การคัดตัว

โดย โนเอล แลมเบิร์ต บาร์รัส

(เรียบเรียงตามเรื่องจริง)

เจเร็ดรู้ว่าพระเยซูคริสต์ทรงอยู่เคียงข้างเขา

เรื่องนี้เกิดขึ้นในฝรั่งเศส

เจเร็ดเลี้ยงลูกบาสไปทั่วสนาม ผู้เล่นต่างพากันวิ่งล้อมเขา รองเท้าพวกเขาส่งเสียงดังเอี๊ยดอ๊าดบนพื้น

“ส่งลูกมาให้ฉัน!” กาเบรียลตะโกน

เจเร็ดส่งลูกบาสไปให้กาเบรียลและวิ่งต่อไป จากนั้นกาเบรียลก็ส่งลูกบาสกลับมา เจเร็ดโยนลูกบาสลงห่วง

ชู่ว์!

ลูกลงห่วงแล้ว!

“เก่งมาก เจเร็ด” โค้ชพูดหลังการแข่งขันจบลง “รู้ไหมว่าการคัดตัวสําหรับทีมระดับเขตจะจัดขึ้นในอีกสองสัปดาห์”

เจเร็ดยิ้มกว้าง มีผู้เล่นเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ได้ไปคัดตัวสำหรับทีมนั้น

“การคัดตัวจะจัดขึ้นในวันอาทิตย์” โค้ชกล่าว “คิดว่าไปได้ไหม?”

ความตื่นเต้นของเจเร็ดหายไปอย่างรวดเร็ว

“วันอาทิตย์หรือครับ?” เจเร็ดถาม

“ใช่ มีปัญหาอะไรไหม?”

เจเร็ดคิดเรื่องนั้น นี่เป็นโอกาสที่เขาจะได้เล่นในทีมที่ดีมาก! แต่วันอาทิตย์เป็นวันที่เขาต้องไปโบสถ์และจดจ่ออยู่กับพระผู้ช่วยให้รอด

“วันอาทิตย์เป็นวันพิเศษสําหรับผม” เจเร็ดพูด “แต่ผมจะคุยกับพ่อแม่เรื่องนี้ครับ”

คืนนั้นเจเร็ดนั่งอยู่บนเตียงกับคุณพ่อคุณแม่ เขาโยนลูกบาสขึ้นไปในอากาศขณะที่เขาคิด “ผมอยากไปคัดตัวเข้าทีมจริงๆ ครับ” เขาบอกคุณพ่อคุณแม่ “แต่ผมไม่อยากทำวันอาทิตย์ ผมรู้ว่าพระผู้เป็นเจ้าทรงสําคัญกว่าบาสเกตบอล”

“เราจะทำอะไรเพื่อช่วยลูกได้บ้าง?” คุณแม่ถาม

เจเร็ดพลิกลูกบาสในมือ “เราสวดอ้อนวอนด้วยกันได้ไหมครับ?”

เขาวางลูกบาสลงและคุกเข่ากับคุณพ่อคุณแม่ “พระบิดาบนสวรรค์” เขาพูด “ลูกอยากไปคัดตัวเข้าทีมบาสเกตบอลนี้ จริงๆ แต่การคัดตัวจัดขึ้นในวันอาทิตย์! ลูกรู้ว่าวันอาทิตย์เป็นวันที่ต้องถวายแด่พระองค์ ลูกจะทำอะไรได้บ้าง?”

หลังสวดอ้อนวอนจบ เจเร็ดรู้สึกสบายใจ

“ลูกรู้สึกอย่างไร?” คุณแม่ถาม

“ผมจะไม่ไปคัดตัวถ้าจัดในวันอาทิตย์” เขาพูด “แต่ผมรู้สึกว่าทุกอย่างจะดีเอง”

สองวันต่อมา คุณแม่ของเจเร็ดได้รับอีเมล แจ้งการคัดตัวจะจัดขึ้นในวันเสาร์แทน!

เจเร็ดสามารถไปคัดตัว และ รักษาวันสะบาโตให้ศักดิ์สิทธิ์ได้! เขารู้ว่าพระบิดาบนสวรรค์ทรงได้ยินคำสวดอ้อนวอนของเขา

เจเร็ดฝึกซ้อมบาสเกตบอลให้มากเท่าที่จะทำได้ตลอดสองสัปดาห์ติดต่อกัน เมื่อถึงวันสําคัญ เจเร็ดทําสุดความสามารถ เขาวิ่งเร็วระหว่างการแข่งขัน ลูกลงห่วงเกือบทั้งหมด และให้กําลังใจเพื่อนร่วมทีม

“ผู้เล่นต่อไปนี้ยังต้องคัดตัวต่อเพื่อเข้าทีม” โค้ชพูดหลังจากคัดตัวรอบแรก “โปรดฟังชื่อตัวเอง”

หัวใจของเจเร็ดเต้นแรง โค้ชเรียกชื่อหนึ่ง แล้วก็อีกชื่อ และอีกชื่อ เจเร็ดรู้สึกว่าความหวังที่จะเข้าทีมเริ่มริบหรี่

ไม่นานโค้ชก็ขานชื่อหมด เขาไม่ได้เรียกชื่อเจเร็ด เจเร็ดจะไม่ได้คัดตัวรอบถัดไป

เจเร็ดนั่งบนม้านั่งนอกโรงยิมและก้มมองพื้น เขาฝึกซ้อมหนักมาก แต่รู้สึกเหมือนความพยายามของเขาไม่มีผลใดๆ

เมื่อคุณแม่มารับเจเร็ดกลับบ้าน เขาส่ายศีรษะ “ผมไม่ได้รับเลือกเข้าทีมครับ”

คุณแม่กอดเขาแน่น “แม่ขอโทษที่ไม่ได้เป็นอย่างที่เราต้องการ” เธอบอก

เจเร็ดสูดลมหายใจลึก จากนั้นก็มีความคิดปลอบโยนเข้ามา

“สิ่งต่างๆ จะไม่เป็นไปตามที่ผมต้องการเสมอไป” เขาพูด “แต่พระเยซูคริสต์ทรงทราบว่าผมรู้สึกอย่างไร พระองค์ทรงอยู่ข้างผม”

คุณแม่ยิ้ม “ถูกต้องจ้ะ! พระองค์ทรงรู้ว่าลูกรู้สึกอย่างไร”

เจเร็ดยิ้มตอบ เขายังเสียใจ แต่เขารู้สึกดีขึ้นเมื่อรู้ว่าพระผู้ช่วยให้รอดเข้าพระทัยความรู้สึกของเขา เจเร็ดรู้ว่าพระเยซูจะทรงรักและช่วยเหลือเขาเสมอ

ภาพประกอบโดย บริเต็น มอร์ริส