“ให้อภัยเหมือนนีไฟ,” เพื่อนเด็ก, ม.ค. 2024, 4–5.
ให้อภัยเหมือนนีไฟ
ไอเซียไม่อยากจะโกรธจอชตลอดไป
เรื่องนี้เกิดขึ้นในสหรัฐอเมริกา
ไอเซียวิ่งและเตะลูกบอลไปที่ทิโมธีซึ่งเป็นเพื่อนร่วมทีมของเขา เขามองดูขณะที่ทิโมธีเหวี่ยงเท้าไปข้างหลังและเตะบอลเข้าประตู
“เข้าประตู!” ทิโมธีตะโกนเมื่อลูกบอลกระทบตาข่าย
ไอเซียส่งเสียงเชียร์ พวกเขาชนะในเกมนี้!
ขณะที่เดินออกจากสนาม เขารู้สึกดีมาก! แต่เด็กคนหนึ่งในอีกทีมที่ชื่อจอชกลับเรียกชื่อเขาด้วยคำหยาบคาย
ไอเซียรู้สึกประหลาดใจและเจ็บปวด เขาไม่รู้จะพูดอะไรดี เขาจึงก้มมองพื้นและเดินไปหาเพื่อนร่วมทีมช้าๆ
“เราทำได้แล้ว!” ทิโมธีพูด “เตะได้เยี่ยมไปเลย ไอเซีย”
แต่ไอเซียกลับรู้สึกไม่ค่อยดีนัก หลังจากได้ยินคำที่จอชพูดกับเขา! เขารู้สึกเศร้าและโกรธ
ไอเซียรู้สึกเหมือนกำลังแบกสิ่งที่หนักอึ้งไว้ตลอดทั้งวัน เขาไม่ชอบ จอช อีกต่อไปแล้ว
คืนนั้น ไอเซียนั่งอยู่กับครอบครัวในช่วงเวลาพระคัมภีร์ เขาพยายามฟังน้องสาวอ่านพระคัมภีร์ แต่ก็ไม่สามารถหยุดนึกถึงสิ่งที่จอชพูดได้
ไอเซียอ่านพระคัมภีร์มอรมอนของเขาไปเรื่อยๆ แล้วเขาก็ไปหยุดที่พระคัมภีร์ข้อหนึ่งใน 1 นีไฟ ซึ่งเป็นเรื่องราวช่วงหนึ่งที่พี่ๆ ของนีไฟไม่เมตตาเขา
พระคัมภีร์อ่านว่า “และเหตุการณ์ได้บังเกิดขึ้นคือข้าพเจ้าให้อภัยพวกเขาอย่างหมดใจ”*
นีไฟให้อภัยพี่น้องของเขาหรือ? ไอเซียคิด แม้ว่าพวกเขาจะใจร้ายถึงขนาดนั้น?
ไอเซียคิดเกี่ยวกับเรื่องจอช เขาไม่อยากจะเก็บความรู้สึกแย่ๆ ที่มีต่อจอชไว้ตลอดไป เพราะถึงอย่างไรเขาก็อายุแค่ 10 ขวบ!
ไอเซียอยากเป็นเหมือนนีไฟ เขาสามารถให้อภัยจอชได้ เหมือนกับที่นีไฟให้อภัยพี่น้องของเขา และถ้าจอชพูดอะไรหยาบคายอีก เขาก็จะขอร้องไม่ให้จอชพูดแบบนั้น
เขารู้สึกอบอุ่นและสงบอยู่ภายใน ราวกับพระวิญญาณบริสุทธิ์กำลังตรัสว่า “เจ้ากำลังทำในสิ่งที่ถูกต้องแล้ว”
“ไอเซีย ลูกเรียนรู้อะไรจากพระคัมภีร์เหล่านี้บ้าง?” คุณแม่ถาม
ไอเซียเงยหน้าขึ้น “ขอโทษครับ ผมกำลังอ่านพระคัมภีร์ข้ออื่นอยู่” เขาพูด จากนั้นเขาก็เล่าเรื่องการแข่งฟุตบอลให้ครอบครัวฟัง
คุณพ่อกับคุณแม่ดึงไอเซียเข้ามากอด “พ่อต้องขอโทษที่จอชใจร้ายกับลูกนะ” คุณพ่อพูด “สิ่งที่เขาพูดไม่เป็นความจริง แต่ก็ไม่แปลกที่ลูกจะรู้สึกเจ็บปวดกับคำพูดนั้น”
ไอเซียยิ้ม “ขอบคุณครับ ผมรู้สึกโกรธจริงๆ อยู่พักหนึ่ง แต่พอผมได้อ่านพระคัมภีร์ ผมก็ไม่อยากโกรธเขาแล้วครับ ผมอยากให้อภัยจอช และผมก็รู้สึกดีขึ้นแล้ว!”
“เยี่ยมมากเลย!” คุณแม่ยิ้มเช่นกัน “การให้อภัยไม่ใช่เรื่องง่ายเสมอไป แต่ลูกพูดถูก มันคุ้มค่านะ”
ไอเซียก้มลงมองดูพระคัมภีร์ของเขา พระคัมภีร์ช่วยเขา! ความหนักอึ้งที่มีอยู่หายไป ใจของเขารู้สึกอบอุ่นและเปี่ยมด้วยความสงบแทน
ภาพประกอบโดย อลิสซา ทอลเลนท์