Nieuwe School, nieuwe vriendin
Hoe kon Ada vriendschap sluiten als ze geen Chinees kon spreken?
‘Ik ben bang’, zei Ada. Het was haar eerste schooldag in Taiwan. Maar ze sprak geen Chinees zoals de andere leerlingen. Hoe kon ze vriendschap sluiten? Met wie zou ze in de pauze spelen?
Mama gaf Ada een dikke knuffel. ‘Het is niet erg om bang te zijn.’
Ada fronste. ‘Ik weet niet hoe ik hier vriendschap moet sluiten.’
Mama gaf haar nog een knuffel. ‘Als je zenuwachtig wordt, kun je misschien aan een jeugdwerkliedje denken. Zou dat helpen?’
Ada knikte. Toen liep ze met mama naar haar klas. De juf stond op haar te wachten. ‘Ni hao!’ zei de juf. Ada probeerde te glimlachen. Ze wist niet wat die woorden betekenden.
Ada nam afscheid van mama. Toen ging ze aan een tafeltje zitten.
Ze keek naar de andere kinderen. Sommigen waren met elkaar aan het praten. Anderen waren net als Ada stil. Ada was zenuwachtig. Het leek wel of er bijen door haar buik zoemden.
Toen zag Ada een meisje dat huilde. Ada wilde haar helpen. Maar hoe kon ze helpen als ze geen Chinees sprak? Stel dat het meisje geen hulp wilde?
Maar toen deed Ada wat mama zei. Ze dacht aan de tekst van haar favoriete jeugdwerkliedje: ‘Houd van elkaar zoals Jezus van jou.’ Ada wist dat de Heilige Geest haar vroeg om het meisje te helpen.
Ada ging naast het meisje zitten. Ze sloeg een arm om haar heen. Toen aaide ze over haar rug zoals mama dat altijd deed wanneer Ada verdrietig was. Het meisje hield op met huilen! Ze gaf Ada een knuffel.
Ada wees naar zichzelf. ‘Ada.’
Het meisje wees ook naar zichzelf. ‘Mei’, zei ze.
Ada glimlachte. Ze zat de rest van de dag bij Mei. Hoewel ze niet dezelfde taal spraken, hadden ze samen plezier. Ze aten samen hun lunch. Ze speelden samen tijdens de pauze. En Mei leerde Ada nieuwe woorden in het Chinees!
Ada kon niet wachten om mama over haar nieuwe vriendin te vertellen. Ze wist dat ze nergens bang voor hoefde te zijn als ze Jezus volgde.
Illustraties, Shawna J.C. Tenney