“ความมีน้ำใจในมื้อกลางวัน,” เพื่อนเด็ก, พ.ค. 2024, 36–37.
ความมีน้ำใจในมื้อกลางวัน
เด็กผู้ชายคนอื่นจะล้อเลียนเขาด้วยหรือไม่?
เรื่องนี้เกิดขึ้นในฟิลิปปินส์
เดฟได้ยินคุณแม่เคาะประตูห้องนอนของเขา ถึงเวลาตื่นนอนแล้ว เขากลิ้งลงจากเตียงและล้างหน้า จากนั้นเขาก็ไปรวมกับคุณแม่ คุณพ่อ และพี่น้องในห้องด้านหน้า
“อรุณสวัสดิ์” คุณแม่พูด เดฟยิ้มอย่างง่วงนอน ครอบครัวคุกเข่า คุณพ่อกล่าวคําสวดอ้อนวอนเพื่อเริ่มต้นวันใหม่
“แม่อยากแบ่งปันพระคัมภีร์ข้อหนึ่งที่ดีมากๆ เช้านี้” คุณแม่พูด คุณแม่เปิดพระคัมภีร์มอรมอน “นี่คือ โมโรไน 7:45 ‘จิตกุศลอดทนนานและมีน้ำใจ’”
เดฟนึกถึงข้อพระคัมภีร์ขณะเตรียมตัวไปโรงเรียน ก่อนเดินออกจากประตูเขากล่าวคําสวดอ้อนวอน “โปรดช่วยให้ข้าพระองค์มีน้ำใจในวันนี้ด้วยเถิด” เขาสวดอ้อนวอน
ในชั้นเรียน เดฟรู้สึกมีความสุขขณะทำการบ้าน เขาตั้งใจฟังขณะที่ครูฟรีดาให้สะกดคำใหม่ให้พวกเขาเรียนรู้
ไม่นานก็เป็นเวลาพักกลางวัน เดฟซื้อมันฝรั่งหวานราดคาราเมลและน้ำผลไม้เย็น เขานั่งกับเพื่อนๆ และเริ่มคุยกัน
ไม่นานเขาก็ได้ยินเสียงเด็กบางคนอยู่ที่โต๊ะถัดไป เด็กชายสองคนกําลังล้อเลียนเด็กชายคนใหม่ชื่อโฮเซ โฮเซเป็นเด็กตัวเล็กตามวัย แต่เขาใจดีกับคนอื่นๆ และตั้งใจเรียนในชั้นเรียน เด็กชายคนอื่นๆ มีอาหารกลางวัน แต่โฮเซไม่มี
“ทําไมตัวเล็กจัง? ที่บ้านไม่มีอะไรกินเหรอ?” อันโตนิโอถาม
เดฟเหลียวมองเด็กๆ ทันได้เห็นฮวาควินคว้ากระเป๋าของโฮเซแล้วโยนให้อันโตนิโอ โฮเซวิ่งตามอันโตนิโอเพื่อไปเอาของของเขาคืน
“คืนกระเป๋าให้ฉันมาเถอะ” โฮเซพูด
แต่อันโตนิโอกับฮวาควินไม่ฟัง “กระเป๋านายมันเก่าและน่าเกลียดมาก!” ฮวาควินพูด
เดฟได้ยินถ้อยคําหยาบคายทั้งหมดนี้ แต่เขาประหม่าที่จะช่วยโฮเซ เด็กคนอื่นจะคิดอย่างไร? ฮวาควินกับอันโตนิโอจะล้อเลียนเขาด้วยหรือเปล่า?
จากนั้นเขาก็นึกถึงข้อพระคัมภีร์ที่คุณแม่อ่านเช้าวันนั้น จิตกุศลมีน้ำใจ พระเยซูคริสต์ทรงต้องการให้เขามีน้ำใจ นั่นเป็นสิ่งที่ควรทำ
เดฟลุกขึ้นยืนและเผชิญหน้ากับเด็กชายคนอื่น “หยุดแกล้งโฮเซได้แล้ว คืนกระเป๋าให้เขาเถอะ”
“มีปัญหาเหรอ?” ฮวาควินถาม
“ทำไมต้องพูดไม่ดีกับโฮเซด้วย? เขาไม่ได้ทําอะไรผิดสักหน่อย” เดฟพูด จากนั้นเขาหายใจเข้าลึกๆ “พระเยซูทรงรักเราทุกคน และทรงต้องการให้เรามีน้ำใจ เลิกแกล้งโฮเซเถอะ การแกล้งกันมันผิดนะ ถ้าพวกเธอยังไม่เลิก ฉันจะเรียกครูฟรีดามา”
อันโตนิโอก้มลงมองรองเท้าตนเอง เขาคืนกระเป๋าให้โฮเซ “ขอโทษนะ” เขาพึมพำ เขากับฮวาควินกลับไปนั่งที่
“ขอบใจ” โฮเซพูด
เดฟตบไหล่โฮเซเบาๆ “เราเป็นเพื่อนกันแล้วนะ”
โฮเซยิ้ม
ที่บ้าน เดฟบอกครอบครัวของเขาว่าเกิดอะไรขึ้น
“นั่นไม่ง่ายเลย แต่ลูกทําสิ่งถูกต้อง” คุณพ่อพูด
“แม่ภูมิใจในตัวลูกที่มีน้ำใจ” คุณแม่พูด
วันรุ่งขึ้นขณะคุณแม่ช่วยจัดอาหารกลางวัน เดฟถามว่า “เราทําแซนด์วิชสองคู่ได้ไหมครับ”
“ทำไมล่ะ? หิวขนาดนั้นเลยเหรอลูก?” คุณแม่ถาม
เดฟหัวเราะ “เปล่าครับ แต่เมื่อวานผมสังเกตเห็นโฮเซไม่มีอาหาร ผมอยากแบ่งอาหารให้เขาครับ”
“เป็นความคิดที่ดีมากเลย!” คุณแม่เอาขนมปังออกมาเพิ่มและเดฟทําแซนด์วิชอีกคู่
ในมื้อกลางวัน เดฟกับโฮเซนั่งกินแซนด์วิชด้วยกัน ต้องใช้ความกล้าที่จะห้ามเด็กคนอื่นไม่ให้แกล้งโฮเซ แต่เดฟรักเพื่อนใหม่ของเขา และเขารู้ว่าพระบิดาบนสวรรค์ทรงมีความสุขที่เขาเลือกเป็นคนมีน้ำใจ
ภาพประกอบโดย มาร์ค โรบิสัน