การกระตุ้นเตือน จากมันฝรั่งทอด

โดย เฮลีย์ ยันซีย์

(เรียบเรียงตามเรื่องจริง)

มายามีความรู้สึกอันแรงกล้าว่าต้องอ่านส่วนผสมก่อน

เรื่องนี้เกิดขึ้นในสหรัฐอเมริกา

มายาหั่นสตรอว์เบอร์รีแล้วใส่ลงในชามสลัดผลไม้ ผลไม้เป็นอาหารโปรดของเธอ เธอชอบที่มันมีสีสันสดใส และไม่ต้องกังวลเวลารับประทานด้วย!

มายาแพ้อาหารหลายชนิด เธอจึงต้องระวัง เพราะการกินอาหารที่ทำให้เกิดอาการแพ้อาจทำให้เธอป่วยได้ เมื่อเธอยังเด็ก เธอเผลอดื่มนมวัวและเกิดอาการหายใจไม่ออก เธอต้องไปโรงพยาบาล เธอไม่อยากให้เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นอีก

บางครั้งก็เป็นเรื่องลำบากใจที่ต้องกินอาหารแตกต่างจากเพื่อนและครอบครัวของเธอ แต่เธอรู้ว่าการรักษาตนเองให้ปลอดภัยเป็นสิ่งสำคัญ

มายาถือสลัดผลไม้ไปที่เคาน์เตอร์ “สลัดเสร็จแล้วค่ะ”

คุณพ่อเงยหน้าขึ้นจากอาหารที่ทำอยู่ “ยอดเยี่ยม! แขกของเราจะมาถึงในไม่ช้า”

มายาได้ยินเสียงเคาะประตูจึงวิ่งไปเปิด ครอบครัวจอห์นสันและผู้สอนศาสนายิ้มให้เธอจากระเบียงหน้าบ้าน ครอบครัวจอห์นสันเป็นเพื่อนของครอบครัวมายา มายาดีใจที่ได้พบพวกเขาอีกครั้ง เธอเปิดประตูกว้างเพื่อให้ทุกคนเข้ามาข้างใน

ขณะที่พวกเขารออาหารเย็น ผู้สอนศาสนาคนหนึ่งแสดงมายากลให้มายาดู เธอนึกไม่ออกเลยว่าเขาดึงเหรียญออกมาจากหูเธอได้อย่างไร!

ไม่นานก็ถึงเวลารับประทานอาหาร บราเดอร์จอห์นสันกล่าวคำสวดอ้อนวอน จากนั้นทุกคนก็เข้าแถวเพื่อตักอาหาร

เมื่อถึงคราวที่มายาต้องตักอาหาร เธอตักสลัดผลไม้มาหนึ่งทัพพีใหญ่ๆ และเลือกที่จะไม่ตักอาหารที่มีส่วนประกอบของนมอยู่ในนั้น

จากนั้นเธอก็หยิบมันฝรั่งทอดถุงใหญ่และเทลงบนจาน มันดูเหมือนมันฝรั่งทอดแบบเดียวกับที่เธอเคยกินมาก่อน เธอหยิบมันเข้าปาก

แต่เมื่อเธอเริ่มเคี้ยวเธอเกิดความรู้สึกอันแรงกล้า อ่านส่วนผสม มีเสียงพูดในใจเธอ

มายาหยุดเคี้ยว เธออ่านรายการส่วนผสมบนถุงขนม มันฝรั่งทอดมีส่วนผสมของนมอยู่ในนั้น!

มายาคว้าผ้าเช็ดปากและคายมันฝรั่งออกมาให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้ ดวงตาของเธอเอ่อล้นไปด้วยน้ำตา เธอไม่ได้กลืนมันฝรั่งลงไป แต่จะเกิดอาการอะไรขึ้นอีกหรือเปล่านะ?

“คุณแม่คะ! คุณพ่อคะ!” มายารีบไปหาคุณพ่อคุณแม่ “หนูกินมันฝรั่งทอดที่มีส่วนผสมของนมเข้าไปค่ะ!”

“ไม่เป็นไร” คุณแม่พูด “มากินยากันเถอะ” มายากลืนยาที่คุณแม่ยื่นให้และหายใจเข้าลึกๆ คุณพ่ออุ้มมายาระหว่างรอยาออกฤทธิ์

หลังจากนั้นไม่กี่นาที คุณแม่ถามว่า “ลูกรู้สึกยังไงบ้าง?”

มายายังคงรู้สึกกลัว แต่ไม่มีอะไรผิดปกติกับร่างกายของเธอ “หนูคิดว่าไม่เป็นอะไรนะคะ แต่หนูขอรับพรได้ไหมคะ?”

“แน่นอนจ้ะ” คุณพ่อพูด “ขอให้ผู้สอนศาสนาช่วยสิ”

มายานั่งบนเก้าอี้ คุณพ่อกับผู้สอนศาสนาวางมือบนศีรษะเธอ พวกเขาอวยพรให้เธอปลอดภัย มายารู้สึกสงบ ความรู้สึกแย่ๆ ของเธอหายไปหมดแล้ว

“ลูกรู้วิธีอ่านส่วนผสมบนถุงได้อย่างไร?” คุณแม่ถาม

“หนูรู้สึกถึงคำเตือนจากพระวิญญาณบริสุทธิ์ค่ะ!”

คุณพ่อกอดเธอไว้แน่น “พ่อดีใจที่ลูกฟังคำเตือนนั้นนะ”

มายาพยักหน้า เธอรู้ว่าพระบิดาบนสวรรค์ทรงรักและห่วงใยเธอ

ภาพประกอบโดย คริสซานน์ เซราฟิน