คิดถึงคุณปู่คุณย่า
ผู้เขียนอาศัยอยู่ในโคโลราโด สหรัฐอเมริกา
เป็นไปได้อย่างไรที่โซอี้จะคิดถึงคนที่เธอไม่เคยพบหน้ามาก่อน?
“ใจของลูกหลานจะหันไปหาบรรพบุรุษของพวกเขา” (หลักคำสอนและพันธสัญญา 2:2)
โซอี้กัดคุกกี้หนึ่งคำ “อื้มมม”
“คุกกี้พวกนี้เหมือนคุกกี้ที่คุณย่าทำเลย” แซ็ค พี่ชายของโซอี้กล่าว “คุณย่าทำคุกกี้ได้อร่อยที่สุดในโลก!”
พ่อแม่ของคุณพ่อโซอี้สิ้นชีวิตก่อนที่โซอี้จะเกิด พี่ชาย พี่สาว และลูกพี่ลูกน้องของโซอี้พูดถึงคุณปู่คุณย่าเสมอ
“คุณย่าของลูกทำอาหารเก่งมาก” คุณพ่อพูดขณะหยิบคุกกี้อีกชิ้น “พ่อคิดถึงมื้อเย็นที่คุณปู่คุณย่าพร้อมหน้ากันทุกวันอาทิตย์ ท่านจะชวนทุกคนในครอบครัวเสมอ”
ชีวิตฉันจะเป็นเช่นไรหากฉันรู้จักคุณปู่คุณย่า? โซอี้สงสัย
โซอี้ฟังครอบครัวของเธอเล่าเรื่องราวอีกหลายเรื่องเกี่ยวกับคุณปู่คุณย่า เธอชอบฟังเรื่องราวเกี่ยวกับทั้งสองท่าน แต่ในขณะเดียวกันเธอก็รู้สึกแปลกแยกด้วย เธอไม่มีความทรงจำใดๆ เลยที่จะมาร่วมแบ่งปัน
สองสามวันต่อมา เธอไปที่บ้านลูกพี่ลูกน้องคนโตของเธอชื่อลิลลี่ บนเตียงของลิลลี่มีตุ๊กตาผ้าอยู่หนึ่งตัว
“สวยจัง!” โซอี้กล่าว เธอแตะเสื้อผ้าของตุ๊กตาตัวนั้นอย่างเบามือ
“คุณย่าให้พี่” ลิลลี่ตอบ “คุณย่าทำสิ่งดีๆ เช่นนี้เสมอ พี่คิดถึงคุณย่าเหลือเกิน”
“หนูก็คิดถึงคุณย่า” โซอี้ตอบ จากนั้นเธอก็ขมวดคิ้ว เป็นไปได้อย่างไรที่โซอี้จะคิดถึงคนที่เธอไม่เคยพบหน้ามาก่อน?
ตลอดสัปดาห์ถัดมา โซอี้นึกถึงแต่คุณปู่คุณย่าของเธอ ทุกครั้งที่มีใครพูดถึงคุณปู่คุณย่า เธอรู้สึกถึงความว่างเปล่าในใจ
คืนหนึ่งโซอี้บอกคุณพ่อว่า “หนูไม่เคยเจอคุณปู่คุณย่าเลย” “ทำไมหนูถึงเสียใจที่คุณปู่คุณย่าจากไปแล้วคะ?”
คุณพ่อยิ้ม ท่านถอนหายใจเบาๆ “คุณปู่คุณย่าของลูกรักครอบครัวยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด” เสียงคุณพ่อเริ่มสั่นเครือ “พ่อรู้ว่าสิ่งนั้นไม่เคยเปลี่ยนแม้คุณปู่คุณย่าจะสิ้นชีวิตไปแล้ว ทั้งสองท่านรักลูกมาก และคอยให้กำลังใจลูกขณะที่ลูกโตขึ้น”
คุณพ่อดีดนิ้ว “พ่อนึกออกแล้ว เราลองจัดบทเรียนพิเศษเกี่ยวกับครอบครัว เพื่อให้ลูกรู้จักคุณปู่คุณย่าของลูกมากขึ้นดีไหม”
“ฟังดูดีจังเลยค่ะ” โซอี้ตอบ
คุณพ่อยิ้มอีกครั้ง “ลูกจะได้เรียนรู้เกี่ยวกับเรื่องสนุกๆ มากมาย อย่างเช่น วิธีที่คุณย่าเคยแต่งเพลงตลกๆ ให้หลานๆ ของท่าน”
โซอี้เสียดาย อยากให้คุณย่าแต่งเพลงให้เธอบ้าง
คืนต่อมา ทุกคนในครอบครัวมารวมตัวกันเพื่อแบ่งปันเรื่องราวที่ชื่นชอบอีกหลายเรื่องเกี่ยวกับคุณปู่คุณย่า พวกเขาแบ่งปันบทเพลงตลกๆ ที่คุณย่าเคยแต่งด้วย!
ตอนจบบทเรียน คุณแม่หันมาหาโซอี้ “แม่รู้ว่าลูกนึกถึงคุณปู่คุณย่าของลูกบ่อยมาก” คุณแม่กล่าว “สักวันหนึ่งลูกจะได้พบพวกท่าน จนกว่าจะถึงวันนั้น พ่อกับแม่คิดว่าสิ่งนี้อาจช่วยให้ลูกรู้สึกใกล้ชิดกับคุณปู่คุณย่ามากขึ้น” คุณพ่อยื่นรูปภาพของคุณปู่คุณย่าให้โซอี้
โซอี้รู้สึกมีความสุขเมื่อได้เห็นรูปภาพคุณปู่คุณย่าของเธอ สักวันหนึ่งเธอจะได้พบพวกท่านในที่สุด! ●
ผมชอบเรียนรู้เกี่ยวกับครอบครัวของผม ผมอยากรู้เรื่องราวเกี่ยวกับครอบครัวและประวัติบรรพชนของผม ผมดีใจที่คนอื่นช่วยให้ผมรู้เรื่องราวเกี่ยวกับครอบครัวได้มากขึ้น
เอ็นโซ อาร์. อายุ 9 ขวบ, รีอูกรันดีดูซูล บราซิล