Winfreds nieuwe recept
Dit verhaal vond plaats in Kampala (Oeganda).
‘Wij leidden een leven van geluk’ (zie 2 Nephi 5:27).
Wat kon Winfred in haar recept zetten?
Winfred hielp Jajja (oma) om het eten klaar te maken.
‘Mmm, ik ben gek op matoke’, zei Jajja.
‘Ik ook’, zei Winfred. ‘Het is een van mijn lievelingsmaaltijden! Ik ben gek op de groene bananen. En de paprika’s en tomaten. Maar de saus is het beste.’
‘Dat komt omdat de saus alle smaken combineert’, zei Jajja.
Ze bleven groenten snijden. Toen zuchtte Winfred.
‘Jajja,’ vroeg ze, ‘waarom ben je altijd zo gelukkig?’
‘Dat probeer ik’, zei Jajja. ‘Maar ik ben niet altijd gelukkig. Verdriet is een deel van het leven. Ben jij nu verdrietig?’
Winfred knikte. ‘Ik mis Taata (papa), omdat zijn werk zo ver weg is. En ik mis school omdat we er nu niet heen kunnen. En ik mis mijn vriendinnen van de kerk.’
‘Het is oké om daar verdrietig over te zijn’, zei Jajja. ‘Het leven is niet altijd makkelijk. Maar als ik verdrietig ben, probeer ik mijn recept voor geluk te volgen.’
‘Je recept?’
‘Net als ik een recept voor matoke heb, heb ik ook een recept voor geluk. Soms is verdriet te groot om vanzelf weg te gaan. Dus ik merk vaak dat ik mijn recept nodig heb om me beter te voelen.’
‘Wat is je recept dan?’
Jajja glimlachte. ‘Waarom probeer je niet zelf een recept te bedenken? Dan kun je me erover vertellen.’
Toen Winfred die avond haar gebed deed, wist ze dat onze hemelse Vader luisterde. Ze besefte dat ze door te bidden gelukkiger kon worden! Ze nam een vel papier en schreef: Winfreds recept voor geluk. 1. Bidden. Toen ging ze slapen.
De volgende ochtend las ze in het Boek van Mormon. De Schriften lezen maakte haar ook gelukkig. Ze pakte haar vel papier en schreef: 2. In de Schriften lezen. Toen keek ze naar de tekst die ze had opengeslagen: ‘Geloof in Christus’ (2 Nephi 33:10).
Winfred schreef nog iets op: 3. Geloof in Jezus Christus hebben.
Winfred bedacht hoe lief Jajja was geweest om naar haar te luisteren. Winfred ging naar Jajja en zei: ‘Dank je wel dat ik bij je mag logeren.’
Bedanken gaf Winfred een goed gevoel. Ze schreef opnieuw op haar vel papier. 4. Dankbaar zijn.
Toen vroeg Winfred aan de buren of de jongere kinderen wilden komen spelen. Haar zusje, Milfred, en haar broertje, Alfred, speelden ook mee. Toen ze klaar waren met spelen, vroeg ze de kinderen of zij met haar wilden lezen. Jajja sneed een watermeloen in stukken waar iedereen van kon eten.
Later bezocht Winfred haar vriendin Happy. Samen deden ze de afwas voor Happy’s moeder. En toen veegden ze de vloer. Het was leuk om te helpen!
’s Avonds hielp Winfred haar broertje en zusje met hun huiswerk. Ze hielp Milfred met het alfabet. En ze hielp Alfred met rekenen.
Die avond praatte Winfred weer met Jajja.
‘Ik voel me vandaag veel beter. Ik denk dat ik mijn recept voor geluk heb gevonden.’
‘Geweldig! Vertel maar’, zei Jajja.
Ze las Winfreds recept voor geluk: ‘1. Bidden. 2. In de Schriften lezen. 3. Geloof in Jezus Christus hebben. 4. Dankbaar zijn.’
‘Dat is een geweldig recept’, zei Jajja. ‘Maar ik denk dat je iets vergeten bent. Waardoor was je vandaag nog meer gelukkig?’
Winfred dacht even na. ‘Ik vond het leuk om met de kleine kinderen te spelen. En ik heb Happy en haar moeder geholpen. En ik heb Milfred en Alfred met hun huiswerk geholpen. Wacht eens even … Dat is het! Anderen helpen is het laatste ingrediënt.’
‘Inderdaad’, zei Jajja. ‘Anderen helpen is als de saus, die alle andere goede dingen combineert.’
‘Dat is een goed recept.’ Winfred glimlachte. ‘Ik wil het morgen weer proberen.’
Illustraties, Hollie Hibbert