หลงทาง ใน พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ
ผู้เขียนอาศัยอยู่ในบริติชโคลัมเบีย แคนาดา
คริสตารักสแตนลีย์ พาร์ค เธอรักทะเล สนามเด็กเล่น สวนสัตว์ การนั่งรถไฟ
แต่เหนือสิ่งอื่นใด เธอรักพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ! ในพิพิธภัณฑ์มีสัตว์ทะเลทุกชนิด เธอมองดูแมวน้ำสีน้ำตาลว่ายน้ำไปรอบๆ
แต่แล้วเธอก็ได้ยินอะไรบางอย่าง เด็กหญิงคนหนึ่งกำลังร้องไห้! ไม่มีใครหยุดช่วยเธอ
คริสตาดึงแขนเสื้อคุณแม่ “ดูสิคะ เด็กหญิงคนนั้นกำลังร้องไห้!”
คุณแม่มองดู เธอจับมือคริสตาและเดินเข้าไปหาเด็กหญิง
“สวัสดีค่ะ” คุณแม่กล่าว “ให้พวกเราช่วยไหมคะ?”
“หนูหาคุณแม่ของหนูไม่เจอค่ะ” เด็กสาวสะอื้น
“มานั่งกับเราสิ” คุณแม่กล่าว “พวกเราจะรอเป็นเพื่อนหนู”
คริสตากับคุณแม่นั่งอยู่กับเด็กหญิงคนนั้น เธอชื่อซาราห์
“เมื่อหนูหลงทาง สิ่งที่ดีที่สุดที่ควรทำคือรออยู่ที่เดิม” คุณแม่กล่าว “แล้วคุณแม่ของหนูก็จะรู้ว่าควรตามหาหนูที่ไหน”
ซาราห์ดูเศร้าและกลัวมาก คริสตาหวังว่าจะช่วยเธอได้ เธอกล่าวคำสวดอ้อนวอนในใจ พระบิดาบนสวรรค์ ขอพระองค์ประทานพรเพื่อให้คุณแม่ของซาราห์กลับมาด้วยเถิด
คริสตาพยายามทำให้ซาราห์รู้สึกดีขึ้น เธอถามคำถามต่างๆ เธอเล่าข้อเท็จจริงที่น่าสนใจเกี่ยวกับแมวน้ำ เธอมอบเปลือกหอยสวยงามที่เก็บได้จากชายหาดให้ซาราห์ด้วย
หลังจากนั้นสักพัก สตรีคนหนึ่งก็วิ่งเข้ามาหาพวกเธอ เธอคือคุณแม่ของซาราห์! เธอกอดซาราห์แน่น ทั้งคู่กล่าวขอบคุณคริสตาและคุณแม่
คริสตาดีใจที่เธอช่วยใครสักคนได้!