เพื่อนเด็ก
นับพรของท่าน
มิถุนายน 2024


“นับพรของท่าน,” เพื่อนเด็ก, มิถุนายน 2024, 36–37.

นับพรของท่าน

“พ่อหวังว่าเราจะขายได้มากพอเพื่อจ่ายค่าเดินทางไปโบสถ์สัปดาห์นี้” คุณพ่อบอก

เรื่องนี้เกิดขึ้นในฟิลิปปินส์

ภาพ
คุณพ่อและลูกชายเดินไปตามเส้นทางผ่านหมู่บ้านชาวฟิลิปปินส์

Mano po! สวัสดีครับ!” อาร์คินพูดกับคุณย่าเมื่อกลับถึงบ้าน เขาทักทายคุณย่าโดยการก้มศีรษะและแนบหลังมือของคุณย่าไปแตะที่หน้าผากของเขา

คุณย่ายิ้ม “คุณพ่อของหลานรอให้ไปช่วยเรื่องปลาแน่ะ รีบไปช่วยเขาเถอะ!”

คุณพ่อของอาร์คินเป็นคนงานก่อสร้าง ท่านทํางานหนักมากเพื่อหาเงินจุนเจือครอบครัว แต่พวกเขามีไม่มาก และบางครั้งคุณพ่อไม่มีงานทำ เมื่อเป็นเช่นนั้น อาร์คินจะช่วยคุณพ่อขาย tinapa [ตินาปา] (ปลารมควัน) ทําเอง

อาร์คินกับคุณพ่อใส่ห่อตินาปาไว้ในตะกร้าและขนออกมาข้างนอก

“ขอบใจนะที่ช่วยพ่อ” คุณพ่อพูด “พ่อหวังว่าเราจะขายได้มากพอเพื่อจ่ายค่าเดินทางไปโบสถ์สัปดาห์นี้”

ครอบครัวของอาร์คินอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็กๆ ใกล้นาข้าวและบ่อเลี้ยงปลา มีเพียงคุณพ่อ คุณย่า และพี่สาว พวกเขาอยู่ห่างไกลจากโบสถ์ พวกเขาต้องจ่ายค่ารถสามล้อ (มอเตอร์ไซด์กับรถพ่วง) เพื่อไปโบสถ์ ถ้าพวกเขาไม่มีเงิน พวกเขาต้องเดินถึงสองชั่วโมง

“ผมมีศรัทธาว่าพระบิดาบนสวรรค์จะทรงช่วยเราครับ” อาร์คินพูด “ไปกันเถอะ!”

อย่างแรกพวกเขาไปที่บ้านของอัลลิง นีนาผู้เป็นเพื่อนบ้าน เธอมักจะซื้อตินาปาจากพวกเขาเสมอ

“สวัสดีครับ!” อาร์คินพูด

อัลลิง นีนาเปิดประตูให้พวกเขา “โอ้ คนโปรดสองคนของฉันมาแล้ว!” เธอพูดด้วยรอยยิ้ม เธอจ่ายเงินให้คุณพ่อ และท่านเอาตินาปาให้เธอสองถุง

“ขอบคุณที่อุดหนุนเราครับ” อาร์คินพูด “มันมีความหมายมากจริงๆ”

อาร์คินกับพ่อเดินกลับไปที่ถนน

“ตินาปาครับ! ตินาปา! ตินาปาอร่อยๆ ครับ!” อาร์คินร้องเรียก มีคนซื้อปลาจากพวกเขาเยอะขึ้น

ข้างนอกอากาศร้อนมาก แต่อาร์คินไม่เกี่ยง เขาและคุณพ่อร้องเพลง “นับพระพรท่าน” ขณะที่พวกเขาเดิน ทุกวันเป็นพรสําหรับพวกเขา!

พวกเขาร้องเพลงและขายของไปเรื่อยๆ อาร์คินแทบไม่สังเกตว่าตะกร้าของพวกเขาว่างเปล่าแล้ว

“ดูสิครับ คุณพ่อ! เราขายปลาหมดแล้ว!” อาร์คินพูด

คุณพ่อยิ้ม “ใช่ นั่นเป็นพร”

อาร์คินดีใจที่พวกเขาขายตินาปาได้เยอะมากๆ นั่นจะช่วยชําระค่าใช้จ่ายบางส่วนของพวกเขา และมีพอสำหรับนั่งรถไปโบสถ์ในวันอาทิตย์!

แต่พรุ่งนี้เป็นวันเสาร์ และนั่นเป็นเวลาที่พวกเขาช่วยทําความสะอาดโบสถ์ เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น อาร์คินกับคุณพ่อตื่นมาเริ่มเดินไกลไปยังโบสถ์ พวกเขามักจะเดินเพื่อออมเงินสําหรับวันอาทิตย์

“เหนื่อยไหมจ๊ะที่ต้องทําความสะอาดโบสถ์ทุกวันเสาร์เลย?” คุณย่าถามก่อนที่พวกเขาจะไป

คุณพ่อวางมือบนบ่าคุณย่า “การทําความสะอาดโบสถ์เป็นวิธีหนึ่งที่เรารับใช้พระเจ้าครับ”

อาร์คินพยักหน้า “เราได้รับพรสําหรับการทําความสะอาดโบสถ์ พระบิดาบนสวรรค์ทรงช่วยให้ตินาปาของเราขายหมดเพื่อที่เราจะซื้ออาหารได้!”

ขณะที่พวกเขาเดิน อาร์คินกับคุณพ่อร้องเพลงสวดหลายเพลง จากนั้นพวกเขาทํางานหนักเพื่อทําความสะอาดโบสถ์ อาร์คินเช็ดฝุ่นออกจากหน้าต่างและเก้าอี้ทั้งหมด คุณพ่อกวาดพื้นและถูพื้น

เมื่อทําเสร็จแล้ว อธิการแบ่ง pandesal [ปันดิซัล] (ขนมปังโรลหวาน) ให้ทุกคนที่ช่วย อาร์คินทานขนมพร้อมกับยิ้มกว้าง ทางเดินกลับบ้านคงยาวไกล แต่ใจของเขาเปี่ยมไปด้วยปีติและความสำนึกคุณ เมื่อพวกเขากลับไปโบสถ์ในวันรุ่งขึ้น อาคารจะสะอาดเพื่อให้ทุกคนได้ชื่นชมและระลึกถึงพระเยซูคริสต์ เขามีความสุขที่เขาได้ช่วย

ภาพ
เรื่องราว PDF

ภาพประกอบโดย มาร์การิดา เอสเตเวส

  • เพลงสวด, บทเพลงที่ 118

พิมพ์