“คอฟต้ามื้อกลางวัน” เพื่อนเด็ก, ก.ค. 2023, 12–13
คอฟต้ามื้อกลางวัน
“นายกินอะไรแปลกๆ?”
เรื่องนี้เกิดขึ้นในสหรัฐอเมริกา
รอยนั่งลงที่โต๊ะและเปิดถุงอาหารกลางวันของเขา ครอบครัวเขาเพิ่งย้ายมา และนี่เป็นวันแรกของเขาที่โรงเรียนใหม่ คุณแม่ทำคอฟต้าอาหารอาร์เมเนียที่เขาชอบ เขาตื่นเต้นที่จะได้กิน!
รอยคลี่กระดาษไขที่ห่อคอฟต้าออก คอฟต้าจะเหมือนไส้กรอก เขาชอบกลิ่นเครื่องเทศที่อบอยู่ในเนื้อ รูตรงกลางทำให้มันเหมือนนกหวีดอันเล็ก เขาคาบไว้ที่ปากและเป่า แล้วกัด อร่อยจัง!
“เฮ้” เด็กผู้ชายที่นั่งตรงข้ามเขาถาม “นายกินอะไรแปลกๆ?”
รอยรู้สึกหน้าแดง “มื้อเที่ยงของฉันน่ะ”
“อ่อ ดูไม่น่ากินเลย” เด็กผู้ชายหัวเราะ
รอยไม่รู้จะพูดอะไรดี เขาไม่รู้ว่าที่นี่ไม่มีใครกินคอฟต้า เขาไม่อยากให้คนอื่นคิดว่าเขาแปลก! เขาจึงเก็บอาหารกลางวันและวิ่งออกไปพักข้างนอก
หลังเลิกเรียน รอยเห็นคุณแม่กำลังแกะกล่องใส่ของ
“ผมไม่อยากเอาคอฟต้าไปโรงเรียนแล้วครับ” รอยกล่าว
“ทำไมล่ะจ้ะ?” คุณแม่ถาม “ของโปรดลูกเลยนะ”
รอยเล่าเรื่องที่โรงเรียนให้เธอฟัง “ผมอายมากครับ!”
“แม่เสียใจด้วยลูก” คุณแม่พูด “คนส่วนใหญ่ที่นี่ไม่เคยกินคอฟต้า เราลองเอาไปให้เด็กคนอื่นลองกินดูไหม?”
“ทำไมล่ะจ้ะ?” รอยถาม “พวกเขาไม่กินหรอกครับ”
“ลูกจะรู้ได้ไงถ้าไม่ถาม! แม่รู้ว่ายากกว่าจะหาเพื่อนใหม่ได้ แต่เราทุกคนเป็นลูกของพระผู้เป็นเจ้า บางครั้งเราแค่ต้องทำความรู้จักกันให้มากขึ้น”
รอยคิดเรื่องนี้ เขาไม่อยากโดนหัวเราะเยาะ แต่อยากให้เด็กๆ ที่กินมื้อกลางวันด้วยกันมีโอกาสเข้าใจมากขึ้น และคอฟต้าอร่อยจริงๆ
เขาพยักหน้า “โอเคครับ ทำเพิ่มก็ดีครับ”
วันต่อมาตอนอาหารกลางวัน รอยหายใจลึกๆ นั่งลงข้างเด็กผู้ชายที่หัวเราะเยาะเขา
รอยเปิดถุงอาหารกลางวัน “มีใครอยากลองอาหารอาร์เมเนียบ้าง?”
เด็กคนอื่นๆ มามุงดูขณะรอยแกะห่อคอฟต้า
“ฉันอยากลอง” เด็กผู้ชายพูด
“ฉันด้วย” เด็กผู้หญิงคนหนึ่งพูดตาม รอยส่งคอฟต้าให้ทุกคนได้ลอง พวกเขากัดคนละคำ
“อร่อยมากเลย!” เด็กผู้ชายบอก “มันเรียกว่าอะไรเหรอ?”
“คอฟต้า” รอยตอบ
“เจ๋งอะ!” เด็กผู้ชายยิ้ม “ฉันชื่อจอห์นนะ อยากเล่นด้วยกันตอนพักหรือเปล่า?”
รอยแค่พยักหน้าเพราะอาหารเต็มปาก คุณแม่พูดถูก—พวกเขาทุกคนเป็นลูกของพระผู้เป็นเจ้าเหมือนกัน! และการแบ่งปันช่วยให้เขาได้เพื่อนใหม่
ภาพประกอบโดย มาร์ค โรบิสัน