣະເຢຊູບອກວ່າ ຈະມາປະກົດອີກ.

1. ຄວາມປາດຖະໜາທາງວິນຍານອັນສູງສຸດ

ໃນຂະນະທີ່ເຂົາເຈົ້າພາກັນລໍຖ້າການກັບມາຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ, ພວກສານຸສິດໄດ້ສອນຝູງຊົນເຖິງສິ່ງທີ່ພຣະເຢຊູໄດ້ສອນໃນມື້ທີ່ຜ່ານມາ.¹⁴ ມີບັນທຶກໄວ້ວ່າ ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຄຸເຂົ່າ ແລະ ອະທິຖານ “ຂໍສິ່ງທີ່ເຂົາເຈົ້າປາດຖະໜາຫລາຍທີ່ສຸດ; ແລະ ເຂົາເຈົ້າປາດຖະໜາຂໍໃຫ້ພຣະວິນຍານບໍລິສຸດມາສະຖິດຢູ່ນຳເຂົາເຈົ້າ.”¹⁵ ໃຫ້ເຮົາຄິດຈັກບຶດໜຶ່ງ ເຖິງເວລາທີ່ສຳຄັນຫລາຍທີ່ສຸດນັ້ນ—ເຂົາເຈົ້າຈົດຈໍ່ຢາກເຫັນການກັບມາຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ, ແຕ່ເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ອະທິຖານຂໍສິ່ງນັ້ນ. ໂດຍທີ່ໄດ້ຖືກສິດສອນໂດຍຄູສອນທີ່ດີພ້ອມທຸກຢ່າງ ແລະ ໂດຍສານຸສິດທີ່ພຣະອົງໄດ້ເລືອກໄວ້, ສິ່ງທີ່ເຂົາເຈົ້າປາດຖະໜາຫລາຍທີ່ສຸດ ແມ່ນຂອງປະທານແຫ່ງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ. ຄວາມປາດຖະໜາອັນແຮງກ້າ ແລະ ສູງສຸດຂອງເຂົາເຈົ້າ ເປັນສິ່ງສຳຄັນຫລາຍ ຕໍ່ການຮັບເອົາຂອງປະທານນີ້.

ປະທານເຮັນຣີ ບີ ໄອຣິງ ໄດ້ສອນວ່າ: “ບາງເທື່ອ ພວກເຮົາສ່ວນຫລາຍ … ກໍມີສັດທາພຽງພໍ ທີ່ຢາກມີພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ. ຄວາມປາດຖະໜານັ້ນອາດອ່ອນແອ ແລະ ມີເປັນໄລຍະ, ໂດຍສະເພາະໃນເວລາທີ່ເຮົາມີບັນຫາ. [ແຕ່] ກ່ອນເຮົາຈະຖືກພາຂຶ້ນສູງ ສູ່ບ່ອນປອດໄພໃນອະນາຄົດໄດ້ນັ້ນ, ເຮົາຕ້ອງມີສັດທາສະເໝີ ແລະ ຢ່າງແຮງກ້າ.¹⁶ ອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງທັງຫລາຍ, ກ່ອນເຮົາຈະໄດ້ຮັບຂອງປະທານນີ້ ເຮົາຕ້ອງມີຄວາມປາດຖະໜາຢາກໄດ້ມັນ ດ້ວຍສຸດໃຈຂອງເຮົາ.

2. ການມີສ່ວນຮ່ວມໃນພິທີການ ດ້ວຍຄວາມຊອບທຳ

ໃນການກັບຄືນມາເວົ້າເຖິງພາບຢູ່ໃນພຣະຄຳພີມໍມອນອີກ, ເຮົາກໍພົບເຫັນຈຸດສຳຄັນອີກຢ່າງໜຶ່ງ. ຫລັງຈາກທີ່ໄດ້ອ້ອນວອນຂໍຂອງປະທານທີ່ເຂົາເຈົ້າປາດຖະໜາຫລາຍທີ່ສຸດ, ນັ້ນຄືພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ, ສານຸສິດກໍໄດ້ລົງໄປໃນນ້ຳ ແລະ ຮັບບັບຕິສະມາ. “ແລະ ເຫດການໄດ້ບັງເກີດຂຶ້ນເມື່ອເຂົາເຈົ້າທຸກຄົນໄດ້ຮັບບັບຕິສະມາແລ້ວ … ພຣະວິນຍານບໍລິສຸດໄດ້ສະເດັດລົງມາເທິງເຂົາເຈົ້າ, ແລະ ເຂົາເຈົ້າໄດ້ເຕັມໄປດ້ວຍພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ ແລະ ດ້ວຍໄຟ.”¹⁷ ພິທີການບັບຕິສະມາ ເປັນພະຍານທາງຮ່າງກາຍ ເຖິງຄຳສັນຍາວ່າເຮົາຈະຈື່ຈຳ ແລະ ເຊື່ອຟັງ, ເຕັມໃຈທີ່ຈະຮັບເອົາພຣະນາມຂອງພຣະຄຣິດ, ແລະ ປາດຖະໜາທີ່ຈະຮັບເອົາພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ.¹⁸

ແຕ່ລະອາທິດ ເຮົາມີໂອກາດທີ່ຈະຕໍ່ການເປັນພະຍານນັ້ນ ໂດຍການຮັບສ່ວນສິນລະລຶກ, “ເພື່ອວ່າ [ເຮົາ] ຈະມີພຣະວິນຍານຂອງພຣະອົງຢູ່ດ້ວຍຕະຫລອດເວລາ.”¹⁹ ພິທີການຄຽງຄູ່ຂອງການບັບຕິສະມາ ແລະ ສິນລະລຶກ ຊ່ວຍນຳ “ອຳນາດແຫ່ງຄວາມເປັນເໝືອນພຣະເຈົ້າ” ມາສູ່ຊີວິດຂອງເຮົາ.²⁰ ຖ້າຈະເວົ້າແລ້ວ, ມັນເປັນສັນຍາລັກໃຫ້ຈຸດໝາຍປາຍທາງ ແລະ ຂັ້ນຕອນຂອງການກາຍເປັນເໝືອນດັ່ງພຣະເຈົ້າ. ການກາຍເປັນຄົນໃໝ່ໃນພຣະຄຣິດ, ເປັນ “ບຸດ ແລະ ທິດາຂອງພຣະອົງ,”²¹ ຄືຈຸດໝາຍປາຍທາງທີ່ເຮົາປາດຖະໜາ. ເຮົາໄປເຖິງຈຸດໝາຍປາຍທາງນັ້ນ ອາທິດລະບາດກ້າວ ເມື່ອເຮົາພະຍາຍາມຈື່ຈຳ ແລະ ເຊື່ອຟັງ. ຂ້າພະເຈົ້າຂໍເຊື້ອເຊີນທ່ານໃຫ້ມາທຸກອາທິດ ເພື່ອຮັບສ່ວນສິນລະລຶກຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ດ້ວຍສັດທາໃນຄຳສັນຍາຂອງພຣະອົງ ວ່າເມື່ອເຮົາຮັກສາພັນທະສັນຍາຂອງເຮົາ ແລ້ວເຮົາຈະເຕັມໄປດ້ວຍພຣະວິນຍານ, ກ້າວຂຶ້ນໄປເທື່ອລະຂັ້ນຕອນ, ຈົນເຖິງວັນທີ່ສົມບູນ.”²²

ປີນີ້ ວັນຄຣິດສະມັດໄດ້ຕົກເປັນວັນອາທິດ. ຊ່າງເປັນພອນຫລາຍແທ້ໆ ທີ່ໄດ້ສະຫລອງວັນກຳເນີດຂອງພຣະຄຣິດ ແລະ ການຊົດໃຊ້ທີ່ສົມບູນແບບຂອງພຣະອົງ ເມື່ອເຮົາຮັບສ່ວນສິນລະລຶກ ໃນມື້ນັ້ນ.

3. ການເພີ່ມສັດທາ

ຈຸດສຸດທ້າຍ ແລະ ສຳຄັນທີ່ສຸດ ຊຶ່ງຂ້າພະເຈົ້າຈະກ່າວເຖິງແມ່ນ ສັດທາໃນພຣະເຢຊູຄຣິດ. ຫລັງຈາກພຣະວິນຍານບໍລິສຸດໄດ້ມາສະຖິດຢູ່ກັບສານຸສິດ ດ້ວຍອຳນາດອັນຍິ່ງໃຫຍ່, ແລ້ວພຣະຄຣິດກໍໄດ້ສະເດັດມາປະກົດ ແລະ ໄດ້ອະທິຖານ, ຂອບພຣະໄທພຣະບິດາຂອງພຣະອົງສຳລັບການມອບຂອງປະທານທີ່ມີຄ່າໃຫ້ແກ່ເຂົາເຈົ້າ. ແລ້ວພຣະອົງໄດ້ກ່າວພຣະຄຳທີ່ສຳຄັນເຫລົ່ານີ້ວ່າ: “ພຣະອົງໄດ້ປະທານພຣະວິນຍານບໍລິສຸດໃຫ້ແກ່ພວກເຂົາ ເພາະພວກເຂົາເຊື່ອໃນຂ້ານ້ອຍ.”²³ ສັດທາໃນພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ ແລະ ໃນການຊົດໃຊ້ທີ່ສົມບູນແບບຂອງພຣະອົງ ເປັນແຫລ່ງຂອງ ຂອງປະທານທີ່ດີທັງໝົດ.²⁴

ການເພີ່ມສັດທາ ຈະນຳຂອງປະທານທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ກວ່າ ຂອງພຣະວິນຍານມາສູ່ຊີວິດຂອງເຮົາ. ສະນັ້ນ ເຮົາຈະມີສັດທາຫລາຍຂຶ້ນ ໃນພຣະຄຣິດໄດ້ແນວໃດ? ເຮົາຊື່ນຊົມ ແລະ ເຊື່ອຟັງພຣະຄຳຂອງພຣະອົງ. ແອວເດີ ດີ ທອດ ຄຣິສໂຕເຟີສັນ ໄດ້ສອນວ່າ, “ຈຸດປະສົງຕົ້ນຕໍຂອງພຣະຄຳພີທັງໝົດ ຄືການເຮັດໃຫ້ຈິດວິນຍານຂອງເຮົາເຕັມໄປດ້ວຍສັດທາໃນພຣະເຈົ້າອົງເປັນພຣະບິດາ ແລະ ໃນພຣະບຸດຂອງພຣະອົງ, ພຣະເຢຊູຄຣິດ.”²⁵ ຄວາມຈິງນີ້ ມີຢູ່ທົ່ວໄປໃນພຣະຄຳພີມໍມອນ. ຍົກຕົວຢ່າງ, ກະສັດເບັນຢາມິນໄດ້ສອນຜູ້ຄົນຂອງເພິ່ນ ເຖິງຖ້ອຍຄຳທີ່ເພິ່ນໄດ້ຮັບຈາກທູດອົງໜຶ່ງ, ຊຶ່ງໄດ້ຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ມີ “ສັດທາອັນໃຫຍ່ຫລວງ” ໃນພຣະເຢຊູຄຣິດ, ແລະ ເປັນເພາະສັດທານັ້ນ ພຣະວິນຍານຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ເກີດການປ່ຽນແປງອັນໃຫຍ່ຫລວງ ໃນໃຈຂອງເຂົາເຈົ້າ.²⁶

ຖ້າຫາກເຮົາປາດຖະໜາທີ່ຈະມີພຣະວິນຍານບໍລິສຸດເປັນເພື່ອນທຸກວັນ, ເຮົາຕ້ອງຊື່ນຊົມ ແລະ ເຊື່ອຟັງພຣະຄຳຂອງພຣະຄຣິດ ຊຶ່ງໄດ້ຮັບຜ່ານທາງພຣະຄຳພີ, ສາດສະດາທີ່ມີຊີວິດຢູ່, ແລະ ການດົນໃຈຂອງພຣະວິນຍານ. ການສະແຫວງຫາຄວາມສະຫວ່າງ ແລະ ຄວາມຈິງໃນທຸກວັນ ຈະເພີ່ມສັດທາຂອງເຮົາໃນພຣະຄຣິດ, ເພີ່ມຄວາມປາດຖະໜາຂອງເຮົາ ທີ່ຈະເປັນເໝືອນດັ່ງພຣະອົງ, ແລະ ເພີ່ມຄວາມສາມາດຂອງເຮົາ ທີ່ຈະຮັບເອົາສະມາຊິກອົງທີສາມ ໃນຝ່າຍພຣະເຈົ້າ ເພື່ອໃຫ້ເປັນເພື່ອນໃກ້ຊິດຂອງເຮົາ.

ອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງທັງຫລາຍ, ພຣະເຈົ້າສະເໜີມອບຂອງປະທານທີ່ມີຄ່າຂອງພຣະອົງໃຫ້ແກ່ເຮົາ ຢ່າງບໍ່ຄິດຄ່າ, ໃນຊ່ວງບຸນຄຣິດສະມັດ ແລະ ຕະຫລອດປີ. ຂ້າພະເຈົ້າອະທິຖານວ່າ ເຮົາຈະບໍ່ປະຂອງປະທານເຫລົ່ານັ້ນໄວ້ຢູ່ໃນຫໍ່, ແຕ່ໃຫ້ຮັບເອົາມັນ ໂດຍການເຮັດຕາມຈຸດສຳຄັນເຫລົ່ານີ້. ຂ້າພະເຈົ້າເປັນພະຍານວ່າ ເມື່ອເຮົາເຮັດເຊັ່ນນັ້ນ, ເຮົາຈະເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມຮັກ, ຄວາມຊົມຊື່ນຍິນດີ, ຄວາມສະຫງົບ, ຄວາມບໍລິສຸດ, ແລະ ອຳນາດ ກ້າວຂຶ້ນໄປເທື່ອລະບາດກ້າວ ແລະ ຂັ້ນຕອນ. ເຮົາຈະກາຍເປັນ “ຜູ້ຮັບເອົາທຳມະຊາດແຫ່ງສະຫວັນ.”²⁷ ເຮົາຈະປິຕິຍິນດີນຳຂອງປະທານ ແລະ ນຳຜູ້ມອບຂອງປະທານ. ແລະ ເມື່ອພຣະອົງສະເດັດມາອີກ, ເຮົາຈະຕຽມພ້ອມແລ້ວ ທີ່ຈະ “ຮັບເອົາຈອມກະສັດ [ຂອງເຮົາ].”²⁸ ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ, ອາແມນ.