“เป้าหมายการอ่าน,” เพื่อนเด็ก, ม.ค. 2024, 36–37.
เป้าหมายการอ่าน
แอนเดอร์สไม่ชอบอ่านออกเสียง
เรื่องนี้เกิดขึ้นในสหรัฐอเมริกา
แอนเดอร์สฟังพี่สาวของเขาอ่านหนังสือระหว่างการศึกษาพระคัมภีร์กับครอบครัว เขาพยายามอ่านตามบนแท็บเล็ต แต่การจดจ่อกับคำพูดเหล่านั้นเป็นเรื่องยาก
แอนเดอร์สประสบปัญหาในการอ่านหนังสือเสมอ เมื่อปีที่แล้ว เขาพบว่าตนเองเป็นโรคดิสเล็กเซีย โรคดิสเล็กเซียเป็นความบกพร่องทางการเรียนรู้ที่ทำให้เกิดปัญหาในการอ่าน สมองของเขาจะผสมคำและตัวอักษรปนเปกันไป และดวงตาของเขาก็จะมองไปที่ส่วนต่างๆ ของหน้ากระดาษเมื่อเขาพยายามจะอ่านหนังสือ
พี่สาวอ่านข้อพระคัมภีร์ของเธอจบแล้ว และพี่ชายของเขาอ่านข้อต่อไป แต่แอนเดอร์สไม่ได้อ่าน เพราะเขาไม่ชอบอ่านออกเสียง การทำให้ตัวหนังสือมีขนาดใหญ่บนแท็บเล็ตช่วยได้เล็กน้อย แต่เขาไม่ชอบเลยที่เขาอ่านได้ช้าและงุ่มง่าม เขาอ่านผิดเยอะมาก! เขาต้องพยายามอย่างหนักในการทำสิ่งที่ดูเหมือนง่ายสำหรับทุกคน
เมื่ออ่านจบ ครอบครัวของแอนเดอร์สชมวีดิทัศน์ด้วยกัน เป็นเรื่องเกี่ยวกับโปรแกรมเด็กและเยาวชน
“ตั้งเป้าหมายส่วนตัวที่ท่านต้องพยายามเต็มที่และท้าทายท่าน” เอ็ลเดอร์กองกล่าวในวีดิทัศน์ “ค้นพบพรสวรรค์ ความสนใจ และทักษะใหม่ๆ”*
แอนเดอร์สนึกถึงเป้าหมายที่เขาสามารถบรรลุได้ บางทีเขาอาจจะเรียนรู้วิธีอบคุกกี้ หรือเล่นฟุตบอลให้ดีขึ้น!
จากนั้นเขามองไปที่พระคัมภีร์มอรมอนบนโต๊ะ การอ่านให้ดีขึ้นไม่ได้ฟังดูเป็นเป้าหมายที่น่าสนุกนัก แต่เขาต้องการอ่านพระคัมภีร์กับครอบครัวให้ได้
“ผมรู้แล้วครับว่าเป้าหมายของผมคืออะไร” เขาบอกคุณพ่อ
“คืออะไรเหรอ?” คุณพ่อถาม
แอนเดอร์สหยิบพระคัมภีร์มอรมอนขึ้นมา “ผมต้องการอ่านออกเสียงพระคัมภีร์มอรมอนหนึ่งข้อทุกวันครับ”
“ฟังดูเป็นเป้าหมายที่ยอดเยี่ยมนะ” คุณพ่อพูด “ลูกต้องการเริ่มเมื่อไหร่ล่ะ?”
“ตอนนี้เลยครับ!”
แอนเดอร์สไปที่ห้องของเขาและปิดประตู เขาไม่อยากให้ใครได้ยิน จากนั้นเขาเปิดพระคัมภีร์มอรมอน เขาอ่านคำบางคำผสมปนเปกันบ้าง แต่ใช้เวลาอ่านเพียงหนึ่งนาทีก็จบข้อแรก ไม่แย่เลย เขาคิด
แอนเดอร์สอ่านพระคัมภีร์ทุกวัน เป็นเรื่องยากทีเดียว! เขาไม่รู้สึกว่าตัวเองเก่งขึ้นสักเท่าไร แต่เขายังคงพยายามต่อไป
จากนั้นวันหนึ่งที่โรงเรียน คุณครูของเขาพูดว่า “ว้าว! ครูไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอเรียนรู้ได้เร็วขนาดนี้”
แอนเดอร์สเงยหน้าขึ้นจากการบ้านของเขา “จริงหรือครับ?”
เธอพยักหน้า “เธอพัฒนาขึ้นมาก”
แอนเดอร์สมองไปที่ข้อความบนกระดาษของเขา ข้อความพวกนี้อ่านง่ายกว่าแต่ก่อนมาก เป้าหมายในการฝึกอ่านพระคัมภีร์ของเขาส่งผลดีต่อการเรียนรู้ที่โรงเรียนด้วย
เมื่อเขากลับถึงบ้าน เขาวิ่งขึ้นชั้นบนเพื่ออ่านพระคัมภีร์ เมื่อเขามองไปที่หน้ากระดาษนั้น คำต่างๆ ยังคงผสมปนเปกันไปมาอยู่ แต่ก็จับใจความได้ง่ายขึ้นแล้ว
แอนเดอร์สตื่นเต้นที่จะศึกษาพระคัมภีร์กับครอบครัวในคืนนั้น
“คุณพ่อครับ” เขาพูด “วันนี้ผมขอช่วยอ่านได้ไหมครับ?”
คุณพ่อยิ้ม “ได้สิ!”
แอนเดอร์สอ่านตามอย่างตั้งใจขณะพี่ๆ ของเขาอ่านแต่ละข้อ เมื่อถึงตาของเขา เขาอ่านข้อนั้นช้าๆ เพื่อให้แน่ใจว่าเขาเข้าใจทุกคำถูกต้อง หลังจากเขาอ่านจบ เขาเงยหน้าขึ้น ทุกคนยิ้มให้เขา
แม้ว่าเขาจะไม่ใช่นักอ่านที่สมบูรณ์แบบ แต่แอนเดอร์สรู้สึกภูมิใจในตนเอง เขารู้ว่าเมื่อเขาพยายาม พระบิดาบนสวรรค์จะทรงช่วยเหลือเขาเสมอ
ภาพประกอบโดย เคลลี สมิธ