Διαφορετική αλλά όχι μόνη
Μερικές φορές το γεγονός ότι είμαι το μόνο μέλος της Εκκλησίας ήταν κάτι το μοναχικό.
Ντριν! Το κουδούνι χτύπησε για το τελευταίο μάθημα της ημέρας. Τώρα που η Μέγκαν ήταν στο γυμνάσιο, πήγαινε σε διαφορετικά μαθήματα κατά τη διάρκεια της ημέρας. Και υπήρχαν πολλά να μάθει. Η Μέγκαν χάρηκε που το τελευταίο της μάθημα ήταν η ώρα μελέτης. Αυτό σήμαινε ότι θα μπορούσε να αρχίσει τις εργασίες της.
Η Μέγκαν κάθισε σε ένα άδειο τραπέζι. Ένα αγόρι ονόματι Μπέννετ πήγε κοντά της.
«Ε, Μέγκαν, είσαι μορμόνα, σωστά;»
«Είμαι μέλος της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών» είπε η Μέγκαν.
«Λοιπόν, νομίζεις ότι ο Τζόζεφ Σμιθ έγραψε το Βιβλίο του Μόρμον ή κάτι τέτοιο, σωστά;» ρώτησε ο Μπέννετ.
Η Μέγκαν είπε μία γρήγορη, σιωπηλή προσευχή για να ξέρει πώς να απαντήσει. «Μετέφρασε το Βιβλίο του Μόρμον» είπε εκείνη. «Ο Θεός τον κάλεσε ως προφήτη για να βοηθήσει στην αποκατάσταση της Εκκλησίας του Χριστού».
Ο Μπέννετ σούφρωσε τη μύτη του. «Αυτό είναι τρελό» είπε. Γέλασε και έφυγε.
Η Μέγκαν αναψοκοκκίνισε. Κοίταξε το βιβλίο της.
«Ε, Μέγκαν».
Τι είναι πάλι; Η Μέγκαν κοίταξε ψηλά. «Ω! Γεια σου, Ταζ».
«Συγγνώμη για τον Μπέννετ» είπε ο Ταζ. Κάθισε απέναντί της. «Αυτά που έλεγες ακούγονταν σημαντικά για σένα».
«Ευχαριστώ» είπε η Μέγκαν. «Είναι».
«Νομίζω ότι ξέρω πώς νιώθεις» είπε ο Ταζ. «Είμαι ο μόνος ινδουιστής στο σχολείο. Είναι δύσκολο, όταν οι άνθρωποι δεν προσπαθούν να καταλάβουν τα πιστεύω σου».
Η Μέγκαν μερικές φορές ένιωθε μόνη ως το μοναδικό μέλος της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών στο σχολείο τους. Όμως ποτέ δεν είχε σκεφθεί ότι και άλλα παιδιά θα ένιωθαν έτσι.
«Οι γονείς μου λένε ότι όταν κάποιος είναι κακός, είναι επειδή δεν αισθάνεται ευτυχισμένος μέσα του» είπε η Μέγκαν. Στριφογύρισε ένα μολύβι γύρω από τα δάκτυλά της. «Αναρωτιέμαι αν ο Μπέννετ νιώθει λυπημένος. Ή νιώθει μοναξιά».
Ο Ταζ έγειρε το κεφάλι του. «Νομίζω ότι έχεις δίκιο. Ίσως χρειάζεται έναν φίλο».
Η Μέγκαν χαμογέλασε πλατιά. «Ίσως χρειάζεται δύο!»
Την επόμενη ημέρα την ώρα μελέτης, η Μέγκαν και ο Ταζ είδαν τον Μπέννετ να κάθεται μόνος σε ένα τραπέζι.
«Γεια σου, Μπέννετ» είπε ο Ταζ.
Ο Μπέννετ έδειχνε έκπληκτος. «Γεια».
«Τι εργασία κάνεις;» ρώτησε η Μέγκαν, αφού κάθισε στην καρέκλα.
«Ιστορία».
«Για το κουίζ αύριο;» Κάθισε και ο Ταζ.
«Ναι» είπε ο Μπέννετ.
«Υπάρχουν πολλά να απομνημονεύσεις» είπε ο Ταζ. Ο Μπέννετ έγνευσε καταφατικά.
«Ίσως θα μπορούσαμε να κάνουμε κουίζ ο ένας στον άλλον». Η Μέγκαν άνοιξε το βιβλίο ιστορίας της. Έκαναν εναλλάξ ερωτήσεις και απαντούσαν σε ερωτήσεις έως ότου κτύπησε το κουδούνι.
«Ε, Μέγκαν, λυπάμαι για χθες» είπε ο Μπέννετ καθώς σηκώθηκαν να φύγουν. «Άκουσα κάποια πράγματα για την εκκλησία σου και ήμουν περίεργος». Μετακινήθηκε μπρος-πίσω πάνω στα πόδια του. «Πιστεύω διαφορετικά πράγματα, αλλά θα έπρεπε να ήμουν πιο καλός».
Η Μέγκαν χαμογέλασε. «Ευχαριστώ». Η εκκλησία μου είναι σημαντική για μένα, αλλά δεν πειράζει, αν πιστεύουμε διαφορετικά πράγματα».
«Νομίζω ότι κάνουμε μία καλή ομάδα μελέτης ακόμα και αν έχουμε διαφορετικά πιστεύω» είπε ο Ταζ.
Ο Μπέννετ χαμογέλασε πλατιά. «Κι εγώ». Και νομίζω ότι θα τα πάμε καλά σε αυτό το κουίζ».
Εικονογραφήσεις υπό Mark Robison