2:3

ពួកទេវតា និងសេចក្ដីអស្ចារ្យ

អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន

ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់

ការចាក់ផ្សាយរបស់ប្រព័ន្ធអប់រំសាសនាចក្រ ឆ្នាំ ២០១៩ • ថ្ងៃទី ១២ ខែ មិថុនា ឆ្នាំ ២០១៩ • សាលប្រជុំនៃអគារការិយាល័យសាសនាចក្រជាន់ផ្ទាល់ដី

នៅក្នុងការអធិស្ឋានបើករបស់បងប្រុសភីទើរសុន គាត់ប្រើពាក្យ « គ្រួសារ » ហើយវារំជួលចិត្តខ្ញុំទាំងពេលនោះ និងពេលនេះផងដែរ ។ ខ្ញុំរីករាយណាស់ដើម្បីនៅជាមួយនឹងអ្នកនៅក្នុងព្រឹត្តការណ៍ប្រចាំឆ្នាំនេះ វាគឺជាគ្រួសារសម្រាប់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបានទទួលការបំផុសគំនិតពីគ្រប់ពាក្យរបស់បងប្រុសវេប, ស៊ីស្ទើរ ប៊ីងហាំ និងអែលឌើរក្លាកដែលបានថ្លែង ។ ហើយខ្ញុំអធិស្ឋានសុំឲ្យខ្ញុំអាចថ្លែងត្រូវគ្នានឹងអ្វីដែលអ្នកទាំងបីបានថ្លែង ។

នៅពេលខ្ញុំជម្រាបសួរអ្នកនៅទីនេះក្នុងការគោរពចំពោះបងប្រុសភីទើរសុន គំនិតអំពី គ្រួសារ នេះ គឺមានច្បាស់លាស់ ហើយជាអារម្មណ៍របស់ខ្ញុំពិតអំពីអ្នក ហើយខ្ញុំចង់ឲ្យអ្នកជឿដូច្នោះ ។ ខ្ញុំដឹងថា វាពិតជាមកពីក្រុមប្រឹក្សាភិបាលផងដែរ ប៉ុន្តែតាមរបៀបដ៏ពិសេសបំផុតមួយមកពីខ្ញុំ ។

ផាត និងខ្ញុំបានចុះហត្ថលេខាកិច្ចសន្យា ស៊ី.អ៊ី.អែស ដំបូងរបស់យើងកាលពី ៥៤ ឆ្នាំកន្លងទៅក្នុងរដូវក្ដៅនេះ ហើយយើងបានចូលរួមនឹងអ្នកតាមរបៀបមួយ ឬរបៀបផ្សេងទៀត ស្ទើរតែរាល់ឆ្នាំនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ចាប់តាំងពីពេលនោះ—តាមរបៀបណាមួយនោះ ។ នៅពេលនាង និងខ្ញុំបានធ្វើការសម្រេចចិត្តថាយើងនឹងព្យាយាមធ្វើឲ្យជីវិត មាគ៌ា និងការរស់នៅស្របតាមថ្នាក់សិក្ខាសាលា និងថ្នាក់វិទ្យាស្ថានរបស់យើង នោះយើងពុំដឹងថានឹងមានចំណងរឹងមាំ អចិន្ត្រៃយ៍មួយនឹងកើតមានចំពោះយើងនោះទេ ។ ដោយសារយើងពុំច្បាស់ បើពុំមានមិត្តភាព និងក្តីស្រឡាញ់ពិតនៃភាពជាបងប្អូនប្រុសស្រីដែលគ្រូបង្រៀន អ្នកគ្រប់គ្រង អភិបាល និងមនុស្សដទៃទៀតបានផ្តល់ដល់យើងនៅក្នុងឆ្នាំដំបូងៗរបស់យើងទេ នោះខ្ញុំគិតថា យើងពុំអាចមានទំនុកចិត្តបន្តទៅមុខបានទេ ។ ចំណងដែលមានតាំងពីគ្រាដំបូងរបស់យើងក្នុងកម្មវិធីនេះនៅតែជាមិត្តភាពដ៏ផ្អែមល្ហែម ដែលឥឡូវនេះយើងមានវារយៈពេលជាងហាសិបឆ្នាំមកហើយ ។ មែនហើយ មិនមែននិយាយអំពីសិស្សរាប់រយនាក់នោះទេ—ហើយខ្ញុំស្មានថាវាមានប្រហែលជារាប់ពាន់នាក់—ដែលយើងបានបង្រៀន និងស្រឡាញ់នោះ ។ ខ្ញុំអធិស្ឋានទូលសូមកុំឲ្យយើងបាត់បង់អារម្មណ៍នៃភាពជាគ្រួសារក្នុងប្រព័ន្ធអប់រំសាសនាចក្រនេះឡើយ ។ វាគឺជាមូលហេតុមួយដែលយើងចង់បម្រើនៅទីនេះ ។

ហើយដោយមានសេចក្ដីស្រឡាញ់នោះចំពោះអ្នក អ្វីមួយដែលខ្ញុំចង់បង្ហាញបងប្អូននៅថ្ងៃនេះគឺថា ពួកអ្នកមានសិទ្ធិអំណាចទូទៅ និងអ្នកកាន់តំណែងទូទៅ ទាំងអស់គ្នា ស្រឡាញ់បងប្អូន ហើយពឹងផ្អែកលើបងប្អូនផងដែរ ។ នៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សា និងគណៈកម្មការរបស់យើង យើងចំណាយពេលយ៉ាងច្រើន ដូចបានបង្ហាញ ជាថ្មីម្ដងទៀតថាហេតុអ្វីអ្នកកាន់តំណែងអង្គការជំនួយទូទៅរបស់យើងជាច្រើននៅទីនេះក្នុងថ្ងៃនេះ យើងធ្វើកិច្ចការនេះ ជាមួយគ្នា ។ ខ្ញុំពុំដឹងថាយើងចំណាយពេលទាំងអស់ប៉ុន្មានទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំស្មានថា ( ពួកគេអាចកែខ្ញុំពេលក្រោយ ) វាអាចនឹង ៣០ ឬ ៣៥ ភាគរយនៃពេលវេលាដែលពួកអ្នកកាន់តំណែងអង្គការជំនួយទូទៅទាំងអស់បានចំណាយពេល តាមរបៀបផ្សេងៗ ថ្លែងអំពីយុវវ័យរបស់សាសនាចក្រ— ជាក្រុមវ័យ ដែលនិយាយជាទូទៅថា អ្នកកំពុងធ្វើការជាមួយ ដែលអ្នកត្រូវបានផ្ដល់កម្រៃឲ្យបង្រៀន ថែមទាំងអ្នកទាំងឡាយដែលត្រៀមខ្លួនដើម្បីមករកអ្នកផងដែរ ។ យើងថ្លែងអំពីពិភពលោកដែលពួកគេរស់នៅ បញ្ហាដែលពួកគេប្រឈមមុខ ភាពពិតជាពិសេសទាំងឡាយដែលហាក់ដូចជាកើតមានដល់មនុស្សវ័យក្មេងរបស់យើងតាំងពីនៅវ័យក្មេងខ្ចី ។ ឥឡូវ មិនមែនគ្រប់ភាពពិតទាំងនោះអាក្រក់ទេ ប៉ុន្តែមានមួយចំនួនវាអាក្រក់ ។ យុវវ័យទាំងនោះត្រូវការជំនួយទាំងអស់ដែលពួកគេអាចទទួលបាន ហើយសំណាងល្អ ពួកគេ អាច ទទួលវាបាន ។ ព្រះគង់នៅឯចង្កូតនាវានេះ ហើយវានឹងទៅដល់ផែដោយសុវត្ថិភាព ។ ទ្រង់បានរៀបចំគ្រប់អ្វីដែលចាំបាច់សម្រាប់រឿងនោះ ។

ឧទាហរណ៍ ខ្ញុំពុំគិតថា វាជារឿងចៃដន្យដែលយើងផ្តើមឲ្យសិស្សយើងនៅក្នុងកម្មវិធីថ្នាក់សិក្ខាសាលានៅអាយុដូច យ៉ូសែប ស៊្មីធ ពេលលោកទទួលការនិមិត្តដំបូងនោះទេ ។ ខ្ញុំគិតថា ព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើងញាណដឹងថា នៅអាយុ ១៤ ឆ្នាំ យ៉ូសែបឈានចូលដល់វ័យចាស់ទុំល្មម ដើម្បីលោកអាចចាប់ផ្តើមដើរលើផ្លូវនៃបេសកកម្មដ៏អស្ចារ្យនៃភាពជាព្យាការីរបស់លោកបានហើយ ។ តើយើងអាចសន្មត់ថា នោះវាជារឿងទូទៅដែលយុវវ័យផ្សេងទៀតអាចចាប់ផ្តើមមានភាពចាស់ទុំខាងទីបន្ទាល់នៃដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដោយមើលទីបន្ទាល់នោះអភិវឌ្ឍឡើង ( យើងសង្ឃឹមថាអញ្ចឹង ) នាពេលអនាគត ក្លាយជាកម្លាំងណែនាំដ៏មានអានុភាពមួយ ដែលវាគួរតែមានក្នុងភាពអស់កល្បជានិច្ចដែរឬទេ ?

ប្រាកដណាស់ នោះជាមូលហេតុដែលព្រះអម្ចាស់បានបំផុសកម្មវិធីយើងឲ្យមានរចនាសម្ព័ន្ធដូច្នេះ—ជះឥទ្ធិពលដល់ចិត្តរបស់យុវជន ឬយុវនារី ពេលពួកគេឈានដល់ភាពចាស់ទុំ បង្កើនការទាក់ទងរបស់យើងជាមួយពួកគេ ផ្តល់បទពិសោធន៍ដ៏រឹងប៉ឹងនៅកណ្តាលសប្តាហ៍ ជាជាងពឹងផ្អែកតែទៅលើបទពិសោធន៍នៅថ្នាក់រៀននៅថ្ងៃអាទិត្យតែមួយប៉ុណ្ណោះនោះ ។ ពេលសាសនាចក្ររំកិលខិតកាន់តែខ្លាំងទៅលើកម្មវិធីសិក្សាដំណឹងល្អនៅផ្ទះ គាំទ្រដោយសាសនាចក្រ នោះយើងអាចមានមោទនភាពថា ថ្នាក់ ស៊ី.អ៊ី.អេស. ជាមួយនឹងការផ្តោតចិត្តទុកដាក់ជាប្រចាំថ្ងៃ និងការសិក្សានៅផ្ទះគឺត្រូវបានចង្អុលបង្ហាញយូរមកហើយ ។ ការកែសម្រួលបច្ចុប្បន្ននេះជំរុញឲ្យថ្នាក់សិក្ខាសាលា និងថ្នាក់វិទ្យាស្ថាន ខិតទៅកាន់តែជិតនឹងកម្មវិធីសិក្សាចម្បងដែលជាកិច្ចខិតខំរបស់សាសនាចក្រ ជាងពេលមុនៗក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ ។

ដោយសារខ្ញុំនិយាយពីរឿងនេះ ខ្ញុំសូមលើកសរសើរដល់បងប្អូនប្រុសដែលគ្រប់គ្រងនៅទីនេះបានធ្វើ ក្នុងការសុំឲ្យយើងមានកម្មវិធីសិក្សាថ្នាក់សិក្ខាសាលាឲ្យទាក់ទងគ្នាជាមួយកម្មវិធីសិក្សាព្រះគម្ពីររបស់សាសនាចក្រតាមកាលវិភាគឆ្លាស់វេនបួនឆ្នាំម្តង ។ វាគឺជារឿងមួយដែលយើងទទួលបានការសរសើរនោះ តែជាពិសេសវាជារង្វាន់ដែលមានប្រធាននៃគណៈកម្មការយើងបង់ថ្លៃវា ។ ខ្ញុំសូមរំឭកដល់អ្នកគណៈភិបាលរបស់យើង ។ នេះគឺជាអ្វីដែលប្រធានណិលសុន បានមានប្រសាសន៍ប្រកាសអំពីការអភិវឌ្ឍនេះ ៖

« ដើមឆ្នាំ ២០២០ វគ្គសិក្សាថ្នាក់សិក្ខាសាលានឹងប្ដូរទៅតាមប្រតិទិនប្រចាំឆ្នាំ ។ ថ្នាក់ទាំងឡាយនឹងសិក្សាបទគម្ពីរដូចគ្នា ដែលបានប្រើប្រាស់សម្រាប់សៀវភៅកម្មវិធីសិក្សា ចូរមកតាមខ្ញុំ ។ ការកែប្រែនេះនឹងពង្រីកមធ្យោបាយទ្រទ្រង់ដល់ការសិក្សាដំណឹងល្អនៅឯគេហដ្ឋាន ដោយមានការគាំទ្រពីសាសនាចក្រ តាមរយៈការសិក្សារួមគ្នាទាំងនៅតាមគេហដ្ឋាន ថ្នាក់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ និងថ្នាក់សិក្ខាសាលា ។

« នៅពេលបងប្អូនពិចារណាអំពីការផ្លាស់ប្ដូរនេះ ខ្ញុំសូមអញ្ជើញបងប្អូនឲ្យពិចារណាអំពីអនាគតរបស់បងប្អូន ។ សក្ដានុពលរបស់បងប្អូនដើម្បីជះឥទ្ធិពលកាន់តែខ្លាំងទៅលើពិភពលោកជាងជំនាន់ណាៗទាំងអស់ គឺអាស្រ័យទាំងស្រុងទៅលើកម្រិតនៃការលះបង់របស់បងប្អូនចំពោះព្រះអម្ចាស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ បងប្អូនម្នាក់ៗមានទំនួលខុសត្រូវដើម្បីជួយបង្រៀនដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់នៅក្នុងផ្ទះរបស់បងប្អូនដល់អស់អ្នកដែលបងប្អូនរស់នៅជាមួយ ។ ថ្នាក់សិក្ខាសាលា និងវិទ្យាស្ថាននឹងជួយបងប្អូនដើម្បីកែលម្អផ្ទះរបស់បងប្អូនឲ្យក្លាយជាទីពិសិដ្ឋនៃសេចក្ដីជំនឿ—ជាកន្លែងមួយដែលដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទត្រូវបានបង្រៀន រៀន រស់នៅតាម និងស្រឡាញ់ » ។

ខ្ញុំពុំប្រាកដអំពីអ្នកទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំបាននៅជាប់ក្នុងកម្មវិធីយូរមកហើយ ហើយវាមានរយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំចាប់តាំងពីខ្ញុំគិតថា យើងមានប្រធានសាសនាចក្រម្នាក់ថ្លែងមកកាន់យើងយ៉ាងច្បាស់ និងដោយការលើកទឹកចិត្តចំពោះរឿងនោះ ហើយថ្លែងមកកាន់យើងដោយផ្ទាល់ ។ ខ្ញុំមានអំណរគុណចំពោះរឿងនោះប្រធាន ណិលសុន ។ ឥឡូវចូរយើងនិយាយថា តាមរយៈការកែសម្រួលធំ និងតូចពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ពួកបងប្អូនប្រុសបានពិភាក្សា បានគិតកាន់តែច្រើន ហើយបានទាក់ទងផ្ទាល់ជាមួយបុគ្គលិកថ្នាក់សិក្ខាសាលា និងថ្នាក់វិទ្យាស្ថាន និងគោលនយោបាយ ជាងពេលណាៗទាំងអស់ ដែលខ្ញុំអាចចាំក្នុងការបម្រើនៅផ្នែក ស៊ី.អ៊ី.អេស. នេះ ។ ឱនេះវាជាពេលដ៏រំភើបណាស់ដើម្បីនៅក្នុងគ្រួសារប្រព័ន្ធអប់រំនៃសាសនាចក្រនេះ ។

ឥឡូវ ខ្ញុំសូមចូលទៅកាន់កម្មវត្ថុនៃរឿងទាំងអស់នេះ មូលហេតុដែលមានការប្រជុំរបស់យើងនៅថ្ងៃនេះ និងមូលហេតុសម្រាប់ការបង្រៀនប្រចាំថ្ងៃ និងប្រចាំសប្ដាហ៍របស់យើង— សិស្សគឺជាចំណុចចម្បងនៃការយកចិត្តទុកដាក់ និងសេចក្ដីស្រឡាញ់ ។

ដោយសារពិភពលោកនេះប្រែកាន់តែអាក្រក់ឡើង នោះយើងត្រូវដឹងពីរបៀប ដើម្បីធ្វើជាប្រយោជន៍ និងគំរូដល់យុវជន និងយុវនារីយើង ដែលការពារសេចក្តីជំនឿពួកគេ ពេលរស់នៅក្នុងវប្បធម៌មួយដែលជារឿយៗបដិសេធវា ឬកាន់តែអាក្រក់នោះគឺបន្ទាបបន្ថោកវា ។ ចន្លោះប្រហោងរវាងយុវវ័យដ៏ស្មោះត្រង់របស់យើង និងពិភពលោកដែលផ្ទុយ ដែលហ៊ុមព័ទ្ធពួកគេនេះកំពុងកើនឡើងរៀងរាល់ថ្ងៃ យ៉ាងហោចណាស់នៅពេលនិយាយជាទូទៅ ។ ប្រាកដណាស់ វាគឺជាការព្យាករ « ដែលបានដឹង » នៅថ្ងៃចុងក្រោយ ប៉ុន្តែវាពុំមែនជាអ្វីដែលរីករាយដើម្បីពិភាក្សា ឬជារឿងសប្បាយដើម្បីជួបនោះទេ ។ នៅក្នុងពិភពលោកដ៏តូចមួយនេះ សិស្សយើងត្រូវបានហៅថាជាជំនាន់ស្ស៊ី ដោយសារលក្ខណៈជាក់លាក់មួយចំនួន ។ លក្ខណៈទាំងនេះគូសបញ្ជាក់ពីឧបសគ្គមួយចំនួនរបស់យើងក្នុងការបង្រៀន ៖^២

ពួកគេតែងតែប្រើប្រាស់អ្វីមួយ ។ « ពួកគេពុំធ្លាប់ស្គាល់ពិភពលោកមួយដែលគ្មានអ៊ិនធើរណែត ឬទូរសព្ទដៃ [ ឬកាសដាក់ត្រចៀក ] ទេ ។… មាន Google ជានិច្ច [ សម្រាប់ពួកគេ ] » ។^៣ ពួកគេពុំធ្លាប់ឃើញទូរសព្ទបង្វិលលេខដើម្បីតេ ឬទូរសព្ទដោយប្រើអ្វីមួយដែលហៅថាទូរទូរសព្ទនោះទេ ។ តែវាមិនអីទេ ដោយសារក្រុមនេះចូលចិត្តផ្ញើសារជាង ។
តាមរយៈប្រព័ន្ធអេឡិចត្រូនិចនៅគ្រប់ទីកន្លែងនេះ ពួកគេបានជួបនឹងអ្វីដែលអសីលធម៌ ការណ៍អាសគ្រាមដ៏បំផ្លិចបំផ្លាញតាំងតែពីក្មេងមក ។
ពួកគេមានទំនោរ « [ គាំទ្រ ] អាពាហ៍ពិពាហ៍ភេទដូចគ្នា និងសិទ្ធិអ្នកប្តូរភេទ… [ ទុកជា ] ផ្នែកនៃជីវិតប្រចាំថ្ងៃ ។ វាកម្រណាស់ដែលក្មេងជំនាន់ស្ស៊ី គ្មាន មិត្តភក្ដិម្នាក់ពីសហគមន៍ពួកខ្ទើយនោះ » ។^៤ ដោយសារតែសង្គមបែបនេះ នោះភាពខុសគ្នាបន្តិចបន្តួចរវាងមិត្តភាព និងឥរិយាបថនៃការអត់ទោសចាប់ផ្តើមស្រវាំង និងពិបាកដើម្បីខិតទៅជិត ។
« ពួកគេជាពួកក្រោយជំនាន់គ្រីស្ទាន ។ ស្ទើរតែមួយភាគបួន » ( ទាំងនេះពុំមែនជាសិស្សអិល. ឌី.អេស. យើងទេ ប៉ុន្តែតាមពិតទៅពួកគេនៅក្នុងពិភពលោកដែលយើងកំពុងមើលទៅនោះ), « ស្ទើរតែមួយភាគបួន ( ២៣ ភាគរយ) នៃមជ្ឈិមវ័យរបស់អាមេរិក—និងមួយភាគបីនៃពួកសហសវត្សរ៍—គឺ ‹ គ្មាននរណាម្នាក់ › ប្រកាសអំពីអត្តសញ្ញាណសាសនាទាល់តែសោះ ។ មានពួកជំនាន់ស្ស៊ីជាច្រើនដែលធំឡើងនៅក្នុងផ្ទះគ្មានសាសនា ពុំ [ ផ្តល់បទពិសោធន៍ ] ដល់ពួកគេ [ ឬបរិបទ ] នៃសាសនាឡើយ »^៥ នៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេផ្ទាល់ ។
ការសិក្សាថ្មីមួយស្តីពីអត្តចរិតពួកយុវវ័យអូស្ត្រាលីចំពោះសាសនាបង្កើតជាប្រធានបទសម្រាប់រកឃើញក្នុងការសិក្សានោះថា ៥២ ភាគរយក្នុងចំណោមពួកគេពុំកាន់សាសនាណាមួយឡើយ ហើយមានតែ ៣៧ ភាគរយប៉ុណ្ណោះដែលជឿលើព្រះ ។^៦
គ្រូគង្វាល និងអ្នកនិពន្ធឈ្មោះ ជេម អ៊ីមើរី វ៉ាយ បានសរសេរច្រើនពីស្ថានភាពខាងវិញ្ញាណរបស់ពួកគេ ។ គាត់បានសរសេរថា « ដំបូងពួកគេបានវង្វេង ។ ពួកគេពុំរស់នៅ ហើយពុំត្រូវបានសម្រួចសម្រាំងដោយបរិបទនៃវប្បធម៌ពួកជំនាន់ក្រោយគ្រីស្ទានទេ ។ ពួកគេថែមទាំងពុំចាំពីដំណឹងល្អ [ ឬបរិបទដំណឹងល្អ ] ទេ ។ កម្រិតនៃភាពអវិជ្ជាខាងវិញ្ញាណគឺខ្លាំងណាស់ ។… [ ទីពីរ ] ពួកគេគ្មានអ្នកដឹកនាំ ។ ការដឹកនាំតិចតួចក្នុងជីវិតគឺកើតមកពីគ្រួសារពួកគេ ហើយការដឹកនាំកាន់តែតិចនោះគឺកើតមកពីការព្យាយាមស្វែងរកការណែនាំពីអ៊ិនធើរណែត » ។^៧
យោងតាមអត្ថបទមួយបោះពុម្ពនៅក្នុងទស្សនាវដ្ដី USA Today ជំនាន់ស្ស៊ីគឺជាក្រុមរងមួយដែលឯកោខ្លាំងបំផុត ។ ^៨ អត្ថបទនោះបានដកស្រង់ការសិក្សារបស់សាលា ប៊ី.វ៉ាយ.យូ. ឆ្នាំ ២០១០ ដែលបាន បញ្ចប់ដោយ( ពាក្យដកស្រង់ ) ថា « ភាពឯកោមានឥទ្ធិពលដូចគ្នាទៅលើជីវិតរមែងស្លាប់ ដូចនឹងការជក់បារី ១៥ ដើមក្នុងមួយថ្ងៃ ដែលវាមានគ្រោះថ្នាក់ច្រើនជាងជំងឺធាត់ទៅទៀត » ។^៩
ក្នុងចំណោម ៥៣ ភាគរយនៃយុវនារីអាមេរិកកាំងអាយុ ១៣ ឆ្នាំ ពុំសប្បាយចិត្តនឹងរាងកាយរបស់ពួកគេឡើយ ។ ចំនួននេះបានកើនឡើងដល់ទៅ ៧៨ ភាគរយពេលយុវនារីនោះឈានដល់អាយុ ១៧ ឆ្នាំ ។ ច្រើនជាង ៥០ ភាគរយនៃយុវនារី និង ៣០ ភាគរយនៃយុវជនប្រើប្រាស់ឥរិយាបថបញ្ចុះទម្ងន់មិនល្អដូចជា រំលងការបរិភោគអាហារ តមអាហារ ជក់បារី ធ្វើឲ្យខ្លួនក្អួត និងផឹកថ្នាំឲ្យរាគ ។^១០
ចុងក្រោយនោះ ពួកគេមានការផ្ចង់អារម្មណ៍ខ្លី ។ អ្នកខ្លះរាយការណ៍ពីមធ្យមភាគនៃការផ្ចង់អារម្មណ៍របស់ពួកជំនាន់ស្ស៊ីថា មានតែប្រាំបីវិនាទីប៉ុណ្ណោះ ។^១១ ខ្ញុំបានបាត់ពួកគេនៅក្នុងចំណុចបីដំបូងដែលយើងបានបង្ហាញនៅទីនេះ ។

មែនហើយ គ្រូបង្រៀនថ្នាក់សិក្ខាសាលា និងថ្នាក់វិទ្យាស្ថាននឹងពុំដោះស្រាយបញ្ហាទាំងនេះបានភ្លាមៗទេ តែពួកបងប្អូនប្រុសពិតជាមើលទៅអ្នកថា ជាអ្នកមានចំណេះដឹងល្អ បានរៀបចំល្អ ស្គាល់រឿងខាងវិញ្ញាណ ហើយអាចដោះស្រាយសំណួរនានា ពេលវាកើតមាន បើអ្នកស្ថិតនៅក្នុងពេលជាក់ស្ដែងនោះ ។ ក្នុងការទាក់ទងរបស់អ្នកនៅក្នុងពាក់កណ្តាលសប្តាហ៍ អ្នកអាចដឹងពីសិស្សច្រើនជាងគ្រូបង្រៀនផ្សេងទៀតក្នុងសាសនាចក្រ ដូច្នេះសូមមានភាពឆ្លាតវៃក្នុងការធ្វើរឿងនេះ តែសូមប្រាកដថា ពួកបងប្អូនប្រុសពិតជាចង់បាន ហើយរំពឹងចង់បានជំនួយអ្នក —ទាំងផ្លូវការ និងក្រៅផ្លូវការ ក្នុងថ្នាក់ និងក្រៅថ្នាក់—ក្នុងការបង្រៀនពីគោលនយោបាយ ការអនុវត្ត និងគោលលទ្ធិនៃសាសនាចក្រ ។

ជាពិសេស—សូមស្តាប់ សូមស្ដាប់តាមព្រះវិញ្ញាណ ។ សូមទុកពេលបន្ថែមសម្រាប់រៀបចំផែនការមេរៀនរបស់អ្នក ។ ប្រសិនបើអ្នកត្រូវរៀបចំមេរៀនខ្លីបន្តិចដើម្បីថ្លែងទីបន្ទាល់របស់អ្នក ហើយភ្ញោចឲ្យមានការពិភាក្សាមួយស្តីពីបញ្ហាសម័យទំនើបនេះ សូមធ្វើវាពេលមានការបំផុសគំនិត និងការប្រាប់ពីព្រះវិញ្ញាណដោយត្រឹមត្រូវ ។

ប្រាកដណាស់អ្នកត្រូវធ្វើវា ដោយពុំ រំលងតួនាទីអ្នកដឹកនាំបព្វជិតភាព ឬអង្គការជំនួយដែលពុំមែនជាតួនាទីរបស់អ្នកនោះឡើយ ។ ការធ្វើបែបនោះគឺជាឧបសគ្គមួយក្នុងប្រព័ន្ធរបស់យើងចាប់តាំងពីដំបូងមក ហើយវាបន្តនៅដូច្នេះតទៅ ។ វាត្រូវធ្វើការវិនិច្ឆ័យល្អ ហើយនឹងការដឹកនាំពីព្រះវិញ្ញាណដើម្បីដើរ ប៉ុន្តែវាជាឧបសគ្គមួយដែលមានតម្លៃដើម្បីទទួលយក ហើយពួកបងប្អូនប្រុសសរសើរដល់ការខិតខំរបស់អ្នក ។ អ្វីៗទាំងអស់គឺចាំបាច់ ហើយសារលិខិតនៅគ្រប់កម្រិតត្រូវតែច្បាស់លាស់ និងខ្ជាប់ខ្ជួន ។

« ឯត្រែក៏ដូចគ្នា បើឮសូរមិនច្បាស់ នោះតើនឹងមានអ្នកណាប្រុងប្រៀបខ្លួនទៅច្បាំងបាន ?… នោះត្រូវស្វែងរក ឲ្យបានកាន់តែច្រើនចុះ ដើម្បីនឹងស្អាងចិត្តពួកជំនុំឡើង » ។^១២

ប្រាកដណាស់ជាមួយនឹងកម្លាំងដ៏អស្ចារ្យនេះនៅកន្លែងការងារក្នុងជំនាន់យើង វាតម្រូវឲ្យការបង្រៀនដំណឹងល្អមានឥទ្ធិពល ដែលគ្មានអ្វីអាចអង្រួនសេចក្តីជំនឿ ឬបង្វែរផ្លូវរបស់យុវវ័យយើង ពេលពួកគេដើរចេញពីថ្នាក់ ហើយត្រឡប់ទៅក្នុងពិភពលោកនោះទេ ។ ការបង្រៀនប្រភេទនោះ គឺងាយស្រួលដើម្បីនិយាយជាងធ្វើ ខ្ញុំសន្យានឹងអ្នក ហើយអ្នកដឹងរឿងនោះ ប៉ុន្តែយើងម្នាក់ៗអាចធ្វើបានកាន់តែល្អប្រសើរ ។ ពេលខ្លះយើងអាចជាគ្រូបង្រៀនកាន់តែមានអានុភាពជាងយើងបង្រៀនឥឡូវនេះ ។ ដើម្បីសម្រេចបានកិច្ចការបែបនោះ សូមចាំពីកិច្ចការមួយមកពីគ្រាដែលអ្នកមានជាមួយខ្ញុំនាថ្ងៃនេះ—ចាំថា សិស្សពុំមែនជាថូមួយដើម្បីចាក់បំពេញទេ តែសិស្សគឺជាភ្លើងមួយដែលត្រូវដុតឲ្យឆេះសន្ធោរសន្ធៅ ។

ក្នុងនាមជាគ្រូបង្រៀនដំណឹងល្អ យើងជាអ្នកបង្កើតអគ្គិសភ័យខាងវិញ្ញាណ ។ មេរៀនរបស់យើងគឺត្រូវឲ្យដំបូន្មានអំពីការបង្កើតអគ្គិសភ័យ ។ យើងគឺជាអ្នកដែលចង់បង្កើតភ្លើង ដកពាក្យ « អ្នកចង់បង្កើត » ចេញ—នៅសល់តែពាក្យ « ភ្លើង » ។ ឥឡូវ ខ្ញុំសូមពន្យល់ពាក្យនេះពីមុនអ្នករាយការណ៍ពីខ្ញុំទៅពួកបងប្អូនប្រុស ឬ ប៉ូលីស អូ៎ខេ?

ខ្ញុំតែងតែស្ងើចសរសើរដែលស្ថានភាពបង្រៀនសំខាន់ៗនៅក្នុងគម្ពីរមរមន ឃ្លាដែលបានប្រើដើម្បីពិពណ៌នាអំពីគ្រានោះ គឺថាបុគ្គលម្នាក់ៗបានបង្រៀនដោយ « អំណាច និងសិទ្ធិអំណាច » ^១៣ ។ នោះគឺជាបំណងប្រាថ្នាដ៏ធំបំផុតរបស់ខ្ញុំនៅក្នុងការបង្រៀនផ្ទាល់ខ្លួន ហើយខ្ញុំសង្ឃឹមថាវាមាននៅក្នុងខ្លួនអ្នក ។

សូមកុំយល់ខុស ។ ខ្ញុំមិនកំពុងនិយាយអំពីការតម្លើងសំឡេងរបស់អ្នកឲ្យខ្លាំង ដូចការលេងល្ខោននៅក្នុងបទបង្ហាញទេ ជាពិសេស ខ្ញុំមិននិយាយអំពីអារម្មណ៍ខុសឆ្គងនោះទេ ។ ខ្ញុំកំពុងនិយាយអំពីអ្វីមួយដែលជារឿងចាំបាច់ដោយសាមញ្ញ និងដោយសាមញ្ញខាងវិញ្ញាណ ជាវិញ្ញាណដែលនឹងបង្ហាញតាមរបៀបផ្សេងៗជាច្រើន ក៏ដូចជាអ្នករាល់គ្នាម្នាក់ៗខុសៗគ្នាដែរ ។ អ្នកត្រូវធ្វើជាខ្លួនអ្នក ។ អ្នកពុំអាចធ្វើជា ប្រ៊ូស ម៉ាក់ខនគី ឬ ប៊យខេ ផាកកឺ ឬ រ័សុល អិម ណិលសុន បានទេ យើងថែមទាំងនឹងសួរខ្លួនឯងផងដែរថា ហេតុអ្វីគ្រូបង្រៀនទាំងនោះជះឥទ្ធិពលមកលើយើងតាមរបៀបដែលពួកគេធ្វើនោះ ។ សូមរៀនឲ្យច្រើនបំផុតតាមដែលអ្នកអាចរៀនបានពីគ្រូបង្រៀនដ៏ល្អៗ ( ទាំងអតីតកាល និងបច្ចុប្បន្នកាល) ប៉ុន្តែនៅទីបំផុត អ្នកត្រូវបង្រៀនដោយសាមញ្ញ អ្នកត្រូវបង្រៀនតាមវិធីរបស់អ្នក ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ មិនថាតាមមធ្យោបាយណានោះទេ លទ្ធផលគួរតែជាការបង្រៀនប្រកបដោយអានុភាព និងដោយសិទ្ធិអំណាច ។

ខ្ញុំសូមប្រើឧទាហរណ៍មួយចំនួនដែលបានកត់ត្រានៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន ។ ហេលេមិន ៥ គូសចំណាំអំពីរឿងនីហ្វៃ និងលីហៃ ដែលដាក់ឈ្មោះតាមជីដូនជីតារបស់ពួកគេ ដែលទទួលបានភារៈកិច្ចដើម្បីបង្រៀនពួកសាសន៍លេមិននៅក្នុងដែនដីសារ៉ាហិមឡា ។ បន្ថែមទៅលើការបង្រៀនដល់ក្រុមដ៏ពិបាក នីហ្វៃ និងលីហៃ ក៏បានទៅកាន់ « ពួកបំបែកខ្លួន » សាសន៍នីហ្វៃដែលក្បត់សាសនា ដែលបានទៅចូលរួមនឹងពួកសាសន៍លេមិននៅក្នុងការប្រឆាំងនឹងពួកព្យាការីរបស់ព្រះ ។ ខ្ញុំមិនដឹងថាអ្នកយ៉ាងណាទេ ប៉ុន្តែក្រុមទាំងពីរនោះ តំណាងឲ្យប្រភេទអ្នកចូលចិត្តបង្ករឿង ដែលខ្ញុំពុំចង់ជួបដំបូងគេនៅព្រឹកថ្ងៃចន្ទឡើយ ។ នៅត្រង់ចំណុចនេះ ពួកសាសន៍លេមិនបង្ករឿង ខឹង ហើយពេញដោយការតាំងចិត្តដើម្បីធ្វើទោសពួកសាសន៍នីហ្វៃដោយការឈ្លោះប្រកែកពីដើមកំណើតដែលពួកគេបានភ្លេចមកជាយូរ ។ បន្ទាប់មក បើពុំគ្រប់គ្រាន់ទេ អ្នកទទួលបានពួកមរមនចាស់សម្រាប់ព្រះយេស៊ូវ ( នោះជាការប្រើពាក្យ « មរមន » របស់ពួកគេ ពុំមែនខ្ញុំទេ ) ជាពួកក្បត់សាសនាក្នុងស្រុកដែលមានម្ដងនោះនៅក្នុងកូរ៉ុមសង្ឃ ដែលនៅក្នុងករណីមួយ ឬពីរអាចបានបម្រើបេសកកម្មដ៏ស្មោះត្រង់តែឥឡូវត្រូវធ្លាក់ចេញពីផ្លូវ ។ ម្ដងនោះ ពួកគេបានបង្រៀនសម្រាប់យើង ហើយឥឡូវពួកគេបង្រៀន ទាស់នឹង យើង ទាស់នឹងនគរនៃព្រះ ។

ទោះជាយ៉ាងណា ចំពោះក្រុមដែលមានបញ្ហានោះ បទគម្ពីរបាននិយាយអំពីនីហ្វៃ និងលីហៃ « ពួកគេបានផ្សាយដោយអំណាចដ៏ធំ ដរាបដល់ពួកគេបានធ្វើឲ្យពួកអ្នកដែលបែកបាក់ទាំងឡាយជ្រប់មុខ ដែលបានបែកចេញពីពួកសាសន៍នីហ្វៃ ។… ហើយហេតុការណ៍បានកើតឡើងថា នីហ្វៃ និងលីហៃបានផ្សាយដល់ពួកសាសន៍លេមិន ដោយអានុភាព និងសិទ្ធិអំណាចដ៏ខ្លាំង ព្រោះពួកគេមានអានុភាព និងសិទ្ធិអំណាច ដែលបានប្រទានដល់គេ ដើម្បីឲ្យគេអាចនិយាយ ហើយពួកគេក៏មានដែរ នូវអ្វីៗដែលពួកគេត្រូវនិយាយដែលបានប្រទានដល់គេ » ។^១៤ ឥឡូវ សូមផ្អាកជាមួយខ្ញុំមួយសន្ទុះសិន ។ សូមផ្អាកមួយសន្ទុះដើម្បីនឹកគិតអំពីរឿងល្អមួយបើគ្រូបង្រៀនគ្រប់រូបនៅក្នុងប្រព័ន្ធអប់រំសាសនាចក្រ—ឬនៅក្នុងសាសនាចក្រ— អាចដឹងរឿងទាំងពីរនេះ— គឺរបៀបដើម្បីនិយាយ និងអ្វីត្រូវនិយាយនៅពេលអ្នកធ្វើ ។ នោះនឹងជាអំណោយទានខាងភាសាដ៏ពិត ទោះជាភាសាកំណើតរបស់អ្នក ។ ហើយនៅពេលខ្ញុំយល់អំពីវា នោះគឺជាអំណោយទាន ដែលរបស់ទាំងពីរនេះត្រូវបានផ្ដល់ឲ្យនៅពេលពួកគេបានបង្រៀន ។ ពួកគេមាន « អានុភាព និងសិទ្ធិអំណាច ដែលបានប្រទានដល់គេ ដើម្បីឲ្យគេអាចនិយាយ ហើយ…អ្វីៗដែលពួកគេត្រូវនិយាយ… ។ ហេតុដូច្នេះហើយ ពួកគេបាននិយាយ ដែលធ្វើឲ្យមានសេចក្ដីអស្ចារ្យ ដល់ពួកសាសន៍លេមិនជាខ្លាំង » ។^១៥

តើពាក្យ សេចក្ដីអស្ចារ្យ នាំមកនូវការចងចាំយ៉ាងណាខ្លះចំពោះអ្នកមកពីដំណើររឿងនៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមនកាលពីមុន ? សូមពិចារណា ម៉ូសាយ ២៧ ត្រង់កន្លែងដែលអាលម៉ា និងពួកបុត្រារបស់ម៉ូសាយ « កំពុងបះបោរទាស់នឹងព្រះ » ។ នៅក្នុងខទី ១១ « ទេវតានៃព្រះអម្ចាស់បានលេចខ្លួនដល់គេ ហើយទេវតានោះហាក់បីដូចជាចុះមកពីលើពពក ហើយលោកបាននិយាយ ហាក់បីដូចជាសូរផ្គរលាន់ ដែលធ្វើឲ្យផែនដីកក្រើកនៅត្រង់កន្លែងដែលពួកគេឈរ » ។^១៦

សូមអភ័យទោសខ្ញុំ បើខ្ញុំទាញអ្នកទៅក្នុងមតិវិចារណកថាភ្លាមៗពេក ។ តើអ្នកគិតថា វាគឺជាការរញ្ជួយដីទាំងមូលពិតមែនឬ ? តើអ្នកគិតថា អ្នកមានឧបករណ៍វាស់ការរញ្ជួយដីដែលដាក់ជម្រៅ ៤០ ហ្វីត ដែលវានឹងដាក់ប្រាំ ឬប្រាំមួយ ឬប្រាំបី ឬប្រាំបួនរិចទ័រ ដែលបណ្ដាលឲ្យមានរលកយក្យនៅក្នុងជម្រៅដ៏ជ្រៅ ហើយផ្ទៃនៃផែនដីទាំងមូលផ្លាស់ប្ដូរនៅលើដីគោកឬទេ ? មែនហើយ អាចដែរ ។ ប្រហែលជាពេលខ្លះ។ វាប្រាកដជាអាច ប៉ុន្តែនៅក្នុងករណីពិសេសនេះ ( ផ្ដល់ជាបរិបទ ) ខ្ញុំមានទំនោរមកគិតថា វាមិនមែនទេ ។ ខ្ញុំគិតថានេះគឺជារញ្ជួយដីផ្ទាល់ខ្លួនមួយ ដែលព្រះអម្ចាស់បញ្ជូនទៅដល់បុគ្គលម្នាក់ៗ ដោយរៀបគ្រោងឡើង ។ ខ្ញុំគិតថាផែនដីរញ្ជួយសម្រាប់អាលម៉ា និងពួកបុត្រារបស់ម៉ូសាយ ប៉ុន្តែវាអាចនឹងរញ្ជួយដល់មនុស្សផ្សេងទៀតផងមិនដឹង ។

ប្រាកដណាស់ ប្រាកដណាស់ អ្នកមានបទពិសោធន៍ការបង្រៀនក្នុងថ្នាក់មួយ ។ អ្វីដែលអ្នកនិយាយមានឥទ្ធិពលដល់សិស្សម្នាក់យ៉ាងមានអានុភាពដែលគាត់ប្រែជាស្លេកស្លាំង ទឹកភ្នែក ឬទាំងពីរ រំជួលក្នុងព្រលឹងពួកគេ ដែលសិស្សនៅខាងឆ្វេង និងខាងស្ដាំដៃពួកគេហាក់ដូចជាពុំមានរងឥទ្ធិពលជាក់លាក់អ្វីសោះ ។ រឿងនោះកើតឡើងនៅក្នុងតំបន់បេសកកម្មគ្រប់ពេល ។ អ្នកដឹងថា អ្នកបានធ្វើរឿងនោះ ! ភាពជាដៃគូកំពុងបង្រៀនគ្រួសារមួយនៅក្នុងផ្ទះមួយ ។ ពួកគេមានមេរៀនដ៏រំជួលចិត្ត ផ្លាស់ប្ដូរដួងចិត្ត ជាមួយនឹងគូស្វាមីភរិយាមួយដែលលើកផ្ទះលេខ ១០៦ ចេញពីគ្រឹះវា ប៉ុន្តែមនុស្សនៅជិតខាងក្នុងផ្ទះលេខ ១០៥ ពួកគេកំពុងមើល កម្មវិធីអាមេរិកកាំងអាយដល ដោយរីករាយ ហើយអ្នកជិតខាងនៅផ្ទះលេខ ១០៧ កំពុងស្វែងរកពិន្ទុល្បែង Green Bay Packers/San Francisco 49er របស់ពួកគេទៅវិញ ។ បើនិយាយជាភូមិវិទ្យា ខ្ញុំមិនដឹងថាឧបករណ៍ រញ្ជួយដីអាចត្រូវបានសន្យាទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំគិតថាព្រះអម្ចាស់ និងបទគម្ពីរតែងតែសន្យានឹងអ្នកអំពីការរញ្ជួយដីផ្ទាល់ខ្លួនដែលផ្លាស់ប្ដូរសិស្សចូលទៅក្នុងទីស្នូលក្នុងខ្លួនពួកគេ ដែលផែនដីនឹងញ័រនៅចំពោះជើងពួកគេ ។ ប៉ុន្តែសូមអភ័យទោសខ្ញុំផង— ខ្ញុំពុំចាកប្រធានទេ!

សូមបន្ដទៅខទី ១២ ក្នុង ម៉ូសាយ ២៧ ៖

« ហើយពួកគេមាន សេចក្ដីអស្ចារ្យ ជាខ្លាំង » អាលម៉ា និងពួកបុត្រារបស់ម៉ូសាយ « ហើយពួកគេមាន សេចក្ដីអស្ចារ្យ ជាខ្លាំង រហូតដល់គេដួលចុះទៅលើដី ហើយពុំយល់ពាក្យពេចន៍ ដែលលោកនិយាយមកកាន់គេសោះ។…

« …ហើយឥឡូវនេះ អាលម៉ា និងពួកអ្នកដែលនៅទីនោះជាមួយគាត់ ក៏ដួលទៅលើដីទៀត ព្រោះសេចក្ដីអស្ចារ្យរបស់គេមានទំហំធំដ៏ក្រៃលែង ព្រោះគេបានឃើញទេវតានៃព្រះអម្ចាស់ដោយភ្នែកគេផ្ទាល់ ហើយ សំឡេងរបស់ទេវតានោះ ប្រៀបដូចជាផ្គរលាន់ ដែលធ្វើឲ្យផែនដីកក្រើក ហើយពួកគេដឹងថា គ្មានអ្វីក្រៅពីព្រះចេស្ដានៃព្រះឡើយ ដែលអាចអង្រួនផែនដី ហើយធ្វើឲ្យផែនដីញ័រ ហាក់បីដូចចង់បែកចេញដូច្នោះ។

« … ហើយឥឡូវនេះ សេចក្ដីអស្ចារ្យរបស់អាលម៉ាមានទំហំធំដ៏ក្រៃលែង រហូតដល់គាត់បានក្លាយទៅជាគ ហើយគាត់មិនអាចហើបមាត់គាត់បានឡើយ មែនហើយ គាត់បានក្លាយទៅជាអស់កម្លាំង គឺគាត់មិនអាចកម្រើកដៃរបស់គាត់បានឡើយ » ។^១៧

អ្វីដែលខ្ញុំពិតជាគិតអធិស្ឋាន និងសង្ឃឹមដើម្បីឲ្យរឿងនោះអាចកើតមានចំពោះប្រព័ន្ធអប់រំសាសនាចក្រ គឺជាការបង្រៀនដ៏អស្ចារ្យ។ យើងចាំបាច់ត្រូវមានសេចក្ដីអស្ចារ្យដល់សិស្សទាំងឡាយ ហើយធ្វើវាដោយ « ព្រះចេស្ដា និងសិទ្ធិអំណាចនៃព្រះ » ^១៨ ដែលត្រូវបានប្រទានដល់គ្រូបង្រៀន— ទាំងវិជ្ជាជីវៈ និងស្ម័គ្រចិត្ត— ដែលបង្រៀនដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដោយមុតមាំ និងទៀងត្រង់ ។ តើអ្នកស្គាល់ពាក្យឬសសម្រាប់ពាក្យ សេចក្ដីអស្ចារ្យ ឬទេ ? ខ្ញុំគ្មានយោបល់អ្វីដែលកែពាក្យអេស៊ីព្ទ ឬហេព្រើរទេ ប៉ុន្តែនៅក្នុងភាសាអង់គ្លេស វាដកចេញមកពីពាក្យឬស « tonare »—មានន័យថាផ្គរលាន់ ។^១៩

តើវាជួយអ្នកយល់ពីហេតុអ្វីក៏បន្ទាប់ពីការសន្ទនានេះ អាលម៉ានឹងនិយាយថា ៖ « ឱ បើសិនជាខ្ញុំបានទៅជាទេវតាមួយ ហើយអាចបំពេញបំណងចិត្តខ្ញុំ គឺឲ្យខ្ញុំអាចទៅនិយាយដោយត្រែនៃព្រះ ដោយសំឡេងដែលធ្វើឲ្យញ័រផែនដី ហើយស្រែកហៅឲ្យមានការប្រែចិត្តដល់មនុស្សគ្រប់រូបឬទេ !

« មែនហើយ ខ្ញុំនឹងប្រកាសដល់មនុស្សគ្រប់រូប ដូចជាសូរផ្គរលាន់ នូវការប្រែចិត្ត និងផែនការនៃសេចក្ដីប្រោសលោះថា គេត្រូវតែប្រែចិត្ត ហើយមករកព្រះនៃយើងវិញ ដើម្បីកុំឲ្យមានការសោកសៅនៅលើផ្ទៃផែនដីទៀតឡើយ » ។^២០

មែនហើយ មិត្ត ស៊ី. អ៊ី. អេស. ជាទីស្រឡាញ់អើយ វាជាក់ស្ដែងណាស់ថា ហេតុអ្វីអាលម៉ាចង់បានឥទ្ធិពលទេវតា សំឡេងផ្គរលាន់ដែលឮសំឡេងដូចជាត្រែនៃព្រះ ហើយរញ្ជួយផែនដី ។ វាសាមញ្ញទេ—វាមានប្រសិទ្ធភាពចំពោះគាត់ នោះវាអាចមានប្រសិទ្ធភាពចំពោះអ្នកដទៃ ! សិស្សដាក់ខ្នងដេកប្រែចិត្តរយៈពេលបីថ្ងៃ ជាការបន្សុទ្ធយ៉ាងល្អដើម្បីពួកគេពុំអាច និងមិនអាចវង្វេងចេញពីឥទ្ធិពលវា រស់នៅដោយការលះបង់ទាំងស្រុងដើម្បីស្ថាបនានគរនៃព្រះជារៀងរហូតតទៅ ។ ឥឡូវនោះគឺជាការបង្រៀនដ៏មានអានុភាព ។ យើងនឹងដឹងដូចជាអាលម៉ាបានដឹងថា យើងពុំមែនជាទេវតា ហើយយើងពុំមានឥទ្ធិពលនោះគ្រប់ពេលដែលយើងជួបនឹងក្រុមសិស្សនោះទេ ។ ប៉ុន្តែរឿងអស្ចារ្យអំពីការហៅបម្រើ ស៊ី. អ៊ី. អេស. និងវិជ្ជាជីវៈរបស់យើង គឺថាយើងមានឱកាសដើម្បី សាកល្បង ធ្វើវា ជាពាក្យប្រៀបធៀបគឺថា យើងមានទីតាំងថ្នាក់រៀនដដែលៗដើម្បីយើងអាចសាកល្បង ។

នីហ្វៃ និង លីហៃ កំពុងផ្សព្វផ្សាយនៅក្នុងចំណោមពួកសាសន៍លេមិន

ឥឡូវ ត្រឡប់ទៅ ហេលេមិន ៥ វិញ ។ សូមចងចាំថា នីហ្វៃ និងលីហៃ ពុំមែនជាពួកទេវតាទេ ពួកគេគ្រាន់តែជាគ្រូល្អ និងខាងសាច់ឈាមប៉ុណ្ណោះដែលមានបេសកកម្ម និងសារលិខិតមួយ ដែលបានបង្រៀនដោយ « អានុភាព និងសិទ្ធិអំណាច » ។ អ្នកទាំងនេះបានមើលឃើញពួកសាសន៍លេមិន ៨០០០ នាក់ « បានជ្រមុជទឹកទៅរកការប្រែចិត្ត » ហើយមករកសាសនាចក្រនៃព្រះ ។ ^២១ អ្នកចាំរឿង អណ្ដាតភ្លើងធ្លាក់មកពីលើមេឃ ដែលមានអណ្ដាតភ្លើងនៃព្រះវិញ្ញាណឆេះសន្ធៅសន្ធៅនៅក្នុងនោះឬទេ រឿងនេះប្រមូលផ្ដុំ « ពួកសិស្ស » បើអ្នកនឹងធ្វើដូច្នោះ ព្រលឹងរបស់ពួកគេនឹងទទួលឥទ្ធិពលសេចក្ដីពិត ។ នៅក្នុងបទពិសោធន៍ខ្ញុំ ៨០០០ នាក់នឹងក្លាយជារបាយការណ៍ប្រចាំសប្ដាហ៍ដ៏ល្អមួយមកពីដៃគូនានានៅក្នុងតំបន់បេសកកម្មនៅគ្រប់កន្លែងក្នុងពិភពលោក ។

តើអ្នកមិនទើសទាល់ទេឬអីបើខ្ញុំនិយាយបន្ថែមទៀតអំពីគ្រូបង្រៀនម្នាក់ទៀតដែលមិនគ្រាន់តែមានព្រលឹងបញ្ឆេះជាភ្លើងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែបានបង់ថ្លៃចុងបញ្ចប់ចំពោះការបម្រើរបស់ខ្លួនដោយការដាក់ខ្លួនជាអ្នកបង្កើតភ្លើង។

តាំងពីនៅយុវវ័យអ័ប៊ីណាដៃ គឺជាព្យាការីដែលខ្ញុំកោតសរសើរបំផុតនៅក្នុងគម្ពីររបស់យើងទាំងមូល ។ អ័ប៊ីណាដៃបានបង្ហាញឡើងថាពុំមានគេស្គាល់ ពុំប្រកាសអំពីកេរតំណែលជាព្យាការី ទាំងពុំបង្ហាញពីខ្សែស្រឡាយគ្រួសារល្បីល្បាញនោះទេ ។ ដោយសាររឿងអាក្រក់មាននៅក្នុងចំណុះស្រុកនៃមេដឹកនាំរបស់ស៊ីនីព្វ អ័ប៊ីណាដៃត្រូវបានហៅឲ្យប្រកាសពីការប្រែចិត្តដល់បុត្រារបស់ស៊ីនីព្វ និងអ្នកស្នងដែលរំភើបចិត្ត គឺស្ដេចណូអេ ។ បងប្អូនដឹងរឿងនោះហើយ ។

ណូអេបានប្រកាសឲ្យដេញតាមសម្លាប់ភ្លាម ហើយអ័ប៊ីណាដៃត្រូវបង្ខំឲ្យរត់ភៀសខ្លួន ។ បន្ទាប់ពីការលាក់ខ្លួនរយៈពេលពីរឆ្នាំ អ័ប៊ីណាដៃ បានបោះជំហានទៅបង្រៀន និងថ្លែងទីបន្ទាល់សារជាថ្មី ។ ខ្ញុំសូមផ្អាកនៅត្រង់នេះដើម្បីញញឹមចំពោះភាពស្លូតត្រង់ដូចជាកុមារតូចៗរបស់ព្យាការីនៅគ្រប់រឿងនេះ ។ គាត់បានរស់នៅតែឯកឯងរយៈពេល ២៤ ខែ ឥឡូវពាក់សម្លៀកបំពាក់ក្លែងដើម្បីកុំឲ្យគេស្គាល់ ប៉ុន្តែនៅពេលឃ្លាដំបូងដែលចេញមកពីមាត់របស់គាត់ពេលគាត់ត្រឡប់មកវិញគឺ « ព្រះអម្ចាស់បានបង្គាប់ខ្ញុំ ដោយមានបន្ទូលថា—អ័ប៊ីណាដៃ ចូរចេញទៅ ហើយព្យាករណ៍ » ។^២២ ត្រង់ចំណុចនេះ ខ្ញុំងឿងឆ្ងល់អំពីប្រសិទ្ធភាពនៃការក្លែងខ្លួន ប៉ុន្តែយើងពុំងឿងឆ្ងល់អំពីជំនឿ និងការតាំងចិត្តរបស់គាត់ទេ ។

ការព្យាករណ៍យ៉ាងមុតមាំទាស់នឹងអំពើគួរខ្ពើមឆ្អើមរបស់ស្ដេចណូអេ និងពួកចៅក្រមរបស់ស្ដេច នោះអ័ប៊ីណាដៃត្រូវបានចាប់ខ្លួន ហើយទីបំផុតត្រូវបាននាំទៅជំនុំជម្រះ ដែលគាត់ត្រូវបានផ្ដន្ទាទោស ។ ក្រុមប្រឹក្សានេះបានកាត់ទោសដោយព្រៃផ្សៃ ព្យាការីដ៏មហិមា « លោកបានឆ្លើយតបពួកគេដោយក្លាហាន ហើយបានឆ្លើយបានគ្រប់ទាំងសំណួររបស់ពួកគេ…ហើយបានផ្ទាញ់ផ្ទាល់ពួកគេគ្រប់អស់ទាំងពាក្យរបស់គេផង » ។^២៣ បន្ទាប់មកប្ដូរពីការពារក្ដី ទៅជាកាត់ទោសក្ដី លោកបានចាប់ផ្ដើមគោលលទ្ធិប្រាំជំពូកកន្លះដែលមានលំដាប់ជាច្រើននៅក្នុងចំណោមគោលលទ្ធិដ៏មានអានុភាពបំផុតនៅក្នុងគម្ពីរមរមនទាំងមូល ។ លោកទើបនឹងចាប់ផ្ដើម ពេលណូអេបានទុំជោរក្នុងអំពើបាប និងអំពើគួរស្អប់ខ្ពើម បានប្រកាសឲ្យសម្លាប់គាត់ចោល ។

អ័ប៊ីណាដៃថ្លែងទីបន្ទាល់ទៅកាន់តុលាការស្ដេចណូអេ

អ្វីៗទាំងអស់នោះត្រូវបានរៀបចំសម្រាប់ការណ៍នេះ ដែលដិតជាប់នៅក្នុងព្រលឹងរបស់ខ្ញុំជារៀងរហូត ទោះវាពុំដូចជាអ្វីដែល អាណុល ហ្វ្រីប៊ើហ្គ បានបង្ហាញនៅក្នុងគំនូរដ៏អស្ចារ្យរបស់គាត់ក្ដី ^២៤ប៉ុន្តែវាស្ទើរតែដូច ។ ក្នុងករណីណាក៏ដោយ ក្នុងនាមជាអ្នកទោស អ័ប៊ីណាដៃច្បាស់ជានឹងត្រូវបង្ខំ ជាប្រភេទនៃការបង្ខំឲ្យនិយាយស្ដីក្នុងសម័យនោះ ។ យើងមិនស្គាល់អាយុគាត់នោះទេ ។ ហ្វ្រីប៊ើហ្គបានគូររូបគាត់ជាបុរសចំណាស់ម្នាក់ ( ឬចាស់ជាង ) ប៉ុន្តែអត្ថបទពុំបាននិយាយប្រាប់ទេ ។ ខ្ញុំមិនដឹងថាលោកអាយុប៉ុន្មានទេ ។ រឹងមាំខាងរូបកាយឬទេ ? ខ្ញុំពុំដឹងទេ ប៉ុន្តែគាត់គ្រាន់តែចេញមករយៈពេលពីរឆ្នាំដែលរស់នៅតែឯងតាមរបៀបណានោះ ហើយនៅទីនោះអាចនឹងពុំសូវមានអាហារ ។ ចូរគិតអំពីអេលីយ៉ាដែលត្រូវបានផ្ដល់អាហារដោយសត្វក្អែក ។ ^២៥អ្នកធ្លាប់ឃើញក្រញ៉ាំសត្វក្អែកឬទេ ? ខ្ញុំពុំគិតថាដោយសារស្លាបដ៏តូចៗរបស់សត្វក្អែកនឹងពាំអ្វីជាច្រើននោះទេ ។ យើងពុំដឹងទេ ប៉ុន្តែប្រហែលជាអ័ប៊ីណាដៃស្រេកឃ្លាន នឿយហត់ យ៉ាងហោចណាស់ក៏រូបកាយទន់ខ្សោយក្នុងស្ថានភាពនោះដែរ ។

ស្ដេចណូអេបានស្រែកឡើងថា « ចូរយកបុរសនេះទៅសម្លាប់ចោលទៅ ព្រោះយើងមិនដឹងទុកគាត់ធ្វើអ្វីទេ ព្រោះគាត់ជាមនុស្សឆ្កួត ។…

«… ហើយពួកគេបានស្ទុះមកបម្រុងនឹងចាប់លោក តែលោកបានតនឹងគេវិញ ហើយបាននិយាយទៅគេថា ៖

ចូរកុំប៉ះខ្ញុំឲ្យសោះ ព្រោះព្រះទ្រង់នឹងវាយអ្នករាល់គ្នាជាមិនខានឡើយ បើសិនជាអ្នករាល់គ្នាដាក់ដៃមកលើខ្ញុំ ព្រោះខ្ញុំពុំទាន់បានប្រគល់សារ ដែលព្រះអម្ចាស់ទ្រង់បានចាត់ខ្ញុំឲ្យមកប្រគល់នៅឡើយទេ ។…

« …ព្រោះព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអម្ចាស់ បានសណ្ឋិតមកលើលោក ហើយមុខលោកភ្លឺចែងចាំង ដូចជាលោក ម៉ូសេ កាលនៅលើភ្នំស៊ីណាយ កំពុងទូលនឹងព្រះអម្ចាស់ដូច្នោះហើយ។

ហើយលោកបាននិយាយដោយអានុភាព និងសិទ្ធិអំណាចពីព្រះ » ។^២៦

« អំណាច និងសិទ្ធិអំណាច »។ គឺពាក្យនេះម្ដងទៀតហើយ ។ នៅពេលខ្ញុំចាប់ផ្ដើមសរសេរសុន្ទរកថានេះ ហើយចង់ប្រើអ័ប៊ីណាដៃ ខ្ញុំពុំចាំ ឬប្រហែលជាខ្ញុំពុំដឹងថាដំណើររឿងរបស់លោកបានបញ្ចប់ដោយឃ្លាដូចគ្នានេះ ដែលគាត់បានបង្រៀនដោយអំណាច និងសិទ្ធិអំណាច ។ មិត្តទាំងឡាយ វាគឺជារឿងមួយដើម្បីអានការសរសេរខ្លះៗនៅលើទំព័រមួយ ប៉ុន្តែវាជារឿងមួយទៀតដើម្បីមើលឃើញនៅក្នុងកែវភ្នែកគំនិតរបស់យើង ហើយស្ដាប់ឮនៅក្នុងដួងចិត្តដោយសំឡេងផ្គរលាន់ « ចូរកុំប៉ះខ្ញុំឲ្យសោះ ព្រោះព្រះទ្រង់នឹងវាយអ្នករាល់គ្នាជាមិនខានឡើយ បើសិនជាអ្នករាល់គ្នាដាក់ដៃមកលើខ្ញុំ ព្រោះខ្ញុំពុំទាន់បានប្រគល់សារ ដែលព្រះអម្ចាស់ទ្រង់បានចាត់ខ្ញុំឲ្យមកប្រគល់នៅឡើយទេ » ។^២៧ ខ្ញុំពិបាកអានពាក្យទាំងនោះដោយមិនយំណាស់ ។ ខ្ញុំនៅតែឮភាពអស្ចារ្យ ភាពក្លាហាន និងកម្លាំងដ៏ខ្លាំងដូច្នេះនៅក្នុងដួងចិត្តខ្ញុំ ។ គ្មានការប្រាប់ថាគាត់បានស្រែកនោះទេ ។ គ្មានការប្រាប់ថា គាត់តម្លើងសាច់ដុំណានោះទេ ។ នៅក្រោមការចាប់ឃុំ និងការបង្ខាំង នោះលោកមិនអាចកម្រើកបានទេ ។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលលោកបានថ្លែង និងរបៀបដែលលោកបានថ្លែងវាមានប្រសិទ្ធភាព ។ ខ្ញុំនិយាយថា « ទំនងជា » ដោយសារវាពុំប្រាប់អំពីអ្វីដែលអ្នកយាមទាំងនោះបានប្រើកម្លាំងដើម្បីចាប់លោក ទាំងស្ដេចណូអេ ឬពួកសង្ឃណាមួយទៀតនិយាយពាក្យអ្វីផ្សេងទៀតក្នុងជំពូកបន្ថែមទៀតនោះទេ ។

មែនហើយ យើងមិនអាចនឹកគិតអំពីគំរូដ៏អស្ចារ្យទាំងអស់អំពីការបង្រៀនប្រភេទនោះនៅក្នុងខគម្ពីរនោះទេ ប៉ុន្តែការបង្រៀនបែបនេះមាននៅគ្រប់ទីកន្លែង ។ ខ្ញុំអញ្ជើញឲ្យយើងម្នាក់ៗស្វែងរកវា នឹកគិតអំពីវា ហើយសួរខ្លួនយើងអំពីចំណែកនៃអំណោយទានដែលមាននៅក្នុងការហៅបម្រើរបស់យើងនោះ ។

នេះជាប្រភេទការបង្រៀន តម្រូវឲ្យធ្វើ ហើយវាពិបាកយល់ណាស់ ។ បើខ្ញុំដឹងរបៀបបង្រៀនតាមរបៀបនោះ ខ្ញុំច្បាស់ជាកាន់តែមានជោគជ័យក្នុងការធ្វើវា ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំដឹងថា ៖ លុះត្រាណាតែអ្នកមានអារម្មណ៍អាណិតអាសូរអំពីអ្វីមួយ បើមិនដូច្នោះទេ អ្នកមិនអាចធ្វើឲ្យសិស្សរបស់អ្នកមានអារម្មណ៍អាណិតអាសូរអំពីវាក្នុងពិភពលោកដែលគ្មានទីបញ្ចប់នោះឡើយ ។ ខ្ញុំសូមនិយាយឡើងវិញបានទេ ? លុះត្រាណាតែអ្នកមានអារម្មណ៍អាណិតអាសូរអំពីអ្វីមួយ បើមិនដូច្នោះទេ អ្នកមិនអាចសង្ឃឹមថាធ្វើឲ្យសិស្សរបស់អ្នកមានអារម្មណ៍អាណិតអាសូរអំពីវាបានទេ ។ ប្រាកដណាស់ ប្រភពចុងក្រោយនៃក្ដីមេត្តានោះគឺជាអ្វីដែលអ័ប៊ីណាដៃបានថ្លែង ៖ « ព្រោះព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអម្ចាស់ បានសណ្ឋិតមកលើលោក ហើយមុខលោកភ្លឺចែងចាំង »។^២៨

បើព្រះវិញ្ញាណ គឺជាគន្លឹះនាំទៅរកការបង្រៀនដ៏អស្ចារ្យ—ហើយវាគឺជា—ការប្រថុយណាស់ពេលនិយាយចេញពីកំណត់ចំណាំចាស់ៗ ឬការប្រើគំរូរបស់គ្រូបង្រៀនរបស់អ្នកណាម្នាក់ ឬថ្លែងដោយសំឡេងរហ៊ឹមៗអំពីសុន្ទរកថាមកពីសន្និសីទទូទៅនោះ ។ អ្វីៗទាំងនោះគឺល្អនៅកន្លែងរបស់ពួកគេហើយ ហើយវាអស្ចារ្យនៅពេលវាត្រូវបានផ្ដល់ឲ្យពីខាងដើម ដូច្នេះវាច្បាស់ជាប្រើប្រាស់អ្វីៗដែលអ្នកអាចធ្វើបាននៅគ្រប់ពេលដើម្បីនាំជីវិត និងភាពផ្សេងៗគ្នាមកកាន់ការបង្រៀនរបស់អ្នក។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលសំខាន់បំផុតនឹងជារបៀបដែលអ្នក ទទួលអារម្មណ៍ នៅពេលអ្នកនិយាយពាក្យទាំងឡាយ ។ គ្មានអ្វីនឹងមកជំនួសបានទេ ។ « ឱ បើសិនជាខ្ញុំបានទៅជាទេវតាមួយ…គឺឲ្យខ្ញុំអាចទៅនិយាយ…ដោយសំឡេងដែលធ្វើឲ្យញ័រផែនដី ! »^២៩ សូមចងចាំថា សិស្សម្នាក់ពុំមែនជាថូមួយដើម្បីត្រូវចាក់បំពេញនោះទេ ។ សិស្សគឺជាភ្លើងដើម្បីឆេះសន្ធោរសន្ធៅ ។ បើយើងធ្វើដូច្នេះបានយ៉ាងល្អ នោះយើងនឹងស័ក្ដិសមនៅថ្ងៃមួយដើម្បីជួបនឹងអ្នកទាំងឡាយដែលត្រូវបានស្លាប់ដោយសារភ្លើងសម្រាប់សមត្ថភាពដូច្នោះដើម្បីបញ្ឆេះលោហៈ ហើយទទួលបានអណ្ដាតភ្លើង។ សូមចេញទៅចុះ អ្នកជាទេវតានៃសិរីល្អនៅគ្រប់ទីកន្លែងក្នុងសាកលលោកនេះ—សូមស្គាល់អ្នកស្ដាប់ដែលអ្នកកំពុងថ្លែងទៅកាន់— សូមចេញទៅ ហើយធ្វើឲ្យមានសេចក្ដីអស្ចារ្យដល់សិស្សរបស់អ្នក ។ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ពីភាពពិតអំពីការនេះ ។ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ពីការហៅបម្រើពីព្រះរបស់អ្នក ។ បងប្អូនប្រុសស្រីជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ នេះជាកិច្ចការនៃព្រះដ៏មានមហិទ្ធិឬទ្ធិ ។ ខ្ញុំពុំបានប្រគល់ជីវិតរបស់ខ្ញុំឲ្យរឿងនិទាននោះទេ ។ អ្នក និងខ្ញុំពុំបានប្រគល់ជីវិតឲ្យទៅអ្វីដែលពេត្រុសនិយាយថា យើងនឹងត្រូវជាប់ចោទ ដែលទៅរកភាពខុសឆ្គង បោកបញ្ឆោត ហើយបណ្ដុះសេចក្ដីពុំពិតនោះទេ ។ នេះគឺជាសេចក្តីពិត ។ វាពុំមែនជារឿងកុហកបោកបញ្ឆោតនោះទេ ។ ខ្ញុំបានលះបង់ជីវិតខ្ញុំ អ្នកកំពុងលះបង់ជីវិតអ្នក ជាមនុស្សល្អបំផុតដែលខ្ញុំស្គាល់ថាបានលះបង់ឲ្យ និងកំពុងលះបង់ជីវិតពួកគេ ។ នេះគឺជាសេចក្ដីពិតអំពីព្រះដ៏មានមហិទ្ធិឬទ្ធិ ហើយសូមឲ្យទ្រង់ប្រទានពរអ្នកជារៀងរហូតនៅក្នុងការបង្រៀនអំពីសេចក្ដីពិត ។ នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។