Een tempelverjaardag
Lydia’s verjaardag kwam eraan.
‘Wat wil je voor je verjaardag, Lydia?’ vroeg mama.
Lydia dacht een paar minuten na. Wilde ze nieuw speelgoed? Wilde ze een nieuw leesboek? Toen wist Lydia wat ze het allerliefst wilde.
‘Ik wil naar de tempel gaan’, zei Lydia. Ze wilde bij haar familie zijn. Ze wilde naar een fijne plek gaan. En welke plek is nu fijner dan de tempel?
Op Lydia’s verjaardag maakten mama, papa, Lydia en haar zusjes zich klaar om naar de tempel te rijden. Lydia mocht zelfs haar vriendje Grant uitnodigen.
Het was heel ver rijden. Maar dat was niet erg. Samen met Grant en haar zus Lucy vertelde Lydia grapjes. Ze vertelde een verhaaltje aan haar zusjes, Eliza en Ellie.
Eindelijk kon Lydia de tempel zien. Ze waren er!
‘Kijk eens naar de engel Moroni!’ zei Lydia. Ze wees omhoog naar de tempel.
Toen ze uit de auto stapten, rende Lydia meteen naar het hek rond het tempelterrein.
Er stonden prachtige bomen rond de tempel. De bladeren waren feloranje en geel. Terwijl Lydia met haar familie rond de tempel liep, kraakten de bladeren onder hun voeten.
Een harde windvlaag waaide door de bomen. Lydia keek hoe de bladeren door de lucht vlogen. Ze rende naar een blad om het te vangen voordat het op de grond viel. Het was prachtig! Ze stopte het blad in haar zak.
Papa las het bord op de gevel van de tempel voor. Er stond: ‘De Here gewijd – Het huis des Heren.’
‘Dat betekent dat we ons hier dicht bij Jezus kunnen voelen’, zei mama.
Lydia voelde zich vredig. Dit was een heel fijne plek!
Terwijl ze naar huis reden, haalde Lydia het blad weer tevoorschijn. Thuis stopte ze het in haar speciale doos. Zo kon ze altijd aan deze geweldige dag terugdenken!