In liefde gewikkeld
De auteur woont in West Midlands (Engeland).
‘De Heil’ge Geest [is een] goede Vriend van mij en ook van jou’ (Kinderliedjes, p. 56).
Abby tik-tik-tikte met haar tenen op de vloer. Ze was zo enthousiast dat het leek alsof ze vlinders in haar buik had. Ze zat in een doopdienst. En niet zomaar een doopdienst, maar haar doopdienst! Abby, haar familie en haar vrienden hadden samen een jeugdwerkliedje gezongen, gebeden en naar oma’s toespraak geluisterd. Nu kwam opa’s toespraak, en daarna werd ze gedoopt.
Opa liep naar voren in de kapel en knipoogde naar haar. Hij zette een grote tas op de grond. ‘Abby, we zijn trots op je omdat je besloten hebt om je vandaag te laten dopen’, zei hij. ‘Je doopdag is een dag vol geschenken. Jij geeft het goede voorbeeld, en dat is een geschenk voor je broertjes en zusjes.’ Hij glimlachte naar de vier broertjes en zusjes van Abby.
‘Je geeft God ook beloften’, zei opa. ‘En Hij geeft jou beloften. Maar er is nog één groot geschenk dat je vandaag krijgt.’
Opa bukte zich en stak zijn hand in de tas. Hij haalde er een zacht, wit dekentje uit en gaf het aan haar. ‘Dit is een geschenk van je oma en mij. Maar het zal je ook helpen om te denken aan de gave van de Heilige Geest die je vandaag krijgt. Als je dit dekentje gebruikt, wil ik dat je bedenkt hoe de Heilige Geest aanvoelt. De Heilige Geest kan je troost bieden, net als een zacht dekentje. Hij kan je ook leiding geven en je vertellen wat je moet doen.’
Abby sloeg het dekentje over haar schouders. Ze glimlachte naar opa. Toen hij klaar was met zijn toespraak, merkte ze hoe het dekentje aanvoelde. Het was lekker warm. Het was vertroostend. Ze voelde zich veilig.
Eindelijk was het moment aangebroken dat Abby gedoopt werd. Ze stapte het warme water van de doopvont in en pakte papa’s hand. Ze gluurde naar haar broertjes en zusjes, en glimlachte even voordat ze haar ogen sloot.
Papa’s stem klonk luid maar kalm toen hij het doopgebed in het Frans uitsprak. ‘Je te baptise au nom du Père, et du Fils, et du Saint-Esprit. Amen.’
Abby dook onder in het warme water, en even snel trok papa haar weer omhoog. Dat was het. Ze was gedoopt!
Abby gaf papa een dikke knuffel en kwam uit de doopvont. Ze trok haar natte kleren uit en haar jurk aan. Toen ze klaar was, stonden Maman (mama) en haar vriendinnen Isobel en Florence op haar te wachten. Ze hielpen haar met de strik op de rug van haar jurk, en kamden haar natte haren.
‘We zijn erg trots op je’, zei Maman.
Florence glimlachte naar Abby in de spiegel. ‘Ik vind het altijd fijn om te zien hoe iemand wordt gedoopt.’
‘Hier, dit lag nog op je stoel.’ Isobel stak Abby’s nieuwe, witte dekentje naar haar uit.
Abby hield het dekentje goed vast terwijl Maman en haar vriendinnen praatten en lachten. Het dekentje was warm en troostrijk, net zoals opa had gezegd. Maar ze voelde zich niet alleen warm aan de buitenkant. Vanbinnen voelde Abby zich goed en veilig. Ze wist in haar hart dat ze de juiste beslissing had genomen, en dat haar hemelse Vader blij was.
Dat warme, blije gevoel leek veel op haar dekentje. Het was vast de Heilige Geest!
Abby glimlachte naar zichzelf in de spiegel. Ze kon haast niet wachten tot ze werd bevestigd en de gave van de Heilige Geest kreeg, zodat ze zich altijd zo kon voelen. Dat was het beste geschenk ooit.
Illustraties, Maryn Roos