“ช่วงเวลาเล่าเรื่องราวในพระคัมภีร์,” เพื่อนเด็ก, พ.ค. 2024, 30–31.
ช่วงเวลาเล่าเรื่องราว ในพระคัมภีร์
“ใครมีหนังสือที่อยากให้ครูอ่านสักเล่มไหม?” คุณครู โอตูถาม
เรื่องราวนี้เกิดขึ้นที่ประเทศกานา
“ได้เวลาอ่านหนังสือแล้วนะ” คุณครู โอตูพูด
เนียมีเยนั่งตัวตรง เวลาอ่านหนังสือสนุกมาก!
ทุกวันที่โรงเรียน ครูจะอ่านหนังสือให้ชั้นเรียนฟัง บางครั้งครูอ่านเรื่องสัตว์ บางครั้งครูอ่านเกี่ยวกับคนในประเทศอื่น และบางครั้งครูถามชั้นเรียนว่าพวกเขามีหนังสือที่อยากให้เขาอ่านสักเล่มไหม
“ใครมีหนังสือที่อยากให้ครูอ่านสักเล่มไหม?” คุณครู โอตูถาม
เนียมีเยยกมือขึ้น “ผมครับ!” เขาหยิบหนังสือเล่มโปรดออกมาจากกระเป๋า นั่นเป็นหนังสือเรื่องราวจากพระคัมภีร์มอรมอน! เขานํามาอ่านหลังเลิกเรียนขณะรอคุณแม่มารับ การเห็นภาพช่วยให้เขาเข้าใจเรื่องราวในพระคัมภีร์
คุณครู โอตูยิ้มเมื่อเขาเห็นหนังสือเล่มใหญ่ “เราจะไม่มีเวลาอ่านทั้งหมด มีบางตอนที่เธออยากให้ครูอ่านไหม?”
“มีครับ” เนียมีเยตอบ เขาพลิกหน้ากระดาษจนพบเรื่องราวที่เขาชื่นชอบ “ครูอ่านตอนนี้ได้ไหมครับ? ชื่อตอน ‘ความฝันของลีไฮ’”
“เป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไรเหรอ?” คุณครู โอตูถาม
“เกี่ยวกับศาสดาพยากรณ์ผู้เห็นนิมิต ท่านเห็นต้นไม้สวยงามต้นหนึ่งมีผลแสนอร่อย” เนียมีเยชี้ที่ภาพต้นไม้ “เขาต้องการให้ครอบครัวกินผลไม้นั้นกับเขา ครูจะอ่านไหมครับ?” เนียมีเยยื่นหนังสือให้ครู
“แน่นอน” คุณครู โอตูตอบ จากนั้นเขาก็เริ่มอ่านออกเสียง เขาอ่านเกี่ยวกับทางแคบที่นําไปสู่ต้นไม้ เขาอ่านเกี่ยวกับราวเหล็ก และเขาอ่านเรื่องการรักษาพระบัญญัติ
เซลอร์ม เพื่อนของเนียมีเยยกมือ “นี่เป็นต้นไม้แบบไหนเหรอ?” เขาถามเนียมีเย
“ไม่รู้สิ” เนียมีเยตอบ “แต่ผลมันอร่อยมาก มันต้องดีกว่าต้นมะม่วงแน่ๆ!” จากนั้นเนียมีเยก็หยุดคิด “ที่โบสถ์ ฉันเรียนรู้ว่าผลนั้นแทนความรักของพระผู้เป็นเจ้า ดังนั้นจึงเข้าใจได้ที่มันจะอร่อยและพิเศษมาก!”
เมื่อชั้นเรียนจบ เนียมีเยนั่งรอคุณแม่อยู่ข้างนอก เขาดึงหนังสือเรื่องราวจากพระคัมภีร์มอรมอนออกมาอ่านอีก
“เรื่องน้้นสนุกมากเลย” เซลอร์มพูด เขานั่งใกล้กับเนียมีเย “ฉันขออ่านอีกเรื่องกับเธอได้ไหม?”
“ได้สิ!” เนียมีเยเปิดไปดูอีกเรื่องหนึ่ง พวกเขาอ่านเรื่องอบินาไดและกษัตริย์โนอาห์
เพื่อนร่วมชั้นของพวกเขามาฟังมากขึ้น เมื่อพวกเขามีคําถาม เนียมีเยตอบพวกเขา เขาถึงกับถามคําถามเพื่อทดสอบเพื่อนๆ เกี่ยวกับเรื่องราวที่อ่านไปแล้ว!
ไม่นานเนียมีเยก็เห็นคุณแม่เดินมาหาพวกเขา “ขอบใจนะ ที่อ่านหนังสือกับฉัน” เขาพูดกับเด็กคนอื่นๆ เขาปิดหนังสือและยิ้ม เขามีความสุขที่เพื่อนๆ ชอบเรื่องราวโปรดของเขามากพอๆ กับที่เขาชอบ
ภาพประกอบโดย เฉิน หลิว